Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 739

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 9 grudnia 2011 r. w Brukseli został sporządzony Traktat między Królestwem Belgii, Republiką Bułgarii, Republiką Czeską, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Estońską, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Portugalską, Rumunią, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej) a Republiką Chorwacji dotyczący przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej, w następującym brzmieniu:

TRAKTAT DOTYCZĄCY PRZYSTĄPIENIA REPUBLIKI CHORWACJI DO UNII EUROPEJSKIEJ

SPIS TREŚCI

A. Traktat między Królestwem Belgii, Republiką Bułgarii, Republiką Czeską, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Estońską, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Portugalską, Rumunią, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej) a Republiką Chorwacji dotyczący przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej

B. Akt dotyczący warunków przystąpienia Republiki Chorwacji oraz dostosowań w Traktacie o Unii Europejskiej, Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej

TRAKTAT

MIĘDZY

KRÓLESTWEM BELGII, REPUBLIKĄ BUŁGARII, REPUBLIKĄ CZESKĄ, KRÓLESTWEM DANII, REPUBLIKĄ FEDERALNĄ NIEMIEC, REPUBLIKĄ ESTOŃSKĄ, IRLANDIĄ, REPUBLIKĄ GRECKĄ, KRÓLESTWEM HISZPANII, REPUBLIKĄ FRANCUSKĄ, REPUBLIKĄ WŁOSKĄ, REPUBLIKĄ CYPRYJSKĄ, REPUBLIKĄ ŁOTEWSKĄ, REPUBLIKĄ LITEWSKĄ, WIELKIM KSIĘSTWEM LUKSEMBURGA, REPUBLIKĄ WĘGIERSKĄ, REPUBLIKĄ MALTY, KRÓLESTWEM NIDERLANDÓW, REPUBLIKĄ AUSTRII, RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ, REPUBLIKĄ PORTUGALSKĄ, RUMUNIĄ, REPUBLIKĄ SŁOWENII, REPUBLIKĄ SŁOWACKĄ, REPUBLIKĄ FINLANDII, KRÓLESTWEM SZWECJI, ZJEDNOCZONYM KRÓLESTWEM WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ

(PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI UNII EUROPEJSKIEJ)

A

REPUBLIKĄ CHORWACJI

DOTYCZĄCY PRZYSTĄPIENIA REPUBLIKI CHORWACJI DO UNII EUROPEJSKIEJ

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,

PREZYDENT REPUBLIKI BUŁGARII,

PREZYDENT REPUBLIKI CZESKIEJ,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

PREZYDENT REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,

PREZYDENT IRLANDII,

PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL HISZPANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

REPUBLIKA CHORWACJI,

PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI LITEWSKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,

PREZYDENT REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,

PREZYDENT MALTY,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,

PREZYDENT FEDERALNY REPUBLIKI AUSTRII,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

PREZYDENT RUMUNII,

PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWENII,

PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,

RZĄD KRÓLESTWA SZWECJI,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

ZJEDNOCZENI pragnieniem osiągnięcia celów Unii Europejskiej,

ZDECYDOWANI kontynuować proces tworzenia coraz ściślejszego związku między narodami Europy na już istniejących podstawach,

UWZGLĘDNIAJĄC, że artykuł 49 Traktatu o Unii Europejskiej daje państwom europejskim możliwość ubiegania się o członkostwo w Unii,

UWZGLĘDNIAJĄC, że Republika Chorwacji złożyła wniosek o członkostwo w Unii,

UWZGLĘDNIAJĄC, że Rada, po otrzymaniu opinii Komisji i zgody Parlamentu Europejskiego, opowiedziała się za przyjęciem Republiki Chorwacji,

UZGODNILI warunki przyjęcia oraz dostosowania jakie należy uczynić w Traktacie o Unii Europejskiej, Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej i w tym celu wyznaczyli na swoich pełnomocników:

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,

Elio DI RUPO

Premier

PREZYDENT REPUBLIKI BUŁGARII,

Bojko BORISOW

Prezes Rady Ministrów

PREZYDENT REPUBLIKI CZESKIEJ,

Petr NEČAS

Premier

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,

Helle THORNING-SCHMIDT

Premier

PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

Angela MERKEL

Kanclerz

PREZYDENT REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,

Andrus ANSIP

Premier

PREZYDENT IRLANDII,

Enda KENNY

Premier (Taoiseach)

PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,

Lucas PAPADEMOS

Premier

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL HISZPANII,

Jose Luis RODRIGUEZ ZAPATERO

Premier

PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

Jean LEONETTI

Minister odpowiedzialny za sprawy europejskie

REPUBLIKA CHORWACJI,

Ivo JOSIPOVIĆ

Prezydent

Jadranka KOSOR

Premier

PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

Mario MONTI

Prezes Rady Ministrów

PREZYDENT REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,

Demetris CHRISTOFIAS

Prezydent

PREZYDENT REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,

Valdis DOMBROVSKIS

Premier

PREZYDENT REPUBLIKI LITEWSKIEJ,

Dalia GRYBAUSKAITE

Prezydent

JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,

Jean-Claude JUNCKER

Premier, minister stanu

PREZYDENT REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,

Viktor ORBÁN

Premier

PREZYDENT MALTY,

Lawrence GONZI

Premier

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,

Mark RUTTE

Premier, minister do spraw ogólnych

PREZYDENT FEDERALNY REPUBLIKI AUSTRII,

Werner FAYMANN

Kanclerz federalny

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Donald TUSK

Prezes Rady Ministrów

PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

Pedro PASSOS COELHO

Premier

PREZYDENT RUMUNII,

Traian BĂSESCU

Prezydent

PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWENII,

Borut PAHOR

Premier

PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,

Iveta RADICOVA

Premier

PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,

Jyrki KATAINEN

Premier

RZĄD KRÓLESTWA SZWECJI,

Fredrik REINFELDT

Premier

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

David CAMERON

Premier

KTÓRZY, po wymianie pełnomocnictw uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

1. Republika Chorwacji niniejszym staje się członkiem Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.

2. Republika Chorwacji staje się stroną Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, zmienionych lub uzupełnionych.

3. Warunki przyjęcia i wynikające z tego przyjęcia dostosowania w Traktatach, o których mowa w ustępie 2, są określone w Akcie załączonym do niniejszego Traktatu. Postanowienia tego Aktu stanowią integralną część niniejszego Traktatu.

Postanowienia dotyczące praw i obowiązków Państw Członkowskich oraz uprawnień i właściwości instytucji Unii zawarte w Traktatach, których stroną staje się Republika Chorwacji na mocy artykułu 1 ustęp 2, mają zastosowanie w odniesieniu do niniejszego Traktatu.

1. Niniejszy Traktat podlega ratyfikacji przez Wysokie Umawiające się Strony zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi. Dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone do depozytu rządowi Republiki Włoskiej do dnia 30 czerwca 2013 roku.

2. Uznaje się, że ratyfikując niniejszy Traktat, Republika Chorwacji ratyfikuje lub zatwierdza również wszelkie zmiany w Traktatach, o których mowa w artykule 1 ustęp 2, otwarte do ratyfikacji lub zatwierdzenia przez Państwa Członkowskie zgodnie z artykułem 48 Traktatu o Unii Europejskiej w momencie ratyfikacji przez Republikę Chorwacji niniejszego Traktatu, a także wszelkie akty instytucji, przyjęte w tym samym momencie lub wcześniej, które wejdą w życie dopiero po ich zatwierdzeniu przez Państwa Członkowskie zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.

3. Niniejszy Traktat wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2013 roku, pod warunkiem że do tego dnia zostaną złożone do depozytu wszystkie dokumenty ratyfikacyjne.

4. Niezależnie od postanowień ustępu 3, instytucje Unii mogą przyjmować przed przystąpieniem środki, o których mowa w artykule 3 ustęp 7, artykule 6 ustęp 2 akapit drugi, artykule 6 ustęp 3 akapit drugi, artykule 6 ustęp 6 akapity drugi i trzeci, artykule 6 ustęp 7 akapit drugi, artykule 6 ustęp 8 akapit trzeci, artykule 17, artykule 29 ustęp 1, artykule 30 ustęp 5, artykule 31 ustęp 5, artykule 35 ustępy 3 i 4, artykułach 38, 39, 41, 42, 43, 44, 49, 50 i 51 oraz w załącznikach IV–VI do Aktu, o którym mowa w artykule 1 ustęp 3.

Środki te wchodzą w życie z dniem wejścia w życie niniejszego Traktatu i tylko pod tym warunkiem.

5. Niezależnie od postanowień ustępu 3, artykuł 36 Aktu, o którym mowa w artykule 1 ustęp 3, ma zastosowanie w momencie podpisania niniejszego Traktatu.

Niniejszy Traktat, sporządzony w jednym oryginalnym egzemplarzu w językach: angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne, zostaje złożony do depozytu w archiwum rządu Republiki Włoskiej, który przekaże uwierzytelniony odpis każdemu z rządów pozostałych Państw-Sygnatariuszy.

W DOWÓD CZEGO niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszym Traktatem.

AKT
DOTYCZĄCY WARUNKÓW PRZYSTĄPIENIA
REPUBLIKI CHORWACJI
ORAZ DOSTOSOWAŃ W TRAKTACIE O UNII EUROPEJSKIEJ, TRAKTACIE O FUNKCJONOWANIU UNII EUROPEJSKIEJ I TRAKTACIE USTANAWIAJĄCYM EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĘ ENERGII ATOMOWEJ

Do celów niniejszego Aktu:

– określenie „Traktaty pierwotne” oznacza:

a) Traktat o Unii Europejskiej (TUE) i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), zmienione lub uzupełnione traktatami lub innymi aktami, które weszły w życie przed przystąpieniem Republiki Chorwacji;

b) Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Traktat EWEA), zmieniony lub uzupełniony traktatami lub innymi aktami, które weszły w życie przed przystąpieniem Republiki Chorwacji;

– określenie „obecne Państwa Członkowskie” oznacza Królestwo Belgii, Republikę Bułgarii, Republikę Czeską, Królestwo Danii, Republikę Federalną Niemiec, Republikę Estońską, Irlandię, Republikę Grecką, Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską, Republikę Włoską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republikę Węgierską, Republikę Malty, Królestwo Niderlandów, Republikę Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Portugalską, Rumunię, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką, Republikę Finlandii, Królestwo Szwecji oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;

– określenie „Unia” oznacza Unię Europejską, której podstawę stanowią TUE i TFUE, lub, w stosownych przypadkach, Europejską Wspólnotę Energii Atomowej;

– określenie „instytucje” oznacza instytucje ustanowione na mocy TUE.

Postanowienia Traktatów pierwotnych oraz przepisy aktów przyjętych przez instytucje przed przystąpieniem stają się wiążące dla Chorwacji i są stosowane w Chorwacji od dnia przystąpienia, na warunkach określonych w tych Traktatach i w niniejszym Akcie.

W przypadku gdy zmiany w Traktatach pierwotnych zostały uzgodnione przez przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zgodnie z artykułem 48 ustęp 4 TUE po ratyfikowaniu przez Chorwację Traktatu o przystąpieniu i w przypadku gdy zmiany te nie weszły w życie przed dniem przystąpienia, Chorwacja ratyfikuje je zgodnie ze swoimi wymogami konstytucyjnymi.

1. Chorwacja przystępuje do decyzji i umów szefów państw lub rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie Europejskiej.

2. Chorwacja przystępuje do decyzji i umów przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie.

3. Chorwacja znajduje się w takiej samej sytuacji co obecne Państwa Członkowskie w odniesieniu do deklaracji, rezolucji lub innych stanowisk przyjętych przez Radę Europejską lub Radę, a także w odniesieniu do deklaracji, rezolucji lub innych stanowisk dotyczących Unii przyjętych za wspólnym porozumieniem Państw Członkowskich. Chorwacja będzie stosować się do zasad i wytycznych wynikających z takich deklaracji, rezolucji lub innych stanowisk oraz podejmie środki niezbędne do zapewnienia wprowadzenia ich w życie.

4. Chorwacja przystępuje do konwencji i protokołów wymienionych w załączniku I. Te konwencje i protokoły wchodzą w życie w odniesieniu do Chorwacji w dniu określonym przez Radę w decyzjach, o których mowa w ustępie 5.

5. Rada, stanowiąc jednomyślnie na podstawie zalecenia Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, podejmuje decyzję o dokonaniu wszystkich wymaganych w związku z przystąpieniem dostosowań do konwencji i protokołów, o których mowa w ustępie 4, oraz publikuje dostosowane teksty w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

6. Chorwacja zobowiązuje się, w odniesieniu do konwencji i protokołów, o których mowa w ustępie 4, do wprowadzenia ustaleń administracyjnych i innych ustaleń, takich jak ustalenia przyjęte przed dniem przystąpienia przez obecne Państwa Członkowskie lub Radę, oraz do ułatwienia praktycznej współpracy między instytucjami i organizacjami Państw Członkowskich.

7. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może uzupełnić załącznik I o stosowne konwencje, umowy i protokoły, które zostały podpisane przed dniem przystąpienia.

1. Przepisy dorobku Schengen, o których mowa w Protokole w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej (zwanym dalej „protokołem w sprawie Schengen”), załączonym do TUE i TFUE, oraz akty oparte na tym dorobku lub w inny sposób z nim związane, wymienione w załączniku II, jak również wszelkie dalsze akty przyjęte przed dniem przystąpienia, są wiążące dla Chorwacji i mają zastosowanie w Chorwacji od dnia przystąpienia.

2. Przepisy dorobku Schengen włączone w ramy Unii Europejskiej oraz akty oparte na tym dorobku lub w inny sposób z nim związane, które nie zostały wymienione w ustępie 1, chociaż są wiążące dla Chorwacji od dnia przystąpienia, stosuje się w tym państwie jedynie na podstawie decyzji Rady podjętej w tym celu, po sprawdzeniu, zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami oceny Schengen, czy w Chorwacji zostały spełnione niezbędne warunki dla stosowania wszystkich części tego dorobku, włączając w to skuteczne stosowanie wszystkich przepisów Schengen zgodnie z uzgodnionymi wspólnymi standardami i zasadami podstawowymi. Decyzja ta jest podejmowana przez Radę zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami Schengen i z uwzględnieniem sprawozdania Komisji potwierdzającego, że Chorwacja nadal wywiązuje się z zobowiązań, które mają znaczenie dla dorobku Schengen, podjętych w trakcie negocjacji akcesyjnych.

Rada podejmuje decyzję, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, stanowiąc na zasadzie jednomyślności swoich członków reprezentujących rządy Państw Członkowskich, w odniesieniu do których przepisy, o których mowa w niniejszym ustępie, zostały już wprowadzone w życie, oraz przedstawiciela rządu Republiki Chorwacji. Członkowie Rady reprezentujący rządy Irlandii i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej biorą udział w podejmowaniu takiej decyzji w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy tych przepisów dorobku Schengen oraz aktów opartych na tym dorobku lub w inny sposób z nim związanych, w których te Państwa Członkowskie uczestniczą.

Chorwacja uczestniczy w unii gospodarczej i walutowej od dnia przystąpienia jako Państwo Członkowskie objęte derogacją w rozumieniu artykułu 139 TFUE.

1. Umowy zawarte lub tymczasowo stosowane przez Unię z jednym państwem trzecim lub z większą ich liczbą, z organizacją międzynarodową lub z obywatelem państwa trzeciego są wiążące dla Chorwacji, na warunkach określonych w Traktatach pierwotnych oraz w niniejszym Akcie.

2. Chorwacja zobowiązuje się przystąpić, na warunkach określonych w niniejszym Akcie, do umów zawartych lub podpisanych przez obecne Państwa Członkowskie i Unię z jednym państwem trzecim lub z większą ich liczbą lub z organizacją międzynarodową

Przystąpienie Chorwacji do określonych umów, o których mowa w akapicie pierwszym – o ile postanowienia tych umów nie przewidują inaczej – uzgadnia się poprzez zawarcie protokołu do takich umów pomiędzy Radą, stanowiącą jednomyślnie w imieniu Państw Członkowskich, a danym państwem trzecim lub danymi państwami trzecimi, lub daną organizacją międzynarodową. Komisja lub – w przypadku gdy umowa dotyczy wyłącznie lub głównie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa – Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (Wysoki Przedstawiciel), prowadzą negocjacje dotyczące tych protokołów w imieniu Państw Członkowskich na podstawie wytycznych negocjacyjnych zatwierdzonych przez Radę, stanowiącą jednomyślnie, w porozumieniu z komitetem złożonym z przedstawicieli Państw Członkowskich. Komisja lub Wysoki Przedstawiciel, w zależności od przypadku, przedkładają Radzie projekty protokołów, które mają zostać zawarte.

Procedura ta pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania kompetencji własnych Unii i nie wpływa na podział kompetencji pomiędzy Unią a Państwami Członkowskimi w odniesieniu do zawierania takich umów w przyszłości lub jakichkolwiek innych zmian niezwiązanych z przystąpieniem.

3. Od dnia przystąpienia i do czasu wejścia w życie niezbędnych protokołów, o których mowa w ustępie 2 akapit drugi, Chorwacja stosuje postanowienia umów, o których mowa w ustępie 2 akapit pierwszy, zawartych lub tymczasowo stosowanych przed dniem przystąpienia, z wyjątkiem Umowy między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Konfederacją Szwajcarską, z drugiej strony, w sprawie swobodnego przepływu osób¹.

Do czasu wejścia w życie protokołów, o których mowa w ustępie 2 akapit drugi, Unia i Państwa Członkowskie, działając wspólnie w ramach swoich odpowiednich kompetencji, podejmują wszelkie odpowiednie środki.

4. Chorwacja przystępuje do Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisanej w Kotonu 23 czerwca 2000 roku², a także do dwóch umów zmieniających tę umowę: umowy podpisanej w dniu 25 czerwca 2005 r. w Luksemburgu³ i umowy otwartej do podpisu w dniu 22 czerwca 2010 r. w Wagadugu⁴.

5. Na warunkach określonych w niniejszym Akcie Chorwacja zobowiązuje się przystąpić do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym⁵, zgodnie z artykułem 128 tego Porozumienia.

6. Od dnia przystąpienia Chorwacja stosuje dwustronne umowy i uzgodnienia w dziedzinie wyrobów włókienniczych zawarte między Unią a państwami trzecimi.

Ograniczenia ilościowe stosowane przez Unię w przywozie wyrobów włókienniczych i odzieżowych zostaną dostosowane w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji do Unii. W tym celu Unia może przed dniem przystąpienia negocjować z państwami trzecimi, których to dotyczy, zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach w dziedzinie wyrobów włókienniczych, o których mowa w akapicie pierwszym.

Jeżeli zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach w dziedzinie wyrobów włókienniczych nie wejdą w życie do dnia przystąpienia, Unia dokona niezbędnych dostosowań w swoich przepisach dotyczących przywozu wyrobów włókienniczych i odzieżowych z państw trzecich w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji.

7. Ograniczenia ilościowe stosowane przez Unię w przywozie stali i wyrobów stalowych dostosowuje się w oparciu o przywozy w ostatnich latach do Chorwacji stali i wyrobów stalowych pochodzących z krajów dostawców, których to dotyczy.

W tym celu przed dniem przystąpienia negocjuje się niezbędne zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach w dziedzinie stali zawartych między Unią a państwami trzecimi.

Jeżeli do dnia przystąpienia zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach w dziedzinie stali nie wejdą w życie, stosuje się postanowienia akapitu pierwszego.

8. Od dnia przystąpienia Unia zarządza umowami w dziedzinie rybołówstwa, zawartymi przez Chorwację z państwami trzecimi przed tym dniem.

Prawa i obowiązki Chorwacji wynikające z tych umów pozostają niezmienione przez okres, w którym postanowienia tych umów są tymczasowo utrzymane w mocy.

Możliwie jak najszybciej, a w każdym przypadku przed wygaśnięciem umów, o których mowa w akapicie pierwszym. Rada przyjmuje w każdym z przypadków, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, stosowne decyzje dotyczące kontynuacji działalności połowowej wynikającej z tych umów, włączając w to możliwość przedłużenia obowiązywania niektórych umów na okresy nieprzekraczające roku.

9. Chorwacja odstępuje od wszelkich umów o wolnym handlu zawartych z państwami trzecimi, w tym również od zmienionej Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu (CEFTA).

W zakresie, w jakim umowy między Chorwacją, z jednej strony, a jednym państwem trzecim lub większą ich liczbą, z drugiej strony, nie są zgodne z zobowiązaniami wynikającymi z niniejszego Aktu, Chorwacja podejmuje wszystkie odpowiednie działania w celu wyeliminowania stwierdzonych niezgodności. Jeżeli Chorwacja będzie miała trudności w dostosowywaniu umowy zawartej z jednym państwem trzecim lub większą ich liczbą, odstąpi ona od tej umowy.

Chorwacja podejmuje wszystkie środki niezbędne do zapewnienia, aby od dnia przystąpienia spełnione były obowiązki określone w niniejszym ustępie.

10. Na warunkach określonych w niniejszym Akcie Chorwacja przystępuje do umów wewnętrznych zawartych przez obecne Państwa Członkowskie w celu wprowadzenia w życie umów, o których mowa w ustępach 2 i 4.

11. Chorwacja podejmuje w razie konieczności odpowiednie środki, aby dostosować swój status w ramach organizacji międzynarodowych i umów międzynarodowych, których stroną jest również Unia lub inne Państwa Członkowskie, do praw i obowiązków wynikających z przystąpienia Chorwacji do Unii.

Chorwacja odstępuje w szczególności od umów międzynarodowych i występuje z międzynarodowych organizacji w dziedzinie rybołówstwa, których stroną lub członkiem jest również Unia, chyba że członkostwo Chorwacji jest związane z kwestiami innymi niż rybołówstwo.

Chorwacja przyjmuje wszystkie środki niezbędne do zapewnienia, aby od dnia przystąpienia spełnione były obowiązki określone w niniejszym ustępie.

1. O ile niniejszy Akt nie stanowi inaczej, jego postanowienia nie mogą zostać zawieszone, zmienione ani uchylone w sposób inny niż według procedury zmiany Traktatów określonej w Traktatach pierwotnych.

2. Przyjęte przez instytucje akty, do których odnoszą się postanowienia przejściowe ustanowione w niniejszym Akcie, zachowują swój status prawny; w szczególności w dalszym ciągu stosowane są procedury zmiany tych aktów.

3. Postanowienia niniejszego Aktu, których celem lub skutkiem jest uchylenie lub zmiana aktów przyjętych przez instytucje, o ile postanowienia te nie mają charakteru przejściowego, mają taki sam status prawny jak przepisy, które są przez nie uchylane lub zmieniane, oraz podlegają tym samym zasadom, co te przepisy.

Przy stosowaniu Traktatów pierwotnych i aktów przyjętych przez instytucje obowiązują, w ramach środków przejściowych, odstępstwa przewidziane w niniejszym Akcie.

W Protokole w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, załączonym do TUE, TFUE i Traktatu EWEA, wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 9 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Gdy co trzy lata następuje częściowe odnowienie składu sędziowskiego, dotyczy ono czternastu sędziów.”;

2) artykuł 48 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 48

Sąd składa się z 28 sędziów.”.

W Protokole w sprawie Statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego, załączonym do TUE i TFUE, wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 4 ustęp 1 akapit pierwszy:

a) zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

„1. Kapitał Banku wynosi 233 247 390 000 EUR, subskrybowany przez Państwa Członkowskie następująco:”;

b) między pozycją dotyczącą Rumunii a pozycją dotyczącą Słowacji dodaje się pozycję w brzmieniu:

„Chorwacja 854 400 000”;

2) artykuł 9 ustęp 2 akapity pierwszy, drugi i trzeci otrzymują brzmienie:

„2. Rada Dyrektorów składa się z dwudziestu dziewięciu dyrektorów i dziewiętnastu zastępców.

Dyrektorów mianuje Rada Gubernatorów na okres pięciu lat, jeden jest nominowany przez każde Państwo Członkowskie, a jeden jest nominowany przez Komisję.

Zastępcy dyrektorów są mianowani przez Radę Gubernatorów na okres pięciu lat w następujący sposób:

– dwóch zastępców wyznacza Republika Federalna Niemiec,

– dwóch zastępców wyznacza Republika Francuska,

– dwóch zastępców wyznacza Republika Włoska,

– dwóch zastępców wyznacza Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

– jednego zastępcę wyznaczają za wspólnym porozumieniem Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalska,

– jednego zastępcę wyznaczają za wspólnym porozumieniem Królestwo Belgii i Wielkie Księstwo Luksemburga oraz Królestwo Niderlandów,

– dwóch zastępców wyznaczają za wspólnym porozumieniem Królestwo Danii, Republika Grecka, Irlandia i Rumunia,

– dwóch zastępców wyznaczają za wspólnym porozumieniem Republika Estońska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Republika Austrii, Republika Finlandii i Królestwo Szwecji,

– czterech zastępców wyznaczają za wspólnym porozumieniem Republika Bułgarii, Republika Czeska, Republika Chorwacji, Republika Cypryjska, Republika Węgierska, Republika Malty, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowenii i Republika Słowacka,

– jednego zastępcę wyznacza Komisja.”.

Artykuł 134 ustęp 2 akapit pierwszy Traktatu EWEA dotyczący składu Komitetu Naukowo-Technicznego otrzymuje brzmienie:

„2. Komitet składa się z czterdziestu dwóch członków mianowanych przez Radę po konsultacji z Komisją.”.

W artykule 64 ustęp 1 TFUE dodaje się zdanie w brzmieniu:

„W stosunku do ograniczeń istniejących na mocy prawa krajowego w Chorwacji odnośną datą jest 31 grudnia 2002 roku.”.

Artykuł 52 ustęp 1 TUE otrzymuje brzmienie:

„1. Traktaty stosuje się do Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Republiki Czeskiej, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Irlandii, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Chorwacji, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.”.

1. Artykuł 55 ustęp 1 TUE otrzymuje brzmienie:

„1. Niniejszy Traktat został sporządzony w jednym oryginalnym egzemplarzu w językach: angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym teksty w każdym z tych języków sana równi autentyczne. Zostaje on złożony do depozytu w archiwum rządu Republiki Włoskiej, który przekaże uwierzytelniony odpis każdemu z rządów pozostałych Państw-Sygnatariuszy.”;

2. Artykuł 225 akapit drugi Traktatu EWEA otrzymuje brzmienie:

„Na mocy traktatów o przystąpieniu teksty niniejszego Traktatu w językach: angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim i węgierskim są również autentyczne.”.

Akty wymienione w załączniku III dostosowuje się w sposób określony w tym załączniku.

Środki wymienione w załączniku IV stosuje się na warunkach określonych w tym załączniku.

Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może wprowadzić dostosowania do postanowień niniejszego Aktu dotyczących wspólnej polityki rolnej, które mogą okazać się niezbędne w wyniku zmiany przepisów Unii.

Środki wymienione w załączniku V stosuje się w odniesieniu do Chorwacji na warunkach określonych w tym załączniku.

1. Na zasadzie odstępstwa od artykułu 2 Protokołu w sprawie postanowień przejściowych, załączonego do TUE, TFUE i Traktatu EWEA, oraz na zasadzie odstępstwa od maksymalnej liczby miejsc przewidzianej w artykule 14 ustęp 2 akapit pierwszy TUE, zwiększa się liczbę członków Parlamentu Europejskiego o 12 członków z Chorwacji, w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji, na okres od dnia przystąpienia do zakończenia kadencji Parlamentu Europejskiego w latach 2009–2014.

2. Na zasadzie odstępstwa od artykułu 14 ustęp 3 TUE Chorwacja przeprowadzi przed dniem przystąpienia wybory ad hoc do Parlamentu Europejskiego, w których w powszechnych wyborach bezpośrednich zostaną wybrani członkowie Parlamentu Europejskiego w liczbie określonej w ustępie 1 niniejszego artykułu, zgodnie z przepisami unijnego dorobku prawnego. Jednakże jeżeli przystąpienie nastąpi w terminie krótszym niż sześć miesięcy przed kolejnymi wyborami do Parlamentu Europejskiego, członkowie Parlamentu Europejskiego reprezentujący obywateli Chorwacji mogą zostać wyznaczeni przez narodowy parlament Chorwacji spośród jego członków, pod warunkiem że osoby te zostały wybrane w powszechnych wyborach bezpośrednich.

Artykuł 3 ustęp 3 Protokołu w sprawie postanowień przejściowych, załączonego do TUE, TFUE i Traktatu EWEA, otrzymuje brzmienie:

„3. Bez uszczerbku dla artykułu 235 ustęp 1 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, do 31 października 2014 roku nadal obowiązują następujące postanowienia:

Jeżeli przyjęcie aktu przez Radę Europejską i Radę wymaga większości kwalifikowanej, głosy członków ważone są następująco:

W przypadku gdy na mocy Traktatów akty muszą być przyjęte na wniosek Komisji, do ich przyjęcia wymagane jest co najmniej 260 głosów „za”, oddanych przez większość członków. W innych przypadkach do przyjęcia decyzji wymagane jest co najmniej 260 głosów „za”, oddanych przez co najmniej dwie trzecie członków.

W przypadku gdy akt jest przyjmowany przez Radę Europejską lub przez Radę większością kwalifikowaną, członek Rady Europejskiej lub Rady może zażądać sprawdzenia, czy Państwa Członkowskie stanowiące większość kwalifikowaną reprezentują co najmniej 62 % ogółu ludności Unii. Jeżeli okaże się, że warunek ten nie został spełniony, akt nie zostaje przyjęty.”.

1. Obywatel Chorwacji zostaje mianowany na stanowisko członka Komisji na okres od dnia przystąpienia do dnia 31 października 2014 r. Nowego członka Komisji mianuje Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, za wspólnym porozumieniem z przewodniczącym Komisji, po konsultacji z Parlamentem Europejskim oraz zgodnie z kryteriami określonymi w artykule 17 ustęp 3 akapit drugi TUE.

2. Mandat członka mianowanego zgodnie z ustępem 1 wygasa w tym samym czasie, co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

1. Mandaty sędziego Trybunału Sprawiedliwości i sędziego Sądu pochodzących z Chorwacji mianowanych w dniu jej przystąpienia zgodnie z artykułem 19 ustęp 2 akapit trzeci TUE wygasają, odpowiednio, w dniu 6 października 2015 roku i w dniu 31 sierpnia 2013 roku.

2. W sprawach zawisłych przed Trybunałem Sprawiedliwości i przed Sądem w dniu przystąpienia, w których postępowanie ustne rozpoczęło się przed tym dniem, pełny skład Trybunału Sprawiedliwości i Sądu oraz skład ich izb są takie, jak przed dniem przystąpienia; w sprawach tych stosowane są regulaminy obowiązujące w dniu poprzedzającym dzień przystąpienia.

1. Na zasadzie odstępstwa od artykułu 301 akapit pierwszy TFUE, określającego maksymalną liczbę członków Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, artykuł 7 Protokołu w sprawie postanowień przejściowych, załączonego do TUE, TFUE i Traktatu EWEA, otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

Do czasu wejścia w życie decyzji, o której mowa w artykule 301 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, miejsca członków w Komitecie Ekonomiczno-Społecznym rozdzielone są w następujący sposób:

2. W celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji liczba członków Komitetu Ekonomiczno-Społecznego zostaje tymczasowo zwiększona do 353 na okres od dnia przystąpienia do końca kadencji, w trakcie której Chorwacja przystąpi do Unii, lub do czasu wejścia w życie decyzji, o której mowa w artykule 301 akapit drugi TFUE, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

3. Jeżeli decyzja, o której mowa w artykule 301 akapit drugi TFUE, zostanie przyjęta przed dniem przystąpienia, na zasadzie odstępstwa od artykułu 301 akapit pierwszy TFUE określającego maksymalną liczbę członków Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Chorwacja tymczasowo będzie mogła wyznaczyć stosowną liczbę członków do końca kadencji, w trakcie której państwo to przystąpi do Unii.

1. Na zasadzie odstępstwa od artykułu 305 akapit pierwszy TFUE określającego maksymalną liczbę członków Komitetu Regionów, artykuł 8 Protokołu w sprawie postanowień przejściowych, załączonego do TUE, TFUE i Traktatu EWEA, otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

Do czasu wejścia w życie decyzji, o której mowa w artykule 305 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, miejsca członków w Komitecie Regionów rozdzielone są w następujący sposób:

2. W celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji liczba członków Komitetu Regionów zostaje tymczasowo zwiększona do 353 na okres od dnia przystąpienia do końca kadencji, w trakcie której Chorwacja przystąpi do Unii, lub do wejścia w życie decyzji, o której mowa w artykule 305 akapit drugi TFUE, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

3. Jeżeli decyzja, o której mowa w artykule 305 akapit drugi TFUE, zostanie przyjęta przed dniem przystąpienia, na zasadzie odstępstwa od artykułu 305 akapit pierwszy TFUE, określającego maksymalną liczbę członków Komitetu Regionów Chorwacja tymczasowo będzie mogła wyznaczyć stosowną liczbę członków do końca kadencji, w trakcie której państwo to przystąpi do Unii.

Kadencja dyrektora Rady Dyrektorów Europejskiego Banku Inwestycyjnego nominowanego przez Chorwację i mianowanego w chwili przystąpienia, zgodnie z artykułem 9 ustęp 2 akapit drugi Protokołu w sprawie Statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego, kończy się wraz z zakończeniem dorocznego posiedzenia Rady Gubernatorów, podczas którego będzie przeprowadzana analiza sprawozdania rocznego za rok budżetowy 2017.

1. Nowi członkowie komitetów, grup, agencji lub innych organów, które zostały utworzone na podstawie Traktatów pierwotnych lub aktów instytucji, są mianowani na warunkach i zgodnie z procedurami mianowania członków tych komitetów, grup, agencji lub innych organów. Mandaty nowo mianowanych członków wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

2. Skład komitetów, grup, agencji lub innych organów, które zostały utworzone na podstawie Traktatów pierwotnych lub aktów instytucji i których liczba członków jest stała niezależnie od liczby Państw Członkowskich, zostaje całkowicie odnowiony w dniu przystąpienia, chyba że mandaty obecnych członków wygasają w ciągu 12 miesięcy od przystąpienia.

1. Od dnia przystąpienia Chorwacja dokona wpłaty następującej kwoty odpowiadającej jej udziałowi w kapitale wpłacanym na kapitał subskrybowany określony w artykule 4 Statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego:

Wkład ten zostanie wpłacony w ośmiu równych ratach, których termin płatności przypada na 30 listopada 2013 roku, 30 listopada 2014 roku, 30 listopada 2015 roku, 31 maja 2016 roku, 30 listopada 2016 roku, 31 maja 2017 roku, 30 listopada 2017 roku i 31 maja 2018 roku.

2. Chorwacja dokona wpłaty w ośmiu równych ratach, których termin płatności przypada w dniach wskazanych w ustępie 1, przeznaczonej na kapitał zapasowy i rezerwy równoważne kapitałowi zapasowemu, jak również na kwoty, które mają jeszcze zostać przeznaczone na kapitał zapasowy i rezerwy, obejmujące bilans rachunku zysków i strat na koniec miesiąca poprzedzającego przystąpienie, wykazane przez Europejski Bank Inwestycyjny w bilansie, kwot odpowiadających następującemu udziałowi procentowemu w kapitale zapasowym i rezerwach:

3. Kapitał i wpłaty, o których mowa w ustępach 1 i 2, są wnoszone przez Chorwację w gotówce w euro, o ile, w drodze odstępstwa, Rada Gubernatorów Europejskiego Banku Inwestycyjnego jednomyślnie nie postanowi inaczej.

4. Liczby dotyczące Chorwacji, o których mowa w ustępie 1 i artykule 10 punkt 1, mogą zostać dostosowane na mocy decyzji organów zarządzających Europejskiego Banku Inwestycyjnego przyjętej na podstawie najnowszych ostatecznych danych na temat PKB opublikowanych przez Eurostat przed przystąpieniem.

1. Chorwacja wpłaci następującą kwotę na rzecz Funduszu Badawczego Węgla i Stali, o którym mowa w decyzji 2002/234/EWWiS przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie z dnia 27 lutego 2002 r. w sprawie skutków finansowych wygaśnięcia Traktatu EWWiS oraz w sprawie Funduszu Badawczego Węgla i Stali⁶:

(EUR, według cen bieżących)

Chorwacja 494 000.

2. Wkład do Funduszu Badawczego Węgla i Stali zostanie wpłacony w czterech ratach, począwszy od roku 2015, płatnych w następujący sposób, w każdym przypadku pierwszego roboczego dnia pierwszego miesiąca każdego roku:

1. Od dnia przystąpienia chorwackie jednostki wdrażające zarządzają zamówieniami, przyznawaniem dotacji i płatnościami w ramach przedakcesyjnej pomocy finansowej w ramach komponentu dotyczącego pomocy w okresie przejściowym i rozwoju instytucjonalnego oraz komponentu dotyczącego współpracy transgranicznej instrumentu pomocy przedakcesyjnej (IPA), ustanowionego na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1085/2006 z dnia 17 lipca 2006 r.⁷, w odniesieniu do środków finansowych przydzielonych przed przystąpieniem, z wyłączeniem transgranicznych programów chorwacko-węgierskich i chorwacko-słoweńskich, oraz w odniesieniu do pomocy w ramach instrumentu przejściowego, o którym mowa w artykule 30.

Komisja w drodze stosownej decyzji odstąpi od kontroli ex-ante nad procedurami udzielania zamówień i przyznawania dotacji, po upewnieniu się o skutecznym działaniu systemu zarządzania i kontroli, którego to dotyczy, zgodnie z kryteriami i warunkami określonymi w artykule 56 ustęp 2 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich⁸ oraz w artykule 18 rozporządzenia Komisji (WE) nr 718/2007 wdrażającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1085/2006 ustanawiające instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA)⁹.

Jeśli decyzja Komisji o odstąpieniu od kontroli ex-ante nie została podjęta przed dniem przystąpienia, wszelkie umowy podpisane między dniem przystąpienia a datą przyjęcia decyzji Komisji nie kwalifikują się do objęcia przedakcesyjną pomocą finansową ani pomocą w ramach instrumentu przejściowego, o którym mowa w akapicie pierwszym.

2. Zobowiązania budżetowe podjęte przed dniem przystąpienia w ramach przedakcesyjnej pomocy finansowej i w ramach instrumentu przejściowego, o których mowa w ustępie 1, w tym do zawarcia i rejestracji późniejszych indywidualnych zobowiązań prawnych i płatności, dokonanych po przystąpieniu, nadal regulowane są zasadami mającymi zastosowanie do przedakcesyjnych instrumentów finansowych; zobowiązania te będą przypisywane odpowiednim rozdziałom budżetowym aż do zamknięcia programów i projektów, których to dotyczy.

3. Postanowienia dotyczące wykonywania zobowiązań budżetowych wynikających z porozumień finansowych w sprawie przedakcesyjnej pomocy finansowej, o której mowa w ustępie 1 akapit pierwszy, oraz komponentu IPA dotyczącego rozwoju obszarów wiejskich, związane z decyzjami finansowymi podjętymi przed przystąpieniem, będą nadal mieć zastosowanie po dniu przystąpienia. Porozumienia te są regulowane zasadami mającymi zastosowanie do przedakcesyjnych instrumentów finansowych. Niezależnie od powyższego, procedury zamówień publicznych rozpoczęte po przystąpieniu są przeprowadzane zgodnie z odpowiednimi dyrektywami Unii.

4. Zobowiązania dotyczące funduszy przedakcesyjnych przeznaczonych na pokrycie wydatków administracyjnych, o których mowa w artykule 44, mogą być zaciągane w ciągu pierwszych dwóch lat po przystąpieniu. W przypadku kosztów audytu i oceny, zobowiązania dotyczące funduszy przedakcesyjnych mogą być zaciągane przez okres do pięciu lat po przystąpieniu.

1. W pierwszym roku po przystąpieniu Unia przekazuje Chorwacji tymczasową pomoc finansową (zwaną dalej „instrumentem przejściowym”), mającą na celu rozwój i wzmocnienie zdolności administracyjnych i wymiaru sprawiedliwości w celu wprowadzenia w życie i egzekwowania prawa Unii, jak również w celu promowania wzajemnej wymiany najlepszych praktyk. Pomoc ta przeznaczona jest na finansowanie projektów w zakresie rozwoju instytucjonalnego oraz ograniczonych pomocniczych inwestycji na małą skalę.

2. Pomoc ma na celu zaspokojenie ciągłej potrzeby wzmacniania zdolności instytucjonalnych w niektórych dziedzinach poprzez działania, które nie mogą być finansowane w ramach funduszy strukturalnych lub funduszy dotyczących rozwoju obszarów wiejskich.

3. W przypadku projektów związanych ze współpracą dwustronną (twinning) pomiędzy administracjami publicznymi prowadzonych w celu rozwoju instytucjonalnego nadal stosuje się procedurę zapraszania do składania wniosków poprzez sieć punktów kontaktowych w Państwach Członkowskich.

4. Środki na zobowiązania przydzielone w ramach instrumentu przejściowego dla Chorwacji wynoszą w 2013 roku w cenach bieżących ogółem 29 mln EUR z przeznaczeniem na działania wynikające z priorytetów krajowych i horyzontalnych.

5. Decyzja w sprawie pomocy w ramach instrumentu przejściowego i realizacja tej pomocy powinny następować zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1085/2006 lub na podstawie innych przepisów technicznych niezbędnych do korzystania z instrumentu przejściowego, które przyjmie Komisja.

6. Szczególną uwagę zwraca się na zapewnienie właściwego uzupełniania się środków z tego instrumentu z przewidywanym wsparciem z Europejskiego Funduszu Społecznego na rzecz reform administracyjnych i budowania zdolności instytucyjnych.

1. Niniejszym tworzy się instrument finansowy Schengen (zwany dalej „tymczasowym instrumentem finansowym Schengen”) jako tymczasowy instrument pomocy dla Chorwacji od dnia przystąpienia do końca roku 2014 w celu finansowania na nowych zewnętrznych granicach Unii działań wprowadzających w życie dorobek Schengen oraz dotyczących kontroli na granicach zewnętrznych.

2. W okresie od dnia 1 lipca 2013 roku do dnia 31 grudnia 2014 roku udostępnia się Chorwacji następujące kwoty (według cen bieżących) w formie płatności ryczałtowych w ramach tymczasowego instrumentu finansowego Schengen:

3. Kwota za rok 2013 zostanie wypłacona Chorwacji w dniu 1 lipca 2013 roku, a kwota za rok 2014 zostanie udostępniona w pierwszym dniu roboczym po dniu 1 stycznia 2014 roku.

4. Płatności ryczałtowe zostaną wykorzystane w ciągu trzech lat od otrzymania pierwszej płatności. Chorwacja przedstawi – nie później niż sześć miesięcy po zakończeniu tego trzyletniego okresu – kompleksowe sprawozdanie z ostatecznego wykonania płatności w ramach tymczasowego instrumentu finansowego Schengen wraz z oświadczeniem zawierającym uzasadnienie wydatków. Wszelkie niewykorzystane środki lub nieuzasadnione wydatki zostaną odzyskane przez Komisję.

5. Komisja może przyjąć wszelkie przepisy techniczne niezbędne do funkcjonowania tymczasowego instrumentu finansowego Schengen.

1. Niniejszym tworzy się instrument przepływu środków pieniężnych (dalej zwany „tymczasowym instrumentem przepływu środków pieniężnych”) jako tymczasowy instrument pomocy dla Chorwacji od dnia przystąpienia do końca 2014 roku w celu usprawnienia przepływu środków pieniężnych w budżecie krajowym.

2. W okresie od dnia 1 lipca 2013 roku do dnia 31 grudnia 2014 roku udostępnia się Chorwacji następujące kwoty (według cen bieżących) w formie płatności ryczałtowych w ramach tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych:

3. Kwota na każdy rok zostanie podzielona na równe raty miesięczne, płatne pierwszego dnia roboczego każdego miesiąca.

1. W 2013 roku dla Chorwacji zostanie zarezerwowana w ramach funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności kwota 449,4 mln EUR (według cen bieżących) w środkach na zobowiązania.

2. Jedna trzecia kwoty, o której mowa w ustępie 1, jest zarezerwowana na Fundusz Spójności.

3. W okresie objętym następnymi ramami finansowymi kwoty, które mają zostać udostępnione Chorwacji w środkach na zobowiązania w ramach funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności oblicza się na podstawie mającego w tym czasie zastosowanie unijnego dorobku prawnego. Kwoty te zostaną dostosowane zgodnie z następującym harmonogramem stopniowego zwiększania:

– 70 % w 2014 roku,

– 90 % w 2015 roku,

– 100 % od 2016 roku.

4. Wprowadza się również dostosowanie mające zapewnić – w zakresie, w jakim pozwoli na to nowy unijny dorobek prawny – wzrost środków dla Chorwacji w 2014 roku w wysokości 233 % kwoty przydzielonej na rok 2013, a w 2015 roku – w wysokości 300 % kwoty przydzielonej na 2013 rok.

1. Całkowita kwota, która ma zostać udostępniona Chorwacji w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego w 2013 roku, wynosi 8,7 mln EUR (według cen bieżących) w środkach na zobowiązania.

2. Płatności zaliczkowe w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego wyniosą 25 % całkowitej kwoty, o której mowa w ustępie 1, i zostaną wypłacone w jednej racie.

3. W okresie objętym następnymi ramami finansowymi kwoty, które mają zostać udostępnione Chorwacji w środkach na zobowiązania oblicza się na podstawie mającego w tym czasie zastosowanie unijnego dorobku prawnego. Kwoty te dostosowuje się zgodnie z następującym harmonogramem stopniowego zwiększania:

– 70 % w 2014 roku,

– 90 % w 2015 roku,

– 100 % od 2016 roku.

4. Wprowadza się również dostosowanie mające zapewnić – w zakresie, w jakim pozwoli na to nowy unijny dorobek prawny – wzrost środków dla Chorwacji w 2014 roku w wysokości 233 % kwoty przydzielonej na rok 2013, a w 2015 roku – w wysokości 300 % kwoty przydzielonej na 2013 rok.

1. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW)¹⁰ nie ma zastosowania do Chorwacji podczas całego okresu programowania 2007–2013.

W roku 2013 Chorwacji przydziela się kwotę 27,7 mln EUR (według cen bieżących) w ramach komponentu dotyczącego rozwoju obszarów wiejskich, o którym mowa w artykule 12 rozporządzenia Rady (WE) nr 1085/2006.

2. W załączniku VI przedstawiono tymczasowe dodatkowe środki na rzecz rozwoju obszarów wiejskich przeznaczone dla Chorwacji.

3. Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, przyjąć przepisy niezbędne do stosowania załącznika VI. Te akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą określoną w artykule 90 ustęp 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w związku z artykułem 13 ustęp 1 litera b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję¹¹, lub zgodnie z odpowiednią procedurą określoną w mającym zastosowanie ustawodawstwie.

4. Rada, stanowiąc na wniosek Komisji oraz po konsultacji z Parlamentem Europejskim, wprowadza wszelkie dostosowania w załączniku VI – tam, gdzie to konieczne – w celu zapewnienia spójności z przepisami dotyczącymi rozwoju obszarów wiejskich.

1. Komisja dokładnie monitoruje wszystkie zobowiązania podjęte przez Chorwację podczas negocjacji akcesyjnych, w tym również zobowiązania, które muszą zostać zrealizowane przed dniem przystąpienia lub z dniem przystąpienia. Działania monitorujące Komisji polegają na regularnym sporządzaniu aktualizowanych tabel monitorowania, prowadzeniu dialogu w ramach Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony (zwany dalej „układem o stabilizacji i stowarzyszeniu”)¹², prowadzeniu misji wzajemnej oceny, realizacji przedakcesyjnego programu gospodarczego, sporządzaniu notyfikacji fiskalnych, a w razie potrzeby – kierowaniu do władz chorwackich pism zawierających wczesne ostrzeżenie. Jesienią 2011 roku Komisja przedstawi Radzie i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z postępów. Jesienią 2012 roku, Komisja przedstawi Radzie i Parlamentowi Europejskiemu kompleksowe sprawozdanie z monitorowania. W trakcie monitorowania Komisja, w stosownych przypadkach, uwzględnia także uwagi Państw Członkowskich i organizacji międzynarodowych oraz organizacji społeczeństwa obywatelskiego.

W swoich działaniach monitorujących Komisja skupia się w szczególności na zobowiązaniach podjętych przez Chorwację w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i praw podstawowych (załącznik VII), w tym również na monitorowaniu stałego osiągania postępów w zakresie reformy i skuteczności sądownictwa, bezstronnego rozpatrywania spraw dotyczących zbrodni wojennych oraz zwalczania korupcji.

Ponadto w swoich działaniach monitorujących Komisja skoncentruje się na dziedzinie wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w tym również na monitorowaniu wdrażania i egzekwowania unijnych wymogów w zakresie zarządzania granicami zewnętrznymi, współpracy policyjnej, walki z przestępczością zorganizowaną oraz współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach cywilnych i karnych, a także na zobowiązaniach w dziedzinie polityki konkurencji, w tym restrukturyzacji przemysłu stoczniowego (załącznik VIII) i sektora stalowego (załącznik IX).

Aż do momentu przystąpienia Chorwacji Komisja będzie przygotowywać co sześć miesięcy oceny zobowiązań podjętych przez Chorwację w tych dziedzinach; oceny te będą stanowić integralną część jej regularnych tabeli monitorowania i sprawozdań.

2. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może przyjąć wszystkie odpowiednie środki, jeśli w procesie monitorowania wskazane zostaną kwestie problematyczne. Środki te utrzymuje się nie dłużej niż jest to absolutnie niezbędne, a w każdym przypadku w momencie efektywnego rozstrzygnięcia tych kwestii Rada uchyla te środki, stanowiąc zgodnie z tą samą procedurą.

1. Jeżeli przed upływem okresu do trzech lat po przystąpieniu w jakimkolwiek sektorze gospodarki pojawią się trudności, które są poważne i mogą się utrzymywać lub mogłyby spowodować poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej danego obszaru, Chorwacja może zwrócić się o zezwolenie na podjęcie środków ochronnych w celu naprawienia sytuacji i dostosowania danego sektora do gospodarki rynku wewnętrznego.

W takich samych okolicznościach każde z obecnych Państw Członkowskich może zwrócić się o zezwolenie na podjęcie środków ochronnych w odniesieniu do Chorwacji.

2. Na wniosek zainteresowanego państwa Komisja w ramach procedury nadzwyczajnej określa środki ochronne, które uważa za niezbędne, wskazując warunki i zasady mające do nich zastosowanie.

W razie poważnych trudności gospodarczych i na wyraźny wniosek zainteresowanego Państwa Członkowskiego, Komisja podejmuje działania w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania wniosku wraz ze stosownymi informacjami. Podjęte w ten sposób środki stosuje się ze skutkiem natychmiastowym, biorąc pod uwagę interesy wszystkich zainteresowanych stron; środki te nie mogą pociągać za sobą konieczności przeprowadzania kontroli granicznych.

3. Środki dopuszczone na mocy niniejszego artykułu mogą obejmować odstępstwa od zasad zawartych w TUE, TFUE i w niniejszym Akcie, w takim zakresie i na takie okresy, jakie są absolutnie niezbędne do realizacji celów danego środka ochronnego. Pierwszeństwo przyznaje się środkom, które możliwie najmniej zakłócają funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

Jeżeli Chorwacja nie wywiąże się z zobowiązań podjętych w ramach negocjacji akcesyjnych, w tym zobowiązań w ramach którejkolwiek z polityk sektorowych dotyczących działalności gospodarczej o skutku transgranicznym, powodując tym samym poważne naruszenie funkcjonowania rynku wewnętrznego lub zagrożenie interesów finansowych Unii lub bezpośrednie ryzyko wystąpienia takiego naruszenia lub zagrożenia, Komisja może, przed upływem okresu do trzech lat po przystąpieniu przyjmować odpowiednie środki na uzasadniony wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy.

Środki te muszą być proporcjonalne, a pierwszeństwo przyznaje się środkom, które możliwie najmniej zakłócają funkcjonowanie rynku wewnętrznego, w stosownym zaś przypadku – pierwszeństwo przyznaje się istniejącym sektorowym mechanizmom ochronnym. Środki ochronne stosowane na mocy niniejszego artykułu nie mogą stanowić środka arbitralnej dyskryminacji ani ukrytych ograniczeń w handlu między Państwami Członkowskimi. Na klauzulę ochronną można się powołać także przed dniem przystąpienia na podstawie wyników monitorowania, a przyjęte środki wchodzą w życie w dniu przystąpienia, chyba że przewidziano w nich termin późniejszy. Środki te utrzymuje się w mocy nie dłużej niż jest to absolutnie niezbędne, a w każdym przypadku zostaną one uchylone w momencie zrealizowania danego zobowiązania. Mogą one jednak być stosowane po upływie okresu, o którym mowa w akapicie pierwszym, dopóty, dopóki dane zobowiązania nie zostaną wykonane. W odpowiedzi na postępy poczynione przez Chorwację w wypełnianiu swoich zobowiązań Komisja może odpowiednio dostosować środki. W odpowiednim czasie przed uchyleniem środków ochronnych Komisja informuje Radę i w pełni uwzględnia wszelkie uwagi Rady w tym zakresie.

Jeżeli w Chorwacji wystąpią poważne braki lub jakiekolwiek bezpośrednie ryzyko wystąpienia takich braków w transpozycji lub w postępach we wprowadzaniu w życie aktów przyjętych przez instytucje zgodnie z tytułem V części trzeciej TFUE, a także aktów przyjętych przez instytucje zgodnie z tytułem VI TUE lub zgodnie z tytułem IV części trzeciej Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony, Komisja może – na uzasadniony wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy i po przeprowadzeniu konsultacji z Państwami Członkowskimi – przez upływem okresu do trzech lat po dniu przystąpienia przyjmować odpowiednie środki, określając warunki i zasady mające do nich zastosowanie.

Środki te mogą przybierać formę czasowego zawieszenia stosowania stosownych przepisów i decyzji w stosunkach między Chorwacją a jakimkolwiek innym Państwem Członkowskim lub Państwami Członkowskimi, bez uszczerbku dla kontynuacji ścisłej współpracy wymiarów sprawiedliwości. Na klauzulę ochronną można się powołać także przed dniem przystąpienia na podstawie wyników monitorowania, a przyjęte środki wchodzą w życie w dniu przystąpienia, chyba że przewidziano w nich termin późniejszy. Środki te utrzymuje się nie dłużej niż jest to absolutnie niezbędne, a w każdym przypadku zostają one uchylone w chwili uzupełnienia braków. Mogą one jednak być stosowane po upływie okresu, o którym mowa w akapicie pierwszym, dopóty, dopóki utrzymują się te braki. W związku z postępami poczynionymi przez Chorwację w uzupełnianiu stwierdzonych braków Komisja może odpowiednio dostosować środki po konsultacji z Państwami Członkowskimi. W odpowiednim czasie przed uchyleniem środków ochronnych Komisja informuje Radę i w pełni uwzględnia wszelkie uwagi Rady w tym zakresie.

W celu uniknięcia zakłócenia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego, egzekwowanie przepisów krajowych Chorwacji w trakcie okresów przejściowych, o których mowa w załączniku V, nie może prowadzić do wprowadzenia kontroli granicznych pomiędzy Państwami Członkowskimi.

Jeżeli dla ułatwienia przejścia z systemu istniejącego w Chorwacji na system wynikający z zastosowania wspólnej polityki rolnej na warunkach określonych w niniejszym Akcie, niezbędne są środki przejściowe, Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą, o której mowa w artykule 195 ustęp 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynku”)¹³, w związku z artykułem 13 ustęp 1 litera b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011¹⁴ lub też zgodnie ze stosowną procedurą określoną w mającym zastosowanie ustawodawstwie. Środki te mogą zostać przyjęte w okresie trzech lat od dnia przystąpienia, a ich stosowanie jest ograniczone do tego okresu. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może przedłużyć ten okres.

W razie potrzeby, środki przejściowe, o których mowa w akapicie pierwszym, mogą być przyjmowane również przed dniem przystąpienia. Środki te są przyjmowane przez Radę, stanowiącą większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, lub – jeżeli mają wpływ na instrumenty pierwotnie przyjęte przez Komisję – są one przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurami wymaganymi do przyjęcia danych instrumentów.

Jeżeli środki przejściowe są niezbędne do ułatwienia przejścia z systemu istniejącego w Chorwacji na system wynikający z zastosowania unijnych przepisów weterynaryjnych, fitosanitarnych oraz w zakresie bezpieczeństwa żywności, Komisja przyjmuje takie środki zgodnie ze stosowną procedurą określoną w mającym zastosowanie ustawodawstwie. Takie środki mogą zostać przyjęte przez okres trzech lat od dnia przystąpienia, a ich stosowanie jest ograniczone do tego okresu.

Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, określa warunki, na których:

a) można odstąpić od wymogu składania wywozowej deklaracji skróconej w odniesieniu do produktów, o których mowa w artykule 28 ustęp 2 TFUE, opuszczających terytorium Chorwacji w celu tranzytu przez terytorium Bośni i Hercegowiny w Neum („korytarz Neum”),

b) można odstąpić od wymogu składania przywozowej deklaracji skróconej w odniesieniu do produktów objętych zakresem litery a), gdy są ponownie wprowadzane na terytorium Chorwacji, po tranzycie przez terytorium Bośni i Hercegowiny w Neum.

Komisja może przyjąć wszystkie odpowiednie środki, aby zapewnić utrzymanie w Chorwacji niezbędnego personelu statutowego przez maksymalny okres 18 miesięcy po przystąpieniu. W tym okresie urzędnicy, pracownicy zatrudnieni na czas określony i pracownicy kontraktowi powołani na stanowiska w Chorwacji przed przystąpieniem, którzy mają pozostać na stanowiskach w tym państwie po dniu przystąpienia, korzystają z takich samych warunków finansowych i materialnych, jakie miały do nich zastosowanie przed przystąpieniem zgodnie z regulaminem pracowniczym urzędników Wspólnot Europejskich i warunkami zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich, określonymi w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68¹⁵. Wydatki administracyjne, w tym wynagrodzenia dla innego niezbędnego personelu, są pokrywane z budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

Zgodnie ze stosownymi procedurami przewidzianymi w Traktatach pierwotnych instytucje wprowadzają w swoich regulaminach dostosowania, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Dostosowania w zasadach dotyczących komitetów ustanowionych na mocy Traktatów pierwotne oraz w ich regulaminach, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie, wprowadza się możliwie najszybciej po przystąpieniu.

Zgodnie z Traktatami pierwotnymi uznaje się, że od momentu przystąpienia Chorwacja jest jednym z adresatów dyrektyw i decyzji w rozumieniu artykułu 288 TFUE. Z wyjątkiem dyrektyw i decyzji, które weszły w życie zgodnie z artykułem 297 ustęp 1 akapit trzeci i artykułem 297 ustęp 2 akapit drugi TFUE, uznaje się, że Chorwacji notyfikowano takie dyrektywy i decyzje z dniem przystąpienia.

1. Chorwacja wprowadza w życie środki niezbędne do osiągnięcia, od dnia przystąpienia, zgodności z przepisami dyrektyw i decyzji w rozumieniu artykułu 288 TFUE, chyba że w niniejszym Akcie przewidziano inny termin. Chorwacja informuje Komisję o tych środkach do dnia przystąpienia lub, gdy ma to nastąpić później, w terminie przewidzianym w tym celu w niniejszym Akcie.

2. W zakresie, w jakim zmiany w dyrektywach w rozumieniu artykułu 288 TFUE wprowadzone niniejszym Aktem wymagają wprowadzenia zmian w przepisach ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych obecnych Państw Członkowskich, państwa te wprowadzają w życie środki niezbędne do osiągnięcia – od dnia przystąpienia Chorwacji – zgodności ze zmienionymi dyrektywami, chyba że w niniejszym Akcie przewidziano inny termin. Informują one Komisję o tych środkach do dnia przystąpienia lub, gdy ma to nastąpić później, w terminie przewidzianym w tym celu w niniejszym Akcie.

Zgodnie z artykułem 33 Traktatu EWEA, w terminie trzech miesięcy od przystąpienia Chorwacja informuje Komisję o przepisach ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych służących zapewnieniu na terytorium tego państwa ochrony zdrowia pracowników i społeczeństwa przed zagrożeniem wynikającym z promieniowania jonizującego.

Na należycie uzasadniony wniosek przedłożony Komisji przez Chorwację nie później niż w dniu przystąpienia, Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, lub – w przypadku gdy pierwotny akt został przyjęty przez Komisję – Komisja, mogą przyjąć środki przewidujące tymczasowe odstępstwa od aktów przyjętych przez instytucje między dniem 1 lipca 2011 roku a dniem przystąpienia. Środki te są przyjmowane zgodnie z zasadami głosowania obowiązującymi przy przyjmowania aktu, w odniesieniu do którego wystąpiono o tymczasowe odstępstwo. W przypadku gdy odstępstwa takie zostaną przyjęte po dniu przystąpienia, mogą być one stosowane od dnia przystąpienia.

W przypadku gdy akty instytucji przyjęte przed dniem przystąpienia wymagają dostosowań w związku z przystąpieniem, a niezbędne dostosowania nie zostały przewidziane w niniejszym Akcie lub załącznikach do niego, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, lub – w przypadku, gdy pierwotny akt został przyjęty przez Komisję – Komisja, przyjmują w tym celu niezbędne akty. W przypadku gdy akty te zostaną przyjęte po dniu przystąpienia, mogą być one stosowane od dnia przystąpienia.

O ile w niniejszym Akcie nie przewidziano inaczej, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, przyjmuje środki niezbędne do wprowadzenia w życie postanowień niniejszego Aktu.

Teksty aktów instytucji przyjęte przed przystąpieniem i sporządzone przez te instytucje w języku chorwackim są autentyczne od dnia przystąpienia na takich samych warunkach jak teksty sporządzone w obecnych językach urzędowych. Zostaną one opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, jeśli w ten sposób zostały opublikowane teksty w obecnych językach urzędowych.

Załączniki I–IX, dodatki do nich oraz protokół stanowią integralną część niniejszego Aktu.

Rząd Republiki Włoskiej przekaże rządowi Republiki Chorwacji uwierzytelnioną kopię Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, jak również traktatów je zmieniających lub uzupełniających, w tym Traktatu dotyczącego przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Traktatu dotyczącego przystąpienia Republiki Greckiej, Traktatu dotyczącego przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej, Traktatu dotyczącego przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji, Traktatu dotyczącego przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz Traktatu dotyczącego przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii w językach: angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, wigierskim i włoskim.

Teksty Traktatów, o których mowa w akapicie pierwszym, sporządzone w języku chorwackim, załącza się do niniejszego Aktu. Teksty te są autentyczne na takich samych warunkach jak teksty tych Traktatów, sporządzone w obecnych językach urzędowych.

Uwierzytelnione odpisy umów międzynarodowych złożonych w archiwum Sekretariatu Generalnego Rady zostaną przekazane rządowi Republiki Chorwacji przez Sekretarza Generalnego.

Sporządzono w Brukseli dnia dziewiątego grudnia roku dwa tysiące jedenastego.

Wersja w języku angielskim

Po zaznajomieniu się z powyższym traktatem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

– jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,

– będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 19 grudnia 2012 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk

¹ Dz.U. L 14 z 30.4.2002, s. 6.

² Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

³ Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 27, Dz.U. L 287 z 28.10.2005, s. 4 oraz Dz. U. L 168M z 21.6.2006, s. 33.

⁴ Dz.U. L 287 z 4.11.2010, s. 3.

⁵ Dz.U. L 1 z 3.1.1994, s. 3.

⁶ Dz.U. L 79 z 22.3.2002, s. 42.

⁷ Dz.U. L 210 z 31.7.2006,s. 82.

⁸ Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

⁹ Dz.U. L 170 z 29.6.2007, s. 1.

¹⁰ Dz.U. L 277 z 21.10.2005, s. 1, oraz Dz.U. L 284M z 4.11.2010, s. 26.

¹¹ Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

¹² Dz.U. L 26 z 28.1.2005, s. 3.

¹³ Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

¹⁴ Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

¹⁵ Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.

Załącznik I: Wykaz konwencji i protokołów, do których Republika Chorwacji przystąpi z dniem przystąpienia (o którym mowa w artykule 3 ustęp 4 Aktu przystąpienia)

Załącznik II: Wykaz przepisów dorobku Schengen w postaci, w jakiej zostały włączone w ramy Unii Europejskiej, oraz akty na nim oparte lub w inny sposób z nim związane, które staną się wiążące dla Republiki Chorwacji i będą miały w tym państwie zastosowanie od dnia przystąpienia (o którym mowa w artykule 4 ustęp 1 Aktu przystąpienia)

Załącznik III: Wykaz, o którym mowa w artykule 15 Aktu przystąpienia: dostosowania w aktach przyjętych przez instytucje

Załącznik IV: Wykaz, o którym mowa w artykule 16 Aktu przystąpienia: pozostałe postanowienia stałe

Załącznik V: Wykaz, o którym mowa w artykule 18 Aktu przystąpienia: środki przejściowe:

Załącznik VI: Rozwój obszarów wiejskich (o którym mowa w artykule 35 ustęp 2 Aktu przystąpienia)

Załącznik VII: Szczególne zobowiązania podjęte przez Republikę Chorwacji podczas negocjacji akcesyjnych (o których mowa w artykule 36 ustęp 1 akapit drugi Aktu przystąpienia)

Załącznik VIII: Zobowiązania podjęte przez Republikę Chorwacji w zakresie restrukturyzacji chorwackiego przemysłu stoczniowego (o których mowa w artykule 36 ustęp 1 akapit trzeci Aktu przystąpienia)

Załącznik IX: Zobowiązania podjęte przez Republikę Chorwacji w zakresie restrukturyzacji sektora stalowego (o których mowa w artykule 36 ustęp 1 akapit trzeci Aktu przystąpienia)