Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 107 poz. 940

Na podstawie art. 12, art. 21 ust. 5 i art. 26 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86) zarządza się, co następuje:

1) sposób, tryb i zakres podawania do publicznej wiadomości danych dotyczących osób wpisanych na listę doradców podatkowych,

2) szczegółowe warunki odbywania praktyki zawodowej przez kandydatów na doradców podatkowych oraz rodzaje zatrudnienia traktowane na równi z tą praktyką,

3) regulamin przeprowadzania egzaminów na doradcę podatkowego,

4) wysokość wynagrodzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Egzaminacyjnej do Spraw Doradztwa Podatkowego, sposób ustalania i wysokość wynagrodzeń członków Komisji za udział w posiedzeniach Komisji Egzaminacyjnej, przeprowadzanie egzaminów i przygotowywanie projektów pytań i zadań egzaminacyjnych oraz zasady przysługującego członkom Komisji zwrotu kosztów podróży i noclegów poniesionych w związku z udziałem w pracach Komisji.

1) numer i datę wpisu na listę,

2) imię i nazwisko doradcy podatkowego,

3) miejsce wykonywania doradztwa podatkowego (siedzibę).

2. Dane, o których mowa w ust. 1, są publikowane w terminie 60 dni od dnia przekazania przez Krajową Radę Doradców Podatkowych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych decyzji o wpisie na listę doradców podatkowych oraz danych niezbędnych do ogłoszenia tego wpisu.

3. Dane, o których mowa w ust. 1, są ogłaszane przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych corocznie, w terminie do dnia 31 marca, ogłasza zmiany danych, o których mowa w ust. 1.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do skreśleń z listy doradców podatkowych.

4. Przepis § 2 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

1) w urzędzie skarbowym – przez okres 4 miesięcy,

2) w izbie skarbowej – przez okres 4 miesięcy,

3) w urzędzie kontroli skarbowej – przez okres 4 miesięcy,

4) u doradcy podatkowego lub w spółce doradztwa podatkowego – przez okres 12 miesięcy.

1) w urzędzie skarbowym i w izbie skarbowej – właściwych miejscowo w sprawach podatku dochodowego od osób fizycznych, ze względu na miejsce zamieszkania odbywającego praktykę,

2) w urzędzie kontroli skarbowej – mającym siedzibę w tym samym mieście wojewódzkim co izba skarbowa, o której mowa w pkt 1,

3) u doradcy podatkowego lub w spółce doradztwa podatkowego, którzy wyrazili zgodę na przyjęcie kandydata na praktykę albo zostali wyznaczeni przez Krajową Radę Doradców Podatkowych.

2. Praktyka jest odbywana raz w tygodniu w wymiarze 8 godzin.

2. Na wniosek kandydata Przewodniczący Krajowej Rady Doradców Podatkowych, po zasięgnięciu opinii zarządu właściwego regionalnego oddziału Izby Doradców Podatkowych, wyznacza termin rozpoczęcia praktyki u doradcy podatkowego lub w spółce doradztwa podatkowego.

2. Rozpoczęcie praktyki u doradcy podatkowego lub w spółce doradztwa podatkowego następuje po zakończeniu praktyki w jednostkach, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2.

1) zapewnia prawidłowy przebieg praktyki,

2) wyznacza pracownika sprawującego opiekę nad osobą odbywającą praktykę oraz prowadzi nadzór nad jej przebiegiem,

3) wydaje osobie, która odbyła praktykę, zaświadczenie o odbyciu praktyki.

2. Przepisy ust. 1 pkt 1 i 3 stosuje się odpowiednio do praktyki odbywanej u doradcy podatkowego lub w spółce doradztwa podatkowego.

1) urzędzie skarbowym,

2) izbie skarbowej,

3) urzędzie kontroli skarbowej,

4) Ministerstwie Finansów,

5) samorządowych służbach finansowych,

6) samorządowym kolegium odwoławczym.

2. Przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli do zakresu obowiązków kandydata należało stosowanie przepisów prawa podatkowego w związku z prowadzonymi postępowaniami podatkowymi lub kontrolnymi.

1) kandydatów zatrudnionych przez okres co najmniej dwóch lat w podmiotach uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego, jeżeli do zakresu obowiązków tych osób należało stosowanie przepisów z zakresu prawa podatkowego na rzecz klientów tych podmiotów,

2) pracowników naukowo-dydaktycznych, dydaktycznych lub naukowych – w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym – pozostających w zatrudnieniu przez okres co najmniej pięciu lat i zajmujących się dziedzinami, w których zakres wchodzi prawo podatkowe,

3) osób uprawnionych do wykonywania zawodu biegłego rewidenta, prokuratora, radcy prawnego oraz sędziego, z tym że okres zatrudnienia w zawodzie, uprawniający do zwolnienia z obowiązku odbycia praktyki, wynosi co najmniej dwa lata,

4) osób, które uzyskały, zgodnie z odrębnymi przepisami, certyfikat księgowy potwierdzający kwalifikacje niezbędne do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych albo uprawnienia lustracyjne w rozumieniu przepisów prawa spółdzielczego oraz legitymują się co najmniej dwuletnim okresem zatrudnienia w zawodzie,

5) osób zatrudnionych na stanowisku głównego księgowego przez okres co najmniej trzech lat w podmiotach, które na podstawie przepisów o rachunkowości są obowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych,

6) osób zatrudnionych na stanowisku skarbnika gminy przez okres co najmniej czterech lat.

2. Przewodniczący Komisji Egzaminacyjnej ogłasza w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów, w dzienniku „Rzeczpospolita” oraz na stronie internetowej Ministerstwa Finansów komunikat w sprawie wyznaczenia terminu egzaminu.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4:

1) oświadczenie o spełnianiu warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym, zwanej dalej „ustawą”,

2) odpis dyplomu dokumentującego posiadanie wyższego wykształcenia,

3) zgodę na dopuszczenie do egzaminu, wyrażoną na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy – w przypadku osób nieposiadających obywatelstwa polskiego.

3. Osoby warunkowo wpisane na listę doradców podatkowych do wniosku, o którym mowa w ust.1, dołączają tylko informację o numerze wpisu na listę doradców podatkowych oraz oświadczenie o spełnieniu warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy.

4. Osoby, o których mowa w art. 20 ust. 2 ustawy, są obowiązane dodatkowo dołączyć do wniosku dokumenty stwierdzające uprawnienia zawodowe.

5. Osoba, która złożyła wniosek, otrzymuje zawiadomienie o terminie i miejscu odbywania się części pisemnej egzaminu albo decyzję o odmowie dopuszczenia do egzaminu.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wniesioną opłatę za egzamin zalicza się na poczet egzaminu przeprowadzanego w terminie późniejszym.

3. W razie rezygnacji ze zdawania egzaminu opłata za egzamin podlega zwrotowi pod warunkiem pisemnego zawiadomienia Komisji Egzaminacyjnej o rezygnacji, nie później niż 14 dni przed terminem egzaminu.

2. Przed wejściem na salę egzaminacyjną osoba przystępująca do egzaminu jest obowiązana okazać dowód osobisty lub paszport.

3. Prace pisemne są oznaczane kodem.

4. Osoba sprawująca nadzór nad prawidłowym przebiegiem egzaminu może wykluczyć z egzaminu osobę, która w jego trakcie korzystała z cudzej pomocy, posługiwała się niedozwolonymi materiałami pomocniczymi, pomagała pozostałym uczestnikom egzaminu lub w inny sposób zakłócała jego przebieg.

5. Podczas egzaminu zdający może opuścić salę egzaminacyjną po uzyskaniu zgody osoby sprawującej nadzór nad prawidłowym przebiegiem egzaminu. Przed opuszczeniem sali zdający przekazuje pracę sekretarzowi składu egzaminacyjnego.

1) rozwiązaniu testu składającego się ze 100 pytań,

2) rozwiązaniu zadania polegającego na sporządzeniu projektu wystąpienia w imieniu klienta do organu podatkowego lub sądu.

2. Część testowa egzaminu trwa 100 minut, a rozwiązanie zadania 180 minut.

3. Sporządzając projekt, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zdający egzamin może korzystać z publikacji zawierających wyłącznie akty normatywne.

1) odpowiedź prawidłowa – dwa punkty,

2) odpowiedź nieprawidłowa – minus jeden punkt,

3) brak odpowiedzi – zero punktów.

2. Wystąpienie w imieniu klienta oceniane jest od 0 do 20 punktów.

3. Warunkiem zdania części pisemnej egzaminu jest uzyskanie co najmniej:

1) 80% maksymalnej liczby punktów z części testowej egzaminu oraz

2) 10 punktów za wystąpienie w imieniu klienta.

2. Wyniki części pisemnej egzaminu są ogłaszane w siedzibie Komisji Egzaminacyjnej.

2. Wniosek jest składany w formie pisemnej.

3. Praca egzaminacyjna jest udostępniana w sekretariacie Komisji Egzaminacyjnej, w obecności jednego z jej członków.

2. Część ustna egzaminu polega na udzieleniu odpowiedzi na pytania zamieszczone w wylosowanym zestawie pytań.

3. Każdy z zestawów składa się z dziesięciu pytań.

2. Część ustną egzaminu uważa się za zdaną, jeżeli zdający uzyskał co najmniej 70% maksymalnej liczby punktów.

3. Sekretarz składu egzaminacyjnego sporządza protokół przebiegu części ustnej egzaminu. Protokół jest podpisywany przez wszystkie osoby egzaminujące.

4. Niezwłocznie po podpisaniu protokołu przewodniczący składu egzaminacyjnego ogłasza wyniki części ustnej egzaminu.

2. Część pisemna egzaminu uzupełniającego polega, z zastrzeżeniem ust. 3, na rozwiązaniu testu.

3. Dla biegłych rewidentów część pisemna egzaminu uzupełniającego polega na:

1) rozwiązaniu testu,

2) rozwiązaniu zadania polegającego na sporządzeniu wystąpienia w imieniu klienta do organu podatkowego lub sądu.

4. W stosunku do testu, o którym mowa w § 18 ust. 1 pkt 1, w teście egzaminu uzupełniającego liczbę pytań zmniejsza się odpowiednio o 10 pytań na każdą dziedzinę wyłączoną z zakresu tematycznego egzaminu ustalonego przez Komisję Egzaminacyjną.

5. Czas trwania testu jest równy liczbie minut odpowiadającej liczbie pytań w teście.

6. Rozwiązanie zadania trwa 180 minut.

7. Do oceny i obliczenia wyniku części pisemnej egzaminu uzupełniającego stosuje się odpowiednio § 19.

2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, jest wypłacane ze środków Ministerstwa Finansów.

1) udział w posiedzeniu Komisji Egzaminacyjnej – 250 zł,

2) udział w sesji egzaminacyjnej:

a) dla przewodniczącego oraz sekretarza składu egzaminacyjnego – 900 zł za część pisemną egzaminu oraz 1 300 zł za część ustną egzaminu,

b) dla pozostałych członków składu egzaminacyjnego – 800 zł za część pisemną oraz 1 200 zł za część ustną egzaminu,

3) przygotowywanie pytań i zadań egzaminacyjnych:

a) za każdy zestaw 10 pytań – 100 zł,

b) za każde zadanie – 100 zł.

2. Jeżeli w trakcie części ustnej egzaminu skład egzaminacyjny ulegnie zmianie, wynagrodzenie za udział w tej części egzaminu przysługuje wszystkim członkom składu egzaminacyjnego, z tym że łączna wysokość należnego wynagrodzenia dla składu egzaminacyjnego nie może przekroczyć 7400 zł.

3. W przypadkach, o których mowa w:

1) ust. 1 pkt 1 i 3 – o wypłatę wynagrodzeń występuje Przewodniczący Komisji Egzaminacyjnej,

2) ust. 1 pkt 2 – o wypłatę wynagrodzeń występuje przewodniczący składu egzaminacyjnego, po uzyskaniu akceptacji Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej.

4. Przepis § 28 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

1) koszty noclegu w hotelu udokumentowane rachunkiem są zwracane do wysokości równowartości 26 diet – za każdą dobę hotelową,

2) koszty podróży publicznymi środkami transportu są zwracane w wysokości zapłaconej ceny biletu za przejazd określonym środkiem transportu, z wyjątkiem przelotu samolotem,

3) w razie podróży samolotem, koszty są zwracane w wysokości kosztów, które ponieśliby, podróżując samochodem stanowiącym ich własność.

Minister Finansów: w z. W. Ciesielski