Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 178

Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 25 maja 2012 r. o ratyfikacji Porozumienia europejskiego w sprawie osób uczestniczących w postępowaniu przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, sporządzonego w Strasburgu dnia 5 marca 1996 r. (Dz. U. poz. 802) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej dnia 12 listopada 2012 r. ratyfikował wyżej wymienione porozumienie.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 porozumienia weszło ono w życie dnia 1 stycznia 1999 r.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 porozumienia w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej wchodzi ono w życie dnia 1 lutego 2013 r.

W chwili podpisania porozumienia Rzeczpospolita Polska złożyła następujące zastrzeżenia oraz deklarację, które zostały potwierdzone podczas złożenia dokumentu ratyfikacyjnego:

Zastrzeżenia:

„Rzeczpospolita Polska zastrzega, że przyjmuje interpretację art. 3 ust. 2 (c) Porozumienia europejskiego, zgodnie z którą postanowienia te nie będą miały zastosowania w okresie 14 dni od dnia rzeczywistego pozbawienia wolności w postępowaniu przygotowawczym.”

„Rzeczpospolita Polska zastrzega, że przyjmuje interpretację art. 4 ust. 1 (a) Porozumienia europejskiego, zgodnie z którą postanowienia te nie będą miały zastosowania do osób pozbawionych wolności, osób umieszczonych w szpitalu psychiatrycznym na mocy orzeczenia sądu oraz osób umieszczonych w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców lub w areszcie w celu wydalenia.

W związku ze stosowaniem art. 4 ust. 1 cudzoziemcy wymienieni w art. 1 ust. 1 Porozumienia muszą posiadać dokument podróży zezwalający na wjazd do Polski, a w razie konieczności – uzyskać wizę. Wizy te będą wydawane w najkrótszym z możliwych terminów przez konsulów Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z art. 4 ust. 1 (b) Porozumienia.”

Deklaracja:

„Rzeczpospolita Polska deklaruje, że postanowienia art. 4 ust. 2 (a) Porozumienia europejskiego nie mają zastosowania w stosunku do obywateli Rzeczypospolitej Polskiej.”

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1) w stosunku do następujących państw porozumienie weszło w życie w podanych niżej datach:

 2) w chwili podpisania bez zastrzeżenia ratyfikacji oraz w momencie składania dokumentu ratyfikacyjnego wymienione poniżej państwa złożyły następujące deklaracje i zastrzeżenia:

Republika Bułgarii

Deklaracja:

„Republika Bułgarii oświadcza, że postanowienia art. 4 ust. 2 (a) Porozumienia nie będą miały zastosowania do obywateli Republiki Bułgarii.”

Republika Chorwacji

Deklaracja:

„W związku z art. 4 ust. 2 (b) Porozumienia europejskiego w sprawie osób uczestniczących w postępowaniu przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka Republika Chorwacji oświadcza, że postanowienia art. 4 ust. 2 (a) nie będą miały zastosowania do obywateli Republiki Chorwacji.”

Republika Czeska

Deklaracja:

„Rząd Republiki Czeskiej oświadcza, że postanowienia art. 4 ust. 2 (a) Porozumienia nie będą miały zastosowania w stosunku do obywateli Republiki Czeskiej.”

Republika Estońska

Deklaracje:

„Republika Estońska deklaruje, że przyjmuje interpretację art. 4 ust. 1 (a) Konwencji, zgodnie z którą przepisy te w Republice Estońskiej nie mają zastosowania do osób pozbawionych wolności w toku postępowań przedsądowych i sądowych, osób odbywających karę pozbawienia wolności na podstawie wdrożonego do wykonania wyroku sądowego, osób umieszczonych w szpitalu psychiatrycznym na mocy orzeczenia sądowego oraz osób przebywających w ośrodku dla osób podlegających wydaleniu bądź w policyjnym areszcie w celu wydalenia na podstawie orzeczenia sądu.”

„Stosownie do treści art. 4 ust. 2 (b) Republika Estońska oświadcza, że zapisy art. 4 ust. 2 (a) nie będą miały zastosowania w stosunku do jej obywateli bądź osób stale zamieszkujących w Republice Estońskiej.”

Republika Francuska

Deklaracje:

„W momencie ratyfikacji Porozumienia Republika Francuska oświadcza, że przyjmuje interpretację art. 4 ust. 1 (a), zgodnie z którą postanowienia te nie mają zastosowania do osób pozbawionych wolności.

W związku ze stosowaniem art. 4 ust. 1 cudzoziemcy wymienieni w art. 1 ust. 1 Porozumienia muszą posiadać dokument podróży zezwalający na wjazd do Republiki Francuskiej, a w razie konieczności – uzyskać wizę. Cudzoziemiec wydalony z Republiki Francuskiej musi uzyskać dodatkowo wizę zwaną „wizą specjalną”. Wizy te będą wydawane w najkrótszym z możliwych terminów przez właściwych przedstawicieli konsularnych Republiki Francuskiej, zgodnie z art. 4 ust. 1 (b) Porozumienia.”

„Republika Francuska oświadcza, że zgodnie z zasadami określonymi w art. 4 ust. 4 przyjmuje interpretację art. 4 ust. 2 (a), zgodnie z którą postanowienia te nie mają zastosowania na terytorium Republiki Francuskiej do osób zamieszkujących stale na jej terytorium.”

Republika Grecka

Deklaracja:

„Rząd Republiki Greckiej oświadcza, że zastrzega sobie prawo niestosowania postanowień art. 4 ust. 2 (a) Porozumienia wobec własnych obywateli.”

Gruzja

Deklaracja:

„Zgodnie z art. 4 ust. 2 (b) Porozumienia europejskiego Rząd Gruzji oświadcza, że postanowienia art. 4 ust. 2 (a) Porozumienia nie będą miały zastosowania do obywateli Gruzji.”

Królestwo Hiszpanii

Deklaracja:

„Zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 2 (b) Porozumienia Królestwo Hiszpanii oświadcza, że postanowienia art. 4 ust. 2 (a) Porozumienia nie będą miały zastosowania do jego obywateli.”

Księstwo Liechtensteinu

Deklaracja:

„Księstwo Liechtensteinu oświadcza, że postanowienia art. 4 ust. 2 (a) Porozumienia nie będą miały zastosowania do obywateli Księstwa Liechtensteinu.”

Republika Łotewska

Deklaracje:

„Republika Łotewska oświadcza, że postanowienia art. 4 ust. 1 (a) Porozumienia europejskiego w sprawie osób uczestniczących w postępowaniu przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka nie będą miały zastosowania w stosunku do osób przebywających w jednostkach penitencjarnych bądź w innych miejscach pozbawienia wolności osobistej w rozumieniu wynikającym z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.”

„W związku z art. 4 ust. 2 (b) Porozumienia europejskiego Republika Łotewska oświadcza, że postanowienia art. 4 ust. 2 (a) nie będą miały zastosowania do jej obywateli, osób niebędących obywatelami Republiki Łotewskiej i apatrydów stale zamieszkujących na jej terytorium.”

Republika Mołdawii

Deklaracje:

„Na podstawie art. 4 ust. 2 (b) Republika Mołdawii oświadcza, że postanowienia art. 4 ust. 2 (a) nie mają zastosowania do jej obywateli.”

„Republika Mołdawii oświadcza, że Porozumienie europejskie nie obejmuje terytoriów będących obecnie pod kontrolą lokalnych władz samozwańczej Republiki Naddniestrzańskiej, do momentu osiągnięcia ostatecznego porozumienia w sprawie konfliktu w tym regionie.”

Zastrzeżenie:

„Republika Mołdawii zastrzega sobie prawo niestosowania postanowień art. 4 ust. 1 (a) w stosunku do osób pozbawionych wolności.”

Księstwo Monako

Deklaracja:

„Księstwo Monako oświadcza, że przyjmuje interpretację art. 4 ust. 1 (a) Porozumienia, zgodnie z którą postanowienia te nie mają zastosowania do osób pozbawionych wolności.”

Republika Słowacka

Deklaracja:

„Republika Słowacka oświadcza, że postanowienia art. 4 ust. 2 (a) Porozumienia nie będą miały zastosowania do obywateli Republiki Słowackiej.”

Konfederacja Szwajcarska

Deklaracja:

„Postanowienia art. 4 ust. 2 (a) Porozumienia nie będą miały zastosowania do obywateli Konfederacji Szwajcarskiej oskarżonych lub pozbawionych wolności na jej terytorium w związku z popełnieniem ciężkiego przestępstwa przeciwko państwu, bezpieczeństwu narodowemu lub zdolnościom obronnym kraju.”

Republika Turcji

Deklaracja:

„Republika Turcji oświadcza, że postanowienia art. 4 ust. 2 (a) Porozumienia nie będą miały zastosowania do jej obywateli. W związku ze stosowaniem art. 4 ust. 1 cudzoziemcy, o których mowa w art. 1 ust. 1 Porozumienia, muszą posiadać dokument podróży wymagany przy wjeździe na terytorium Republiki Turcji i, o ile jest to konieczne, posiadać niezbędną wizę. Wizy będą wydawane niezwłocznie przez upoważnionych przedstawicieli konsularnych Republiki Turcji, zgodnie z zapisami art. 4 ust. 1 (b) Porozumienia.”

Węgry

Deklaracja:

„Republika Węgierska niniejszym oświadcza, że w związku z art. 4 ust. 2 (b) Porozumienia europejskiego w sprawie osób uczestniczących w postępowaniu przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, sporządzonego w Strasburgu dnia 5 marca 1996 r., zastrzega sobie prawo niestosowania postanowień art. 4 ust. 2 (a) do własnych obywateli.”

Republika Włoska

Deklaracja:

„W związku z art. 4 ust. 2 (b) Porozumienia Republika Włoska oświadcza, że postanowienia ust. 2 nie będą miały zastosowania do jej obywateli.”

Minister Spraw Zagranicznych: R. Sikorski

¹⁾ Królestwo Niderlandów przyjęło wyżej wymienione porozumienie dla Królestwa w Europie, Antyli Niderlandzkich i Aruby.

²⁾ Notą z dnia 1 października 2003 r. Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oświadczył, że ratyfikacja porozumienia rozszerza się na Wyspę Man, za której stosunki międzynarodowe Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej jest odpowiedzialne.