REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2005 nr 20 poz. 169

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW

z dnia 18 stycznia 2005 r.

w sprawie planów postępowania awaryjnego w przypadku zdarzeń radiacyjnych1)

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 87 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe (Dz. U. z 2004 r. Nr 161, poz. 1689 i Nr 173, poz. 1808) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1) krajowy plan postępowania awaryjnego, w tym sposób współdziałania organów i służb biorących udział w likwidacji zdarzeń radiacyjnych i usuwaniu ich skutków;

2) wzór zakładowego planu postępowania awaryjnego;

3) wzór wojewódzkiego planu postępowania awaryjnego.

§ 2.

1. Prezes Państwowej Agencji Atomistyki, zwany dalej „Prezesem Agencji”:

1) dokonuje identyfikacji zdarzenia radiacyjnego powodującego zagrożenie publiczne o zasięgu krajowym, zwanego dalej „zdarzeniem”, weryfikując pozyskaną informację o zdarzeniu;

2) określa przewidywany dalszy przebieg zdarzenia;

3) ocenia potencjalny rozmiar i zasięg skutków zdarzenia, w tym z punktu widzenia konieczności podjęcia działań interwencyjnych, o których mowa w art. 90 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe, zwanej dalej „ustawą”;

4) przekazuje informację o zdarzeniu ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, aktualizując ją w zależności od dalszego przebiegu zdarzenia.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1 pkt 4, zawiera następujące dane:

1) źródło informacji o zdarzeniu oraz sposób weryfikacji tej informacji;

2) dotychczasowy przebieg zdarzenia, w tym dane o osobach poszkodowanych i o stratach materialnych;

3) przewidywany dalszy przebieg zdarzenia;

4) ocenę potencjalnego rozmiaru i zasięgu skutków zdarzenia, w tym z punktu widzenia konieczności podjęcia działań interwencyjnych, o których mowa w art. 90 ustawy;

5) dotychczasowe działania podjęte przez kierownika jednostki organizacyjnej, na terenie której zaistniało zdarzenie, właściwych wojewodów i Prezesa Agencji;

6) propozycje działań mających na celu likwidację zagrożenia i usunięcie skutków zdarzenia.

§ 3.

1. Prezes Agencji ustala dla:

1) stacji wczesnego wykrywania skażeń promieniotwórczych – częstotliwość przekazywania do Centrum do Spraw Zdarzeń Radiacyjnych Państwowej Agencji Atomistyki wyników pomiarów skażeń promieniotwórczych;

2) placówek prowadzących pomiary skażeń promieniotwórczych – miejsca i częstotliwość pobierania próbek oraz częstotliwość przekazywania do Prezesa Agencji wyników pomiarów zawartości izotopów promieniotwórczych w tych próbkach, a w przypadku placówek specjalistycznych także zakres pomiarów.

2. Prezes Agencji na bieżąco analizuje przebieg zdarzenia i ocenia jego skutki w celu weryfikacji, aktualizacji i przekazywania danych, o których mowa w § 2 ust. 2.

§ 4.

1. Prezes Agencji dokonuje wstępnej oceny zdarzenia i powiadamia o nim Międzynarodową Agencję Energii Atomowej oraz państwa, na obszarze których mogą wystąpić skutki zdarzenia, a w przypadku zmiany oceny zdarzenia dokonuje aktualizacji powiadomienia.

2. Prezes Agencji powiadamia o zdarzeniu oraz o zamiarze wprowadzenia działań mających na celu ograniczenie narażenia ludności Komisję Europejską oraz państwa członkowskie Unii Europejskiej, które mogą być dotknięte skutkami tych działań, z podaniem informacji określających przyczyny ich wprowadzania oraz danych istotnych dla minimalizacji przewidywanych radiologicznych skutków zdarzenia dla tych państw, dokonując odpowiednio do rozwoju sytuacji aktualizacji powiadomienia.

3. Prezes Agencji w powiadomieniu, o którym mowa w ust. 2, zamieszcza także treść informacji przekazywanej ludności zgodnie z § 5 ust. 2.

4. Na wniosek Komisji Europejskiej Prezes Agencji powiadamia ją o treści informacji przekazywanej osobom uczestniczącym w usuwaniu skutków zdarzenia radiacyjnego i osobom uczestniczącym w działaniach interwencyjnych, o których mowa w art. 20 ust. 4 ustawy.

§ 5.

1. Dla ludności, która może być dotknięta skutkami zdarzenia radiacyjnego, Prezes Agencji w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych opracowuje informację o zdarzeniu oraz o możliwych działaniach, jakie mogą być podjęte w celu likwidacji zagrożenia.

2. Dla ludności, która w wyniku zdarzenia radiacyjnego może otrzymać dawkę promieniowania jonizującego przekraczającą dawkę graniczną dla osób z ogółu ludności. Prezes Agencji w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych opracowuje informację, która w zależności od potrzeb zawiera:

1) dane dotyczące rodzaju zdarzenia, a jeżeli jest to możliwe, także miejsca i czasu jego powstania oraz opis i dotychczasowy oraz przewidywany przebieg zdarzenia, wraz z określeniem rozmiaru i zasięgu zaistniałych oraz przewidywanych jego skutków;

2) wskazanie działań lub zachowań ludności mających na celu uniknięcie skutków zdarzenia, które, w zależności od rodzaju zdarzenia, mogą obejmować zalecenia ograniczenia spożywania niektórych artykułów żywnościowych, proste reguły dotyczące higieny i dekontaminacji ludzi, zalecenia dotyczące pozostania w domu, informacje dotyczące systemu dystrybucji preparatów ze stabilnym jodem, ustalenia organizacyjne dotyczące ewakuacji;

3) uprzedzenie o możliwości wprowadzenia działań interwencyjnych, o których mowa w art. 90 ustawy;

4) wskazanie organów i służb prowadzących akcję likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia;

5) jeżeli czas na to pozwala – podstawowe dane o promieniowaniu jonizującym oraz o skutkach jego oddziaływania na człowieka i środowisko;

6) wezwanie do słuchania komunikatów przekazywanych przez radio i telewizję;

7) wskazania dotyczące:

a) postępowania osób odpowiedzialnych za przedszkola, szkoły, szpitale, domy opieki, hotele, zakłady karne i inne jednostki, w których przebywają większe grupy ludzi;

b) postępowania grup zawodowych mogących odegrać pomocną rolę w sytuacji zagrożenia radiacyjnego.

§ 6.

Informację, o której mowa w § 5, niezwłocznie po opracowaniu, minister właściwy do spraw wewnętrznych przekazuje ludności poprzez ogłoszenie w środkach masowego przekazu na obszarze objętym informacją.

§ 7.

1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, kierując akcją likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia, w tym podczas prowadzenia działań interwencyjnych:

1) usprawnia lub ogranicza ruch osób i towarów na terenach objętych skutkami zdarzenia – w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu;

2) wprowadza odpowiedni do przebiegu zdarzenia tryb działania jednostek organizacyjnych systemu ochrony zdrowia – w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia;

3) koordynuje wykorzystanie pododdziałów i oddziałów sił zbrojnych udostępnianych przez Ministra Obrony Narodowej – w porozumieniu z tym ministrem;

4) zapewnia łączność między organami i służbami biorącymi udział w akcji likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia – w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności.

2. W sytuacji gdy istnieje możliwość przekroczenia poziomów interwencyjnych, minister właściwy do spraw wewnętrznych koordynuje działania właściwych służb, które zapewnią po wprowadzeniu działań interwencyjnych, o których mowa w art. 90 ustawy:

1) w przypadku ewakuacji, czasowego lub stałego przesiedlenia ludności – zabezpieczenie pozostawionego mienia oraz zapewnienie ewakuowanej lub przesiedlanej ludności:

a) miejsc zamieszkania,

b) transportu,

c) warunków powrotu do miejsc stałego zamieszkania po odwołaniu ewakuacji i czasowego przesiedlenia;

2) w przypadku nakazu pozostania w pomieszczeniach zamkniętych – zaopatrzenie ludności w niezbędne artykuły żywnościowe i wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi oraz pomoc medyczną;

3) w przypadku podania preparatów ze stabilnym jodem – dystrybucję tych preparatów;

4) w przypadku zakazu lub ograniczenia spożywania skażonej żywności i wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi – wycofanie ze sprzedaży skażonej żywności i jej zniszczenie, zamknięcie ujęć skażonej wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, bezpłatną dystrybucję nieskażonej wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi oraz wprowadzenie do sprzedaży nieskażonych artykułów żywnościowych;

5) w przypadku zakazu lub ograniczenia żywienia zwierząt skażonymi środkami żywienia zwierząt i pojenia skażoną wodą oraz wypasu zwierząt na skażonym terenie – udostępnienie nieskażonych środków żywienia zwierząt i wody oraz nadzór nad przestrzeganiem zakazu wypasu zwierząt na skażonych pastwiskach.

3. W zależności od przebiegu zdarzenia i rozwoju sytuacji radiacyjnej minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji, powiadamia wojewodów właściwych dla terenów, na których wystąpiło skażenie, o działaniach niezbędnych do likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia.

§ 8.

1. Prezes Agencji uzgadnia z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz z ministrem właściwym do spraw zagranicznych potrzebę i treść prośby o udzielenie pomocy w likwidacji zagrożenia lub usuwaniu skutków zdarzenia, a po jej uzgodnieniu Prezes Agencji przekazuje prośbę, poprzez punkt kontaktowy, do Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, Komisji Europejskiej oraz punktów kontaktowych innych państw i organizacji międzynarodowych.

2. Prezes Agencji informuje ministra właściwego do spraw wewnętrznych i ministra właściwego do spraw zagranicznych o przyjęciu prośby o udzielenie pomocy w likwidacji zagrożenia lub usuwaniu skutków zdarzenia zgłoszonej przez Międzynarodową Agencję Energii Atomowej, Komisję Europejską oraz punkty kontaktowe innych państw i organizacji międzynarodowych za pośrednictwem krajowego punktu kontaktowego.

§ 9.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Prezesem Agencji dokonuje weryfikacji efektywności przeprowadzonych działań niezbędnych do likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia.

§ 10.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych, minister właściwy do spraw transportu, minister właściwy do spraw zdrowia, minister właściwy do spraw zagranicznych, minister właściwy do spraw łączności, Minister Obrony Narodowej oraz Prezes Agencji, wykonując zadania wynikające z krajowego planu postępowania awaryjnego wymagające współdziałania pomiędzy nimi, niezwłocznie przekazują sobie informacje i stanowiska konieczne do skutecznego prowadzenia działań niezbędnych do likwidacji zagrożenia i usuwania skutków zdarzenia.

§ 11.

Ustala się wzór zakładowego planu postępowania awaryjnego, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 12.

Ustala się wzór wojewódzkiego planu postępowania awaryjnego, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 13.

Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie planów postępowania awaryjnego w przypadku zdarzeń radiacyjnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2033 oraz z 2003 r. Nr 38, poz. 333).

§ 14.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Prezes Rady Ministrów: M. Belka

 

1) Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia następujących dyrektyw Wspólnot Europejskich:

1) dyrektywy 89/618/Euratom z dnia 27 listopada 1989 r. w sprawie informowania społeczeństwa o przewidzianych środkach ochrony zdrowia i działaniach podejmowanych w razie wystąpienia zdarzenia radiacyjnego (Dz. Urz. WE L 357 z 7.12.1989);

2) dyrektywy 96/29/Euratom z dnia 13 maja 1996 r. w sprawie podstawowych norm bezpieczeństwa dotyczących ochrony zdrowia przed promieniowaniem jonizującym pracowników i ogółu ludności (Dz. Urz. WE L 159 z 29.06.1996).

Załącznik 1.

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 18 stycznia 2005 r. (poz. 169)

Załącznik nr 1

Załącznik 2.

Załącznik nr 2

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2005-02-03
  • Data wejścia w życie: 2005-02-18
  • Data obowiązywania: 2007-08-07
  • Dokument traci ważność: 2019-09-23

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA