Monitor Polski - rok 2020 poz. 806

Prowadzenie pracy wychowawczej z grupą

Certyfikat

Ważny 10 lat

Warunkiem przedłużenia ważności certyfikatu jest przedstawienie dokumentów potwierdzających zrealizowanie co najmniej 3 programów pracy wychowawczej z dziećmi lub młodzieżą, z których każdy trwał min. 6 miesięcy. Akceptowane są dokumenty potwierdzające wykonaną pracę, takie jak: świadectwo pracy, umowa cywilnoprawna, zaświadczenie wydane przez organizację.

4 poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji

Syntetyczna charakterystyka efektów uczenia się

Osoba posiadająca kwalifikację „Prowadzenie pracy wychowawczej z grupą” tworzy charakterystykę grupy i identyfikuje indywidualne potrzeby jej członków, określa cele wychowawcze dla grupy. Na tej podstawie opracowuje program pracy wychowawczej. Samodzielnie realizuje zaplanowane cele wychowawcze za pomocą metod, technik i narzędzi dostosowanych do potrzeb i specyfiki grupy. W razie konieczności korzysta ze wsparcia otoczenia grupy. Dokumentuje pracę grupy i przeprowadza standardową ewaluację realizacji programu pracy wychowawczej. Poddaje refleksji i koryguje sposoby realizacji programu pracy wychowawczej.

Zestaw 1. Planowanie programu pracy wychowawczej

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Tworzy charakterystykę grupy i identyfikuje indywidualne potrzeby jej członków

– charakteryzuje etapy rozwoju psychofizycznego człowieka (od okresu przedszkolnego do wczesnej dorosłości);

– opisuje metody identyfikowania potrzeb członków grupy;

– omawia charakterystykę grupy, z którą pracował(a), oraz środowiska jej działania.

Określa cele wychowawcze dla grupy

-–opisuje różnice między potrzebami, celami oraz sposobami realizacji celów;

– na podstawie analizy indywidualnych potrzeb członków grupy oraz charakterystyki grupy i jej środowiska działania określa cele wychowawcze dla grupy i uzasadnia ich wybór.

Tworzy plan działania

– omawia program pracy wychowawczej;

– wymienia i opisuje przykładowe aktywizujące metody pracy z grupą;

– wskazuje, w jaki sposób wymienione metody pracy z grupą posłużyły realizacji wyznaczonych celów wychowawczych;

– wyjaśnia, w jaki sposób w stworzonym planie działania uwzględnił(a) zasoby (materialne, kompetencyjne) grupy i otoczenia.

Zestaw 2. Realizowanie programu pracy wychowawczej

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Prowadzi pracę z grupą

– omawia uwarunkowania prawne dotyczące pracy wychowawczej z dziećmi i młodzieżą wynikające z obowiązujących przepisów, w tym m.in. przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży (Dz. U. poz. 452), ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057) w części dotyczącej wolontariatu, regulaminów i instrukcji obowiązujących w podmiocie, w którym prowadzi pracę wychowawczą;

– wymienia i opisuje fazy procesu grupowego, uwzględniając różnice w procesie grupowym związane z wiekiem uczestników;

– omawia dokumentację z realizacji przeprowadzonych z daną grupą co najmniej dwóch różnych aktywizujących metod pracy, np. konspekty, filmy, zdjęcia;

– omawia i uzasadnia zastosowane przez siebie aktywizujące formy pracy adekwatne dla danej grupy wiekowej.

Prowadzi i wspiera komunikację w grupie

– omawia zasady komunikacji interpersonalnej (np. aktywne słuchanie);

– omawia zasady udzielania informacji zwrotnej;

– omawia przykłady zastosowanych przez siebie sposobów rozwiązywania konfliktów.

Wspiera budowanie tożsamości grupy

– uzasadnia rolę budowania tożsamości grupy;

– omawia przykłady zastosowanych przez siebie sposobów wspierania budowania tożsamości grupy (w oparciu o pozytywne wzorce oddziałujące na wychowanków, zasadę wzajemnego zaufania, otwartość i poszanowanie inności).

Współpracuje z otoczeniem grupy

– omawia przykłady zastosowanych przez siebie sposobów angażowania rodziców/opiekunów (np. spotkania z rodzicami, wykorzystanie ich umiejętności, wiedzy czy zasobów) do działań wspierających pracę grupy;

– wymienia potencjalnych partnerów i specjalistów mogących wspierać grupę w realizacji jej celów oraz omawia możliwości uzyskania wsparcia.

Zestaw 3.. Ewaluacja programu pracy wychowawczej

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Podsumowuje realizację programu pracy wychowawczej

– przedstawia i omawia zastosowane przez siebie sposoby dokumentowania i raportowania pracy;

– omawia przeprowadzoną przez siebie po zakończeniu realizacji programu pracy wychowawczej ocenę realizacji celów wychowawczych i zaplanowanych działań;

– omawia sposób, w jaki zaangażował(a) grupę w podsumowanie i ocenę podejmowanych działań;

– omawia trudności, jakie napotkał(a) w realizacji założonego programu pracy wychowawczej, sposoby ich rozwiązania i osiągnięte efekty;

– opisuje, w jaki sposób dostosował(a) program pracy wychowawczej, reagując na pojawiające się trudności lub potrzeby członków grupy.

Uwzględnia wyniki ewaluacji w planowaniu dalszej pracy

– przedstawia wnioski dotyczące swojej pracy oparte na informacjach zwrotnych uzyskanych od uczestników zrealizowanych programów pracy wychowawczej i własnej refleksji;

– wskazuje sposób wykorzystania wniosków z ewaluacji w swojej dalszej pracy wychowawczej.

1. Weryfikacja

1.1. Metody weryfikacji

Na etapie weryfikacji stosuje się następujące metody: analiza dowodów (dokumentacji pracy z grupą funkcjonującą poza formalnym systemem edukacji) i rozmowa z komisją walidacyjną oparta o wnioski z przeprowadzonej wcześniej analizy dowodów. Weryfikacja przeprowadzana jest w 2 etapach.

Etap pierwszy weryfikacji prowadzony jest metodą analizy dowodów (dokumentacji pracy z grupą funkcjonującą poza formalnym systemem edukacji). Weryfikowane są wszystkie zestawy efektów uczenia się.

Dokumentacja pracy z grupą funkcjonującą poza formalnym systemem edukacji powinna zawierać:

1. charakterystykę grupy, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb jej członków;

2. cele wychowawcze pracy z grupą;

3. program pracy wychowawczej grupy liczącej nie mniej niż 10 uczestników (minimalna liczba spotkań – 12; minimalny czas trwania programu pracy wychowawczej – pół roku);

4. dokumentację realizacji programu pracy wychowawczej, w tym m.in. konspekty, filmy, zdjęcia z realizacji przeprowadzonych przez siebie co najmniej dwóch różnych form działania z grupą; opis technik i narzędzi zastosowanych do budowania tożsamości grupowej;

5. ocenę realizacji programu pracy wychowawczej, w tym m.in. omówienie elementów programu pracy wychowawczej, które powinny zostać skorygowane w podobnej pracy w przyszłości, oraz omówienie elementów, które w sposób szczególny wpłynęły na osiągnięcie postawionych celów wychowawczych;

6. dokument poświadczający przeprowadzenie programu pracy wychowawczej wystawiony przez podmiot, w którym osoba przystępująca do walidacji prowadziła pracę wychowawczą.

Rozmowa z komisją walidacyjną wspiera analizę dowodów. Komisja w ramach swobodnego wywiadu pozyskuje informacje o doświadczeniu osoby przystępującej do walidacji i jej autorefleksji ze zrealizowanych działań. Sprawdzana jest również wiedza osoby przystępującej do walidacji w zakresie opisanym we wszystkich zestawach efektów uczenia się. W czasie rozmowy omawiane są m.in. dokumenty, które podlegały analizie w czasie pierwszego etapu.

1.2. Zasoby kadrowe

W celu przeprowadzenia procesu weryfikacji powoływana jest komisja walidacyjna składająca się z 3 osób.

Ocenę dokumentacji metodą analizy dowodów przeprowadza co najmniej 1 członek komisji. Pozostali członkowie komisji przed przeprowadzeniem rozmowy zapoznają się z dokumentacją. Rozmowę z osobą ubiegającą się o nadanie kwalifikacji prowadzi komisja walidacyjna w 3-osobowym składzie. Przewodniczący komisji musi posiadać wyższe wykształcenie pedagogiczne lub psychologiczne oraz spełniać przynajmniej jedno z wymagań:

– posiadać udokumentowane doświadczenie w wymiarze co najmniej 200 godzin w prowadzeniu działalności szkoleniowej skierowanej do osób zajmujących się pracą wychowawczą (akceptowane są dokumenty potwierdzające wykonaną pracę, takie jak: świadectwo pracy, umowa cywilnoprawna, zaświadczenie wydane przez organizację);

– posiadać udokumentowane 5-letnie doświadczenie w prowadzeniu działalności wspierającej (np. kierownik zespołu wychowawców) osoby zajmujące się pracą wychowawczą (akceptowane są dokumenty potwierdzające wykonaną pracę, takie jak: świadectwo pracy, umowa cywilnoprawna, zaświadczenie wydane przez organizację).

Członkami komisji mogą być osoby posiadające wyższe wykształcenie oraz spełniające przynajmniej jedno z wymagań:

– posiadające udokumentowane co najmniej 3-letnie doświadczenie (zebrane w ciągu ostatnich 10 lat) w prowadzeniu pracy wychowawczej z grupami dzieci lub młodzieży metodami aktywizującymi, poza systemem edukacji formalnej (akceptowane są dokumenty potwierdzające wykonaną pracę, takie jak: świadectwo pracy, umowa cywilnoprawna, zaświadczenie wydane przez organizację);

– posiadające udokumentowane 3-letnie doświadczenie (zebrane w ciągu ostatnich 10 lat) w prowadzeniu działalności wspierającej osoby zajmujące się systematyczną pracą wychowawczą;

– posiadające udokumentowane doświadczenie zawodowe w pracy jako pedagog lub psycholog (co najmniej 3 lata doświadczenia zawodowego, zebrane w ciągu ostatnich 10 lat, w udzielaniu wsparcia pedagogicznego lub psychologicznego dzieciom lub młodzieży).

1.3. Sposób organizacji walidacji oraz warunki organizacyjne i materialne

Instytucja prowadząca walidację zapewnia sprzęt audiowizualny niezbędny do odtworzenia nagrań przedstawianych przez osobę poddającą się walidacji oraz pomieszczenie do przeprowadzenia rozmowy z komisją walidacyjną.

2. Identyfikowanie i dokumentowanie

Nie określa się wymogów dla etapu identyfikowania i dokumentowania efektów uczenia się.

Osoba przystępująca do walidacji musi mieć ukończone 18 lat.

Nie rzadziej niż raz na dziesięć lat