REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 104 poz. 1195

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW

z dnia 24 listopada 1999 r.

w sprawie gospodarczych procedur celnych

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 90 § 3, art. 102 § 3, art. 105 § 8 i § 9, art. 116 § 4, art. 128 § 6, art. 136, art. 138, art. 144, art. 148, art. 157 § 3, art. 165 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026, Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160 poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. [Zakres przedmiotowy]

Rozporządzenie określa:

1) szczegółowe warunki stosowania gospodarczych procedur celnych: składu celnego, uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną, odprawy czasowej, uszlachetniania biernego,

2) wypadki, w których towary mogą być objęte procedurą składu celnego bez ich złożenia w składzie celnym,

3) zwyczajowe czynności, mające na celu zapewnienie utrzymania towarów objętych procedurą składu celnego w nie zmienionym stanie, poprawienie ich wyglądu, jakości handlowej lub przygotowanie ich do dystrybucji bądź do odsprzedaży,

4) szczegółowe warunki udzielania i cofania pozwoleń na stosowanie gospodarczych procedur celnych,

5) wzory wniosków i formularzy stosowanych przy wydawaniu pozwoleń na stosowanie gospodarczych procedur celnych,

6) wzór wniosku o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego, dokumenty, które należy dołączyć do wniosku, oraz szczegółowy tryb i warunki udzielania i cofania pozwoleń na prowadzenie składu celnego oraz warunki tworzenia i funkcjonowania składów celnych,

7) wykaz produktów kompensacyjnych oraz wykaz procesów uszlachetniania do obliczania należności celnych przywozowych właściwych dla tych produktów,

8) wykaz towarów oraz rodzaje procesów przetwarzania, wobec których stosuje się procedurę przetwarzania pod kontrolą celną,

9) towary, które mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła,

10) towary, które nie mogą być przedmiotem odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła,

11) sposób dokonywania obliczeń kwoty cła w procedurze uszlachetniania biernego.

§ 2.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) urząd kontrolny – wskazany w pozwoleniu na korzystanie z gospodarczej procedury celnej lub w decyzji o zatwierdzeniu porozumienia pool urząd celny, położony na obszarze objętym właściwością miejscową organu celnego wydającego to pozwolenie lub tę decyzję, wyznaczony do kontroli gospodarczej procedury celnej lub stosowania porozumienia pool,

2) urząd objęcia – urząd lub urzędy celne wskazane w pozwoleniu na korzystanie z gospodarczej procedury celnej, w których towary mogą być zgłaszane do gospodarczej procedury celnej,

3) urząd zakończenia – urząd lub urzędy celne wskazane w pozwoleniu na korzystanie z gospodarczej procedury celnej, w których towary objęte gospodarczą procedurą celną lub produkty kompensacyjne mogą być przedstawiane w celu nadania im przeznaczenia celnego kończącego daną procedurę,

4) straty – część towarów przywiezionych lub wywiezionych czasowo, zniszczona lub zużyta w trakcie procesu uszlachetniania czynnego, biernego lub przetworzenia pod kontrolą celną, w szczególności poprzez wyparowanie, wysuszenie, uwolnienie się w postaci gazu lub pyłu, wyciek z wodą przy spłukiwaniu,

5) norma zużycia – ilość towarów przywożonych zużyta w procesie uszlachetniania lub przetwarzania do wytworzenia sztuki lub jednostki produktu kompensacyjnego lub przetworzonego,

6) skład celny typu A – skład celny publiczny określony w art. 103 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny (Dz.U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026, Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), zwanej dalej „Kodeksem celnym”, w którym odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 tego kodeksu ponosi prowadzący skład celny,

7) skład celny typu B – skład celny publiczny określony w art. 103 § 2 Kodeksu celnego, w którym odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 pkt 1 i 2 tego kodeksu, ponosi odrębnie każdy korzystający ze składu celnego,

8) skład celny typu C – skład celny prywatny określony w art. 103 § 3 Kodeksu celnego gdzie korzystającym ze składu jest prowadzący skład celny,

9) kontener:

a) urządzenie umożliwiające transport (przenośną skrzynię, ruchomą cysternę lub inną podobną konstrukcję) spełniające łącznie poniższe warunki:

– całkowicie lub częściowo zamknięte, stanowiące pomieszczenie przeznaczone do umieszczania w nim towarów; określenie „częściowo zamknięte” odnosi się do kontenerów składających się z podłogi z nadbudową, która wyznacza przestrzeń ładunkową odpowiadającą przestrzeni kontenera zamkniętego; nadbudowa jest wykonana z metalowych elementów tworzących szkielet kontenera; kontenery tego typu mogą także posiadać jedną lub więcej ścian bocznych lub przednich; w niektórych przypadkach występuje tylko dach połączony z podłogą za pomocą podpórek; tego typu kontener używany jest w szczególności do przewozu ładunków przestrzennych (na przykład pojazdów samochodowych),

– o charakterze stałym i odpowiednio wytrzymałe, aby nadawało się do wielokrotnego użytku,

– skonstruowane specjalnie w celu ułatwienia przewozu towarów jednym lub kilkoma rodzajami środków transportu bez konieczności przeładowywania jego zawartości,

– skonstruowane w sposób zapewniający łatwą obsługę, zwłaszcza przy jego przenoszeniu z jednego środka transportu na inny,

– skonstruowane tak, aby można je było łatwo załadować i rozładować,

– o pojemności co najmniej jednego metra sześciennego, z wyjątkiem kontenerów przeznaczonych do przewozów lotniczych,

b) zdejmowane nadwozie, czyli kontener bez środków napędowych, przeznaczony w szczególności do transportu na pojazdach drogowych, którego podwozie i dolna rama nadwozia są specjalnie przystosowane do tego celu; jest to także ruchome nadwozie będące kontenerem przeznaczonym specjalnie do kombinowanego transportu kolejowo-drogowego,

c) kontener-platformę, czyli platformę ładunkową, która nie posiada nadbudowy lub posiada jedynie nadbudowę częściową, odpowiadającą co do szerokości i długości wymiarom podstaw kontenerów i wyposażoną w górne oraz dolne instalacje narożne umożliwiające użycie niektórych urządzeń zabezpieczających i podnośników stosowanych w kontenerach,

10) porozumienie pool – zatwierdzoną przez władze celne wszystkich krajów, w których mają swoje siedziby osoby zawierające to porozumienie, umowę o wspólnym użytkowaniu kontenerów zgodnie z postanowieniami Konwencji o traktowaniu celnym kontenerów pool używanych w przewozie międzynarodowym (Konwencja kontenerów pool), sporządzonej w Genewie dnia 21 stycznia 1994 r., w której to umowie stroną jest co najmniej jedna osoba krajowa w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub b) Kodeksu celnego,

11) transport wewnętrzny – transport osób wsiadających i wysiadających na polskim obszarze celnym lub transport towarów załadowywanych i wyładowywanych na polskim obszarze celnym.

§ 3.
1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej składa:

1) wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej, sporządzony według wzoru właściwego dla danej gospodarczej procedury celnej,

2) dokumenty wymagane do udzielenia pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej, w tym pozwolenia wymagane na podstawie przepisów odrębnych,

3) dowód potwierdzający wniesienie opłaty, o której mowa w art. 275 § 1 Kodeksu celnego – przy odbiorze pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej.

2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do innych pozwoleń, o których mowa w rozporządzeniu.

§ 4.
1. Jeżeli o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej ubiega się osoba prowadząca działalność gospodarczą, do wniosku o udzielenie pozwolenia należy dołączyć:

1) dokumenty określone w § 3 ust. 1 pkt 2 i 3,

2) aktualne dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej,

3) zaświadczenie o nadaniu osobie ubiegającej się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON albo numeru PESEL, jeżeli osoba nie podlega obowiązkowi wpisania do systemu identyfikacji podmiotów gospodarki narodowej REGON,

4) decyzję albo potwierdzenie o nadaniu osobie ubiegającej się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej numeru identyfikacji podatkowej NIP.

2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny być dołączone w oryginale lub kserokopii poświadczonej urzędowo lub notarialnie.

§ 5.
1. Wniosek, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, z zastrzeżeniem § 58, 111, 131a, 131c, 131d, 133, 133a, 133b, 140 oraz 153 powinien zostać złożony nie później niż na 30 dni przed przewidywanym terminem objęcia towarów gospodarczą procedurą celną.

2. Jeżeli wniosek przewiduje rozpoczęcie stosowania gospodarczej procedury celnej w terminie krótszym niż 30 dni od daty jego złożenia, organ celny może określić inny niż wnioskowany termin rozpoczęcia jej stosowania.

§ 6.
1. W gospodarczo uzasadnionych wypadkach, w szczególności ze względu na pilność realizacji kontraktu lub gdy istnieje konieczność zapewnienia ciągłości cyklu produkcyjnego, organ celny właściwy miejscowo do udzielenia pozwolenia na stosowanie gospodarczej procedury celnej może przyjąć zgłoszenie celne o objęcie towaru gospodarczą procedurą celną przed:

1) udzieleniem pozwolenia na korzystanie z tej procedury, jeżeli do zgłoszenia celnego dołączono kserokopię złożonego wniosku o udzielenie pozwolenia wraz z potwierdzeniem jego przyjęcia przez organ celny lub

2) zmianą pozwolenia na korzystanie z tej procedury, jeżeli do zgłoszenia celnego dołączono kserokopię złożonego wniosku o zmianę pozwolenia wraz z potwierdzeniem jego przyjęcia przez organ celny.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do towarów podlegających zakazom lub ograniczeniom ustanowionym w ramach środków polityki handlowej, chyba że wnioskodawca spełnia wymogi nałożone przez te ograniczenia.

3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, organ celny wydaje pozwolenie, jednakże data rozpoczęcia stosowania gospodarczej procedury celnej ustalona w pozwoleniu nie może być wcześniejsza niż data złożenia wniosku o jego udzielenie.

4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, data, z którą zostanie zmienione pozwolenie, nie może być wcześniejsza niż data złożenia wniosku o jego zmianę.

§ 7.
1. Pozwolenie na korzystanie z gospodarczej procedury celnej sporządza się w oryginale oraz kopiach.

2. Oryginał pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, wydaje się osobie ubiegającej się o jego udzielenie, kopie przesyła się do urzędu kontrolnego, objęcia i zakończenia, a jedną kopię zatrzymuje organ celny, który wydał pozwolenie.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do innych pozwoleń, o których mowa w rozporządzeniu.

§ 8.
Pozwolenie może zostać udzielone dla jednego lub wielu zgłoszeń celnych o objęcie towarów gospodarczą procedurą celną.
§ 9.
1. Prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej mogą być przeniesione na osobę trzecią na jej wniosek.

2. Wniosek o przeniesienie praw i obowiązków wynikających z procedury:

1) składu celnego – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 rozporządzenia,

2) uszlachetniania czynnego – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 12 do rozporządzenia,

3) przetwarzania pod kontrolą celną – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 21 do rozporządzenia,

4) odprawy czasowej – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 37 do rozporządzenia,

5) uszlachetniania biernego – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 42 do rozporządzenia.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć:

1) dokumenty określone w § 3 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz w § 4,

2) pisemne oświadczenie osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej, zawierające zgodę na przeniesienie praw i obowiązków wynikających z gospodarczej procedury celnej,

3) pisemne oświadczenie osoby przejmującej prawa i obowiązki wynikające z gospodarczej procedury celnej, iż wstępuje ona w miejsce osoby dotychczas uprawnionej do korzystania z tej procedury,

4) dokument potwierdzający złożenie zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego.

4. Organ celny udziela pozwolenia na przeniesienie praw i obowiązków osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej na inną osobę, jeżeli zostaną spełnione warunki, o których mowa w ust. 1–3.

5. Przeniesienie praw i obowiązków osoby uprawnionej do korzystania z procedury składu celnego może dotyczyć całości lub części towarów objętych tą procedurą.

Rozdział 2

Skład celny

Oddział 1

Prowadzenie składu celnego

§ 10. [Wniosek o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego]

1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego składa do Prezesa Głównego Urzędu Ceł, za pośrednictwem dyrektora urzędu celnego, właściwego ze względu na proponowaną lokalizację składu celnego, zwanego dalej „organem celnym”, pisemny wniosek wraz z załącznikami. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Do wniosku o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego należy dołączyć:

1) dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej,

2) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony skład celny,

3) zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON,

4) decyzję o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej NIP,

5) potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego lub oświadczenie, że nie ciąży na nim obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, gdyż korzysta z podmiotowego zwolnienia od podatku od towarów i usług,

6) zaświadczenie wydane przez właściwy dla wnioskodawcy:

a) urząd skarbowy o niezaleganiu przez wnioskodawcę z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa,

b) Zakład Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę ze składkami na ubezpieczenie społeczne,

7) informację z Centralnego Rejestru Skazanych Ministerstwa Sprawiedliwości o niekaralności osób kierujących działalnością wnioskodawcy za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe,

8) opinię o sytuacji finansowej, wydaną przez bank prowadzący rachunek rozliczeniowy wnioskodawcy,

9) oświadczenie wnioskodawcy, że w stosunku do niego nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne ani układowe, sporządzone zgodnie z wzorem określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia,

10) plan składu celnego wraz z określeniem powierzchni oraz opisem sposobu odgrodzenia i zabezpieczenia składu celnego,

11) inne dokumenty, wymagane na podstawie przepisów odrębnych, związane z działalnością wykonywaną w składzie celnym lub rodzajem składowanych towarów,

12) oświadczenie wnioskodawcy potwierdzające spełnienie przez niego warunku określonego w art. 105 § 5 pkt 2 Kodeksu celnego, sporządzone według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia – jeżeli wniosek dotyczy pozwolenia na prowadzenie składu celnego prywatnego.

3. Wnioskodawca jest obowiązany, na żądanie Prezesa Głównego Urzędu Ceł, do dostarczenia w wyznaczonym terminie dodatkowych dokumentów lub informacji, dotyczących okoliczności mających wpływ na udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego, o których mowa w art. 91 § 1 pkt 1 i art. 106 § 1 Kodeksu celnego.

4. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, powinny zawierać dane aktualne w dniu złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego.

5. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 6–8, powinny być sporządzone nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem złożenia wniosku.

6. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 i 3, powinny być dołączone w oryginale lub kserokopii poświadczonej urzędowo lub notarialnie.

§ 11.
1. Po złożeniu wniosku, o którym mowa w § 10 ust. 1, funkcjonariusz celny dokonuje w obecności wnioskodawcy oceny miejsca przeznaczonego na prowadzenie składu celnego i sporządza protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, wraz z opinią organu celnego w sprawie możliwości sprawowania kontroli celnej oraz dokumentami, o których mowa w § 10 ust. 2, należy niezwłocznie przesłać Prezesowi Głównego Urzędu Ceł.

3. Opinia, o której mowa w ust. 2, powinna w szczególności dotyczyć spełnienia warunków określonych w art. 91 i art. 106 § 1 Kodeksu celnego.

§ 12.
1. Po otrzymaniu wniosku, a przed udzieleniem pozwolenia na prowadzenie składu celnego, Prezes Głównego Urzędu Ceł wzywa wnioskodawcę do złożenia zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 105 § 5 pkt 6 Kodeksu celnego, w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia wezwania.

2. Na uzasadniony wniosek, złożony przez wnioskodawcę do Prezesa Głównego Urzędu Ceł za pośrednictwem organu celnego przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, Prezes Głównego Urzędu Ceł może przedłużyć termin wyznaczony do złożenia zabezpieczenia generalnego, jednak nie dłużej niż o jeden miesiąc.

3. Jeżeli zabezpieczenie generalne nie zostanie złożone w terminie, o którym mowa w ust. 1 lub 2, Prezes Głównego Urzędu Ceł wydaje decyzję o odmowie udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego.

4. Złożenie zabezpieczenia generalnego nie wymaga uzyskania odrębnego pozwolenia, o którym mowa w art. 197 Kodeksu celnego.

5. Przyjęcia zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje organ celny.

6. Potwierdzenie przyjęcia zabezpieczenia generalnego organ celny niezwłocznie przekazuje Prezesowi Głównego Urzędu Ceł.

7. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 6, wydaje się na okres odpowiadający terminowi ważności złożonego zabezpieczenia generalnego, z zaznaczeniem, iż towary nie będą obejmowane procedurą składu celnego, w wypadku gdy nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w ust. 8.

8. Zabezpieczenie generalne z określonym terminem ważności, składane jako warunek udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, powinno być przedłużone najpóźniej na miesiąc przed upływem terminu jego ważności. Termin ważności nowego zabezpieczenia biegnie od dnia następnego po dniu wygaśnięcia uprzednio złożonego zabezpieczenia.

9. Jeżeli prowadzący skład celny nie dopełni obowiązku, o którym mowa w ust. 8, organ celny niezwłocznie wszczyna postępowanie w celu uregulowania sytuacji towarów.

10. W wypadku, o którym mowa w ust. 8, do składu celnego nie mogą być wprowadzane żadne towary.

§ 13.
1. Pozwolenie na prowadzenie składu celnego wydawane jest na czas nie oznaczony. Pozwolenie może dotyczyć prowadzenia składu celnego publicznego typu A lub typu B albo składu celnego prywatnego typu C.

2. Przerwanie wykonywania faktycznej działalności składu celnego na okres dłuższy niż 3 miesiące wymaga powiadomienia organu celnego.

3. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 2, powinno być złożone przez prowadzącego skład celny w formie pisemnej, co najmniej na 14 dni przed planowanym terminem przerwania działalności.

4. W powiadomieniu należy określić przewidywany okres, na jaki zostaje przerwana działalność składu celnego.

5. Przerwanie działalności gospodarczej składu celnego może nastąpić po nadaniu towarom znajdującym się w składzie celnym innego przeznaczenia celnego. W czasie przerwania działalności pomieszczenia składu celnego nie mogą być wykorzystywane do celów innych, niż wynika to z pozwolenia na prowadzenie składu celnego oraz przepisów prawa celnego.

§ 14.
1. W pozwoleniu na prowadzenie składu celnego można określić tylko jedną lokalizację tego składu.

2. Udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego wymaga złożenia zabezpieczenia generalnego odrębnego dla każdego pozwolenia i wskazanej w tym pozwoleniu lokalizacji składu celnego.

§ 15.
Nie udziela się pozwolenia na prowadzenie w jednym miejscu lub pomieszczeniu różnych typów składów celnych.
§ 16.
Zmiana lokalizacji składu celnego lub zmiana typu składu celnego wymaga uzyskania nowego pozwolenia na prowadzenie składu celnego.
§ 17.
1. Prowadzący skład celny jest obowiązany zgłaszać organowi celnemu zmiany danych zawartych we wniosku oraz załączonych do niego dokumentach.

2. Informacje dotyczące zmian, wraz z potwierdzającymi je dokumentami wydanymi przez właściwe organy, prowadzący skład celny przekazuje organowi celnemu w terminie 14 dni od dnia powstania zmiany.

3. W wypadku gdy zgłoszona zmiana wpływa na zmianę treści udzielonego pozwolenia na prowadzenie składu celnego lub warunków określonych w art. 105 § 5 i 6 Kodeksu celnego, organ celny po zaopiniowaniu przekazuje informację złożoną przez prowadzącego skład celny wraz z załącznikami do Prezesa Głównego Urzędu Ceł.

4. Jeżeli zmiana, o której mowa w ust. 3, powoduje zmianę danych zawartych w pozwoleniu na prowadzenie składu celnego, Prezes Głównego Urzędu Ceł wydaje decyzję w sprawie zmiany pozwolenia na prowadzenie składu celnego.

§ 18.
1. W wypadku, o którym mowa w art. 106 § 2 pkt 1 Kodeksu celnego, prowadzący skład celny składa wniosek w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego do Prezesa Głównego Urzędu Ceł za pośrednictwem właściwego organu celnego.

2. W wypadku gdy w chwili złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, w składzie celnym znajdują się towary, prowadzący skład celny jest obowiązany, na wezwanie organu celnego, wystąpić o nadanie tym towarom innego przeznaczenia celnego.

3. Organ celny, po przeprowadzeniu kontroli działalności składu celnego, przesyła Prezesowi Głównego Urzędu Ceł wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z informacjami o rozliczeniu należności celnych przywozowych albo wywozowych przypadających od towarów objętych procedurą składu celnego oraz o aktualnym stanie ilościowym towarów złożonych w składzie celnym.

4. Do czasu doręczenia prowadzącemu skład celny decyzji Prezesa Głównego Urzędu Ceł w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, pomieszczenia, w których prowadzona była działalność składu celnego, nie mogą być wykorzystywane do innych celów niż wynika to z pozwolenia na prowadzenie składu celnego lub z przepisów prawa celnego.

§ 19.
1. W wypadkach, o których mowa w art. 106 § 2 pkt 3 Kodeksu celnego, pozwolenie na prowadzenie składu celnego cofa się w szczególności, gdy:

1) złożenie towarów w składzie celnym lub wyprowadzenie towarów ze składu celnego nastąpiło bez zgody organu celnego,

2) nastąpiło wygaśnięcie lub utrata tytułu prawnego do miejsca, w którym prowadzony jest skład celny,

3) nie zostały wykonane w wyznaczonym terminie zalecenia pokontrolne,

4) prowadzący skład celny nie złoży aktualnego nowego zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 105 § 5 pkt 6 Kodeksu celnego,

5) prowadzącemu skład celny zostało cofnięte pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego w związku z naruszeniem przepisów prawa,

6) osoba posiadająca pozwolenie na prowadzenie składu celnego nie odbierze decyzji w sprawie zmiany tego pozwolenia, o której mowa w § 17 ust. 4.

2. W wypadkach, o których mowa w art. 106 § 3 Kodeksu celnego, pozwolenie na prowadzenie składu celnego może być cofnięte, w szczególności gdy:

1) zmieniła się powierzchnia składu celnego bez uzgodnienia z organem celnym,

2) brak jest warunków technicznych do składowania towarów,

3) brak jest właściwego odgrodzenia, zabezpieczenia technicznego lub oznakowania składu celnego,

4) ewidencje towarowe są prowadzone nierzetelnie,

5) utrudnione lub uniemożliwione jest sprawowanie kontroli składu celnego,

6) prowadzący skład celny nie przedłuży w wyznaczonym terminie zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 105 § 5 pkt 6 Kodeksu celnego, a naruszenie terminu do przedłużenia zabezpieczenia generalnego ma charakter istotny lub spowoduje uszczuplenia dochodów Skarbu Państwa.

3. W wypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, organ celny składa do Prezesa Głównego Urzędu Ceł wniosek w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, po uprzednim rozliczeniu należności celnych oraz wyprowadzeniu towarów ze składu celnego.

4. W wypadku stwierdzenia, że prowadzący skład celny prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa celnego, otrzymanym pozwoleniem lub regulaminem funkcjonowania składu celnego lub naruszony został inny warunek działania składu celnego, ale stwierdzone uchybienia nie spowodowały ryzyka uszczuplenia należności stanowiących dochód budżetu państwa, organ celny może wezwać do usunięcia stwierdzonych uchybień w określonym terminie.

§ 20.
Prowadzący skład celny powinien udostępniać na żądanie organu celnego następujące dokumenty:

1) pozwolenie na prowadzenie składu celnego oraz kopię wniosku o udzielenie tego pozwolenia wraz z załącznikami,

2) regulamin funkcjonowania składu celnego,

3) ewidencje towarowe,

4) kopie pozwoleń oraz innych dokumentów określających przeznaczenie celne towarów,

5) umowy składu, w wypadku gdy towary są składowane w publicznym składzie celnym,

6) dokumenty potwierdzające złożenie zabezpieczenia generalnego,

7) protokoły kontroli przeprowadzonych w składzie celnym.

§ 21.
1. Prowadzący skład celny powinien przedstawić organowi celnemu do zatwierdzenia, w terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, regulamin funkcjonowania składu celnego oraz wzory ewidencji towarowych, a także wskazać osobę przez niego upoważnioną do prowadzenia ewidencji.

2. Jeżeli regulamin funkcjonowania składu celnego nie zostanie przedstawiony w terminie, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie wygasa z mocy prawa.

3. Przed zatwierdzeniem regulaminu funkcjonowania składu celnego organ celny może wezwać do przedłożenia opinii specjalistycznych służb, w szczególności Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Ochrony Środowiska, Państwowej Straży Pożarnej, Państwowej Inspekcji Pracy, czy stan techniczny wyposażenia pozwala na składowanie określonego asortymentu towarów.

§ 22.
Regulamin funkcjonowania składu celnego powinien określać:

1) zasady i warunki funkcjonowania składu celnego,

2) rodzaj składowanych towarów,

3) wykaz wyposażenia składu celnego niezbędnego do:

a) składowania towarów,

b) sprawowania kontroli celnej,

c) wykonywania prac magazynowych oraz przeładunkowych,

d) wykonywania czynności określonych w art. 114 § 1 i art. 116 § 1 Kodeksu celnego.

§ 23.
1. W zależności od zakresu działalności, określonej w regulaminie funkcjonowania składu celnego, w składzie celnym prowadzi się ewidencje:

1) towarów niekrajowych, o których mowa w art. 102 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego,

2) towarów krajowych, o których mowa w art. 102 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego,

3) towarów krajowych, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego,

4) towarów niekrajowych poddanych procesom, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego,

5) towarów niekrajowych poddanych procesom, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego.

2. Za zgodą organu celnego ewidencje towarowe, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, mogą być prowadzone w formie księgi uszlachetniania czynnego lub księgi przetwarzania pod kontrolą celną.

§ 24.
1. Ewidencje towarowe dotyczące towarów objętych procedurą składu celnego powinny zawierać:

1) liczbę porządkową,

2) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego,

3) datę wprowadzenia towarów do składu celnego,

4) datę wyprowadzenia ze składu celnego ostatniej partii towarów z danej dostawy,

5) dane wynikające ze zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą składu celnego:

a) opis towarów wraz z podaniem kodu PCN,

b) numery identyfikacyjne, liczbę i rodzaj opakowań,

c) masę netto towarów,

d) wartość celną towarów,

e) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne,

6) datę i pozycję ewidencji towarów, pod którą zarejestrowane zostało zgłoszenie celne o objęcie towarów inną procedurą celną lub innego dokumentu określającego przeznaczenie celne towarów, kończące procedurę składu celnego,

7) dane niezbędne do ustalenia ruchu towarów, a szczególnie miejsca, w którym się znajdują, włącznie z danymi dotyczącymi przemieszczenia towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego,

8) dane dotyczące czasowego wyprowadzenia towarów ze składu celnego.

2. Do ewidencji towarów krajowych, innych niż określone w art. 102 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego, oraz towarów niekrajowych poddanych w pomieszczeniach składu celnego procesom uszlachetniania czynnego i przetwarzania pod kontrolą celną, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 pkt 1–5.

§ 25.
Ewidencje towarowe powinny wykazywać aktualny stan towarów znajdujących się w składzie celnym, w szczególności ich ilość i wartość celną.
§ 26.
1. Ewidencja towarowa może być prowadzona:

1) w formie książkowej,

2) z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.

2. Ewidencja towarowa prowadzona jest w sposób ciągły.

§ 27.
W wypadku prowadzenia ewidencji towarowej w formie książkowej, przed rozpoczęciem wypełniania karty ewidencji powinny być przeszyte, a strony ponumerowane i opatrzone stemplem osoby prowadzącej skład celny. Ostatnia strona ewidencji powinna być opatrzona pieczęcią właściwego urzędu celnego.
§ 28.
1. Ewidencja towarowa może być prowadzona z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, pod warunkiem że:

1) osoba ją prowadząca posiada szczegółową pisemną instrukcję obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia ewidencji,

2) stosowany program komputerowy zapewnia wgląd w treść dokonywanych zapisów i przechowywanie danych w sposób chroniący je przed zatarciem lub zniekształceniem, pozwala na drukowanie zapisów w porządku chronologicznym oraz uniemożliwia usuwanie dokonanych zapisów.

2. Osoba prowadząca ewidencję, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana do przechowywania kopii ewidencji zapisanej na nośnikach informacji oraz w formie wydruku.

§ 29.
1. Wzór ewidencji oraz sposób jej prowadzenia powinny zostać uzgodnione z organem celnym.

2. Ewidencje towarowe powinny być przechowywane w miejscu określonym w regulaminie funkcjonowania składu celnego.

§ 30.
Każda zmiana regulaminu funkcjonowania składu celnego oraz wzorów stosowanych ewidencji towarowych wymaga zatwierdzenia przez organ celny.
§ 31.
1. Jeżeli w składzie celnym mają być składowane towary krajowe i towary niekrajowe, prowadzący skład celny powinien wyodrębnić oraz oznaczyć miejsca składowania tych towarów.

2. W wypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia sprawowania dozoru celnego i kontroli celnej organ celny może zażądać, aby towary, o których mowa w ust. 1, składowane były w wyodrębnionych pomieszczeniach.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy w pomieszczeniach składu celnego są składowane towary objęte procedurą składu celnego i towary nie objęte procedurą składu celnego.

§ 32.
Prowadzący skład celny jest obowiązany oznaczyć skład celny przez umieszczenie tablicy zawierającej nazwę prowadzącego skład celny i typ składu celnego.
§ 33.
Prowadzący skład celny powinien używać stempla zawierającego następujące dane:

1) nazwę prowadzącego skład celny,

2) adres składu celnego,

3) numer pozwolenia na prowadzenie składu celnego.

§ 34.
1. Przeniesienie praw i obowiązków prowadzącego skład celny może mieć miejsce wyłącznie w wypadku, gdy osoba, na którą przenoszone są prawa i obowiązki, jest następcą prawnym, o którym mowa w art. 264 Kodeksu celnego.

2. Z wnioskiem o przeniesienie praw i obowiązków prowadzącego skład celny powinna wystąpić osoba, na którą przenoszone są prawa i obowiązki, za pisemną zgodą prowadzącego skład celny, do Prezesa Głównego Urzędu Ceł za pośrednictwem organu celnego właściwego ze względu na lokalizację składu celnego. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia.

3. Do wniosku o przeniesienie praw i obowiązków prowadzącego skład celny należy dołączyć dokumenty wymienione w § 10 ust. 2. Przepisy § 10 ust. 3–6 stosuje się odpowiednio.

4. Organ celny, po przeprowadzeniu kontroli działalności składu celnego, przesyła Prezesowi Głównego Urzędu Ceł wniosek, o którym mowa w ust. 2, wraz z informacją o rozliczeniu należności celnych przywozowych lub wywozowych, przypadających od towarów objętych procedurą składu celnego. Sporządzony podczas kontroli spis towarów znajdujących się w składzie celnym pozostaje w aktach organu celnego.

5. Następca prawny prowadzącego skład celny powinien spełniać warunki niezbędne do uzyskania pozwolenia na prowadzenie składu celnego, określone w przepisach prawa celnego.

6. Przepisy § 12 i § 21 stosuje się odpowiednio.

Oddział 2

Procedura składu celnego

§ 35. [Właściwość miejscowa]

1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na lokalizację składu celnego, w którym towary mają być objęte procedurą składu celnego. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia.

2. Do wniosku należy dołączyć umowę składu, jeżeli towary mają być składowane w publicznym składzie celnym przez osobę inną niż prowadzący skład celny.

3. Organ celny udziela pozwolenia na objęcie towaru procedurą składu celnego poprzez umieszczenie potwierdzenia w pkt 8 wniosku, o którym mowa w ust. 1.

4. Korzystający ze składu celnego powinien przedkładać organowi celnemu zestawienie towarów objętych procedurą składu celnego, w terminach określonych przez ten organ.

§ 36.
1. Jeżeli osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego naruszy przepisy prawa celnego i pomimo wezwania, w terminie określonym przez organ celny, nie dostosowała prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego, organ celny może cofnąć pozwolenie.

2. Organ celny cofa pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego, jeżeli:

1) osoba posiadająca pozwolenie, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie naruszy przepisy prawa celnego lub

2) działanie albo zaniechanie działania osoby posiadającej pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2000 EURO.

§ 37.
1. Towary mogą być objęte procedurą składu celnego bez ich złożenia w składzie celnym, jeżeli muszą być składowane w specjalnie przeznaczonych do tego urządzeniach lub w warunkach, których zapewnienie w składzie celnym jest niemożliwe lub znacznie utrudnione albo gdy rodzaj towaru uniemożliwia lub utrudnia złożenie go w składzie celnym.

2. Organ celny może wyrazić zgodę na złożenie towarów, o których mowa w ust. 1, poza składem celnym, jeżeli będzie miał możliwość sprawowania dozoru i kontroli celnej procedury składu celnego bez konieczności stosowania środków i nakładów niewspółmiernych do wykonywanej kontroli.

3. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego i złożenie towarów, o których mowa w ust. 1, poza miejscem składu celnego składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na lokalizację miejsca, w którym towary mają być składowane. Wzór wniosku stanowi załącznik, o którym mowa w § 35 ust. 1.

4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, należy dołączyć dokumenty określone w § 10 ust. 2.

5. Przepisy § 10 ust. 4–6 oraz § 11 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

6. Organ celny udziela pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego i złożenie towarów poza miejscem składu celnego poprzez umieszczenie potwierdzenia w pkt 8 wniosku, o którym mowa w ust. 3.

7. Przepis § 36 stosuje się odpowiednio.

§ 38.
1. W składzie celnym publicznym może być prowadzona działalność polegająca na świadczeniu usług w zakresie konsygnacji towarów niekrajowych, składowanych w składzie celnym, określonych w umowie składu i komisu (kontrakt konsygnacyjny) zawartej przez prowadzącego skład celny z właścicielem towarów.

2. Towary, o których mowa w ust. 1, są przedmiotem sprzedaży dokonywanej przez prowadzącego skład celny w imieniu własnym i na rachunek właściciela towaru, na warunkach określonych w kontrakcie konsygnacyjnym.

3. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą składu celnego w celu konsygnacji dokonywane jest na rzecz prowadzącego skład celny.

§ 39.
1. Zabezpieczenie z tytułu objęcia procedurą składu celnego jest składane nie później niż w chwili złożenia zgłoszenia celnego o objęcie towaru tą procedurą.

2. Zabezpieczenie z określonym terminem ważności, składane z tytułu objęcia towaru procedurą składu celnego, powinno być przedłużone najpóźniej na jeden miesiąc przed upływem terminu jego ważności. Termin ważności nowego zabezpieczenia biegnie od dnia następnego po dniu wygaśnięcia uprzednio złożonego zabezpieczenia.

3. Zabezpieczenie generalne powinno być saldowane przez organ celny na oryginale potwierdzenia złożenia zabezpieczenia, będącym w posiadaniu osoby korzystającej z procedury składu celnego, oraz na kopii pozostającej w aktach urzędu celnego.

§ 40.
1. Zabezpieczenie generalne złożone jako warunek udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego może być wykorzystywane jako zabezpieczenie, o którym mowa w art. 109 Kodeksu celnego.

2. Organ celny wyraża zgodę na wykorzystanie zabezpieczenia generalnego jako zabezpieczenia, o którym mowa w art. 109 Kodeksu celnego, na zgodny wniosek prowadzącego skład celny i korzystającego ze składu celnego.

3. Zgoda organu celnego może być wyrażona, jeżeli zabezpieczenie generalne będzie pokrywać sumę należności przypadających od towaru znajdującego się w składzie celnym.

§ 41.
Jeżeli zabezpieczenie generalne złożone przez prowadzącego skład celny będzie wykorzystywane jako zabezpieczenie związane z objęciem towaru procedurą składu celnego na rzecz korzystającego, w trybie określonym w § 40, gwarant zabezpieczenia generalnego powinien wyrazić zgodę na zastosowanie przez prowadzącego skład celny art. 195 § 3 Kodeksu celnego i zobowiązać się, stosownie do art. 201 Kodeksu celnego, do zapłacenia kwoty wynikającej z wszelkich długów celnych powstałych w związku ze stosowaniem procedury składu celnego.
§ 42.
1. Jeżeli składowanie towarów nie jest możliwe na powierzchni składu celnego lub wyposażenie składu celnego nie jest przystosowane do składowania, towary te nie mogą zostać objęte procedurą składu celnego w miejscu prowadzenia składu celnego.

2. Przepis § 37 stosuje się odpowiednio.

§ 43.
1. Jeżeli w pozwoleniu na korzystanie z procedury składu celnego nie przewidziano możliwości dokonania w stosunku do towarów zwyczajowych czynności, o których mowa w art. 116 Kodeksu celnego, to pozwolenie na dokonanie tych czynności może zostać udzielone na wniosek korzystającego z procedury składu celnego sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia.

2. Organ celny udziela pozwolenia na dokonanie zwyczajowych czynności poprzez umieszczenie potwierdzenia w pkt 7 wniosku, o którym mowa w ust. 1.

§ 44.
1. Zwyczajowe czynności dokonywane w stosunku do towarów objętych procedurą składu celnego, mające na celu zapewnienie utrzymania ich w nie zmienionym stanie, poprawienie ich wyglądu, jakości handlowej lub przygotowanie do dystrybucji bądź odsprzedaży, obejmują w szczególności:

1) proste czynności, mające na celu zapewnienie przechowania przywożonych towarów w dobrych warunkach w okresie ich składowania, w tym:

a) wietrzenie, mocowanie, suszenie, odkurzanie, proste czynności czyszczenia, naprawę opakowań, naprawę elementów uszkodzonych w trakcie transportu lub składowania, w wypadku gdy chodzi o proste zabiegi, zakładanie lub zdejmowanie okryć ochronnych używanych w transporcie,

b) inwentaryzację, sprawdzanie miary i ważenie towarów,

c) usuwanie elementów uszkodzonych lub skażonych,

d) konserwację poprzez napromieniowanie lub dodawanie środków konserwujących,

e) stosowanie środków zwalczających pasożyty,

f) zabiegi doprowadzające do obniżenia temperatury,

2) zabiegi mające na celu poprawę wyglądu lub jakości handlowej przywożonych towarów, w tym:

a) obieranie i usuwanie pestek z owoców,

b) łączenie i montaż towarów wyłącznie w wypadku, gdy chodzi o montaż w towarze kompletnym, dodatkowego wyposażenia nie mającego istotnego znaczenia w procesie wytwarzania produktu; wyposażenie to powinno być przywiezione z zagranicy od tego samego kontrahenta i wliczone do wartości celnej towaru kompletnego,

c) odsalanie, czyszczenie i kruponowanie skór,

d) przyłączenie do towarów jednego lub kilku rodzajów różnych towarów, o ile następuje to w niewielkiej ilości i nie zmienia charakteru towarów oryginalnych; przyłączane towary mogą być produktami, które zostały wcześniej objęte procedurą składu celnego,

e) rozcieńczanie płynów,

f) mieszanie towarów tego samego rodzaju i różnej jakości, w celu uzyskania pewnej jakości lub żądanej przez klienta jakości, bez zmiany charakteru towarów,

g) podział towarów, wyłącznie w wypadku prostych zabiegów,

3) zabiegi przygotowujące przywożone towary do dystrybucji lub odsprzedaży, w tym:

a) sortowanie, filtrację mechaniczną, klasyfikowanie i przesiewanie,

b) ustawianie i regulację,

c) pakowanie, rozpakowywanie, przepakowywanie, dekantację i proste przelewanie,

d) umieszczanie i zmienianie znaków, pieczęci, etykiet lub innych podobnych znaków wyróżniających,

e) wykonywanie prób, ustawianie i uruchamianie maszyn, aparatury i pojazdów, pod warunkiem że są to proste zabiegi,

f) dokonywanie prób w celu sprawdzenia zgodności z normami technicznymi,

g) krojenie i dzielenie suchych owoców lub warzyw,

h) przeprowadzenie zabiegów antykorozyjnych,

i) przywracanie towarów do dawnego stanu po transporcie,

j) podwyższenie temperatury w celu umożliwienia transportu towarów,

k) prasowanie materiałów włókienniczych,

l) dokonywanie zabiegów elektrostatycznych na materiałach włókienniczych.

2. W wypadku dokonywania czynności określonych w ust. 1 pkt 3 lit. c) i d) możliwe jest również wykorzystanie towarów składowanych w składzie celnym, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego.

3. Zwyczajowe czynności dokonywane w stosunku do towarów objętych procedurą składu celnego, mające na celu zapewnienie utrzymania ich w nie zmienionym stanie, poprawienie ich wyglądu, jakości handlowej lub przygotowanie do dystrybucji bądź odsprzedaży, nie mogą prowadzić do pozbawienia ich cech wyrobu gotowego lub kompletnego.

4. Czynności, o których mowa w ust. 1, mogą być wykonywane pod warunkiem zachowania wymogów określonych w odrębnych przepisach.

§ 45.
1. Pozwolenie na czasowe wyprowadzenie ze składu celnego towarów objętych procedurą składu celnego udzielane jest na wniosek korzystającego ze składu celnego, złożony organowi celnemu. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 9 do rozporządzenia.

2. Organ celny udziela pozwolenia poprzez umieszczenie potwierdzenia w pkt 8 wniosku, o którym mowa w ust. 1.

§ 46.
Korzystający ze składu celnego powinien niezwłocznie poinformować, w formie pisemnej, organ celny o powrotnym wprowadzeniu towarów do składu celnego.
§ 47.
1. Pozwolenie na przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego udzielane jest na wniosek korzystającego ze składu celnego, złożony organowi celnemu. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 10 do rozporządzenia.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, należy sporządzić w czterech egzemplarzach.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć kserokopie zgłoszeń celnych towarów, których przemieszczenie dotyczy.

4. Organ celny udziela pozwolenia poprzez umieszczenie potwierdzenia w pkt 8 wniosku, o którym mowa w ust. 1.

5. Osoba zobowiązana do dostarczenia towarów do składu celnego przeznaczenia powinna wraz z towarami przedstawić w urzędzie celnym, na którego obszarze właściwości miejscowej znajduje się skład celny przeznaczenia, trzy egzemplarze pozwolenia na przemieszczenie tych towarów.

§ 48.
1. Przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego jest możliwe jedynie wówczas, gdy skład celny, z którego wyprowadzane są towary, i skład celny przeznaczenia są zlokalizowane na obszarze właściwości tego samego organu celnego oraz gdy nie wiąże się to ze zmianą korzystającego ze składu celnego.

2. Jeżeli przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego następuje do składu celnego publicznego, korzystający ze składu celnego powinien przedłożyć organowi celnemu umowę składu zawartą z prowadzącym skład celny przeznaczenia.

3. Przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego odbywa się pod dotychczasowym zabezpieczeniem.

§ 49.
W pozwoleniu na przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego organ celny określa termin dostarczenia towaru do składu celnego przeznaczenia. Termin ten nie może być dłuższy niż 2 dni.
§ 50.
1. Właściwy urząd celny potwierdza dostarczenie towarów do składu celnego przeznaczenia w pkt 9 wniosku, o którym mowa w § 47 ust. 1. Po dokonaniu potwierdzenia dostarczenia towarów do składu celnego urząd celny dokonujący tego potwierdzenia:

1) odsyła jeden egzemplarz wniosku, o którym mowa w § 47 ust. 4, do urzędu celnego, na którego obszarze właściwości miejscowej znajduje się skład celny, z którego towary były wyprowadzone,

2) drugi egzemplarz wniosku załącza do ewidencji,

3) trzeci egzemplarz wniosku zwraca stronie.

2. Po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w § 47 ust. 1, organ celny, na którego obszarze właściwości miejscowej znajduje się skład celny, z którego towary były wyprowadzone, wydaje decyzję zmieniającą pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego.

3. Wprowadzenie towarów do składu celnego przeznaczenia wymaga złożenia zabezpieczenia na zasadach ogólnych.

§ 51.
Przemieszczenie towaru pomiędzy składami celnymi zlokalizowanymi na obszarze właściwości różnych organów celnych odbywa się na zasadach i w trybie przewidzianych dla procedury tranzytu.

Rozdział 3

Uszlachetnianie czynne

Oddział 1

Udzielanie i cofanie pozwoleń

§ 52. [Wniosek o pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego]

1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na miejsce dokonywania procesu uszlachetniania albo ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę wnioskodawcy.

2. Jeżeli proces uszlachetniania będzie dokonywany na obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów celnych, wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do organu celnego, na którego obszarze właściwości miejscowej zostanie dokonany główny proces uszlachetniania.

3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, stanowi, z zastrzeżeniem § 58, załącznik nr 11 do rozporządzenia.

4. Wnioskodawca we wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa system, w którym ma być stosowana procedura uszlachetniania czynnego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być wypełniony zgodnie z instrukcją wypełniania wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego zawartą w załączniku, o którym mowa w ust. 3.

6. Jeżeli zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy w chwili składania wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie jest możliwe szczegółowe określenie danych dotyczących towarów przywożonych, produktów kompensacyjnych, współczynnika produktywności i normy zużycia, to wniosek powinien zawierać dane szacunkowe.

7. Jeżeli zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy w chwili składania wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie jest możliwe szczegółowe określenie danych dotyczących towarów przywożonych lub produktów kompensacyjnych, w wypadkach uzasadnionych procesem uszlachetniania, rodzajem prowadzonej działalności, charakterem towaru, wymogami kontraktu lub przyczynami gospodarczymi wniosek, o którym mowa w ust. 1, może zawierać tylko określenie rodzaju, ilości i wartości tych towarów lub produktów.

8. Jeżeli zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy w chwili składania wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie można określić, ze względu na sposób dokonywania procesu lub procesów uszlachetniania, współczynnika produktywności lub normy zużycia albo ich określenie jest znacznie utrudnione, dane te powinny zostać określone w rozliczeniu, o którym mowa w § 73, albo we wniosku o zwrot lub umorzenie cła, o którym mowa w § 88.

§ 53.
Do wniosku, o którym mowa w § 52, należy dołączyć:

1) opis procesu uszlachetniania,

2) informację, czy którykolwiek z produktów kompensacyjnych jest odpadem niebezpiecznym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz.U. Nr 96, poz. 592 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715).

§ 54.
1. Pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, zwane dalej „pozwoleniem”, sporządza się, z zastrzeżeniem § 58, według wzoru stanowiącego załącznik nr 13 do rozporządzenia.

2. Pozwolenie jest udzielane na zastosowanie systemu zawieszeń albo systemu ceł zwrotnych – w zależności od wnioskowanego przez wnioskodawcę systemu.

3. W wypadku udzielenia pozwolenia na poddanie towarów niekrajowych procesom uszlachetniania czynnego w pomieszczeniach składu celnego, pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać określenie typu składu celnego oraz nazwę prowadzącego skład celny.

4. W wypadku, o którym mowa w § 52 ust. 8, organ celny w pkt 6 pozwolenia określa, iż współczynnik produktywności lub norma zużycia zostaną określone w rozliczeniu, o którym mowa w § 73, albo we wniosku o zwrot lub umorzenie cła, o którym mowa w § 88.

§ 55.
1. Jeżeli osoba dokonuje procesów uszlachetniania lub organizuje proces uszlachetniania w rozumieniu art. 121 § 2 pkt 3 Kodeksu celnego:

1) z wykorzystywaniem w tych procesach towarów przywożonych spoza polskiego obszaru celnego oraz

2) produkty kompensacyjne powstałe w wyniku tych procesów są sprzedawane osobie krajowej i

3) produkty kompensacyjne, o których mowa w pkt 2, wywożone są poza polski obszar celny w stanie nie zmienionym lub jako zamontowane lub zainstalowane w innych towarach

– towary, o których mowa w pkt 1, mogą być objęte procedurą uszlachetniania czynnego wyłącznie w systemie ceł zwrotnych, a pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego jest udzielane osobie dokonującej procesu uszlachetniania lub organizującej ten proces, która przywozi towary spoza polskiego obszaru celnego.

2. Szczegółowe warunki i sposób zakończenia procedury są ustalane w pozwoleniu na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, z tym że zwrot cła może nastąpić po wywozie towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, poza polski obszar celny.

§ 56.
1. W wypadku gdy osoba zakupuje na polskim obszarze celnym towary bezpośrednio od importera, organ celny może wydać pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego wyłącznie w systemie ceł zwrotnych, pod warunkiem przedłożenia przez wnioskodawcę umowy sprzedaży.

2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydawane również, jeżeli:

1) produkty kompensacyjne powstałe w wyniku tych procesów są sprzedawane osobie krajowej,

2) produkty kompensacyjne, o których mowa w pkt 1, wywożone są poza polski obszar celny w stanie nie zmienionym lub jako zamontowane lub zainstalowane w innych towarach.

3. Przepis § 55 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 57.
1. W wypadku gdy możliwości kontroli stosowania procedury są utrudnione, organ celny może, w formie decyzji, zobowiązać osobę posiadającą pozwolenie, o którym mowa w § 54 ust. 1, do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, w której powinny być zawarte dane dotyczące ilości towarów przywożonych objętych procedurą uszlachetniania czynnego, towarów ekwiwalentnych oraz produktów kompensacyjnych, jak również dane niezbędne do właściwego określenia kwoty wynikającej z długu celnego. Wpisy do księgi powinny być dokonywane bez zbędnej zwłoki.

2. Jeżeli proces uszlachetniania przeprowadzany jest w kilku przedsiębiorstwach, księga uszlachetniania czynnego powinna zawierać dane dotyczące stosowania procedury uszlachetniania czynnego w każdym z tych przedsiębiorstw.

3. Organ celny, zobowiązując do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, określa szczegółowe warunki dotyczące sposobu jej prowadzenia oraz miejsca jej przechowywania.

§ 58.
1. W wypadku gdy przedmiotem uszlachetniania czynnego są towary przywożone w celu naprawy, organ celny może zezwolić na złożenie skróconego wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego wraz ze zgłoszeniem celnym o objęcie towarów tą procedurą. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 14 do rozporządzenia.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego udzielane jest według wzoru stanowiącego załącznik nr 15 do rozporządzenia.

3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, urzędem objęcia, urzędem kontrolnym i urzędem zakończenia jest urząd, w którym został złożony skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego.

4. Do skróconego wniosku nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 i 3, § 4 i § 53.

§ 59.
W wypadku, o którym mowa w § 58 ust. 1, procedura uproszczona, o której mowa w art. 79 i art. 80 Kodeksu celnego, nie może być stosowana.
§ 60.
1. Jeżeli osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego naruszy przepisy prawa celnego i pomimo wezwania, w terminie wyznaczonym przez organ celny, nie dostosowała prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego, organ celny może cofnąć pozwolenie.

2. Organ celny cofa pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, jeżeli osoba posiadająca pozwolenie, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie naruszy przepisy prawa celnego, zwłaszcza, jeżeli jej działanie lub zaniechanie spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2000 EURO.

Oddział 2

System zawieszeń

§ 61. [Właściwość miejscowa]

1. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego powinno nastąpić w jednym z urzędów objęcia, określonych w pozwoleniu.

2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu. Przepis § 39 stosuje się odpowiednio.

§ 62.
Do zgłoszenia celnego, o którym mowa w § 61, w celu zapewniania kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Czynnego – Objęcie, zwany dalej „dokumentem UCZ/O”. Wzór formularza dokumentu UCZ/O stanowi załącznik nr 16 do rozporządzenia.
§ 63.
1. Dokument UCZ/O powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym.

2. Dokument UCZ/O sporządza się w oryginale i kopii.

3. W polu nr 6 dokumentu UCZ/O zamiast współczynnika produktywności można podać normy zużycia. Jeżeli dane dotyczące współczynnika produktywności lub norm zużycia nie mieszczą się w polu nr 6, należy je dołączyć w formie załącznika do tego dokumentu oraz zamieścić w tym polu adnotację, iż dane zostały określone w załączniku.

4. W wypadku, o którym mowa w § 52 ust. 8, należy w polu nr 6 dokumentu UCZ/O zamieścić adnotację, iż dane te zostaną określone w rozliczeniu procedury uszlachetniania czynnego.

§ 64.
Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 61 ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu objęcia w dokumencie UCZ/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
§ 65.
Jeżeli na skutek nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej właściwości lub parametry techniczne towarów przywożonych uległy zmianie w taki sposób, że uzyskanie produktów kompensacyjnych określonych w pozwoleniu stało się niemożliwe, osoba posiadająca pozwolenie jest obowiązana powiadomić niezwłocznie urząd kontrolny o zaistniałej sytuacji.
§ 66.
1. Zakończenie procedury uszlachetniania czynnego powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia, określonych w pozwoleniu.

2. Produkty kompensacyjne lub towary w stanie nie zmienionym, określone w zgłoszeniu celnym o nadanie innego przeznaczenia celnego, powinny być zgodne z produktami lub towarami opisanymi w pozwoleniu.

§ 67.
Do zgłoszenia celnego o nadanie produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie nie zmienionym innego przeznaczenia celnego, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Czynnego – Zakończenie, zwany dalej „dokumentem UCZ/Z”. Wzór formularza dokumentu UCZ/Z stanowi załącznik nr 17 do rozporządzenia.
§ 68.
1. Dokument UCZ/Z powinien zawierać dane dotyczące wszystkich produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym, objętych danym zgłoszeniem celnym.

2. Dokument UCZ/Z sporządza się w oryginale i kopii.

3. W polu nr 6 dokumentu UCZ/Z zamiast współczynnika produktywności można podać normy zużycia. Jeżeli dane dotyczące współczynnika produktywności lub norm zużycia nie mieszczą się w polu nr 6, należy je dołączyć w formie załącznika do tego dokumentu oraz zamieścić w tym polu adnotację, iż dane zostały określone w załączniku.

4. W wypadku, o którym mowa w § 52 ust. 8, należy w polu nr 6 dokumentu UCZ/Z zamieścić adnotację, iż dane te zostaną określone w rozliczeniu procedury uszlachetniania czynnego.

§ 69.
Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 67, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia w dokumencie UCZ/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
§ 70.
1. Wykaz produktów kompensacyjnych oraz wykaz procesów uszlachetniania do obliczania należności celnych przywozowych, właściwych dla tych produktów, stanowi załącznik nr 18 do rozporządzenia.

2. Dopuszczenie do obrotu towarów przywożonych bądź w postaci towarów w stanie nie zmienionym, bądź w postaci produktów kompensacyjnych innych niż wymienione w załączniku nr 18, uzależnione jest od zastosowania wobec nich przez organy celne środków polityki handlowej, obowiązujących w momencie przyjęcia zgłoszenia celnego o dopuszczenie tych towarów do obrotu.

§ 71.
1. W wypadku powstania długu celnego należy ustalić, w oparciu o normy zużycia, ilość towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych, w stosunku do których oblicza się należności celne przywozowe.

2. Wysokość długu celnego określana jest na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla tej ilości towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych, o których mowa w ust. 1.

§ 72.
W wypadku dopuszczenia do obrotu produktów kompensacyjnych wymienionych w załączniku nr 18 wartość celna tych produktów ustalana jest w oparciu o:

1) wartość celną, ustaloną w tym samym czasie lub prawie tym samym czasie towarów identycznych lub podobnych, wytwarzanych w jakimkolwiek kraju trzecim,

2) ich cenę sprzedaży, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu związki między kupującym i sprzedającym,

3) cenę sprzedaży na polskim obszarze celnym towarów identycznych lub podobnych, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu związki między kupującym i sprzedającym.

§ 73.
Osoba posiadająca pozwolenie powinna przedstawić w urzędzie kontrolnym rozliczenie procedury uszlachetniania czynnego, nie później niż w terminie 30 dni od dnia w którym upłynął termin określony w art. 125 § 1 lub § 4 Kodeksu celnego.
§ 74.
1. Rozliczenie, o którym mowa w § 73, powinno zawierać następujące dane:

1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego,

2) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego,

3) nazwę, rodzaj, ilość i przeznaczenie celne produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym wraz z pozycjami ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie nie zmienionym przeznaczenie celne,

4) nazwę, rodzaj, oraz ilość towarów przywiezionych zużytych do wytworzenia produktów kompensacyjnych, których dotyczy rozliczenie,

5) kwotę wynikającą z długu celnego, jeżeli towary przywiezione zostały dopuszczone do obrotu.

2. W wypadku stosowania procedury uproszczonej w rozliczeniu, o którym mowa w § 73, oprócz danych, o których mowa w ust. 1, powinny być zawarte dane dotyczące zgłoszeń celnych, o których mowa w art. 80 § 4 Kodeksu celnego.

3. Do rozliczenia, o którym mowa w § 73, należy dołączyć:

1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego,

2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywiezione zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego,

3) zgłoszenia celne lub inne dokumenty, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie nie zmienionym przeznaczenie celne.

4. W wypadku gdy osoba posiadająca pozwolenie nie przedstawi rozliczenia procedury uszlachetniania czynnego w terminie, o którym mowa w § 73, organ celny dokonuje rozliczenia tej procedury z urzędu.

§ 75.
Urząd kontrolny dokonuje na kopii pozwolenia, będącej w jego posiadaniu, adnotacji w sprawie rozliczenia procedury uszlachetniania czynnego.
§ 76.
1. Jeżeli towary przywiezione zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego w ramach jednego pozwolenia, ale na podstawie kilku zgłoszeń celnych, to produkty kompensacyjne, które otrzymały inne przeznaczenie celne, uważane są za uzyskane z towarów przywożonych objętych procedurą uszlachetniania czynnego według kolejności dokonania zgłoszeń celnych.

2. Do towarów w stanie nie zmienionym przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

§ 77.
Przepisu § 76 nie stosuje się w wypadku, gdy osoba posiadająca pozwolenie udowodni, że produkty kompensacyjne lub towary w stanie nie zmienionym zostały uzyskane z towarów przywiezionych objętych procedurą uszlachetniania czynnego na podstawie późniejszych zgłoszeń celnych.
§ 78.
1. W wypadku powstania długu celnego, o którym mowa w art. 224 § 1 Kodeksu celnego, organ celny przyjmujący zgłoszenie wywozowe wydaje w sprawie decyzję.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać określenie powstałego długu celnego z uwzględnieniem postanowień umów międzynarodowych.

Oddział 3

System ceł zwrotnych

§ 79. [Zgłoszenie celne o dopuszczenie do obrotu]

1. Zgłoszenie celne o dopuszczenie do obrotu powinno nastąpić w jednym z urzędów objęcia określonych w pozwoleniu.

2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.

§ 80.
1. W celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, do zgłoszenia celnego, o którym mowa w § 79, należy dołączyć wypełniony formularz dokumentu UCZ/O.

2. W wypadku, o którym mowa w § 56, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych należy dołączyć potwierdzoną przez importera za zgodność z oryginałem kserokopię dokumentu, na podstawie którego towary zostały objęte procedurą dopuszczenia do obrotu oraz umowy sprzedaży tych towarów.

§ 81.
1. Dokument UCZ/O powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym. Przepisy § 63 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

2. Dokument UCZ/O sporządza się w oryginale i kopii.

§ 82.
1. Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 79, funkcjonariusz celny urzędu objęcia na dokumencie UCZ/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.

2. Przepis § 65 stosuje się odpowiednio.

§ 83.
1. Nadanie produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie nie zmienionym innego przeznaczenia celnego powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia określonych w pozwoleniu.

2. Opis produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym zawarty w zgłoszeniu celnym o nadanie innego przeznaczenia celnego powinien być zgodny z opisem zawartym w pozwoleniu.

§ 84.
Do zgłoszenia celnego o nadanie przeznaczenia celnego produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie nie zmienionym, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, należy dołączyć wypełniony formularz dokumentu UCZ/Z.
§ 85.
1. Dokument UCZ/Z powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym. Przepisy § 68 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

2. Dokument UCZ/Z sporządza się w oryginale i kopii.

§ 86.
Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 84, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia na dokumencie UCZ/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
§ 87.
W wypadku konieczności ustalenia kwoty cła, która ma zostać zwrócona lub umorzona, należy ustalić, w oparciu o normy zużycia, ilość towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych, w stosunku do których ma być zwrócone lub umorzone cło.
§ 88.
1. Wniosek o zwrot lub umorzenie cła składa się do urzędu kontrolnego nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym upłynął termin, o którym mowa w art. 125 § 1 lub § 4 Kodeksu celnego.

2. Wniosek o zwrot lub umorzenie cła powinien zawierać następujące dane:

1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego,

2) wartość celną towarów przywożonych oraz stawki celne z dnia przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie tych towarów do obrotu,

3) daty i pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywożone zostały dopuszczone do obrotu,

4) nazwę, rodzaj, ilość i przeznaczenie celne produktów kompensacyjnych,

5) nazwę, rodzaj oraz ilość towarów przywożonych zużytych do wytworzenia produktów kompensacyjnych, których dotyczy wniosek,

6) daty i pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym przeznaczenie celne, określone w art. 133 Kodeksu celnego,

7) datę, numer i rodzaj dokumentu potwierdzającego pochodzenie produktów kompensacyjnych,

8) kwotę cła, która ma zostać zwrócona lub umorzona.

3. W wypadku stosowania procedury uproszczonej, we wniosku, o którym mowa w ust. 1, powinny być zawarte dane dotyczące zgłoszeń celnych, o których mowa w art. 80 § 4 Kodeksu celnego.

§ 89.
Za zgodą urzędu kontrolnego wniosek o zwrot lub umorzenie cła może zostać sporządzony z pominięciem tych danych, które nie służą do określenia kwoty cła, które ma zostać zwrócone lub umorzone.
§ 90.
Do wniosku o zwrot lub umorzenie cła należy dołączyć:

1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego,

2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywożone zostały dopuszczone do obrotu,

3) dowód uiszczenia cła, jeżeli zostało uiszczone.

§ 91.
Organ celny, na którego terenie właściwości miejscowej znajduje się urząd kontrolny, wydaje decyzję w sprawie zwrotu lub umorzenia cła w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w § 88.
§ 92.
Urząd kontrolny dokonuje na kopii pozwolenia, będącej w jego posiadaniu, adnotacji w sprawie zwrotu lub o umorzeniu cła.
§ 93.
Osoba, o której mowa w art. 133 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego, ma obowiązek poinformować urząd kontrolny o faktycznym wywozie towarów.

Oddział 4

Wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych

§ 94. [Wytwarzanie produktów kompensacyjnych]

1. Wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych może być stosowane, jeśli osoba uzyskała na to pozwolenie.

2. Osoba, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwić organowi celnemu ustalenie, czy warunki, o których mowa w art. 122 § 1 Kodeksu celnego, zostały spełnione.

§ 95.
Jeżeli w pozwoleniu nie przewidziano wytwarzania produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych, a osoba posiadająca to pozwolenie chce skorzystać z takiej możliwości, powinna złożyć wniosek o zmianę udzielonego pozwolenia. Wzór wniosku stanowi załącznik, o którym mowa w § 52 ust. 3.
§ 96.
W wypadku gdy podstawowa część procesu uszlachetniania czynnego, któremu będą poddane towary ekwiwalentne, dokonana będzie w przedsiębiorstwie osoby, której udzielono pozwolenia lub w przedsiębiorstwie, w którym proces ten zostanie dokonany na jej rzecz, organ celny może wyrazić zgodę, o której mowa w art. 122 § 2 Kodeksu celnego.
§ 97.
Towary ekwiwalentne nie podlegają formalnościom celnym właściwym dla objęcia towarów procedurą uszlachetniania czynnego.
§ 98.
1. W wypadku gdy wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych następuje w systemie zawieszeń, przepisy § 62–64 i § 67–69 stosuje się odpowiednio.

2. W wypadku gdy wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych następuje w systemie ceł zwrotnych, przepisy § 80–82 i § 84–86 stosuje się odpowiednio.

§ 99.
1. Zmiana sytuacji prawnej towarów przywożonych i towarów ekwiwalentnych, określonej w art. 122 § 3 Kodeksu celnego, z zastrzeżeniem § 101, następuje z dniem przyjęcia zgłoszenia o nadanie produktom kompensacyjnym jednego z przeznaczeń celnych.

2. Zmiana sytuacji prawnej, o której mowa w ust. 1, nie zmienia pochodzenia wywożonych towarów.

Oddział 5

Uprzedni wywóz

§ 100. [Wywóz poza polski obszar celny produktów kompensacyjnych]

Wywóz poza polski obszar celny produktów kompensacyjnych wytwarzanych z towarów ekwiwalentnych przed przywozem towarów przeznaczonych do uszlachetniania (uprzedni wywóz) może być stosowany, jeżeli osoba uzyskała na to pozwolenie. Przepisy § 95 i § 96 stosuje się odpowiednio.
§ 101.
Zmiana sytuacji prawnej towarów przywożonych i towarów ekwiwalentnych, o której mowa w art. 122 § 3 Kodeksu celnego, następuje z dniem zwolnienia towarów przywożonych będących przedmiotem zgłoszenia celnego o objęcie procedurą uszlachetniania czynnego.
§ 102.
1. Do zgłoszenia celnego wywozowego produktów kompensacyjnych wytworzonych z towarów ekwiwalentnych, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, należy dołączyć wypełniony dokument UCZ/Z.

2. Dokument UCZ/Z powinien zawierać dane dotyczące wszystkich produktów kompensacyjnych wytworzonych z towarów ekwiwalentnych, objętych danym zgłoszeniem celnym.

3. Przepisy § 68 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

4. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia w dokumencie UCZ/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.

§ 103.
W wypadku zastosowania uprzedniego wywozu procedura uszlachetniania czynnego zostaje zakończona po przyjęciu przez organ celny zgłoszenia celnego towarów niekrajowych do procedury uszlachetniania czynnego.
§ 104.
1. Do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, należy dołączyć wypełniony dokument UCZ/O.

2. Przepisy § 63 ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.

3. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu objęcia w dokumencie UCZ/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.

§ 105.
W wypadku zastosowania uprzedniego wywozu, osoba posiadająca pozwolenie powinna przedstawić rozliczenie procedury uszlachetniania czynnego nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym towary przywożone zostały zgłoszone do procedury uszlachetniania czynnego.

Rozdział 4

Procedura przetwarzania pod kontrolą celną

Oddział 1

Towary oraz rodzaje procesów przetwarzania, wobec których stosuje się procedurę przetwarzania pod kontrolą celną

§ 106. [Wykaz towarów oraz procesów przetwarzania]

Wykaz towarów oraz procesów przetwarzania, wobec których stosuje się procedurę przetwarzania pod kontrolą celną, stanowi załącznik nr 19 do rozporządzenia.

Oddział 2

Udzielanie i cofanie pozwoleń

§ 107. [Wniosek o pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną]

1. Osoba ubiegająca się o uzyskanie pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na miejsce dokonywania procesu przetwarzania.

2. Jeżeli proces przetwarzania będzie dokonywany na obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów celnych, wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do organu celnego, na którego obszarze właściwości miejscowej zostanie dokonany główny proces przetwarzania.

3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, stanowi, z zastrzeżeniem § 111 ust. 2, załącznik nr 20 do rozporządzenia.

§ 108.
Do wniosku, o którym mowa w § 107, należy dołączyć:

1) opis procesu przetwarzania,

2) informację, czy którykolwiek z produktów przetworzonych jest odpadem niebezpiecznym w rozumieniu przepisów ustawy o odpadach.

§ 109.
1. Pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną, zwane dalej „pozwoleniem”, może zostać udzielone na poddanie jednego towaru przywiezionego kilku procesom określonym w załączniku, o którym mowa w § 106.

2. Pozwolenie sporządza się, z zastrzeżeniem § 111 ust. 3, według wzoru stanowiącego załącznik nr 22 do rozporządzenia.

3. Organ celny może uzależnić udzielenie pozwolenia, o którym mowa w ust. 2, od decyzji starosty w sprawach ochrony środowiska.

§ 110.
1. W wypadku gdy możliwości kontroli stosowania procedury są utrudnione, organ celny może, w formie decyzji, zobowiązać osobę posiadającą pozwolenie do prowadzenia księgi przetwarzania pod kontrolą celną, w której powinny być zawarte dane dotyczące ilości towarów przywożonych objętych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, ilości uzyskanych produktów przetworzonych oraz ilości produktów, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, jak również dane niezbędne do właściwego określenia kwoty wynikającej z długu celnego. Wpisy do księgi powinny być dokonywane bez zbędnej zwłoki.

2. Osoba posiadająca pozwolenie jest obowiązana do uzgodnienia z organem celnym, który wydał pozwolenie, szczegółowych warunków dotyczących sposobu prowadzenia oraz miejsca przechowywania księgi przetwarzania pod kontrolą celną.

3. Jeżeli proces przetwarzania przeprowadzany jest w kilku miejscach, księga przetwarzania pod kontrolą celną powinna zawierać dane dotyczące stosowania procedury przetwarzania pod kontrolą celną w każdym z tych miejsc.

§ 111.
1. Organ celny może zezwolić, aby skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną został złożony łącznie ze zgłoszeniem celnym o objęcie towarów procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, w wypadku gdy:

1) termin dokonania procesu przetworzenia wynika z kontraktu lub

2) wnioskodawca dokonuje procesów przetwarzania sporadycznie, lub

3) wartość celna towarów przywożonych nie przekracza równowartości 1000 EURO.

2. Skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną sporządza się w dwóch egzemplarzach według wzoru stanowiącego załącznik nr 23 do rozporządzenia.

3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną udzielane jest według wzoru stanowiącego załącznik nr 24 do rozporządzenia.

4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, urzędem objęcia, urzędem kontrolnym i urzędem zakończenia jest urząd, w którym został złożony skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną.

§ 112.
W wypadku, o którym mowa w § 111, procedura uproszczona, o której mowa w art. 79 i art. 80 Kodeksu celnego, nie może być stosowana.
§ 113.
1. Jeżeli osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną naruszy przepisy prawa celnego i pomimo wezwania, w terminie wyznaczonym przez organ celny nie dostosowała prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego, organ celny może cofnąć pozwolenie.

2. Organ celny cofa pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną, jeżeli osoba posiadająca pozwolenie, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie naruszy przepisy prawa celnego, a zwłaszcza, jeżeli jej działanie lub zaniechanie spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2000 EURO.

Oddział 3

Objęcie procedurą

§ 114. [Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą przetwarzania pod kontrolą celną]

1. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą przetwarzania pod kontrolą celną powinno nastąpić w jednym z urzędów objęcia określonych w pozwoleniu.

2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.

3. Przepis § 39 stosuje się odpowiednio.

§ 115.
Do zgłoszenia celnego, o którym mowa w § 114 ust. 1, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury przetwarzania pod kontrolą celną, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Przetwarzania Pod Kontrolą Celną – Objęcie, zwany dalej „dokumentem PPK/O”. Wzór formularza dokumentu PPK/O stanowi załącznik nr 25 do rozporządzenia.
§ 116.
1. Dokument PPK/O powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym.

2. Dokument PPK/O sporządza się w oryginale i kopii.

§ 117.
Po przyjęciu zgłoszenia celnego, o którym mowa w § 114 ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu objęcia na dokumencie PPK/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.

Oddział 4

Zakończenie procedury

§ 118. [Zakończenie procedury przetwarzania pod kontrolą celną]

Zakończenie procedury przetwarzania pod kontrolą celną powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia określonych w pozwoleniu.
§ 119.
1. Procedura przetwarzania pod kontrolą celną zostaje zakończona w stosunku do towarów przywożonych, gdy produktom przetworzonym, towarom w stanie nie zmienionym lub produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, zostanie nadane inne przeznaczenie celne i spełnione zostały wszystkie warunki korzystania z procedury przetwarzania pod kontrolą celną.

2. Produktami przetworzonymi są również resztki i odpady powstałe w wyniku procesu przetworzenia.

§ 120.
1. Do dokumentu o nadanie produktom przetworzonym, towarom w stanie nie zmienionym lub produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, innego przeznaczenia celnego, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury przetwarzania pod kontrolą celną, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Przetwarzania Pod Kontrolą Celną – Zakończenie, zwany dalej „dokumentem PPK/Z”. Wzór formularza dokumentu PPK/Z stanowi załącznik nr 26 do rozporządzenia.

2. Produkty przetworzone lub towary przywożone określone w dokumencie o nadanie innego przeznaczenia, powinny być zgodne z produktami lub towarami opisanymi w pozwoleniu.

§ 121.
1. Dokument PPK/Z powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów określonych w dokumencie o nadanie innego przeznaczenia celnego produktom przetworzonym, towarom w stanie nie zmienionym lub produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu.

2. Dokument PPK/Z sporządza się w oryginale i kopii.

§ 122.
Po przyjęciu dokumentu, o którym mowa w § 120, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia na dokumencie PPK/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
§ 123.
1. W wypadku powstania długu celnego odnoszącego się do produktów przetworzonych lub produktów, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, § 71 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

2. Wysokość długu celnego odnoszącego się do produktów przetworzonych jest określana na podstawie wartości celnej, z dnia przyjęcia zgłoszenia celnego o objęcie towarów przywożonych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, właściwych dla tej ilości towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów przetworzonych oraz innych elementów kalkulacyjnych z dnia dopuszczenia do obrotu.

§ 124.
1. Osoba posiadająca pozwolenie powinna przedstawić w urzędzie kontrolnym rozliczenie procedury przetwarzania pod kontrolą celną nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym produkty przetworzone, towary w stanie nie zmienionym lub produkty, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, otrzymały inne przeznaczenie celne.

2. Za zgodą organu celnego osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną może składać rozliczenie, o którym mowa w ust. 1, w okresach miesięcznych lub kwartalnych.

3. W wypadku gdy osoba posiadająca pozwolenie nie przedstawi rozliczenia procedury przetwarzania pod kontrolą celną w terminie, o którym mowa w ust. 1, organ celny dokonuje rozliczenia tej procedury z urzędu.

§ 125.
1. Rozliczenie, o którym mowa w § 124, powinno zawierać:

1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną,

2) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne o objęcie towarów przywożonych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną,

3) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których nadano inne przeznaczenie celne produktom przetworzonym, produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, oraz towarom w stanie nie zmienionym,

4) nazwę, rodzaj, kod taryfy celnej, ilość i przeznaczenie celne produktów przetworzonych lub produktów, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, oraz towarów w stanie nie zmienionym,

5) nazwę, rodzaj oraz ilość towarów przywożonych zużytych do wytworzenia produktów przetworzonych, których dotyczy rozliczenie,

6) kwotę wynikającą z długu celnego.

2. Przepis § 74 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

3. Do rozliczenia, o którym mowa w § 124, należy dołączyć:

1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną,

2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywożone zostały objęte procedurą przetwarzania pod kontrolą celną,

3) dokumenty, na podstawie których nadano produktom przetworzonym, produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, lub towarom w stanie nie zmienionym inne przeznaczenie celne.

§ 126.
Urząd kontrolny dokonuje na kopii pozwolenia adnotacji w sprawie rozliczenia procedury przetwarzania pod kontrolą celną.
§ 127.
Jeżeli w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu produktów przetworzonych obowiązują środki polityki handlowej wobec towarów przywożonych oraz wobec towarów identycznych jak produkty przetworzone, to środki polityki handlowej stosuje się wobec produktów przetworzonych dopuszczanych do obrotu.

Rozdział 5

Procedura odprawy czasowej

Oddział 1

Towary, które mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła

§ 128. [Przedmiot odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła]

Przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła mogą być:

1) pojazdy samochodowe lub pojazdy samochodowe wraz z przyczepami lub naczepami, nadwozia samochodowe wymienne, naczepy siodłowe w transporcie kombinowanym, przeznaczone do odpłatnego przewozu osób lub odpłatnego bądź nieodpłatnego przewozu towarów, z wyłączeniem transportu wewnętrznego,

2) pojazdy samochodowe lub pojazdy samochodowe wraz z przyczepami lub naczepami, zarejestrowane za granicą, inne niż określone w pkt 1,

3) części zamienne przywożone łącznie z towarami, o których mowa w pkt 1 i 2, przeznaczone wyłącznie do dokonywania drobnych napraw lub niewielkich zabiegów konserwacyjnych,

4) szynowe środki transportu oraz części zamienne przeznaczone do naprawy uszkodzonych wagonów przewożone na podstawie umów międzynarodowych RIV, RIC i PPW,

5) środki transportu przeznaczone do żeglugi powietrznej,

6) środki transportu przeznaczone do żeglugi morskiej lub śródlądowej,

7) kontenery, a także ich akcesoria i wyposażenie określone w załączniku nr 26a, jeżeli są przywożone z kontenerem i powrotnie wywożone z tym samym kontenerem lub innym, albo osobno, oraz jeżeli są one przywożone osobno w celu powrotnego wywozu razem z kontenerem,

8) palety,

9) części zamienne do towarów, o których mowa w pkt 5–8, przeznaczone wyłącznie do dokonywania niezbędnych napraw lub niewielkich zabiegów konserwacyjnych,

10) wyposażenie dla prasy, radiofonii i telewizji, przeznaczone do realizacji reportaży, nagrań i transmisji w ramach określonych programów, określone w załączniku nr 27 do rozporządzenia,

11) wyposażenie kinematograficzne, przeznaczone do realizacji filmów, określone w załączniku nr 28 do rozporządzenia,

12) wyposażenie niezbędne do wykonywania zajęcia lub zawodu osobie mającej miejsce zamieszkania za granicą, która udaje się na polski obszar celny w celu wykonania określonej pracy, o którym mowa w załączniku nr 29 do rozporządzenia, z wyjątkiem wyposażenia, które ma być używane bądź do produkcji na skalę przemysłową, bądź do pakowania towarów,

13) urządzenia pomocnicze i akcesoria do wyposażenia wymienionego w pkt 10–12,

14) urządzenia specjalne, przywożone na statkach i używane na lądzie w portach przybycia do załadunku i wyładunku towarów,

15) towary określone w załączniku nr 29a do rozporządzenia, przeznaczone na targi, wystawy lub podobne imprezy, z wyjątkiem imprez organizowanych dla celów prywatnych w magazynach lub pomieszczeniach przedsiębiorców w celu sprzedaży towarów przywiezionych,

16) towary przeznaczone na aukcje,

17) wyposażenie, łącznie z wyposażeniem do tłumaczenia, aparatura nagrywająca dźwięk i obraz, filmy o charakterze wychowawczym, naukowym lub kulturalnym, przeznaczone do wykorzystania na międzynarodowych zgromadzeniach, konferencjach lub kongresach,

18) materiały reklamujące turystykę, określone w załączniku nr 30 do rozporządzenia,

19) towary przywożone w związku z operacją handlową, których przywóz nie stanowi sam w sobie operacji handlowej, spełniające warunki określone w załączniku nr 29b do rozporządzenia,

20) towary przywożone w związku z operacją produkcyjną, spełniające warunki określone w załączniku nr 29c do rozporządzenia,

21) zastępcze środki produkcji w postaci przyrządów, aparatury i maszyn udostępnianych nieodpłatnie przez dokonującego naprawy lub dostawcę osobie krajowej na czas określony nie przekraczający 6 miesięcy w związku z opóźnieniem dostawy lub koniecznością naprawy podobnych towarów,

22) naświetlone i wywołane filmy kinematograficzne, pozytywy i inne zarejestrowane nośniki obrazu, przeznaczone do obejrzenia przed ich wykorzystaniem handlowym,

23) filmy, taśmy magnetyczne i filmy na podłożu magnetycznym oraz inne nośniki dźwięku, przeznaczone do udźwiękowienia, dubbingu lub reprodukcji,

24) filmy pokazujące produkty lub działania produktów bądź sprzętu zagranicznego, pod warunkiem że nie są przeznaczone do publicznej projekcji w celu zarobkowym,

25) zapisane nośniki informacji, przesłane bezpłatnie i przeznaczone do wykorzystania w automatycznym przetwarzaniu danych,

26) przedmioty, które ze względu na swój charakter mogą służyć jedynie dla celów reklamy określonego towaru lub propagandy prowadzonej w określonym celu,

27) opakowania wielokrotnego użytku,

28) dokumentacja techniczna w celu zatwierdzenia lub uzgodnienia, przeznaczona do produkcji towarów,

29) sprzęt sportowy i inne towary przeznaczone do użytkowania na zawodach sportowych, treningach lub pokazach, określone w załączniku nr 31 do rozporządzenia,

30) sprzęt i żywe zwierzęta wszystkich gatunków, przywożone w celach określonych w załączniku nr 32 do rozporządzenia,

31) wyposażenie naukowe i materiały pedagogiczne wraz z akcesoriami i częściami zamiennymi oraz towary przywożone w ramach działalności wychowawczej, naukowej lub kulturalnej, określone w załączniku nr 33 do rozporządzenia,

32) sprzęt medyczny i laboratoryjny użyczany bezpłatnie szpitalom i innym instytucjom medycznym, które ze względu na wyjątkowe okoliczności pilnie potrzebują uzupełnienia swojego wyposażenia medycznego i laboratoryjnego,

33) sprzęt użyczany bezpłatnie do wykorzystania w ramach środków podjętych w celu likwidacji skutków klęsk żywiołowych zaistniałych na polskim obszarze celnym,

34) rzeczy osobistego użytku podróżnych, określone w załączniku nr 31 do rozporządzenia, przywożone ponad normy tych towarów podlegające zwolnieniu od cła,

35) rzeczy służące do użytku domowego lub zawodowego, przywożone przez podróżnego przybywającego na polski obszar celny na pobyt czasowy, nie krótszy niż 6 miesięcy, w związku z zatrudnieniem, studiami, działalnością naukowo-badawczą, gospodarczą w formie zarejestrowanej spółki prawa handlowego lub leczeniem,

36) materiały kulturalno-oświatowe przeznaczone dla marynarzy, określone w załączniku nr 34 do rozporządzenia,

37) sprzęt wojskowy lub policyjny oraz niezbędne wyposażenie zagranicznych jednostek wojskowych lub policyjnych, przeznaczone do celów reprezentacyjnych, wykonywania zadań lub ćwiczeń, albo sprzęt i wyposażenie na potrzeby więziennictwa przywożone w celu przeprowadzania prób,

38) sprzęt używany pod nadzorem i na odpowiedzialność administracji państwowej do budowy, naprawy lub utrzymania infrastruktury o ogólnym znaczeniu, znajdującej się w strefach przygranicznych,

39) zagraniczne znaki skarbowe akcyzy przywożone w celu oznaczania wyrobów przeznaczonych do wywozu z polskiego obszaru celnego.

§ 129.
Towary, o których mowa w § 128, mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła, jeżeli będą spełniały łącznie następujące warunki:

1) stanowią własność osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę poza polskim obszarem celnym,

2) nie będą wykorzystywane w innych celach niż określone w § 128,

3) będą użytkowane wyłącznie przez osobę uprawnioną do korzystania z procedury odprawy czasowej, chyba że osobą tą jest organizator użytkowania, o którym mowa w art. 145 § 2 Kodeksu celnego.

§ 130.
1. Pojazdy samochodowe, o których mowa w § 128 pkt 2, mogą być przedmiotem odprawy czasowej pod warunkiem, że:

1) zostaną przywiezione przez osobę mającą swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania poza polskim obszarem celnym lub

2) zostaną przywiezione przez osobę krajową, przebywającą za granicą w związku z zatrudnieniem, studiami, działalnością naukowo-badawczą lub leczeniem, jeżeli w tym okresie przybywają na polski obszar celny.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przepisu § 129 ust. 1 pkt 1 nie stosuje się.

3. Towary, o których mowa w ust. 1, powinny zostać powrotnie wywiezione lub otrzymać nowe przeznaczenie celne najpóźniej w dniu, w którym osoba, która je przywiozła, opuszcza polski obszar celny.

4. W wypadku wprowadzenia na polski obszar celny zwierząt wierzchowych lub pociągowych oraz ich zaprzęgów, przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio. Zwierzęta te i zaprzęgi nie mogą przebywać na polskim obszarze celnym przez okres dłuższy niż 3 miesiące.

§ 131.
1. Środki transportu, o których mowa w § 128 pkt 1 oraz pkt 4–6, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli:

1) są zarejestrowane poza polskim obszarem celnym i zostaną przywiezione przez osobę mającą swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania poza polskim obszarem celnym, lub w jej imieniu i na jej rzecz, z zastrzeżeniem ust. 2, oraz

2) będą wykorzystywane do międzynarodowych przewozów osób lub towarów, oraz

3) zostaną powrotnie wywiezione niezwłocznie po zakończeniu przewozu, o którym mowa w pkt 2.

2. Przyczepy lub naczepy, o których mowa w § 128 pkt 1, mogą zostać przywiezione również przez osobę krajową.

3. Środki transportu, o których mowa w § 128 pkt 4–6, mogą być przywożone również do użytku własnego osoby uprawnionej do korzystania z procedury.

4. W odniesieniu do środków transportu, o których mowa w § 128 pkt 4 i 5, przepisy § 130 ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio.

5. Środki transportu, o których mowa w § 128 pkt 6, przywożone do użytku własnego osoby uprawnionej do korzystania z procedury mogą przebywać na polskim obszarze celnym łącznie przez okres 6 miesięcy w ciągu 12 miesięcy. Przepis § 130 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

§ 131a.
1. Towary, o których mowa w § 128 pkt 7, nie objęte porozumieniem pool, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli:

1) będą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nie przekraczający 12 miesięcy,

2) nie będą wykorzystywane w transporcie wewnętrznym do więcej niż jednego przewozu,

3) będą oznakowane w sposób określony w załączniku nr 29d do rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Objęcie procedurą odprawy czasowej kontenerów nie spełniających warunku określonego w ust. 1 pkt 3 wymaga uzyskania pozwolenia w trybie określonym w § 141 ust. 3–6.

§ 131b.
Towary, o których mowa w § 128 pkt 7, objęte porozumieniem pool, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli:

1) dyrektorzy urzędów celnych właściwych ze względu na siedziby każdej osoby krajowej będącej stroną porozumienia pool zatwierdzą w drodze decyzji porozumienie pool oraz rejestry, które będą przedstawiały przemieszczanie się kontenerów,

2) zgodnie z Konwencją kontenerów pool, polskie organy celne zostaną poinformowane o zatwierdzeniu porozumienia pool przez władze celne innych państw właściwe dla wszystkich osób zawierających to porozumienie,

3) osoby krajowe będące stronami porozumienia pool będą wykorzystywać kontenery objęte porozumieniem w taki sposób, aby co 12 miesięcy od daty zatwierdzenia porozumienia pool liczba kontenerów znajdujących się na polskim obszarze celnym nie była wyższa niż liczba kontenerów wskazana w porozumieniu pool jako przekazanych w Polsce do wspólnego użytkowania w ramach tego porozumienia,

4) kontenery będą oznakowane w sposób określony w załączniku nr 29d do rozporządzenia oraz w porozumieniu pool.

§ 131c.
1. Towary, o których mowa w § 128 pkt 8, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli:

1) palety, których ustalenie tożsamości jest możliwe, będą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy,

2) palety inne niż określone w pkt 1 będą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy.

2. W wypadku objęcia procedurą odprawy czasowej palet, o których mowa w ust. 1 pkt 2, urząd celny może zażądać zastosowania trybu postępowania określonego w § 141 ust. 3–6.

§ 131d.
1. Towary, o których mowa w § 128 pkt 10–13, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli:

1) zostaną przywiezione przez osobę mającą swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania poza polskim obszarem celnym,

2) w wypadku pojazdów – nie będą one wykorzystywane do transportu wewnętrznego.

2. W odniesieniu do towarów, o których mowa w § 128 pkt 10 i 11, w zakresie wyposażenia przywiezionego w celu produkcji filmu, programu telewizyjnego lub zdjęć audiowizualnych zgodnie z umową o koprodukcji, której stroną jest osoba krajowa, nie stosuje się przepisu § 129 pkt 3.

3. W wypadku objęcia procedurą odprawy czasowej towarów, o których mowa w § 128 pkt 10, w zakresie wyposażenia dla radiofonii i telewizji oraz przewożonych razem z nim towarów, o których mowa w § 128 pkt 13, urząd celny stosuje tryb postępowania określony w § 141 ust. 3–6.

4. W wypadku objęcia procedurą odprawy czasowej towarów określonych w pkt 5 załącznika nr 29 do rozporządzenia, urząd celny stosuje tryb postępowania określony w § 141 ust. 3–6. W polu 3 spisu towarów przywożonych czasowo, o którym mowa w § 141 ust. 3, dodatkowo należy podać miejsce wykorzystywania towarów.

§ 132.
Towary, o których mowa w § 128 pkt 15–17, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli:

1) zostaną przywiezione w ilości uzasadnionej ich przeznaczeniem oraz

2) nie będą wywożone poza miejsce, w którym mają być użytkowane.

§ 133.
1. Towary, o których mowa w § 128 pkt 27, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli:

1) zostały przywiezione pełne i zadeklarowano, iż mogą być powrotnie wywiezione puste lub pełne, albo zostały przywiezione puste i zadeklarowano, iż mogą być powrotnie wywiezione pełne, oraz

2) nie będą wykorzystywane w transporcie wewnętrznym, przy czym w wypadku opakowań przywiezionych na polski obszar celny jako pełne zastrzeżenie to obowiązuje od momentu ich opróżnienia, oraz

3) będą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nie przekraczający 6 miesięcy.

2. Urząd celny stosuje tryb postępowania określony w § 141 ust. 3–6.

§ 133a.
Towary, o których mowa w § 128 pkt 29, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli będą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nie przekraczający 12 miesięcy. Urząd celny stosuje tryb postępowania określony w § 141 ust. 3–6.
§ 133b.
1. Towary, o których mowa w § 128 pkt 30, przywożone na polski obszar celny do strefy nadgranicznej w rozumieniu ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. Nr 78, poz. 461, z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 43, poz. 271 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) w celu wykonywania pracy na gruntach rolnych położonych w tej strefie przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w obszarze przygranicznym przylegającym do polskiego obszaru celnego, podlegają trybowi postępowania określonemu w § 141 ust. 3–6.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, spis towarów przywożonych czasowo może zostać złożony przed dokonaniem pierwszego zgłoszenia i być wykorzystywany wielokrotnie przez 12 miesięcy od daty jego przyjęcia, jeżeli opisane w nim towary będą przywożone i powrotnie wywożone przez ten sam graniczny urząd celny.

§ 133c.
Towary, o których mowa w § 128 pkt 31, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli:

1) wyposażenie naukowe przywożone jest przez instytucje statutowo powołane do prowadzenia działalności naukowej lub kulturalnej, a materiały pedagogiczne są przywożone przez instytucje statutowo powołane do prowadzenia kształcenia szkolnego lub zawodowego,

2) nie będą wykorzystywane w celach zarobkowych,

3) zostaną przywiezione w ilości uzasadnionej ich przeznaczeniem,

4) będą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nie przekraczający 12 miesięcy.

§ 133d.
W stosunku do towarów, o których mowa w § 128 pkt 34, wobec których w wypadku ich dopuszczenia do obrotu kwota należności celnych i podatków przekraczałaby równowartość 5000 EURO, graniczny urząd celny może zażądać zastosowania trybu postępowania określonego w § 141 ust. 3–6.
§ 134.
Towary, o których mowa w § 128 pkt 35, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli podróżny dołączy do formularza zgłoszenia celnego:

1) zaświadczenie wystawione przez urząd, instytucję lub jednostkę organizacyjną mającą siedzibę na polskim obszarze celnym, w której podróżny będzie zatrudniony, będzie studiował lub prowadził działalność naukowo-badawczą albo będzie się leczył, lub postanowienie sądu o rejestracji spółki, w której podróżny jest wspólnikiem,

2) spis towarów, które mają być przedmiotem czasowego przywozu, sporządzony w trzech egzemplarzach.

§ 134a.
Towary, o których mowa w § 128 pkt 36, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli:

1) zostały wyładowane na ląd ze statku obcej bandery wykorzystywanego w międzynarodowym transporcie towarów w celu czasowego ich wykorzystania przez załogę na lądzie i okres ich pozostawania na polskim obszarze celnym nie będzie dłuższy niż okres postoju statku w porcie, lub

2) zostały przywiezione w celu ich wykorzystania przez domy noclegowe, kluby lub ośrodki wypoczynkowe dla marynarzy, które są zarządzane przez organizacje państwowe lub przez organizacje, których celem nie jest osiągnięcie zysku, także religijne, czy też do wykorzystywania w świątyniach, w których odprawiane są regularnie obrządki religijne dla marynarzy. W tym wypadku towary te mogą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nie przekraczający 12 miesięcy.

Oddział 2

Towary, które nie mogą być przedmiotem odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła

§ 135. [Przedmiot odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła]

Przedmiotem odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła nie mogą być towary inne niż:

1) środki produkcji, środki transportu niezbędne do wykonywania usług świadczonych w związku z realizacją kompletnych obiektów oraz robót budowlano-montażowych na podstawie zawartego kontraktu,

2) środki produkcji i środki transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, wydzierżawione, wynajęte lub oddane do użytkowania, przywożone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

3) wymienione w § 128, które nie spełniają warunków do objęcia ich procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła, oraz towary, które nie są wymienione w § 128, a które są przywożone w celu czasowego ich wykorzystania.

Oddział 3

Szczegółowy tryb stosowania procedury odprawy czasowej

§ 136. [Wniosek o pozwolenie na korzystanie z procedury odprawy czasowej]

1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, z zastrzeżeniem § 140–142, składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na miejsce, w którym towar będzie wykorzystywany.

2. Jeżeli towar będzie wykorzystywany na obszarze właściwości dwóch lub więcej organów celnych, wniosek składa się do organu celnego, na którego obszarze właściwości towar zostanie wykorzystany po raz pierwszy.

§ 137.
Wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, z zastrzeżeniem § 140–142, sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 35 do rozporządzenia.
§ 138.
Do wniosku należy dołączyć dokument potwierdzający cel przywozu towaru.
§ 139.
Pozwolenie na korzystanie z procedury odprawy czasowej, sporządza się, z zastrzeżeniem § 140–142, według wzoru stanowiącego załącznik nr 36 do rozporządzenia.
§ 140.
1. W wypadku gdy przedmiotem odprawy czasowej są towary, o których mowa w § 128 pkt 10– 13, 15–18, 20, 32, 33, 35 i 36, z zastrzeżeniem § 141, organ celny może zezwolić na złożenie skróconego wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej wraz ze zgłoszeniem celnym o objęcie towarów tą procedurą. Przepis zdania poprzedniego stosuje się także w wypadku, gdy przedmiotem odprawy czasowej są towary, o których mowa w § 128 pkt 9, jeżeli części określone w tym punkcie nie są przewożone razem z towarami, do których są przeznaczone.

2. Skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 38 do rozporządzenia.

3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury odprawy czasowej zostaje udzielone według wzoru stanowiącego załącznik nr 39 do rozporządzenia, o ile zostaną spełnione warunki korzystania z tej procedury.

4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, urzędem objęcia, urzędem kontrolnym i urzędem zakończenia jest urząd, w którym został złożony skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej.

§ 141.
1. Jeżeli zgłoszenie celne o objęcie towaru procedurą odprawy czasowej może być dokonane w formie zgłoszenia ustnego lub w formie innej czynności niż forma ustna lub pisemna, z zastrzeżeniem ust. 2, udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej następuje w formie ustnej.

2. Niezależnie od formy dokonania zgłoszenia celnego, w wypadkach określonych w § 131a, 131c, 131d, 133, 133a, 133b oraz 133d, przedstawienie spisu towarów przywożonych czasowo jest równoznaczne ze złożeniem wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, a przyjęcie spisu przez urząd celny jest równoznaczne z udzieleniem pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej.

3. W wypadkach, o których mowa w ust. 2, wnioskodawca składa w urzędzie celnym dwa egzemplarze spisu towarów przywożonych czasowo, którego wzór stanowi załącznik nr 29e do rozporządzenia.

4. Funkcjonariusz celny na obydwu egzemplarzach spisu towarów przywożonych czasowo wpisuje numer pozycji rejestru oraz datę przyjęcia spisu, składa podpis i przystawia pieczęć „Polska-Cło”. Jeden egzemplarz spisu jest zwracany wnioskodawcy. Urząd celny, który udzielił pozwolenia, staje się urzędem objęcia i urzędem kontrolnym.

5. Dokonując powrotnego wywozu towarów, na które udzielono pozwolenia zgodnie z ust. 2, zgłaszający powinien przedstawić w urzędzie celnym egzemplarz zwrócony uprzednio wnioskodawcy oraz jego kserokopię. Funkcjonariusz celny na obydwu przyjętych dokumentach wpisuje numer pozycji ewidencji, datę dokonania wpisu oraz składa podpis i przystawia pieczęć „Polska-Cło”. Jeżeli powrotny wywóz następuje partiami, funkcjonariusz celny wpisuje także numer pozycji spisu towarów. Spis towarów zostaje zwrócony zgłaszającemu. Jeżeli powrotny wywóz następuje przez urząd celny inny niż ten, który udzielił pozwolenia, kserokopia spisu zostaje przesłana niezwłocznie do urzędu celnego, który udzielił pozwolenia.

6. Osoba korzystająca z procedury odprawy czasowej kontenerów jest zobowiązana do wskazania na żądanie organów celnych miejsca, w którym kontenery aktualnie się znajdują, oraz podania informacji o transporcie kontenerów od daty objęcia ich procedurą do chwili udzielenia informacji lub do dnia powrotnego wywozu, jeśli nastąpił on wcześniej.

§ 142.
1. Przedstawienie karnetu ATA jest równoznaczne ze złożeniem wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, a przyjęcie karnetu jest równoznaczne z udzieleniem pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej.

2. Towary, które mogą zostać objęte procedurą odprawy czasowej z zastosowaniem karnetu ATA, zostały określone w załączniku nr 40 do rozporządzenia.

§ 143.
1. Pisemne zgłoszenie celne towarów do procedury odprawy czasowej powinno nastąpić, z zastrzeżeniem § 140–142, w jednym z urzędów objęcia określonych w pozwoleniu.

2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.

§ 144.
W wypadkach, o których mowa w § 140–142, procedura uproszczona, o której mowa w art. 79 i art. 80 Kodeksu celnego, nie może być stosowana.
§ 145.
1. Zakończenie procedury odprawy czasowej powinno nastąpić, z zastrzeżeniem § 140 i 141, w jednym z urzędów zakończenia, określonych w pozwoleniu.

2. Towary określone w zgłoszeniu celnym o nadanie tym towarom nowego przeznaczenia celnego powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.

Rozdział 6

Uszlachetnianie bierne

Oddział 1

Udzielanie i cofanie pozwoleń

§ 146. [Wniosek o pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego]

1. Wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, zwany dalej „wnioskiem”, sporządza się, z zastrzeżeniem § 153, według wzoru stanowiącego załącznik nr 41 do rozporządzenia.

2. Osoba ubiegające się o uzyskanie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na jej siedzibę lub miejsce zamieszkania.

§ 147.
Do wniosku, o którym mowa w § 146, należy dołączyć opis procesu uszlachetniania.
§ 148.
Pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego sporządza się, z zastrzeżeniem § 153 ust. 3, według wzoru stanowiącego załącznik nr 43 do rozporządzenia.
§ 149.
W wypadku dopuszczenia do obrotu towarów z całkowitym zwolnieniem od cła ze względu na ich przeznaczenie, objęcie tych towarów procedurą uszlachetniania biernego w celu dokonania naprawy możliwe jest jedynie pod warunkiem, że produkty kompensacyjne zostaną przeznaczone ponownie do tego samego celu.
§ 150.
Termin, w którym produkty kompensacyjne lub produkty zamienne powinny zostać powrotnie przywiezione lub przywiezione na polski obszar celny, określa się z uwzględnieniem czasu niezbędnego do realizacji procesu uszlachetniania lub wymiany oraz transportu towarów wywożonych czasowo i produktów zamiennych. Termin ten liczy się od dnia przyjęcia zgłoszenia celnego o objęcie procedurą uszlachetniania biernego towarów będących przedmiotem czasowego wywozu.
§ 151.
Organ celny wydaje pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego w celu naprawy z zastosowaniem systemu wymiany towarów, jeżeli z dokumentów dołączonych do wniosku o udzielenie pozwolenia wynika, że naprawa towarów nie polega na poprawieniu parametrów technicznych.
§ 152.
Pozwolenie na zastosowanie systemu wymiany towarów w ramach procedury uszlachetniania biernego bez dokonywania uprzedniego przywozu, może zostać wykorzystane przy przywozie produktów kompensacyjnych w miejsce produktów zamiennych.
§ 153.
1. Organ celny może zezwolić, aby zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą uszlachetniania biernego w celu naprawy nie mającej charakteru zarobkowego lub w celu wykonania zobowiązań gwarancyjnych zostało złożone równocześnie ze skróconym wnioskiem o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego.

2. Skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 44 do rozporządzenia.

3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego udzielane jest według wzoru stanowiącego załącznik nr 45 do rozporządzenia.

4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, urzędem objęcia, urzędem kontrolnym i urzędem zakończenia jest urząd, w którym został złożony skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego.

§ 154.
W wypadku, o którym mowa w § 153, procedura uproszczona, o której mowa w art. 79 i art. 80 Kodeksu celnego, nie może być stosowana.
§ 155.
Uprzedni przywóz może być dokonany, jeżeli wnioskodawca we wniosku, o którym mowa w § 146 ust. 1, wystąpi o jego zastosowanie.
§ 156.
Jeżeli w udzielonym pozwoleniu nie przewidziano zastosowania uprzedniego przywozu lub systemu wymiany, a osoba posiadająca pozwolenie chce skorzystać z takiej możliwości, powinna złożyć wniosek o zmianę pozwolenia na przewidujące zastosowanie uprzedniego przywozu lub systemu wymiany. Wniosek powinien być sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik, o którym mowa w § 146 ust. 1.
§ 157.
1. Jeżeli osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego naruszy przepisy prawa celnego i, pomimo wezwania, w terminie wyznaczonym przez organ celny nie dostosowała prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego, organ celny może cofnąć pozwolenie.

2. Organ celny cofa pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, jeżeli osoba posiadająca pozwolenie, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie naruszy przepisy prawa celnego, a zwłaszcza, jeżeli jej działanie lub zaniechanie spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2000 EURO.

Oddział 2

Objęcie procedurą

§ 158. [Właściwość miejscowa]

1. Zgłoszenie celne towarów wywożonych czasowo powinno nastąpić, z zastrzeżeniem § 153, w jednym z urzędów objęcia, określonych w pozwoleniu.

2. Towary wywożone czasowo, określone w zgłoszeniu celnym o objęcie towarów wywożonych czasowo procedurą uszlachetniania biernego, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.

§ 159.
W celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania biernego, do zgłoszenia celnego o objęcie towarów wywożonych czasowo tą procedurą należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Biernego – Objęcie, zwany dalej „dokumentem UB/O”. Wzór formularza dokumentu UB/O stanowi załącznik nr 46 do rozporządzenia.
§ 160.
1. Dokument UB/O powinien zawierać dane dotyczące całości towarów objętych danym zgłoszeniem celnym.

2. Dokument UB/O sporządza się w oryginale i kopii

§ 161.
Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 159, funkcjonariusz celny urzędu objęcia na dokumencie UB/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.

Oddział 3

Dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych i produktów zamiennych oraz przywóz produktów zamiennych z zastosowaniem uprzedniego przywozu

§ 162. [Właściwość miejscowa]

Zgłoszenie celne o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia, określonych w pozwoleniu na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego.
§ 163.
Opis produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych, zawarty w zgłoszeniu celnym o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych, powinien być zgodny z opisem tych produktów zawartym w pozwoleniu na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego.
§ 164.
Do zgłoszenia celnego o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych należy dołączyć:

1) wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Biernego – Zakończenie, zwany dalej „dokumentem UB/Z”, którego wzór stanowi załącznik nr 47 do rozporządzenia,

2) zgłoszenie celne o nadanie produktom kompensacyjnym lub produktom zamiennym przeznaczenia celnego, o którym mowa w § 168 ust. 1, jeżeli zgłoszenie o dopuszczenie do obrotu zostało złożone po upływie terminu powrotnego przywozu produktów kompensacyjnych lub przywozu produktów zamiennych,

3) zgłoszenie celne, na podstawie którego towary zostały objęte procedurą uszlachetniania biernego.

§ 165.
1. Dokument UB/Z powinien zawierać dane dotyczące całości towarów objętych danym zgłoszeniem celnym.

2. Dokument UB/Z sporządza się w oryginale i kopii.

§ 166.
Po przyjęciu zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia w dokumencie UB/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
§ 167.
Jeżeli towary objęte procedurą uszlachetniania biernego zostały wywiezione w ramach jednego pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, ale na podstawie wielu zgłoszeń celnych, produkty kompensacyjne lub produkty zamienne, które otrzymały przeznaczenie celne, uważane są za uzyskane z towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego według kolejności zgłoszeń celnych.
§ 168.
1. Powrotny przywóz produktów kompensacyjnych lub przywóz produktów zamiennych, uważany jest za dokonany, gdy produkty te zostały wprowadzone do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego albo objęte procedurą składu celnego, tranzytu, uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną i odprawy czasowej.

2. Datą powrotnego przywozu lub przywozu, o którym mowa w ust. 1, jest data nadania produktom kompensacyjnym lub produktom zamiennym przeznaczenia celnego.

3. Jeżeli produkty, o których mowa w ust. 1, pozostają na polskim obszarze celnym, procedura uszlachetniania biernego może być zakończona wyłącznie procedurą dopuszczenia ich do obrotu.

§ 169.
W wypadku uprzedniego przywozu, za równoznaczne z wywozem towarów, o których mowa w art. 162 § 1 Kodeksu celnego, uważa się wprowadzenie towarów do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego bądź objęcie procedurą składu celnego w celu ich późniejszego wywozu.
§ 170.
1. W wypadku uprzedniego przywozu, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania biernego, do zgłoszenia celnego o dopuszczenie obrotu produktów zamiennych należy dołączyć wypełniony dokument UB/Z.

2. Przepisy § 165 stosuje się odpowiednio.

3. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia w dokumencie UB/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.

§ 171.
1. W wypadku uprzedniego przywozu, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania biernego, do zgłoszenia celnego o objęcie towarów wywożonych czasowo tą procedurą należy dołączyć wypełniony dokument UB/O.

2. Przepisy § 160 stosuje się odpowiednio

3. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu objęcia w dokumencie UB/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.

§ 172.
1. W wypadku gdy całość lub część towarów wywiezionych czasowo nie została przywieziona lub powrotnie przywieziona, w postaci produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych, na polski obszar celny, osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego powinna, w terminie, o którym mowa w § 150, złożyć zgłoszenie celne o objęcie tych towarów procedurą wywozu.

2. Przepisy § 162–166 stosuje się odpowiednio.

§ 173.
1. Do obliczenia kwoty cła, którą należy odliczyć zgodnie z art. 157 § 1 Kodeksu celnego, przyjmuje się wartość towarów wywożonych czasowo z dnia objęcia ich procedurą uszlachetniania biernego.

2. Jeżeli wartość towarów wywożonych czasowo nie może zostać ustalona zgodnie z ust. 1, wartość towarów wywożonych czasowo jest różnicą pomiędzy wartością celną produktów kompensacyjnych a kosztami uszlachetniania biernego.

§ 174.
1. Do kwoty, którą należy odliczyć zgodnie z art. 157 § 1 Kodeksu celnego, nie dodaje się kwoty cła antydumpingowego oraz kwoty cła wyrównawczego, które miałoby zastosowanie do towarów wywożonych czasowo, gdyby były one przywożone na polski obszar celny z kraju, gdzie zostały poddane procesowi uszlachetniania biernego.

2. Jeżeli produkty kompensacyjne są objęte preferencyjną lub obniżoną stawką celną, to przy obliczaniu kwoty cła, które powinno być odliczone zgodnie z art. 157 Kodeksu celnego, stosuje się odpowiednio stawkę preferencyjną lub obniżoną, jeżeli taka istnieje.

3. Przy obliczaniu kwoty cła na podstawie art. 158 Kodeksu celnego nie stosuje się stawek minimalnych, jeżeli są ustanowione, ale wyłącznie stawki ad valorem.

§ 175.
1. Kosztów transportu i ubezpieczenia oraz opłat załadunkowych i manipulacyjnych związanych z transportem towarów wywożonych czasowo, poniesionych do miejsca, w którym towary te zostały poddane procesowi uszlachetniania biernego:

1) nie wlicza się do wartości towarów wywożonych czasowo, jeżeli wartość ta jest ustalana zgodnie z § 173 ust. 1,

2) wlicza się do kosztów uszlachetniania biernego, jeżeli wartość ta jest ustalana zgodnie z § 173 ust. 2.

2. Do kosztów uszlachetniania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wlicza się koszty transportu i ubezpieczenia oraz opłaty załadunkowe i manipulacyjne produktów kompensacyjnych od miejsca, w którym towary te zostały poddane procesowi uszlachetniania biernego, do granicy państwa lub portu polskiego.

§ 176.
1. Do ustalenia kwoty cła podlegającej odliczeniu od kwoty cła za produkty kompensacyjne należy ustalić, w oparciu o normy zużycia, ilość towarów wywiezionych czasowo, zużytych do wytworzenia produktów kompensacyjnych, w stosunku do których oblicza się należności przywozowe.

2. Dla celów obliczenia należności celnych ilość towarów wywiezionych czasowo, o której mowa w ust. 1, powinna zostać określona po odjęciu odpadów i resztek powstałych w procesach uszlachetniania.

§ 177.
Odpady i resztki powstałe w wyniku procesu uszlachetniania biernego traktowane są jako straty.
§ 178.
1. Jeżeli proces uszlachetniania biernego ma na celu naprawę towarów wywożonych czasowo i naprawa ta jest wykonaniem umowy gwarancyjnej, wartość celna, o której mowa w art. 158 Kodeksu celnego, jest równa zeru.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w odniesieniu do produktów zamiennych wydanych nieodpłatnie ze względu na zobowiązania gwarancyjne.

Rozdział 7

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 179. [Ochrona praw nabytych]

Pozwolenia udzielone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują ważność do końca terminu, na jaki zostały udzielone.
§ 180.
Postępowania wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia są prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych, z wyjątkiem postępowań dotyczących procedury uproszczonej, o której mowa w art. 79 i art. 80 Kodeksu celnego, do których stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 1999 r. w sprawie procedur uproszczonych (Dz.U. Nr 104, poz. 1194).
§ 181.
Tracą moc:

1) rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 1 grudnia 1997 r. w sprawie gospodarczych procedur celnych i procedur uproszczonych (Dz.U. Nr 147, poz. 989 i z 1998 r. Nr 44, poz. 266),

2) zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie wzoru wniosku o wydanie pozwolenia na prowadzenie składu celnego oraz dokumentów, które należy dołączyć do tego wniosku (Monitor Polski Nr 67, poz. 658),

3) zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie określenia zwyczajowych czynności, którym mogą być poddane towary objęte procedurą składu celnego (Monitor Polski Nr 67, poz. 659).

§ 182.
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r.
Załącznik 1.

(Załączniki pominięte)

[1] Rozporządzenie traci moc 19 marca 2001 r. na podstawie § 189 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 marca 2001 r. w sprawie gospodarczych procedur celnych (Dz.U. Nr 18, poz. 214).

Metryka
  • Data ogłoszenia: 1999-12-22
  • Data wejścia w życie: 2000-01-01
  • Data obowiązywania: 2001-01-01
  • Dokument traci ważność: 2001-03-19

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA