REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1992 nr 30 poz. 130

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania (Dz. U. Nr 21, poz. 86) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Przepisy rozporządzenia stosuje się do podmiotów wymienionych w art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania (Dz. U. Nr 21, poz. 86), zwanych dalej „jednostkami”.

§ 2.

1. Za środki trwałe uznaje się, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, poszczególne kompletne i zdatne do użytku w momencie przyjęcia do użytkowania maszyny, urządzenia, środki transportu, budynki i budowle oraz ich części składowe stanowiące odrębną nieruchomość, w tym również nawierzchnie dróg, ulic i placów, uzbrojenie terenu, melioracje, budowle wodne, grunty, inwestycje w obcych środkach trwałych i inne przedmioty majątkowe przeznaczone do wykorzystania na własne potrzeby jednostki, których cena zakupu lub koszt wytworzenia, a w razie nabycia w drodze darowizny ich wartość rynkowa – są wyższe niż 5.000.000 zł, a okres użytkowania przekracza rok. Przez cenę zakupu w imporcie rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione środki trwałe, powiększoną o cło i podatek obrotowy.

2. Jednostki mogą uznać za środki trwałe także przedmioty majątkowe o cenie zakupu lub koszcie wytworzenia albo wartości rynkowej niższej aniżeli ustalona w ust. 1, jeżeli spełniają one pozostałe warunki określone w tym przepisie.

3. Do środków trwałych nie zalicza się:

1) książek, dzieł sztuki i eksponatów muzealnych, a także mebli i dywanów,

2) środków dydaktycznych, w tym także środków transportu, służących do nauczania i wychowania w szkołach, z wyłączeniem szkół wyższych, a w instytucjach kultury i instytucjach filmowych także aparatury wideo, sprzętu nagłaśniającego, projektorów filmowych, filmowych stołów montażowych, stołów miksyjnych, urządzeń świetlnych, magnetowidów studyjnych, instrumentów muzycznych,

3) inwentarza żywego, w tym zwierząt pociągowych, zwierząt w ogrodach zoologicznych i zwierząt w cyrkach,

4) urządzeń rozbieralnych stanowiących wyposażenie placów i zaplecza budów (rusztowań, zestawów metalowych, szalunków przestawnych itp.) oraz zaplecza produkcyjno-usługowego i socjalno-administracyjnego budów, przeznaczonego do likwidacji po zakończeniu budowy, z wyjątkiem obiektów służących jako zaplecze wielokrotnego użytku (barakowozy, kontenery itp.),

5) urządzeń sygnalizacyjno-alarmowych oraz sprzętu pożarniczego, a w szczególności agregatów pożarniczych, działek, masztów pionowych i aparatów ochrony dróg oddechowych, z wyjątkiem samochodów i statków pożarniczych.

§ 3.

Za wartości niematerialne i prawne uznaje się:

1) koszty nabycia praw majątkowych, w szczególności projektów wynalazczych, patentów, licencji, znaków towarowych,

2) wartość firmy,

3) koszty organizacji i zgromadzenia kapitału zakładowego, jeżeli przepis szczególny zezwala na pokrycie tych kosztów przez jednostkę,

4) nabyte oprogramowanie komputerów,

których wartość jest wyższa niż 5.000.000 zł.

§ 4.

1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 jednostki dokonują w ciężar kosztów lub strat odpisów amortyzacyjnych od zaktualizowanej w przewidzianym trybie wartości stanowiącej równowartość ceny nabycia, kosztu wytworzenia lub wartości rynkowej, zwanej dalej „wartością brutto”:

1) własnych środków trwałych,

2) wartości niematerialnych i prawnych.

2. Od składników majątku trwałego otrzymanego do użytkowania na podstawie umów najmu lub dzierżawy, z których wynika prawo ich zakupu przez najemcę lub dzierżawcę za ustaloną w tych umowach cenę, zawartych na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 51, poz. 298 i Nr 85, poz. 498 oraz z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480), jednostki dokonują odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w § 8 ust. 3, co oznacza, że ustala się je w proporcji do okresu wynikającego z umowy, z wyjątkiem obiektów o krótszym czasie użytkowania, niż wynika to z okresu ustalonego w umowie.

3. Odpisów amortyzacyjnych nie dokonuje się od:

1) gruntów,

2) budynków mieszkalnych wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, jeżeli budynki te służą w całości lub w przeważającej części na cele mieszkalne, chyba że znajdujące się w tych budynkach lokale przeznaczone są do prowadzenia w nich działalności gospodarczej albo są wydzierżawiane lub wynajmowane, a dochód z tej dzierżawy lub najmu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym,

3) budynków nie wymienionych w pkt 2, budowli i urządzeń zaliczanych do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe,

4) składników majątku trwałego służących kolejowej służbie zdrowia,

5) składników majątku trwałego jednostek i zakładów budżetowych oraz gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, z wyjątkiem majątku trwałego służącego zakładowej działalności socjalnej,

6) budynków i budowli szkół wyższych, z wyjątkiem służących zakładowej działalności socjalnej,

7) składników majątku trwałego osób prawnych, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnych na wsi, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego, z wyjątkiem składników majątku trwałego służących wyodrębnionej organizacyjnie działalności gospodarczej oraz zakładowej działalności socjalnej; wymienione jednostki, jeżeli nie są dotowane z budżetu, mogą we własnym zakresie podjąć decyzję o amortyzowaniu składników majątku trwałego.

§ 5.

1. Od składników majątku trwałego, od których są dokonywane odpisy amortyzacyjne, dokonuje się w tej samej wysokości odpisów umorzeniowych.

2. Od składników majątku trwałego, o których mowa w § 4 ust. 3 pkt 2–7, dokonuje się odpisów umorzeniowych według zasad i w wysokości określonych dla odpisów amortyzacyjnych. Mogą one być dokonywane za okresy roczne.

3. W zakładach budżetowych i gospodarstwach pomocniczych jednostek budżetowych nie objętych zwolnieniem od podatku dochodowego odpisy umorzeniowe od środków trwałych, z wyłączeniem budynków i budowli, traktuje się na równi z odpisami amortyzacyjnymi.

§ 6.

1. Odpisów amortyzacyjnych od wykazanej w ewidencji księgowej wartości brutto poszczególnych składników majątku trwałego dokonuje się w równych ratach co miesiąc.

2. Odpisów amortyzacyjnych od składników majątku trwałego użytkowanego sezonowo dokonuje się tylko za okres ich wykorzystania. Wysokość odpisu miesięcznego stanowi w takim wypadku iloraz wynikający z podzielenia rocznej kwoty amortyzacji przez liczbę miesięcy w sezonie.

§ 7.

1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przyjęto je w użytkowanie, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie wysokości umorzenia z ich wartością brutto lub w którym środki trwałe postawiono w stan likwidacji, sprzedano lub stwierdzono ich niedobór.

2. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych związanych trwale z cudzymi gruntami dokonuje się od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki trwałe zostały przyjęte do użytkowania, przez cały czas trwania umowy najmu lub dzierżawy gruntu, według zasad określonych w § 8 ust. 3, albo do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie wysokości umorzenia z ich wartością brutto albo w którym środki trwałe postawiono w stan likwidacji lub sprzedano.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do inwestycji w obcych środkach trwałych.

4. Odpisy amortyzacyjne od ujawnionych środków trwałych, nie objętych ewidencją, oraz korekty odpisów amortyzacyjnych dokonanych w nieprawidłowej wysokości mogą nastąpić wyłącznie za rok obrotowy poprzedzający rok, w którym wypadki te ujawniono.

§ 8.

1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu rocznych stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia, zwanym dalej „wykazem”.

2. Jednostki mogą podane w wykazie stawki amortyzacyjne podwyższać:

1) dla budynków i budowli użytkowanych w warunkach:

a) pogorszonych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2,

b) złych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4,

2) dla maszyn, urządzeń i środków transportu użytkowanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej (np. pod ziemią, w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, przy pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym) – przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4,

3) dla:

a) rurociągów podsadzkowych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 7,0,

b) odwiertów ropy naftowej i gazu ziemnego – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 5,0,

c) pomp tłoczących ciecze z zawiesinami, wodą morską, materiałami ściernymi, solanką i innymi żrącymi, wentylatorów, urządzeń wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, dmuchaw i ssaw – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 4,0,

d) silników powietrznych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,5,

e) wykopów górniczych, sztolni, wyrobisk upadowych, szybów i szybików – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0,

f) rurociągów przemysłowych i rozdzielczych solanki – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0,

g) maszyn i urządzeń grupy 4 do 6 poddanych szybkiemu postępowi technicznemu – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.

Warunki uzasadniające stosowanie podwyższonych stawek amortyzacyjnych oraz sposób ich ustalania określają objaśnienia do wykazu.

3. Jednostki ustalają stawki amortyzacyjne dla środków trwałych nowo wprowadzonych do użytkowania: używanych, zmodernizowanych lub o przewidywanym okresie użytkowania krótszym od okresu przyjętego za podstawę stawki amortyzacyjnej ustalonej w wykazie, w sposób określony w objaśnieniach do wykazu.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy jednostek przekazujących własne środki trwałe do użytkowania innym jednostkom na podstawie umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze.

5. Jednostki mogą podane w wykazie stawki amortyzacyjne maszyn, urządzeń i środków transportu użytkowanych w warunkach lepszych od przeciętnych obniżać w tym okresie przy zastosowaniu współczynników nie niższych niż 0,66.

6. Jednostki mogą podane w wykazie stawki amortyzacyjne dla maszyn i urządzeń o charakterze produkcyjnym (grupy 3–6 i 8) oraz środków transportu (z wyjątkiem samochodów osobowych) przyjętych do użytkowania po dniu 1 stycznia 1991 r. podwyższać przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2, a w przypadku ich użytkowania w gminach o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym, których wykaz ustala Rada Ministrów – nie wyższych niż 3. Tak ustalone stawki amortyzacyjne stosuje się do wartości brutto środków trwałych w pierwszym roku ich użytkowania, a w następnych latach do ich wartości brutto, pomniejszonej o dotychczasowe umorzenie, ustalonej na początek kolejnych lat ich użytkowania. Począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło zrównanie rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu zasad przewidzianych w ust. 1 i w § 6 ust. 1 oraz zasady, o której mowa w niniejszym ustępie, jednostki dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych według zasad określonych w ust. 1 i w § 6 ust. 1.

7. W wypadku podwyższania lub obniżania podanych w wykazie stawek amortyzacyjnych za pomocą współczynników określonych w ust. 2, 5 i 6 należy stosować jeden współczynnik dla poszczególnych środków trwałych.

8. Jednostki dokonujące wyłącznie odpisów umorzeniowych do wyliczenia umorzenia, o którym mowa w § 5 ust. 1, nie stosują przepisów ust. 6.

§ 9.

1. Z zastrzeżeniem § 4 ust. 2 okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości firmy oraz kosztów organizacji i zgromadzenia kapitału zakładowego nie może przekroczyć 5 lat, a od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych – 10 lat. Jednostki ustalają stawki amortyzacyjne poszczególnych tytułów wartości niematerialnych i prawnych z góry w momencie rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

2. Odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w równej wysokości, od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ujęto je w ewidencji księgowej jako składniki majątku trwałego, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie wysokości umorzenia z ich wartością brutto.

3. Przepis § 7 ust. 4 stosuje się odpowiednio do korekty odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych.

§ 10.

1. Jednostki mogą uznać za trwale nieczynne środki trwałe, mające istotny wpływ na zdolność produkcyjną i poziom kosztów działalności gospodarczej, w wypadku gdy przewidywane jest ich nieużytkowanie przez okres dłuższy niż trzy kolejne miesiące. Nie uznaje się za trwale nieczynne środków trwałych użytkowanych sezonowo lub nie użytkowanych na skutek remontów, utrzymywania w zapasie lub rezerwie. W okresie uznania środków trwałych za trwale nieczynne nie dokonuje się od nich odpisów amortyzacyjnych.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do środków trwałych, o których mowa w § 4 ust. 3 pkt 2–7.

3. Po upływie okresu trwałej nieczynności środków trwałych jednostki dokonują odpisów amortyzacyjnych od uznanych uprzednio za trwale nieczynne środków trwałych według zasad stosowanych przed okresem uznania ich za trwale nieczynne.

§ 11.

1. Jednostki aktualizują wycenę własnych środków trwałych metodą szczegółową polegającą na przeliczeniu wykazanej w ewidencji księgowej wartości brutto oraz wartości umorzenia poszczególnych środków trwałych.

2. Przeliczeń, o których mowa w ust. 1, dokonuje się przy zastosowaniu wskaźników przeliczeniowych, uwzględniających relacje poziomu cen środków trwałych wykazanych w ewidencji księgowej i poziomu cen przyjętego za podstawę przeliczenia.

3. Jeżeli wyliczona przy zastosowaniu wskaźnika przeliczeniowego cena środka trwałego różni się więcej niż o 10% od znanej jednostce aktualnej ceny, kosztorysu lub ceny zapłaconej za nowy środek trwały o takim samym lub zbliżonym przeznaczeniu i parametrach użytkowych, to przeliczenie może nastąpić przy zastosowaniu tej ceny, z uwzględnieniem kosztów dodatkowych, w szczególności transportu, montażu, przy czym zastosowana cena wymaga odpowiedniego udokumentowania, np. protokołem własnym. Wartość umorzenia środka trwałego ustala się wówczas w takiej proporcji do zaktualizowanej wartości brutto, w jakiej pozostało umorzenie do wartości brutto przed aktualizacją.

4. Wyniki aktualizacji wartości brutto i umorzenia środków trwałych wprowadza się do ewidencji księgowej pod datą jej przeprowadzenia, przy czym różnice między dotychczasową a zaktualizowaną wyceną wpływają na wysokość funduszy zasadniczych lub kapitału zapasowego albo innego o podobnym charakterze.

§ 12.

1. W razie zmiany formy prawnej przedsiębiorstw państwowych i komunalnych, przedsiębiorstwa te aktualizują metodą szczegółową wycenę własnych środków trwałych według stanu na dzień poprzedzający tę zmianę.

2. Aktualizacja, o której mowa w ust. 1, następuje przy zastosowaniu aktualnych cen, kosztorysu, ceny zapłaconej za nowy środek trwały o takim samym lub zbliżonym przeznaczeniu i parametrach, a w razie braku takich danych – na podstawie ekspertyzy, przy wykorzystaniu ogłoszonych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” wskaźników cen dóbr inwestycyjnych za ostatni miesiąc kwartału poprzedzającego kwartał, w którym nastąpiło przekształcenie formy prawnej przedsiębiorstwa, o którym mowa w ust. 1.

3. Przepisy § 11 stosuje się odpowiednio.

§ 13.

1. Jednostki mogą dokonać metodą szczegółową aktualizacji wyceny środków trwałych według ich stanu na dzień 1 stycznia 1992 r., pochodzących z zadań inwestycyjnych rozpoczętych przed dniem 1 stycznia 1991 r. i zakończonych w 1991 r., według aktualnych cen lub kosztorysów na dzień 1 stycznia 1992 r. lub za pomocą współczynników podanych w obwieszczeniu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego i Ministra Finansów z dnia 28 marca 1991 r. w sprawie współczynników przeliczeniowych do aktualizacji wyceny wartości środków trwałych na dzień 1 stycznia 1991 r. (Monitor Polski Nr 12, poz. 82).

2. Aktualizacji, o której mowa w ust. 1, dokonuje się w terminie do dnia 30 czerwca 1992 r.

3. Jednostki, w wypadku, o którym mowa w ust. 1, obliczają od dnia 1 stycznia 1992 r. odpisy amortyzacyjne od wartości środków trwałych ustalonej w wyniku tej aktualizacji.

§ 14.

Jednostki dokonują aktualizacji wyceny środków trwałych, o której mowa w § 11, według stanu na dzień 1 stycznia 1993 r. w terminie do dnia 31 maja 1993 r.

§ 15.

Jednostki i zakłady budżetowe oraz gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, które do końca 1991 r. nie umarzały składników majątku trwałego, obliczą i wprowadzą do ksiąg rachunkowych pod datą 1 stycznia 1992 r. umorzenie poszczególnych składników majątku trwałego. Wartość tego umorzenia można ustalić jako sumę umorzenia na dzień 1 stycznia 1991 r., wyliczonego przy zastosowaniu przepisów obwieszczenia, wymienionego w § 13 ust. 1, i umorzenia za rok 1991, obliczonego zgodnie z zasadami i stawkami amortyzacyjnymi określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

§ 16.

Przepisy § 2 i 3 nie dotyczą wykazanego w ewidencji księgowej jednostek na dzień 31 grudnia 1991 r. stanu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

§ 17.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1992 r.

Minister Finansów: A. Olechowski

Załącznik 1. [WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH]

Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 27 marca 1992 r. (poz. 130)

WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH

Po-zy-cja	Symbol*⁾			Nazwa środków trwałych	Stawka %
	grupa, podgrupa, rodzaj	dalsze szczeble podziału
1	2	3		4	5
01	1 z wyjątkiem poz. 02 i 03			Budynki, w tym budynki hoteli miejskich i schronisk turystycznych	2,5
02	16			Budynki mieszkalne (z wyjątkiem rodzaju 166, 168 i 169)	1,5
03	125, 169, 198			Kioski, budki towarowe, domki kempingowe o konstrukcji trwałej wzniesione na fundamencie trwałym, budynki zastępcze z pudeł wagonowych	10,0
04	2 z wyjątkiem poz. 05			Budowle	4,0
05	250, 251, 253, 254, 255, 256, 259, 28, 291, 293, 297, 01			Budowle inżynieryjne wodne (z wyjątkiem rodzaju 250-5, 251-3 i 255-5), budowle sportowe, wieże przeciwpożarowe, budowle oznakowania nawigacyjnego, pochylnie i slipy, melioracje szczegółowe	2,5
06	3 z wyjątkiem poz. 07			Kotły i maszyny energetyczne	5,0–6,0
07	323, 324, 325, 326, 343, 344, 349			Silniki spalinowe na paliwo lekkie, ciężkie, gazowe, silniki powietrzne, zespoły elektroenergetyczne polowe o napędzie spalinowym, reaktory jądrowe	10,0–12,5
08	4 z wyjątkiem poz. 09–13			Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania	8,5–10,0
09	40, 41			Obrabiarki do metali skrawające	12,5–14,0
10	431		0,4	Filtry (prasy) błotniarki, cedzidła mechaniczne, piece do przerobu surowców (z wyjątkiem rodzaju 450-50), piece do przetwarzania paliw (z wyjątkiem rodzaju 451-0), piece do wypalania tunelowe, aparaty bębnowe, suszarki komorowe	5,0–6,0
	450
	451		2
	454, 475
	477		0 do 4
			6 do 8
11	44, 46, 47			Maszyny i urządzenia do przetłaczania i sprężania cieczy i gazów, aparaty do wymiany ciepła (z wyjątkiem rodzaju 465 i 469-0), maszyny i aparaty do operacji i procesów materiałowych (z wyjątkiem rodzaju 474, 475, 477-0 do 4 i 6 do 8 i 479-0)	10,0–12,5
12	434		01, 02	Zamykarki do słoi i do puszek, wymienniki przeponowe rurowe pracujące jako chłodnice kwasu siarkowego, mikrokomputery 8- i 16-bitowe	20,0
	465
	49
13	449		81	Urządzenia dystrybucyjne do benzyny i olejów elektryczne i przepływomierze składowe do paliw płynnych, wymienniki płynów obiegowych przy produkcji sody, chłodnice odmulin i prób kotłowych rozkładni gazu, kolumny nitracyjne i denitracyjne, odbieralnice hydrauliczne rozkładni gazu, aparaty i urządzenia do powierzchniowej obróbki metali sposobem chemicznym i elektrochemicznym oraz sposobem cieplnym, urządzenia do spawania i napawania łukowego w ochronie gazów oraz do spawania i napawania plazmowego, przenośne wytwornice acetylenu wysokiego ciśnienia i przenośne maszyny do cięcia termicznego i metodami pokrewnymi, zgrzewarki oporowe i tarcicowe oraz przetwornice spawalnicze (spawarki wirujące), urządzenia do metalizacji natryskowej, urządzenia do natryskiwania tworzywami sztucznymi, komputery (z wyjątkiem ujętych w poz. 12), samodzielne urządzenia do automatycznej regulacji i sterowania procesami, roboty przemysłowe	14,0–17,0
	465
	469		0
	474
	479		0
	481, 482
	484		0, 1, 3, 6
	49
14	50 z wyjątkiem poz. 15–18			Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłu chemicznego	10,0–12,5
15	501		0,1	Aparaty szklane i porcelanowe oraz porcelanowe młyny kulowe	25,0
16	502		33	Odgazowywacze	20,0
17	505		1	Piece prażalnicze fluidyzacyjne stosowane przy produkcji kwasu siarkowego	14,0–17,0
18	506		1,2	Aparaty do rektyfikacji powietrza, maszyny, urządzenia i aparaty przemysłu rafineryjnego	5,0–6,0
	507		2, 3, 4
19	51 z wyjątkiem poz. 20–24			Maszyny i urządzenia wiertnicze, górnicze, hutnicze, odlewnicze i torfiarskie oraz geodezyjno-kartograficzne	14,0–17,0
20	510			Maszyny i urządzenia wiertnicze	17,0–20,0
21	511			Maszyny górnicze, z wyłączeniem obudów zmechanizowanych	25,0
22	511			Obudowy zmechanizowane, aparaty i urządzenia do pomiarów i zabiegów geofizycznych, geodezyjnych, fotogrametrycznych i kartograficznych (z wyjątkiem rodzaju 518-00, 2)	20,0
	518		01 do 04
			10 do 12
23	512, 513			Maszyny i urządzenia do eksploatacji otworów wiertniczych, maszyny i urządzenia do obróbki mechanicznej rud i węgla, maszyny i urządzenia hutnicze, aglomerowni, wielkopiecowe, nożyce hutnicze do cięcia na gorąco, tabor hutniczy, walcowniczy, maszyny i urządzenia hutnicze stalowni, inne maszyny i urządzenia hutnicze	8,5–10,0
	514		0, 1, 2,
			3 do 6
			8
24	517			Maszyny i urządzenia torfiarskie	10,0–12,5
25	52 z wyjątkiem poz. 26 i 27			Maszyny do produkcji surowców mineralnych i wyrobów z nich	12,5–14,0
26	520		0 do 5	Maszyny i urządzenia przemysłu kamieniarskiego, cementowego, autoklawy, maszyny do produkcji elementów z lastryka i kamienia sztucznego	7,0–8,5
	523
	525		31
	529		8, 81, 82
27	524		34,40	Piece do trampowania głowic „Hagera”, piece do topienia żużla wielkopiecowego i bazaltu	25,0
28	53 z wyjątkiem poz. 29			Maszyny do wyrobów z metali i tworzyw sztucznych	10,0–12,5
29	535		0301, 07,	Aparaty specjalne do wytwarzania kwasu wolframowego, maszyny do redukcyjnych, próżniowych i specjalnych wytopów metali, do produkcji węglanów i past emulsyjnych urządzenia do produkcji półprzewodników	17,0–20,0
			111, 127, 7


30	54 z wyjątkiem poz. 31			Maszyny do obróbki i przerobu drewna, wyrobów z drewna oraz maszyny papiernicze i poligraficzne	10,0–12,5
31	548		0	Maszyny, urządzenia i aparaty do produkcji materiału zecerskiego	5,0–6,0
32	55			Maszyny włókiennicze i odzieżowe oraz do produkcji skóry i wyrobów ze skóry	10,0–12,5
33	56 z wyjątkiem poz. 34			Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłów rolnych	7,0–8,5
34	561		6	Maszyny, urządzenia i aparaty do produkcji wód gazowanych maszyny impregnacyjne, maszyny, urządzenia i aparaty przemysłu piekarniczego (z wyjątkiem rodzaju 568-40 do 48)	12,5–14,0
	568

35	57 z wyjątkiem poz. 36 i 37			Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłów spożywczych	10,0–12,5
36	571		30, 31, 8	Autoklawy do hydrolizy, neutralizatory stalowe, neutralizatory i hydrolizatory betonowe lub murowane	25,0
37	579		000, 003,	Destruktory, młynki młotkowe, maszyny i urządzenia do przerobu odpadków zwierzęcych
			01, 02		17,0–20,0
38	58 z wyjątkiem poz. 39–42			Maszyny do robót ziemnych, budowlanych i drogowych	14,0–17,0
39	580, 581			Maszyny do robót ziemnych i fundamentowych (z wyjątkiem wibromłotów), maszyny do robót budowlanych (z wyjątkiem rodzaju 581-2, 31 i 4), szczotki mechaniczne i osprzęt roboczy do utrzymania dróg	20,0
	582		3
40	581		2, 31, 4	Wibratory, zacieraczki do tynku i wibromłoty	50,0
41	582		115, 22	Pojemniki do bitumu stalowe powyżej 20.000 I pojemności odśnieżarki o mocy silników powyżej 120 KM	7,0–8,5
42	583		0, 1	Koparki i zwałowarki w kopalniach odkrywkowych węgla, koparki w piaskowniach przemysłu węglowego	5,–6,0
43	59			Maszyny rolnicze i gospodarki leśnej	10,0–12,5
44	6 z wyjątkiem poz. 45–49			Urządzenia techniczne	8,5–10,0
45	600, 601			Zbiorniki naziemne z cegły betonowe i żelbetowe (z wyjątkiem z wykładziną chemoodporną dla kwasu ponitracyjnego), urządzenia telefoniczne systemów nośnych na liniach wysokiego napięcia i urządzenia telefonii na przewodach zawieszonych pod przewodami wysokiego napięcia, wyciągi kopalniane, towarowe kolejki linowe i dźwignice linowe, akumulatory hydrauliczne, wagi wozowe, wagonowe i inne wbudowane	4,0–-5,0
	623		7
	641		70
	648
	657
	660
46	61 0do 615			Urządzenia rozdzielcze i aparatura energii elektrycznej przewoźna, dźwigniki, wciągniki i wciągarki przejezdne oraz nieprzejezdne, kołowroty i wyciągi (z wyjątkiem rodzajów 641 -63, 70, 71, 84), projektory przenośne 16 mm i 35 mm, kontenery	14,0–17,0
	641
	662		1
	681
47	633, 634			Baterie akumulatorów elektrycznych stałych (stacyjnych) i przewoźnych, ekrany kinowe	20,0
	662		5
48	644		0	Przenośniki zgrzebłowe ciężkie i lekkie w kopalniach węgla	50,0
49	644		0-4	Przenośniki w kopalniach i zakładach przetwórczych rud i węgla, urządzenia do przeprowadzania badań technicznych, aparaty kontrolno-pomiarowe elektryczne i elektroniczne do mierzenia wielkości elektrycznych i nieelektrycznych	17,0–20,0
	664
50	70, 71, 72,			Tabor szynowy i tabor pływający	6,0–7,0
	73, 77
	z wyjątkiem
	poz. 51–53
51	700–706		7	Drezyny i przyczepy do drezyn, lokomotywy akumulatorowe wozy kopalniane, kontenery pływające, wodoloty oraz łodzie różnego typu, tabor lotniczy	12,5–-14,0
	710 do 712		01 do 03
			10 do 14
	770		13
	773		1010
	780–781
52	740, 741			Pojazdy mechaniczne, szybowce	17,0–20,0
	742, 744
	782
53	743, 745			Samochody specjalne, trolejbusy i samochody ciężarowe o napędzie elektrycznym, ciągniki, przyczepy i naczepy, tabor konny, pozostały tabor bezszynowy	12,5–14,0
	746, 747
	748, 75, 76
54				Inne nie wymienione maszyny, urządzenia i środki transportowe	12,5–17,0
55	8 z wyjątkiem poz. 56–59			Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie	17,0–20,0
56	801		0	Elektroniczna aparatura kontrolno-pomiarowa do przeprowadzania badań laboratoryjnych, aparaty i sprzęt hydro- i mechanoterapii, wyposażenie cyrków	20,0–25,0
	802		0
	804
57	803			Maszyny biurowe oraz dalekopisy do maszyn matematycznych	12,5–14,0
58	805			Wyposażenie teatrów, kin itp., instrumenty muzyczne	8,5–10,0
59	806, 008			Kioski, budki, domki kempingowe, plantacje wikliny	10,0

Objaśnienia:

1. W razie podwyższania lub obniżania stawek amortyzacyjnych podanych w wykazie za pomocą odpowiednich współczynników, mnoży się właściwe dla danych środków trwałych stawki amortyzacyjne, ustalone w wykazie dla warunków normalnych, przez odpowiedni współczynnik określony w § 8 ust. 2, 5 i 6 rozporządzenia.

2. Za pogorszone warunki użytkowania uważa się użytkowanie budynku lub budowli pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.

Za złe warunki użytkowania uważa się użytkowanie budynku lub budowli pod ciągłym wpływem silnej agresji chemicznej, w razie gdy są to obiekty, w których wytwarza się, stosuje w produkcji lub przechowuje agresywne środki chemiczne. Dotyczy to również wypadków silnego działania na środek trwały agresywnych środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu.

3. Przez maszyny i urządzenia grupy 4–6 poddane szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 3 lit. g) rozporządzenia, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.

4. Od środków trwałych używanych nowo wprowadzonych do użytkowania, zmodernizowanych w drodze inwestycji, a także o krótszym przewidzianym okresie użytkowania od okresu przyjętego za podstawę ustalenia stawki amortyzacyjnej określonej w wykazie na skutek ograniczenia zasobów złóż, czasu produkcji określonych produktów lub trwania kontraktu na wykonanie usług lub budowę obiektów za granicą, jak również ograniczenia z góry okresu użytkowania, o których mowa w § 8 ust. 3 rozporządzenia, oblicza się stawki amortyzacyjne:

1) gdy w ewidencji księgowej ujmuje się jedynie wartość brutto środka trwałego – według wzoru: