REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 63 poz. 578

WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO

z dnia 23 kwietnia 2002 r.

sygn. akt K. 2/01.

Tekst pierwotny

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Mirosław Wyrzykowski – przewodniczący,

Krzysztof Kolasiński – sprawozdawca,

Janusz Niemcewicz,

Jadwiga Skórzewska-Łosiak,

Jerzy Stępień,

protokolant: Grażyna Szałygo,

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2002 r. sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy. Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że:

1) art. 51 i art. 52 w związku z art. 90e ust. 1 i 6 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 z późn. zm.) nie określając charakteru prawnego Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, a tym samym nie wskazując procedury (karnej, cywilnej czy administracyjnej) i nie stanowiąc jej w zaskarżonej ustawie, wedle której Fundusz nakłada na podmioty zobowiązane do zawarcia obowiązkowej umowy ubezpieczenia – opłaty karne za niezawarcie tej umowy, egzekwując ją własnym tytułem wykonawczym w trybie egzekucji administracyjnej, pozbawiając tym samym podmiot, na który została nałożona taka opłata karna, z możliwości korzystania z procesowe określonych środków odwoławczych przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego – są niezgodne z art. 2, art. 7 i art. 78 Konstytucji RP, nie zapewniają bowiem należytych gwarancji proceduralnych,

2) art. 90e ust. 1 i 1a ustawy wskazanej w pkt 1 – nie dokonując zróżnicowania wysokości opłaty karnej wedle faktycznego zawinienia osoby zobowiązanej do zawarcia obowiązkowej umowy ubezpieczenia, przewidując taką samą opłatę karną dla podmiotów, które nie zawarły umowy, jak i dla podmiotów, które opóźniły się w zawarciu umowy choćby o 1 dzień – narusza zasadę sprawiedliwości społecznej, o której stanowi art. 2 Konstytucji RP,

orzeka:

1) art. 51 i art. 52 w związku z art. 90e ust. 1 i ust. 6 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 770 i Nr 139. poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 43, poz. 483, Nr 48, poz. 552, Nr 70, poz. 819 i Nr 116, poz. 1216 oraz z 2001 r. Nr 37, poz. 424) nie jest niezgodny z art. 2, art. 7 i art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;

2) art. 90e ust. 1a ustawy wskazanej w pkt 1 nie jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

 

Mirosław Wyrzykowski

Krzysztof Kolasiński

Janusz Niemcewicz

Jadwiga Skórzewska-Łosiak

Jerzy Stępień

 

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2002-05-23
  • Data wejścia w życie: 2002-05-23
  • Data obowiązywania: 2002-05-23
Brak dokumentów zmieniających.
Brak zmienianych dokumentów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA