Dziennik Ustaw - rok 1990 nr 70 poz. 410

Na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179) zarządza się, co następuje:

2. Policjant może odstąpić od wzywania osoby do zachowania zgodnego z prawem oraz od uprzedzenia o zastosowaniu środków przymusu bezpośredniego, jeżeli zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także mienia.

2. Odstępuje się od stosowania środków przymusu bezpośredniego, gdy osoba, wobec której użyto tych środków, podporządkowała się wydanym poleceniom.

3. Można stosować jednocześnie różne środki przymusu bezpośredniego, jeżeli jest to konieczne do osiągnięcia podporządkowania się wydanym poleceniom.

1) siłę fizyczną w postaci chwytów obezwładniających oraz podobnych technik obrony lub ataku,

2) urządzenia techniczne w postaci kajdanek, prowadnic, kaftanów bezpieczeństwa, pasów i siatek obezwładniających, a także kolczatek drogowych i innych przeszkód umożliwiających zatrzymanie pojazdu,

3) chemiczne środki obezwładniające,

4) pałki służbowe,

5) wodne środki obezwładniające,

6) psy służbowe,

7) pociski miotane.

2. Używając siły fizycznej, nie wolno zadawać uderzeń, chyba że policjant działa w obronie koniecznej albo w celu odparcia zamachu na życie, zdrowie ludzkie lub mienie.

2. Nie stosuje się kajdanek wobec osób w wieku poniżej 17 lat, z wyjątkiem nieletnich w wieku powyżej 16 lat podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu.

2. Siatkę obezwładniającą można stosować także:

1) w pościgu za osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa,

2) w celu udaremnienia ucieczki skazanego, tymczasowo aresztowanego bądź zatrzymanego przestępcy.

2. W czasie patrolu lub konwoju polecenie zastosowania środków wymienionych w ust. 1 wydaje dowódca patrolu lub konwoju.

1) gdy istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przez nią przestępstwa,

2) przewożącą osobę, co do której istnieje podejrzenie popełnienia przez nią przestępstwa, lub przewożącą przedmioty pochodzące z przestępstwa,

3) znajdującą się w stanie wskazującym na użycie alkoholu lub podobnie działającego środka.

2. Kolczatki drogowej nie stosuje się do zatrzymania pojazdów jednośladowych.

1) sygnałem zatrzymania, podanym przez umundurowanego policjanta w sposób zrozumiały i widoczny dla kierowcy zatrzymywanego pojazdu,

2) wstrzymaniem ruchu drogowego w obu kierunkach na odległość nie mniejszą niż 100 m od kolczatki lub innej przeszkody.

2. W przypadku blokowania drogi oznakowanym pojazdem policyjnym można odstąpić od wstrzymania ruchu drogowego.

1) odpierania czynnej napaści,

2) pokonywania czynnego i biernego oporu,

3) pościgu za osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa,

4) udaremniania ucieczki skazanego, tymczasowo aresztowanego bądź zatrzymanego przestępcy,

5) przeciwdziałania niszczeniu mienia.

2. Przy stosowaniu środków, o których mowa w ust. 1, należy zachować ostrożność, uwzględniając ich właściwości mogące stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego.

3. Polecenie zastosowania chemicznych środków obezwładniających, z wyjątkiem broni gazowej i ręcznych miotaczy gazowych, wydają: Komendant Główny Policji, komendanci wojewódzcy Policji lub osoby przez nich upoważnione.

1) odpierania czynnej napaści,

2) pokonywania czynnego oporu,

3) przeciwdziałania niszczeniu mienia.

2. Przy stosowaniu pałki służbowej zadaje się uderzenia w umięśnione części ciała.

3. Zabrania się zadawania uderzeń uchwytem pałki służbowej.

4. Nie wolno stosować pałki służbowej wobec osób:

1) stawiających bierny opór, chyba że zastosowanie siły fizycznej okazało się bezskuteczne,

2) do których zastosowano kajdanki, prowadnice, kaftany bezpieczeństwa lub pasy i siatki obezwładniające.

1) odpierania czynnej napaści,

2) pokonywania czynnego i biernego oporu,

3) przeciwdziałania niszczeniu mienia.

2. Przepisy § 12 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

1) odpierania czynnej napaści,

2) pokonywania czynnego oporu,

3) pościgu za osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa,

4) udaremniania ucieczki skazanego, tymczasowo aresztowanego bądź zatrzymanego przestępcy.

2. Pies służbowy powinien mieć założony kaganiec, z wyjątkiem przypadku, gdy jest wykorzystywany do odpierania czynnej napaści albo gdy jest używany do czynności służbowych podejmowanych wobec szczególnie niebezpiecznego przestępcy lub osoby podejrzanej o popełnienie szczególnie niebezpiecznego przestępstwa.

2. Pomoc lekarską zapewnia się zawsze kobiecie ciężarnej, wobec której użyto środka przymusu.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oraz gdy w wyniku zastosowania środka przymusu nastąpiła śmierć osoby lub szkoda w mieniu, policjant jest obowiązany do:

1) zabezpieczenia śladów zdarzenia i niedopuszczenia na miejsce osób postronnych,

2) w miarę możliwości ustalenia świadków zdarzenia,

3) powiadomienia o zdarzeniu dyżurnego właściwej terytorialnie komendy rejonowej Policji i swojego przełożonego.

2. W przypadkach, o których mowa w § 16, policjant sporządza notatkę służbową i przedstawia ją przełożonemu.

3. Jeżeli w wyniku użycia środka przymusu nastąpiła śmierć człowieka, przełożony niezwłocznie zawiadamia o tym wyższego przełożonego oraz prokuratora.

Prezes Rady Ministrów: T. Mazowiecki