PROBLEM: Jednostka budżetowa administracji rządowej w drodze decyzji administracyjnej nakłada kary pieniężne na przedsiębiorców. Kary te stanowią dochód budżetu państwa. Zgodnie z ustawą, kary pieniężne podlegają pod dział III Ordynacji podatkowej. Do przedsiębiorcy, który nie zapłaci w terminie, wystawia się upomnienie. Jeżeli po otrzymaniu upomnienia nie zapłaci, wystawiany jest tytuł wykonawczy do urzędu skarbowego w celu przeprowadzenia egzekucji. Urząd skarbowy po przeprowadzeniu egzekucji np. ściąga część kwoty i umarza postępowanie, ponieważ przedsiębiorca likwiduje działalność gospodarczą i zostaje wykreślony z rejestru przedsiębiorców (jednoosobowa działalność gospodarcza). Dodatkowo nie posiada żadnego majątku. Czy na podstawie tego postanowienia z urzędu skarbowego można umorzyć karę pieniężną i odsetki? Jak należy to przeprowadzić i jakich księgowań dokonać (na karę pieniężną i odsetki jest zrobiony odpis aktualizacyjny)?
Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego nie można zakładać z góry, że skoro jedno z małżonków jest przedsiębiorcą, to będące przedmiotem współposiadania grunty należy zakwalifikować jako grunty związane z działalnością gospodarczą opodatkowane najwyższą stawką. Niezbędne jest każdorazowo ustalenie faktycznego sposobu wykorzystania opodatkowanego gruntu, którego współposiadaczem pozostaje osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. 12 grudnia 2017 roku Trybunał Konstytucyjny orzekł, że przepis art. 1a ust. 1 pkt 3 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych rozumiany w ten sposób, że wystarczającą przesłanką zakwalifikowania gruntu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości do kategorii gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej jest prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną będącą jego współposiadaczem, jest niezgodny z Konstytucją RP.
Od wielu lat Unia Europejska prowadzi prace nad wprowadzeniem przepisów, które na poziomie wspólnotowym, stworzyłyby ramy prawne korzystania z oznaczeń np. Made in Poland, Made in EU. Pomimo faktu, iż Komisja Europejska wyszła z inicjatywą legislacyjną, a w 2013 roku został przyjęty wniosek z propozycją treści Rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa produktów konsumpcyjnych, do 2017 roku nie zostało ono ostatecznie przyjęte. Celem przyświecającym proponowanemu Rozporządzeniu jest m.in. zapewnienie wysokiego poziomu ochrony konsumentów oraz ułatwienie obrotu gospodarczego na wspólnym rynku europejskim, poprzez ujednolicenie przepisów obowiązujących we Wspólnocie.
Ujednolicenie stawki VAT do 5% na wszystkie artykuły żywnościowe objęte obecnie stawką 7% (do 31 grudnia 2018 r. stawka 8%) oraz wyroby spożywcze objęte stawką podatku 22% a do 31 grudnia 2018 r. stawką 23% (np. kawa, herbata, wyroby cukiernicze, czekolada) - takie rozwiązanie zakłada projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Zmiany, które miałyby obowiązywać już od 1 stycznia 2018 r., kosztowałyby budżet państwa około 1,2-1,6 mld zł w skali roku.