ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA l ROZWOJU WSI

z dnia 19 sierpnia 2002 r.

w sprawie szczegółowego sposobu prowadzenia ewidencji oraz oznakowania statków rybackich i narzędzi połowowych.

Na podstawie art. 56 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 129, poz. 1441) zarządza się, co następuje:

Ewidencja statków rybackich, zwana dalej „ewidencją”, jest prowadzona w formie księgi lub zapisu elektronicznego.

1. Wpisy w ewidencji prowadzonej w formie księgi są dokonywane czytelnie, pismem ręcznym lub maszynowym.

2. Zmiany wpisu albo poprawienia błędu lub omyłki dokonuje się przez:

1) skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie właściwej, z zachowaniem czytelności dotychczasowego wpisu;

2) umieszczenie daty oraz czytelnego podpisu osoby dokonującej zmiany albo poprawki.

Zapis elektroniczny jest dokonywany w systemie informatycznym, który umożliwia niezwłoczny odczyt oraz wydruk całości lub części zapisanych danych.

W ramach ewidencji są prowadzone akta ewidencyjne obejmujące, w szczególności, dokumenty:

1) dołączone do wniosku o wpis statku rybackiego do ewidencji;

2) dołączone do zgłoszenia zmiany danych wpisanych do ewidencji;

3) potwierdzające okoliczności uzasadniające wykreślenie statku rybackiego z ewidencji.

1. Oznaka rybacka umieszczona na statku rybackim powinna być biała na czarnym tle albo czarna na białym tle.

2. Litery i cyfry oznaki rybackiej nie mogą być zatarte lub zamazane, nieczytelne, przysłonięte, zakryte lub zmieniane.

Minimalna wysokość oraz grubość linii liter i cyfr składających się na oznakę rybacką, umieszczoną na statku rybackim, wynosi:

 

1. Oznakę rybacką umieszcza się na dziobie statku rybackiego, z każdej burty, możliwie najwyżej nad poziomem wody w taki sposób, aby była wyraźnie widoczna z morza i powietrza.

2. Oznakę rybacką umieszcza się także na dachu sterówki, jeśli statek rybacki ją posiada.

Oznaką rybacką powinny być oznakowane również:

1) cezy, przywłoki – na pływakach lub bójkach świetlnych służących do oznakowania matni i skrzydeł;

2) włoki, tuki, włóczki oraz niewody duńskie i dobrzeżne:

a) na deskach trałowych i orczykach lub

b) na prawym skraju nadbory lub na tulejce zaciskowej, poprzez przymocowanie identyfikatora z oznaką rybacką;

3) wontony, mance, nety, pławnice, drygawice – na skrajnych pływakach każdej sieci i wszystkich bojkach;

4) niewody stawne, żaki, alhamy – na skrajnych tyczkach lub bojkach;

5) mieroże – na górnej części kabłąka;

6) wędy, sznury haczykowe, takle – na pływakach i wszystkich bojkach;

7) znajdujące się na statku rybackim łodzie, tratwy, pływaki oraz koła ratunkowe.

Międzynarodowy sygnał wywoławczy, jeśli został nadany, umieszcza się na dachu sterówki statku rybackiego.

W terminie do dnia 31 grudnia 2002 r. armatorzy powinny oznakować statki rybackie i narzędzia połowowe w sposób określony w rozporządzeniu.

Tracą moc:

1) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 lutego 2000 r. w sprawie porządku przy połowach i sposobu oznakowania sprzętu rybackiego (Dz. U. Nr 9, poz. 126);

2) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 25 lutego 2000 r. w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji oraz zasad oznakowania statków rybackich, wzoru zaświadczenia o wpisie do ewidencji i nadaniu oznaki rybackiej oraz wysokości pobieranych opłat za wpis do ewidencji i wydanie zaświadczenia o wpisie (Dz. U. Nr 15, poz. 193).

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej uchyla się § 5–9 niniejszego rozporządzenia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: J. Kalinowski