Dziennik Ustaw - rok 2020 poz. 1339

1) homologacji typu UE,

2) nadzoru rynku

– w odniesieniu do silników, o których mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1628 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie wymogów dotyczących wartości granicznych emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych oraz homologacji typu w odniesieniu do silników spalinowych wewnętrznego spalania przeznaczonych do maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach, zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1024/2012 i (UE) nr 167/2013 oraz zmieniającego i uchylającego dyrektywę 97/68/WE (Dz. Urz. UE L 252 z 16.09.2016, str. 53, z późn. zm.³⁾), zwanego dalej „rozporządzeniem 2016/1628”.

2. Ustawy nie stosuje się do silników, o których mowa w art. 2 ust. 2 rozporządzenia 2016/1628.

1) dystrybutorze – rozumie się przez to dystrybutora w rozumieniu art. 3 pkt 52 rozporządzenia 2016/1628;

2) importerze – rozumie się przez to importera w rozumieniu art. 3 pkt 51 rozporządzenia 2016/1628;

3) organie krajowym udzielającym homologacji – rozumie się przez to organ udzielający homologacji w rozumieniu art. 3 pkt 55 rozporządzenia 2016/1628;

4) podmiocie gospodarczym – rozumie się przez to producenta, przedstawiciela producenta, importera lub dystrybutora;

5) producencie – rozumie się przez to producenta w rozumieniu art. 3 pkt 49 rozporządzenia 2016/1628;

6) producencie oryginalnego sprzętu – rozumie się przez to producenta oryginalnego sprzętu w rozumieniu art. 3 pkt 54 rozporządzenia 2016/1628;

7) przedstawicielu producenta – rozumie się przez to przedstawiciela producenta w rozumieniu art. 3 pkt 50 rozporządzenia 2016/1628;

8) strategii nieracjonalnej – rozumie się przez to strategię nieracjonalną w rozumieniu art. 3 pkt 63 rozporządzenia 2016/1628;

9) udostępnieniu na rynku – rozumie się przez to udostępnienie na rynku w rozumieniu art. 3 pkt 47 rozporządzenia 2016/1628;

10) użytkowniku końcowym maszyny mobilnej nieporuszającej się po drogach – rozumie się przez to użytkownika końcowego w rozumieniu art. 3 pkt 60 rozporządzenia 2016/1628;

11) wprowadzeniu na rynek – rozumie się przez to wprowadzenie na rynek w rozumieniu art. 3 pkt 48 rozporządzenia 2016/1628.

2. Dystrybutor, importer, producent, producent oryginalnego sprzętu oraz przedstawiciel producenta są przedsiębiorcami w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086).

1) silniki należące do kategorii, o których mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia 2016/1628, które są objęte świadectwem homologacji typu UE, niezależnie od tego, czy są zamontowane w maszynach mobilnych nieporuszających się po drogach;

2) maszyny mobilne nieporuszające się po drogach, w których są zamontowane silniki, o których mowa w pkt 1;

3) silniki, o których mowa w art. 34 ust. 4, 7 i 8 rozporządzenia 2016/1628, objęte zezwoleniem;

4) silniki, o których mowa w art. 34 ust. 5 i 6 rozporządzenia 2016/1628, objęte świadectwem homologacji typu UE i zezwoleniem.

2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, Dyrektor TDT wskazuje kategorie działań, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia 2016/1628, do których wykonywania została wyznaczona służba techniczna.

3. Wniosek o wyznaczenie służby technicznej zawiera:

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) wskazanie kategorii działań, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia 2016/1628, do których wykonywania służba techniczna ma być wyznaczona;

3) oznaczenie miejsca i datę sporządzenia wniosku oraz podpis wnioskodawcy.

4. Do wniosku o wyznaczenie służby technicznej dołącza się dokumenty potwierdzające:

1) posiadanie certyfikatu akredytacji wydanego zgodnie z ustawą z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz. U. z 2019 r. poz. 544 oraz z 2020 r. poz. 1086), odpowiedniego do zakresu wyznaczenia;

2) posiadanie ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z prowadzoną działalnością, obejmującego wnioskowane kategorie działań;

3) uiszczenie opłaty, o której mowa w ust. 1.

5. Wraz z wnioskiem o wyznaczenie służby technicznej wnioskodawca składa oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że:

1) dane zawarte we wniosku o wyznaczenie służby technicznej są kompletne i zgodne z prawdą;

2) znane mi są warunki wykonywania zadań służby technicznej określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1628 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie wymogów dotyczących wartości granicznych emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych oraz homologacji typu w odniesieniu do silników spalinowych wewnętrznego spalania przeznaczonych do maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach, zmieniającym rozporządzenia (UE) nr 1024/2012 i (UE) nr 167/2013 oraz zmieniającym i uchylającym dyrektywę 97/68/WE i spełniam wymogi w nim określone.”.

6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5, zawiera również:

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis wnioskodawcy.

7. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

8. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi przychód Transportowego Dozoru Technicznego.

9. Dyrektor TDT może zażądać od wnioskodawcy dostarczenia w wyznaczonym terminie dodatkowych informacji i dokumentów niezbędnych do rozpatrzenia wniosku o wyznaczenie służby technicznej.

1) nie wykonuje w całości lub w części obowiązków, o których mowa w art. 53 i art. 54 rozporządzenia 2016/1628,

2) nie przestrzega normy lub norm, o których mowa w pkt 2.1 załącznika XVI do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/654 z dnia 19 grudnia 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1628 odnośnie do wymogów technicznych i ogólnych dotyczących wartości granicznych emisji i homologacji typu w odniesieniu do silników spalinowych wewnętrznego spalania przeznaczonych do maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach (Dz. Urz. UE L 102 z 13.04.2017, str. 1, z późn. zm.⁴⁾)

– Dyrektor TDT ogranicza, w drodze decyzji, wyznaczenie służby technicznej, określając zakres ograniczenia oraz termin do usunięcia stwierdzonych uchybień.

2. Ograniczenie wyznaczenia służby technicznej dotyczy kategorii działań, do której Dyrektor TDT stwierdził wystąpienie uchybień, o których mowa w ust. 1.

1) nie usunie w określonym terminie uchybień, o których mowa w art. 8 ust. 1, przy czym odwołanie dotyczy kategorii działań, do której Dyrektor TDT stwierdził wystąpienie uchybień;

2) nie usunie w określonym terminie uchybień, o których mowa w art. 9;

3) zaprzestała prowadzenia działalności w kategoriach działań, do których wykonywania została wyznaczona, przy czym odwołanie dotyczy tych kategorii.

2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, Dyrektor TDT może przekazać w celu przetwarzania innej wskazanej przez producenta albo przedstawiciela producenta służbie technicznej lub organowi nadzoru rynku, na ich pisemny wniosek.

2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, określa zakres kontroli lub badań, do których służba techniczna została upoważniona, i termin na ich przeprowadzenie.

3. Przeprowadzenie kontroli może obejmować weryfikację numerów identyfikacyjnych, o których mowa w art. 38 ust. 1 rozporządzenia 2016/1628.

1) wydaje świadectwo homologacji typu UE;

2) zmienia świadectwo homologacji typu UE;

3) cofa świadectwo homologacji typu UE;

4) odmawia wydania albo zmiany świadectwa homologacji typu UE.

2. Dyrektor TDT, za opłatą, wydaje duplikaty dokumentów, o których mowa w ust. 1.

2. Wraz z wnioskiem wnioskodawca składa oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że dane zawarte we wniosku o wydanie świadectwa homologacji typu UE są kompletne i zgodne z prawdą.”.

3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera również:

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis wnioskodawcy.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

2. Wraz z wnioskiem wnioskodawca składa oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że dane zawarte we wniosku o zmianę świadectwa homologacji typu UE są kompletne i zgodne z prawdą.”.

3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera również:

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis wnioskodawcy.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

1) zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 26 ust. 5 rozporządzenia 2016/1628, a producent nie usunął niezgodności w terminie 90 dni od dnia otrzymania wezwania Dyrektora TDT do ich usunięcia;

2) zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 39 ust. 1 rozporządzenia 2016/1628, a producent w terminie 60 dni od dnia otrzymania wezwania Dyrektora TDT do podjęcia niezbędnych działań naprawczych nie podjął ich albo podjęte działania są nieodpowiednie dla zapewnienia zgodności produkowanych silników z homologowanym typem silnika lub homologowaną rodziną silników;

3) środki naprawcze, o których mowa w art. 40 ust. 3 rozporządzenia 2016/1628, nie zostały przez producenta zaproponowane i wdrożone albo okazały się nieskuteczne;

4) zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 38 ust. 4 rozporządzenia 2016/1628.

1) typ silnika lub rodziny silników są niezgodne z wymogami rozporządzenia 2016/1628 oraz aktów delegowanych wydanych na jego podstawie;

2) świadectwo homologacji typu UE na dany typ silnika lub rodzinę silników zostało wydane przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej.

2. Dyrektor TDT na wniosek strony wydaje duplikaty dokumentów, o których mowa w art. 14 ust. 1, w przypadku ich zniszczenia, po zwróceniu przez stronę dotychczasowego dokumentu.

1) 800 zł – za wydanie świadectwa homologacji typu UE;

2) 400 zł – za zmianę świadectwa homologacji typu UE;

3) 65 zł – za wydanie duplikatu dokumentów, o których mowa w art. 14 ust. 1.

2. Dowód uiszczenia opłaty dołącza się do wniosku o wydanie świadectwa homologacji typu UE, zmianę świadectwa homologacji typu UE oraz o wydanie duplikatu dokumentów, o których mowa w art. 14 ust. 1.

3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią przychód Transportowego Dozoru Technicznego.

1) wydaje zezwolenie na tymczasowe wprowadzanie na rynek silników, o których mowa w art. 34 ust. 4 rozporządzenia 2016/1628;

2) wydaje zezwolenie na wprowadzanie na rynek silników, o których mowa w art. 34 ust. 5–8 rozporządzenia 2016/1628;

3) odmawia wydania zezwoleń, o których mowa w pkt 1 i 2.

2. Dyrektor TDT, za opłatą, wydaje duplikaty dokumentów, o których mowa w ust. 1.

2. Dyrektor TDT może zażądać od wnioskodawcy dostarczenia w wyznaczonym terminie dodatkowych informacji i dokumentów niezbędnych do rozpatrzenia wniosku o wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 i 2.

3. Dyrektor TDT na wniosek strony, za opłatą, wydaje duplikaty dokumentów, o których mowa w art. 24 ust. 1, w przypadku ich utraty, po złożeniu przez stronę oświadczenia o utracie tych dokumentów. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

4. Dyrektor TDT na wniosek strony, za opłatą, wydaje duplikaty dokumentów, o których mowa w art. 24 ust. 1, w przypadku ich zniszczenia, po zwróceniu przez stronę dotychczasowego dokumentu.

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) cechy identyfikacyjne silników objętych wnioskiem;

3) liczbę silników objętych wnioskiem;

4) określenie okresu niezbędnego do przeprowadzenia badań w warunkach terenowych;

5) oznaczenie miejsca i datę sporządzenia wniosku oraz podpis wnioskodawcy.

2. Do wniosku dołącza się dowód uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1.

3. Wraz z wnioskiem wnioskodawca składa oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że dane zawarte we wniosku o wydanie zezwolenia na tymczasowe wprowadzanie na rynek silników są kompletne i zgodne z prawdą.”.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zawiera również:

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis wnioskodawcy.

5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) cechy identyfikacyjne silników objętych wnioskiem;

3) liczbę silników objętych wnioskiem;

4) wskazanie celu wprowadzenia na rynek silnika;

5) oznaczenie miejsca i datę sporządzenia wniosku oraz podpis wnioskodawcy.

2. Do wniosku dołącza się:

1) dowód uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1;

2) sprawozdanie z badań w zakresie emisji spalin przeprowadzonych przez służbę techniczną posiadającą uprawnienia do przeprowadzania badań w tym zakresie.

3. Wraz z wnioskiem wnioskodawca składa oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że dane zawarte we wniosku o wydanie zezwolenia na wprowadzanie na rynek silników są kompletne i zgodne z prawdą.”.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zawiera również:

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis wnioskodawcy.

5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

1) 800 zł – za wydanie zezwolenia;

2) 65 zł – za wydanie duplikatu.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią przychód Transportowego Dozoru Technicznego.

2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

2. Kontrolę spełniania przez silniki wymogów określonych w rozporządzeniu 2016/1628 oraz w aktach delegowanych i aktach wykonawczych wydanych na jego podstawie, kontrolę w zakresie stwarzania przez te silniki zagrożenia lub kontrolę w zakresie niezgodności formalnych oraz postępowania w sprawie udostępnianych na rynku silników niezgodnych z wymogami i w sprawie niezgodności polegających na naruszeniu obowiązków określonych w tych przepisach prowadzą:

1) organy Inspekcji Ochrony Środowiska – w zakresie silników przeznaczonych do montażu oraz silników zamontowanych w maszynach mobilnych nieporuszających się po drogach, z wyłączeniem silników podlegających kontroli przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego;

2) Prezes Wyższego Urzędu Górniczego – w zakresie silników zamontowanych w maszynach mobilnych nieporuszających się po drogach stosowanych w ruchu zakładu górniczego.

3. Kontrole, o których mowa w ust. 2, organy nadzoru rynku prowadzą w podmiotach gospodarczych, u producentów oryginalnego sprzętu oraz u przedsiębiorców będących użytkownikami końcowymi maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach.

4. Do zadań organów nadzoru rynku należy:

1) współpraca z Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, innym krajowym organem nadzoru rynku oraz organami nadzoru rynku państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, a także organami Krajowej Administracji Skarbowej;

2) wydawanie dla organów Krajowej Administracji Skarbowej opinii o spełnianiu przez silniki wymogów określonych w rozporządzeniu 2016/1628 oraz w aktach delegowanych i aktach wykonawczych wydanych na jego podstawie lub w zakresie niezgodności formalnych;

3) niezwłoczne przekazywanie Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów kopii decyzji ostatecznych, o których mowa w art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku;

4) uczestnictwo w pracach unijnych grup do spraw współpracy administracyjnej oraz w forach międzynarodowych w zakresie systemu nadzoru rynku;

5) sporządzanie i przekazywanie Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów okresowych planów kontroli oraz rocznych sprawozdań z przeprowadzonych kontroli i podjętych działań;

6) informowanie Dyrektora TDT o wydaniu decyzji, o których mowa w art. 84 ust. 1 albo 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku;

7) wprowadzanie do systemu informacyjnego i komunikacyjnego do celów nadzoru rynku prowadzonego przez Komisję Europejską danych identyfikujących silniki niezgodne z wymogami lub stwarzające zagrożenie, rodzajów stwierdzonych niezgodności lub opisów zagrożeń, w tym wyników badań laboratoryjnych lub organoleptycznych, informacji o stwierdzonych niezgodnościach formalnych, danych identyfikujących podmioty gospodarcze uczestniczące w obrocie silnikami oraz informacji o zastosowanych środkach administracyjnych wraz z ich uzasadnieniem.

5. Przez niezgodności formalne, o których mowa w ust. 2, należy rozumieć niezgodności polegające na naruszeniu obowiązków i wymagań, o których mowa w art. 8 ust. 5 i 8, art. 11 ust. 2–5, art. 13 ust. 2, art. 15 ust. 4 i 5, art. 31 ust. 1–4, art. 32 ust. 1 i 2, art. 33 ust. 1 i 2 i art. 43 ust. 1–4 rozporządzenia 2016/1628, oraz obowiązków i wymagań określonych w aktach wykonawczych i delegowanych wydanych na podstawie art. 31 ust. 5, art. 32 ust. 3, art. 33 ust. 3 i art. 43 ust. 5 rozporządzenia 2016/1628.

2. Do zadań Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów należy:

1) współpraca z krajowymi organami nadzoru rynku, organami nadzoru rynku państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, a także z organami Krajowej Administracji Skarbowej;

2) przekazywanie krajowym organom nadzoru rynku, Komisji Europejskiej oraz organom nadzoru rynku państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, a także organom Krajowej Administracji Skarbowej informacji wskazujących, że silnik wprowadzony na rynek nie spełnia wymogów określonych w rozporządzeniu 2016/1628 oraz w aktach delegowanych i aktach wykonawczych wydanych na jego podstawie lub stwarza zagrożenie, lub stwierdzono niezgodności formalne, oraz o podjętych działaniach;

3) podawanie do publicznej wiadomości i przekazywanie Komisji Europejskiej informacji o krajowych organach nadzoru rynku i ich kompetencjach;

4) sporządzanie i aktualizacja okresowych planów i sprawozdań dotyczących funkcjonowania krajowego systemu nadzoru rynku oraz podawanie ich do publicznej wiadomości, a także ich przekazywanie Komisji Europejskiej, państwom członkowskim Unii Europejskiej i państwom członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronom umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

3. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może:

1) zgłaszać uwagi do okresowych planów kontroli, o których mowa w art. 33 ust. 4 pkt 5;

2) występować do organów nadzoru rynku z wnioskami dotyczącymi realizacji ich zadań w ramach systemu nadzoru rynku;

3) w przypadku zastrzeżeń co do zasadności przyjętych przez inne państwo członkowskie środków administracyjnych, o których informacje zostały wprowadzone do systemu, o którym mowa w art. 33 ust. 4 pkt 7, na wniosek właściwego organu nadzoru rynku, wyrazić sprzeciw wobec tych środków, jeżeli jest to uzasadnione realizacją celów, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku.

4. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na podstawie kopii decyzji ostatecznych, o których mowa w art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, dotyczących silników dokonuje wpisu do rejestru wyrobów niezgodnych z wymaganiami lub stwarzających zagrożenie, o którym mowa w art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, zwanego dalej „rejestrem”.

5. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na wniosek właściwego organu nadzoru rynku usuwa wpis z rejestru, w przypadku gdy podmiot gospodarczy:

1) wykaże, że wykonał decyzje, o których mowa w art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, nie wcześniej jednak niż w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym decyzje, na podstawie których dokonano wpisu, stały się ostateczne;

2) zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej, nie wcześniej jednak niż po upływie 24 miesięcy od dnia dokonania wpisu.

1) organami nadzoru rynku, o których mowa w tych przepisach, są organy, o których mowa w art. 33 ust. 2;

2) o stwierdzeniu niespełnienia wymagań lub stwarzaniu zagrożenia przez silnik organ nadzoru rynku informuje Dyrektora TDT.

2. Opinię w sprawie spełniania przez silnik wymagań na wniosek organów Krajowej Administracji Skarbowej wydają organy, o których mowa w art. 33 ust. 2, w zakresie swojej właściwości, właściwe ze względu na lokalizację silnika oraz przedmiot wniosku.

3. W przypadku stwierdzenia w opinii, o której mowa w ust. 2, że silnik stwarza poważne zagrożenie, organ, o którym mowa w art. 33 ust. 2, który wydał tę opinię, może wszcząć postępowanie w sprawie zniszczenia silnika w przypadkach określonych w art. 29 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiającego wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz. Urz. UE L 218 z 13.08.2008, str. 30, z późn. zm.⁵⁾).

2. Podmiot gospodarczy i producent oryginalnego sprzętu składający oświadczenie są obowiązani do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

3. Na wniosek organów nadzoru rynku organy Krajowej Administracji Skarbowej udostępniają dane dotyczące podmiotów dokonujących przywozu silników z państw trzecich, w tym informacje objęte tajemnicą celną, w zakresie niezbędnym do prowadzenia przez organy nadzoru rynku kontroli oraz postępowań, o których mowa w art. 76 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku.

1) stosuje strategie nieracjonalne,

2) nie wykonuje obowiązków i wymagań, o których mowa w art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 5 i art. 43 ust. 1–4 rozporządzenia 2016/1628, oraz obowiązków i wymagań określonych w aktach delegowanych wydanych na podstawie art. 43 ust. 5 rozporządzenia 2016/1628,

3) wprowadza na rynek albo udostępnia na rynku silniki podlegające homologacji typu UE bez uzyskania świadectwa homologacji typu UE,

4) narusza ograniczenia określone w zezwoleniu Komisji Europejskiej, o którym mowa w art. 35 ust. 3 rozporządzenia 2016/1628,

5) narusza ograniczenia określone w art. 35 ust. 4 lit. a i b rozporządzenia 2016/1628 albo wprowadza na rynek silnik po upływie okresu ważności wskazanego w świadectwie homologacji typu UE wydanym na podstawie art. 35 ust. 4 lit. c rozporządzenia 2016/1628,

6) wprowadza na rynek albo udostępnia na rynku silnik, który jest niezgodny ze specyfikacjami określonymi w świadectwie homologacji typu UE,

7) wprowadza na rynek albo udostępnia na rynku, na podstawie art. 34 ust. 5 albo 6 rozporządzenia 2016/1628, silnik specjalnego przeznaczenia do montowania w maszynie mobilnej nieporuszającej się po drogach innej niż przewidziana w tych przepisach,

8) wprowadza na rynek albo udostępnia na rynku, na podstawie art. 34 ust. 7 lub 8 rozporządzenia 2016/1628, silnik do montowania w maszynie mobilnej nieporuszającej się po drogach innej niż przeznaczona dla danej kategorii silników zgodnie z tymi przepisami

– podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości od 1000 do 100 000 zł za każde naruszenie.

2. Producent albo przedstawiciel producenta, którzy nie wykonują obowiązków i wymagań, o których mowa w art. 8 ust. 9, art. 9 ust. 1 zdanie trzecie, art. 10 lit. a i b, art. 31 ust. 1–4 i art. 37 ust. 1–4 rozporządzenia 2016/1628, podlegają administracyjnej karze pieniężnej w wysokości od 1000 do 100 000 zł za każde naruszenie.

3. Importer, który:

1) nie wykonuje obowiązków i wymagań, o których mowa w art. 11 ust. 3 i 7 i art. 12 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia 2016/1628,

2) wprowadza na rynek maszynę mobilną nieporuszającą się po drogach, w której są zamontowane silniki podlegające homologacji typu UE na mocy rozporządzenia 2016/1628, jeżeli silniki te nie uzyskały homologacji typu UE,

3) wprowadza na rynek maszynę mobilną nieporuszającą się po drogach z naruszeniem ograniczeń dotyczących maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach określonych w art. 34 ust. 8 rozporządzenia 2016/1628

– podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości od 1000 do 100 000 zł za każde naruszenie.

4. Dystrybutor, który:

1) udostępnia na rynku maszynę mobilną nieporuszającą się po drogach, w której są zamontowane silniki podlegające homologacji typu UE na mocy rozporządzenia 2016/1628, jeżeli silniki te nie uzyskały homologacji typu UE,

2) udostępnia na rynku maszynę mobilną nieporuszającą się po drogach z naruszeniem ograniczeń dotyczących maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach określonych w art. 34 ust. 8 rozporządzenia 2016/1628

– podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości od 1000 do 100 000 zł za każde naruszenie.

5. Producent oryginalnego sprzętu, który:

1) nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 8 ust. 9 rozporządzenia 2016/1628,

2) montuje silnik w maszynie mobilnej nieporuszającej się po drogach innej niż przeznaczona dla danej kategorii silników zgodnie z art. 4 rozporządzenia 2016/1628,

3) wprowadza na rynek albo udostępnia na rynku maszynę mobilną nieporuszającą się po drogach, w której są zamontowane silniki podlegające homologacji typu UE na mocy rozporządzenia 2016/1628, jeżeli silniki te nie uzyskały homologacji typu UE,

4) wprowadza na rynek albo udostępnia na rynku maszynę mobilną nieporuszającą się po drogach z naruszeniem ograniczeń dotyczących maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach określonych w art. 34 ust. 8 rozporządzenia 2016/1628

– podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości od 1000 do 100 000 zł za każde naruszenie.

6. Producent, przedstawiciel producenta, importer, dystrybutor, producent oryginalnego sprzętu lub będący jednocześnie przedsiębiorcą określonym w art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców użytkownik końcowy maszyny mobilnej nieporuszającej się po drogach, w której są zamontowane silniki podlegające homologacji typu UE, którzy uniemożliwiają lub utrudniają:

1) organowi nadzoru rynku przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 33 ust. 2, albo

2) Dyrektorowi TDT przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 26 ust. 4 rozporządzenia 2016/1628

– podlegają administracyjnej karze pieniężnej w wysokości do 30 000 zł.

2. Administracyjne kary pieniężne za naruszenia, o których mowa w art. 37 ust. 6 pkt 2, nakłada, w drodze decyzji, Dyrektor TDT.

2. Środki finansowe pochodzące z administracyjnych kar pieniężnych wymierzonych przez organ nadzoru rynku stanowią dochód budżetu państwa.

„17e) wykonywanie zadań określonych w przepisach ustawy z dnia 15 lipca 2020 r. o systemach homologacji typu UE i nadzoru rynku silników spalinowych przeznaczonych do maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach (Dz. U. poz. 1339);”.

„15) wykonywanie zadań określonych w przepisach ustawy z dnia 15 lipca 2020 r. o systemach homologacji typu UE i nadzoru rynku silników spalinowych przeznaczonych do maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach (Dz. U. poz. 1339).”.

1) w odnośniku nr 1 uchyla się pkt 23, 32, 34 i 37;

2) w art. 1 w ust. 1a uchyla się pkt 10.

„4b) jest organem nadzoru rynku w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lipca 2020 r. o systemach homologacji typu UE i nadzoru rynku silników spalinowych przeznaczonych do maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach (Dz. U. poz. 1339) w zakresie silników zamontowanych w maszynach mobilnych nieporuszających się po drogach stosowanych w ruchu zakładu górniczego;”.

2. Jeżeli w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy podmiot, o którym mowa w ust. 1, który został wyznaczony jako służba techniczna, nie przekaże Dyrektorowi Transportowego Dozoru Technicznego dokumentu, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1, Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego odwołuje, w drodze decyzji, wyznaczenie.

1) silników przejściowych w rozumieniu art. 3 pkt 32 rozporządzenia 2016/1628, zgodnie z art. 58 ust. 5–8 tego rozporządzenia;

2) silników zamiennych w rozumieniu art. 3 pkt 11 rozporządzenia 2016/1628, zgodnie z art. 58 ust. 10 i 11 tego rozporządzenia;

3) silników kategorii RLL i RLR, o których mowa w art. 4 rozporządzenia 2016/1628, zgodnie z art. 58 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia;

4) silników kategorii RLL, o których mowa w art. 58 ust. 9 rozporządzenia 2016/1628, zgodnie z tym przepisem.

2. Podmiot gospodarczy, który:

1) wprowadza na rynek silniki przejściowe w rozumieniu art. 3 pkt 32 rozporządzenia 2016/1628 i maszyny mobilne nieporuszające się po drogach, w których są montowane takie silniki, z naruszeniem przepisów art. 58 ust. 3–11 i 13 rozporządzenia 2016/1628,

2) wprowadza na rynek, na podstawie art. 58 ust. 9–11 rozporządzenia 2016/1628, silnik do montowania w maszynie mobilnej nieporuszającej się po drogach innej niż przeznaczona dla danej kategorii silników zgodnie z tymi przepisami

– podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości od 1000 do 100 000 zł za każde naruszenie.

3. Administracyjne kary pieniężne za naruszenia, o których mowa w ust. 2, nakłada, w drodze decyzji, właściwy organ nadzoru rynku, o którym mowa w art. 33 ust. 2, na podstawie ustaleń udokumentowanych w protokole kontroli sporządzonym przez ten organ.

4. Środki finansowe pochodzące z administracyjnych kar pieniężnych wymierzonych przez organ nadzoru rynku stanowią dochód budżetu państwa.

1) dokumenty potwierdzające spełnienie przez typ silnika lub rodziny typów silnika wymagań w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń stosownie do dyrektywy 97/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1997 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do środków dotyczących ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z silników spalinowych montowanych w maszynach samojezdnych nieporuszających się po drogach (Dz. Urz. WE L 59 z 27.02.1998, str. 1, z późn zm.⁷⁾ – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 17, z późn. zm.) zachowują ważność do czasu utraty ważności w przypadkach, o których mowa w art. 30 ust. 2 rozporządzenia 2016/1628;

2) zezwolenia wydane na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 10 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2019 r. poz. 155 oraz z 2020 r. poz. 1339) w sprawie szczegółowych wymagań dla silników spalinowych w zakresie ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych przez te silniki dla silników, o których mowa w art. 3, zachowują ważność przez okres, na który zostały wydane.

2. Dokumenty i zezwolenia, o których mowa w ust. 1, mogą być zmieniane przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego na podstawie art. 58 ust. 2 rozporządzenia 2016/1628.

2. Przekazanie akt spraw, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego zawierającego wykaz spraw i przekazywanych dokumentów.

1) 2020 r. – 100 666 zł;

2) 2021 r. – 33 666 zł;

3) 2022 r. – 33 666 zł;

4) 2023 r. – 33 666 zł;

5) 2024 r. – 33 666 zł;

6) 2025 r. – 33 666 zł;

7) 2026 r. – 33 666 zł;

8) 2027 r. – 33 666 zł;

9) 2028 r. – 33 666 zł;

10) 2029 r. – 33 666 zł.

2. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczeniem przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący polegający na ograniczeniu kosztów związanych z wykonywaniem zadań realizowanych w ramach danego limitu wydatków, z jednoczesnym zapewnieniem ciągłości realizacji tych zadań.

3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda

¹⁾ Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji służy stosowaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1628 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie wymogów dotyczących wartości granicznych emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych oraz homologacji typu w odniesieniu do silników spalinowych wewnętrznego spalania przeznaczonych do maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach, zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1024/2012 i (UE) nr 167/2013 oraz zmieniającego i uchylającego dyrektywę 97/68/WE (Dz. Urz. UE L 252 z 16.09.2016, str. 53 oraz Dz. Urz. UE L 231 z 06.09.2019, str. 29).

²⁾ Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska, ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym, ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności oraz ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze.

³⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 231 z 06.09.2019, str. 29.

⁴⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 182 z 18.07.2018, str. 61.

⁵⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 169 z 25.06.2019, str. 1.

⁶⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 182 z 18.07.2018, str. 61.

⁷⁾ Zmiany wymienionej dyrektywy zostały ogłoszone w Dz. Urz. WE L 227 z 23.08.2001, str. 41 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 26, str. 422, Dz. Urz. WE L 35 z 11.02.2003, str. 28 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 31, str. 73, Dz. Urz. UE L 236 z 23.09.2003, str. 33, Dz. Urz. UE L 146 z 25.06.2004, str. 1 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 341, Dz. Urz. UE L 363 z 20.12.2006, str. 368, Dz. Urz. UE L 188 z 18.07.2009, str. 14, Dz. Urz. UE L 86 z 01.04.2010, str. 29, Dz. Urz. UE L 305 z 23.11.2011, str. 1, Dz. Urz. UE L 353 z 21.12.2012, str. 80 oraz Dz. Urz. UE L 252 z 16.09.2016, str. 53.