1. Nagrody z funduszu motywacyjnego przyznaje się funkcjonariuszom, w tym również zwolnionym ze służby na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 10 oraz art. 26 pkt 3, 4 i 7 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej, którzy bezpośrednio przyczynili się do ujawnienia przestępstwa lub wykroczenia.
2. Nagrody, o których mowa w ust. 1, przyznaje się ze środków funduszu motywacyjnego izby celnej, której funkcjonariusze przyczynili się bezpośrednio do ujawnienia przestępstwa lub wykroczenia.
3. Podstawę ustalenia kwoty środków finansowych przeznaczonych na fundusz motywacyjny, pochodzących z przepadku rzeczy lub korzyści majątkowych jest kwota uzyskana z ich sprzedaży pomniejszona o koszty magazynowania, transportu i sprzedaży.
4. W przypadku udziału funkcjonariuszy kilku izb celnych w ujawnieniu przestępstwa lub wykroczenia, nagrody przyznaje się po uzgodnieniu przez właściwych dyrektorów izb celnych podziału kwoty uzyskanych w sprawie dochodów na poszczególne fundusze motywacyjne. W razie braku porozumienia decyzję w tej sprawie podejmuje Szef Służby Celnej, na wniosek przynajmniej jednego z właściwych dyrektorów izb celnych.