Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 88 poz. 817

Na podstawie art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. Nr 45, poz. 391 i Nr 73, poz. 660) zarządza się, co następuje:

1) sposób kierowania ubezpieczonych na leczenie lub badania diagnostyczne poza granicami kraju;

2) sposób pokrywania kosztów świadczeń, o których mowa w pkt 1;

3) sposób pokrywania kosztów transportu ubezpieczonego za granicę i transportu do kraju;

4) wzór wniosku o skierowanie na leczenie lub badania diagnostyczne poza granicami kraju.

2. Ubezpieczony, jego przedstawiciel ustawowy lub osoba pisemnie upoważniona przez ubezpieczonego dostarcza lekarzowi przetłumaczony na język angielski, przez tłumacza przysięgłego, tekst II części wniosku.

3. Lekarz wskazuje we wniosku zagraniczne placówki opieki medycznej, do których proponuje skierować ubezpieczonego na leczenie lub badania diagnostyczne.

4. W terminie nie dłuższym niż 2 dni robocze od dnia otrzymania tłumaczenia II części wniosku, lekarz przekazuje wniosek wraz z tłumaczeniem II części wniosku i zgodą ubezpieczonego lub jego przedstawiciela ustawowego, wyrażoną w IV części wniosku, do konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny w celu zaopiniowania.

5. Konsultant krajowy dokonuje oceny wniosku, w szczególności w zakresie udowodnionej skuteczności proponowanego leczenia lub wiarygodności badania diagnostycznego oraz w zakresie braku możliwości wykonania leczenia lub badania w kraju. Dokonując oceny wniosku, konsultant krajowy wskazuje zagraniczną placówkę opieki medycznej, uzasadniając jej wybór, a także, jeżeli istnieje taka potrzeba, wskazuje odpowiedni do stanu zdrowia ubezpieczonego środek transportu.

6. Zaopiniowany wniosek wraz z tłumaczeniem II części wniosku konsultant krajowy przekazuje w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia otrzymania do Biura Rozliczeń Międzynarodowych, zwanego dalej „Biurem”.

7. Wzór wniosku stanowi załącznik do rozporządzenia.

2. Biuro informuje pisemnie, w terminie 2 dni roboczych, lekarza oraz osoby, o których mowa w § 2 ust. 2, o wyrażeniu zgody na leczenie lub badania diagnostyczne poza granicami kraju albo odmowie jej udzielenia.

2. W przypadku nagłego zagrożenia życia lub zdrowia ubezpieczonego, koszty niezbędnych świadczeń zdrowotnych innych niż określone w ust. 1, ale mających bezpośredni związek z leczeniem lub badaniami diagnostycznymi, na które ubezpieczony został skierowany za granicę, po ocenie ich zasadności przez konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny i zatwierdzeniu przez ministra, są pokrywane z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister.

3. Środki finansowe na pokrycie kosztów leczenia lub badań diagnostycznych, o których mowa w ust. 1 i 2, są przekazywane zagranicznej placówce opieki medycznej na podstawie wystawionej przez nią faktury.

4. Koszty transportu ubezpieczonego za granicę i z powrotem do kraju, realizowanego odpowiednim do stanu zdrowia ubezpieczonego lecz najtańszym środkiem transportu, są pokrywane na podstawie faktury wystawionej przez podmiot wykonujący transport.

Minister Zdrowia: L. Sikorski

¹⁾ Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów 2 dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 93, poz. 833).

Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 12 maja 2003 r. (poz. 817)

WZÓR WNIOSKU O SKIEROWANIE NA LECZENIE LUB BADANIA DIAGNOSTYCZNE UBEZPIECZONEGO POZA GRANICAMI KRAJU