Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 2026

Na podstawie art. 6b ust. 10a ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. z 2014 r. poz. 1804 oraz z 2015 r. poz. 978 i 1240) zarządza się, co następuje:

1) mikroprzedsiębiorcy, małym lub średnim przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć odpowiednio mikroprzedsiębiorstwo, małe lub średnie przedsiębiorstwo spełniające warunki określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 651/2014”;

2) pracowniku przedsiębiorstwa – należy przez to rozumieć osobę, o której mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, wykonującą pracę na rzecz mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy;

3) sektorowej radzie do spraw kompetencji – należy przez to rozumieć wyodrębnioną strukturę organizacyjną, reprezentującą przedsiębiorców oraz inne podmioty działające w ramach i na rzecz sektora, której zadaniem jest w szczególności rekomendowanie rozwiązań lub zmian legislacyjnych w obszarze edukacji i jej dostosowania do potrzeb przedsiębiorców w danym sektorze lub inicjowanie współpracy przedsiębiorców z sektorem edukacji;

4) grupie mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców – należy przez to rozumieć dwóch lub więcej mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców współpracujących ze sobą w obrocie gospodarczym.

2. Pomoc de minimis jest udzielana na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), zwanym dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1407/2013”.

3. Pomoc publiczna, o której mowa w § 5 ust. 1, jest udzielana na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 651/2014.

4. Pomoc de minimis oraz pomoc publiczna, o której mowa w § 5 ust. 1, mogą być udzielone, jeżeli spełniają warunki kumulacji pomocy, o których mowa odpowiednio w art. 5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 oraz w art. 8 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.

5. Pomoc de minimis jest udzielana do końca sześciomiesięcznego okresu następującego po upływie okresu stosowania rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.

6. Pomoc publiczna na szkolenia i pomoc publiczna na usługi doradcze jest udzielana do końca okresu dostosowawczego, o którym mowa w art. 58 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.

1) w ramach wsparcia, o którym mowa w § 6 ust. 1 i 3,

2) w ramach wsparcia, o którym mowa w § 8 ust. 1,

3) w ramach wsparcia, o którym mowa w § 10

– stanowi pomoc de minimis.

2. Pomoc de minimis może być udzielona przedsiębiorcy prowadzącemu działalność we wszystkich sektorach, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.

3. Wielkość dopuszczalnej pomocy de minimis udzielonej jednemu przedsiębiorcy, w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013, określa się na podstawie art. 3 ust. 2–9 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.

2. Pomoc publiczna nie może być udzielona ani wypłacona przedsiębiorcom, na których ciąży obowiązek zwrotu pomocy publicznej, wynikający z decyzji Komisji Europejskiej uznającej taką pomoc za niezgodną z prawem oraz z rynkiem wewnętrznym.

3. Pomoc publiczna wywołuje efekt zachęty, co oznacza, że jest udzielana przedsiębiorcy pod warunkiem złożenia pisemnego wniosku o udzielenie pomocy przed podjęciem prawnie wiążącego zobowiązania do udziału w szkoleniu lub usłudze doradczej przedsiębiorcy lub pracowników przedsiębiorstwa.

4. Pomoc publiczna, o której mowa w art. 4 ust. 1 lit. d oraz lit. n rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014, stanowi pomoc indywidualną podlegającą notyfikacji Komisji Europejskiej i może być udzielona po zatwierdzeniu jej przez Komisję Europejską.

1) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) reprezentatywnym organizacjom związkowym i pracodawców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240);

4) organizacjom pracodawców w rozumieniu ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz. U. Nr 55, poz. 235, z późn. zm.²⁾);

5) organizacjom samorządu gospodarczego w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz. U. z 2015 r. poz. 1182 i 1782);

6) organizacjom związkowym w rozumieniu ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1881);

7) przedsiębiorcom.

2. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone podmiotowi, który posiada niezbędny potencjał kadrowy, ekonomiczny i techniczny oraz doświadczenie w zakresie realizacji usług szkoleniowych lub doradczych dla mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców lub pracowników przedsiębiorstwa w zakresie zamówień publicznych lub partnerstwa publiczno-prywatnego, odpowiednio do obszaru wsparcia, o którym mowa w ust. 1.

3. Agencja może udzielić wsparcia na wdrożenie strategii wejścia na zagraniczne rynki zamówień publicznych lub na przygotowanie oferty do przedsięwzięcia realizowanego w formule partnerstwa publiczno-prywatnego oraz procesu negocjacji dotyczącego tej formuły, mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy realizującemu projekt szkoleniowy lub doradczy przeznaczony na potrzeby tego mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy lub grupy mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców.

4. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 i 3, nie może być udzielone na szkolenia, których obowiązek przeprowadzenia wynika z przepisów prawa.

1) prowadzenie szkoleń w zakresie, o którym mowa w art. 31 ust. 3 lit. a–c rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;

2) pokrycie kosztów wynagrodzeń pracowników, o którym mowa w art. 31 ust. 3 lit. d rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;

3) usługi doradcze w zakresie, o którym mowa w art. 18 ust. 3 i 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;

4) rekrutację uczestników;

5) pokrycie kosztów pośrednich;

6) zakup środków trwałych niezbędnych do realizacji projektu;

7) zakup infrastruktury oraz dostosowanie lub adaptację budynków, pomieszczeń i miejsc pracy w ramach cross-financingu do wysokości 5% wydatków kwalifikowalnych projektu.

2. Wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7, nie mogą łącznie przekroczyć 10% wydatków kwalifikowalnych projektu.

3. Do wydatków kwalifikowalnych w ramach wsparcia, o którym mowa w § 6 ust. 1 i 3, nie zalicza się wydatków poniesionych wcześniej, niż na 30 dni przed zawarciem umowy o udzielenie wsparcia lub przed dniem rozpoczęcia realizacji projektu.

4. Usługi świadczone mikroprzedsiębiorcom, małym lub średnim przedsiębiorcom w ramach wsparcia, o którym mowa w § 6 ust. 1 i 3, są dostępne za częściową odpłatnością ponoszoną przez mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców w wysokości co najmniej 10% kosztów tej usługi. Różnica pomiędzy kosztem usługi a częściową odpłatnością poniesioną przez mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców stanowi wartość pomocy de minimis dla tych przedsiębiorców.

5. W przypadku gdy udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 4, spowodowałoby przekroczenie dopuszczalnej wielkości pomocy de minimis, przedsiębiorca może skorzystać z pomocy publicznej, o której mowa w § 5, na zasadach określonych w art. 18 lub art. 31 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.

6. Podstawą wyliczenia wielkości pomocy de minimis lub pomocy publicznej dla mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy w przypadku wsparcia, o którym mowa w § 6 ust. 1, lub wsparcia, o którym mowa w § 6 ust. 3, przeznaczonego na potrzeby grupy mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców, są wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3.

7. Podstawą wyliczenia wielkości pomocy de minimis dla mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy w przypadku wsparcia, o którym mowa w § 6 ust. 3, przeznaczonego na potrzeby danego przedsiębiorcy, są wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3 i 5–7.

8. Podstawą wyliczenia wielkości pomocy publicznej dla mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy w przypadku wsparcia, o którym mowa w § 6 ust. 3, przeznaczonego na potrzeby danego przedsiębiorcy, są wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, z zastrzeżeniem, że wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7, stanowią podstawę do wyliczenia pomocy de minimis.

9. Podstawą wyliczenia wielkości pomocy de minimis dla podmiotu, o którym mowa w § 6 ust. 1, są wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7.

1) reprezentatywnym organizacjom związkowym i pracodawców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego;

2) organizacjom pracodawców w rozumieniu ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców;

3) organizacjom samorządu gospodarczego w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle;

4) organizacjom związkowym w rozumieniu ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych.

2. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności wsparcie na realizację projektów dotyczących przygotowania analizy potrzeb rozwojowych lub planów rozwoju dla mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców lub ich grup, analizy faktycznej dostępności usług rozwojowych w regionach dla mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców oraz upowszechniania wśród interesariuszy wiedzy o zdiagnozowanych potrzebach lub barierach rozwojowych.

3. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone organizacjom wskazanym w ust. 1, które dysponują niezbędnym potencjałem kadrowym, ekonomicznym i technicznym oraz doświadczeniem w zakresie świadczenia wsparcia dla mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców wspierającego ich rozwój lub pracowników przedsiębiorstwa.

1) identyfikację potencjalnych odbiorców wsparcia;

2) rekrutację potencjalnych odbiorców wsparcia;

3) świadczenie usług doradczych w zakresie, o którym mowa w art. 18 ust. 3 i 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;

4) analizę faktycznej dostępności usług rozwojowych w ramach regionalnych programów operacyjnych dla mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców;

5) upowszechnianie wśród interesariuszy wiedzy o zdiagnozowanych potrzebach lub barierach rozwojowych i podejmowanie działań wdrożeniowych lub interwencyjnych;

6) pokrycie kosztów pośrednich;

7) zakup infrastruktury oraz dostosowanie lub adaptację budynków, pomieszczeń i miejsc pracy w ramach cross-financingu do wysokości 5% wydatków kwalifikowalnych projektu;

8) zakup środków trwałych niezbędnych do realizacji projektu.

2. Wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, nie mogą łącznie przekroczyć 10% wydatków kwalifikowalnych projektu.

3. Do wydatków kwalifikowalnych w ramach wsparcia, o którym mowa w § 8 ust. 1, nie zalicza się wydatków poniesionych wcześniej niż na 30 dni przed zawarciem umowy o udzielenie wsparcia lub przed dniem rozpoczęcia realizacji projektu.

4. Usługi świadczone mikroprzedsiębiorcom, małym lub średnim przedsiębiorcom w ramach wsparcia, o którym mowa w § 8 ust. 1, są dostępne za częściową odpłatnością ponoszoną przez mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców w wysokości co najmniej 10% kosztów tej usługi. Różnica pomiędzy kosztem usługi a częściową odpłatnością poniesioną przez mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców stanowi wartość pomocy de minimis dla tych przedsiębiorców.

5. W przypadku gdy udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 4, spowodowałoby przekroczenie dopuszczalnej wielkości pomocy de minimis, mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca może skorzystać z pomocy publicznej, o której mowa w § 5, na zasadach określonych w art. 18 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.

6. Podstawą wyliczenia wielkości pomocy de minimis lub pomocy publicznej dla mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy w przypadku wsparcia, o którym mowa w § 8 ust. 1, są wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

7. Podstawą wyliczenia wielkości pomocy de minimis dla organizacji, o których mowa w § 8 ust. 1, są wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8.

1) przedsiębiorcom;

2) podmiotom działającym na rzecz rozwoju gospodarczego;

3) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorstw;

4) partnerom społecznym i gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2014 r. poz. 1649, z późn. zm.³⁾);

5) reprezentatywnym organizacjom związkowym i pracodawców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego;

6) organizacjom pracodawców w rozumieniu ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców;

7) organizacjom samorządu gospodarczego w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle;

8) organizacjom związkowym w rozumieniu ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych.

2. Wsparcie na utworzenie lub prowadzenie sektorowej rady do spraw kompetencji może być udzielone przedsiębiorcom, podmiotom, partnerom lub organizacjom, o których mowa w ust. 1, które:

1) przedstawią studium wykonalności zawierające koncepcję funkcjonowania sektorowej rady do spraw kompetencji;

2) posiadają niezbędny potencjał kadrowy, ekonomiczny i techniczny oraz doświadczenie w zakresie realizacji zadań wymaganych w ramach funkcjonowania sektorowej rady do spraw kompetencji.

1) realizację działań edukacyjnych, w tym szkoleń, informacyjnych i usług doradczych;

2) badania i analizy;

3) pokrycie kosztów pośrednich;

4) zakup środków trwałych niezbędnych do realizacji projektu;

5) zakup infrastruktury oraz dostosowanie lub adaptację budynków, pomieszczeń i miejsc pracy w ramach cross-financingu do wysokości 5% wartości wydatków kwalifikowalnych projektu.

2. Wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, nie mogą łącznie przekroczyć 10% wydatków kwalifikowalnych projektu.

3. Wysokość wsparcia, o którym mowa w § 10 ust. 1, może wynieść do 100% wydatków kwalifikowalnych.

4. Wsparcie realizowane w formie szkoleń i doradztwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przeznaczone na potrzeby danego przedsiębiorcy stanowi pomoc de minimis.

5. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, stanowi pomoc de minimis dla przedsiębiorców, podmiotów, partnerów lub organizacji, o których mowa w § 10 ust. 1.

Minister Infrastruktury i Rozwoju: M. Wasiak

¹⁾ Minister Infrastruktury i Rozwoju kieruje działem administracji rządowej - rozwój regionalny, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Rozwoju (Dz. U. poz. 1257).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 34, poz. 148, z 1997 r. Nr 121, poz. 769, z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i Nr 107, poz. 1127, z 2001 r. Nr 100, poz. 1080, z 2004 r. Nr 240, poz. 2407 oraz z 2015 r. poz. 1240.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 349, 1240, 1358 i 1890.

⁴⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 378, 1130, 1240 i 1767.