Zgodnie z art. 57 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej KRO) orzekając rozwód sąd orzeka, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Oznacza to, że w sentencji wyroku sąd stwierdza, że rozwód nastąpił z winy obojga małżonków, jednego z nich lub bez ich winy. Na zgodne żądanie małżonków sąd nie orzeka o winie – wówczas następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.
Jeżeli wyrok orzekający rozwód nie zawierał rozstrzygnięcia dotyczącego winy, nie można o niej rozstrzygać w osobnym procesie, dlatego też tak istotne jest podjęcie decyzji o tym, czy domagać się orzeczenia winy za rozkład pożycia małżeńskiego. Jej ustalenie ma wpływ na przesłanki, zakres oraz czas trwania obowiązku alimentacyjnego między rozwiedzionymi małżonkami. Zgodnie bowiem z art. 56 § 2 KRO jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.
W artykule przedstawione zostaną wybrane sytuacje, w których sąd rozwodowy orzeka o winie za rozkład pożycia oraz przykłady braku zawinienia.
Ewidencja i wycena produkcji w księgach rachunkowych. W I części omówiliśmy co wchodzi w zakres pojęcia produkcji oraz kosztów jej wytworzenia. Pisaliśmy, że koszty bezpośrednie wytworzenia ujmujemy na koncie 50 – Produkcja podstawowa, natomiast koszty pośrednie na koncie 52 – Koszty wydziałowe. W części II przedstawione zostały zasady bieżącej ewidencji i wyceny produktów, na razie nie jako w oderwaniu od kalkulacji czyli ustalenia rzeczywistych kosztów ich wytworzenia. Wynika to z tego, że kalkulacja taka możliwa jest dopiero na koniec danego okresu sprawozdawczego, kiedy zgromadzone zostały dane niezbędne do tej kalkulacji. Bieżąca ewidencja odbywa się więc z reguły wg tzw. cen ewidencyjnych ustalonych na poziomie planowanych kosztów wytworzenia (normatywnych, standardowych) wyprowadzonych na podstawie kalkulacji wstępnej albo na poziomie cen sprzedaży bez VAT. Jednocześnie w części II przedstawiliśmy wstęp do kalkulacji, o której szerzej powiemy w niniejszym artykule.