Dziennik Ustaw - rok 2011 nr 9 poz. 45

Na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 83, poz. 760, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) § 3–9 otrzymują brzmienie:

„§ 3. Do terenowych wojskowych komisji lekarskich należy orzekanie:

1) o stopniu uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby oraz o związku śmierci ze służbą wojskową wskutek wypadku lub choroby – w stosunku do:

a) żołnierzy niezawodowych, w tym również w służbie kandydackiej,

b) żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska etatowe do stopnia wojskowego podpułkownika (komandora porucznika) włącznie,

c) żołnierzy rezerwy i żołnierzy w stanie spoczynku;

2) o stopniu uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej oraz o związku śmierci ze służbą wojskową wskutek wypadku – w stosunku do osób powołanych do czynnej służby wojskowej lub z niej zwolnionych, które uległy wypadkowi w czasie bezpośredniej drogi do jednostki wojskowej lub z powrotem;

3) w stosunku do studentów szkół wyższych odbywających przeszkolenie wojskowe i zajęcia wojskowe w trakcie studiów – o stopniu uszczerbku na ich zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z odbywaniem przez nich tego przeszkolenia albo tych zajęć oraz o związku ich śmierci wskutek wypadku lub choroby z odbywaniem tego przeszkolenia albo zajęć.

§ 4. Do rejonowych wojskowych komisji lekarskich należy:

1) rozpatrywanie odwołań i sprzeciwów od orzeczeń wydanych przez terenowe wojskowe komisje lekarskie oraz zatwierdzanie orzeczeń wydanych przez te komisje;

2) orzekanie o stopniu uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby oraz o związku śmierci ze służbą wojskową wskutek wypadku lub choroby – w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska etatowe od stopnia wojskowego pułkownika (komandora).

§ 5. Do Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Dęblinie należy orzekanie o stopniu uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby oraz o związku śmierci ze służbą wojskową wskutek wypadku lub choroby – w stosunku do:

1) żołnierzy zawodowych – członków personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, zajmujących stanowiska etatowe do stopnia wojskowego podpułkownika (komandora porucznika) włącznie;

2) podchorążych Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych i kadetów Szkoły Podoficerskiej Sił Powietrznych.

§ 6. Do Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Warszawie należy orzekanie o stopniu uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby oraz o związku śmierci ze służbą wojskową wskutek wypadku lub choroby – w stosunku do żołnierzy zawodowych – członków personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, zajmujących stanowiska etatowe do stopnia wojskowego podpułkownika (komandora porucznika) włącznie.

§ 7. Do Wojskowej Komisji Lekarskiej Sił Powietrznych należy:

1) rozpatrywanie odwołań i sprzeciwów od orzeczeń wydanych przez wojskową komisję lotniczo-lekarską oraz zatwierdzanie orzeczeń wydanych przez tę komisję;

2) orzekanie o stopniu uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby oraz o związku śmierci ze służbą wojskową wskutek wypadku lub choroby – w stosunku do żołnierzy – członków personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, zajmujących stanowiska etatowe od stopnia wojskowego pułkownika (komandora).

§ 8. Do Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej należy orzekanie o stopniu uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby oraz o związku śmierci ze służbą wojskową wskutek wypadku lub choroby – w stosunku do żołnierzy niezawodowych oraz żołnierzy zawodowych zajmujących na okrętach oraz w jednostkach Marynarki Wojennej stanowiska etatowe do stopnia wojskowego podpułkownika (komandora porucznika) włącznie.

§ 9. Do Wojskowej Komisji Lekarskiej Marynarki Wojennej należy:

1) rozpatrywanie odwołań i sprzeciwów od orzeczeń wydanych przez Wojskową Komisję Morsko-Lekarską oraz zatwierdzanie orzeczeń wydanych przez tę komisję;

2) orzekanie o stopniu uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby oraz o związku śmierci ze służbą wojskową wskutek wypadku lub choroby – w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących na okrętach oraz w jednostkach Marynarki Wojennej stanowiska etatowe od stopnia wojskowego pułkownika (komandora).”;

2) w § 22 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wojskowa komisja lekarska orzeka w składzie trzech lekarzy; orzeczenie podpisują wszyscy członkowie komisji.”;

3) w § 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wojskowe komisje lekarskie rozpatrują odwołania w składzie trzech lekarzy.”;

4) § 28 otrzymuje brzmienie:

„§ 28. Przepis § 27 stosuje się odpowiednio do rozpatrywania sprzeciwów, z tym że Centralna Wojskowa Komisja Lekarska rozpatruje sprzeciwy w składzie pięciu lekarzy.”.

Minister Obrony Narodowej: B. Klich

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 179, poz. 1750, z 2005 r. Nr 130, poz. 1085, z 2009 r. Nr 161, poz. 1278 oraz z 2010 r. Nr 113, poz. 745.