Ulga także po końcu budowy

W związku z budową domu podatnicy korzystali z tzw. dużej ulgi budowlanej. W rozliczeniu za 1998 rok, którego dotyczył spór, podatnicy dokonali odliczenia wydatków związanych z instalacjami i centralnym ogrzewaniem. Organy podatkowe zakwestionowały prawo do odliczenia. Wskazały, że poda- tnicy nie mogli dokonywać odliczenia wydatków poczynionych na dom już od 1995 roku. Ustaliły bowiem, że w 1994 roku kierownik budowy złożył dziennik budowy. A zgodnie z ówczesnym prawem budowlanym było to równoznaczne z zakończeniem budowy domu.

Dziennik budowy

Podatnicy przekonywali, że budowa domu trwała jeszcze w kolejnych latach, i przedstawiali dokumenty potwierdzające zakupy związane z jego budową.

Sprawa trafiła do sądu administracyjnego, który uwz-ględnił skargę podatników. Sąd I instancji nakazał sprawdzenie, kiedy faktycznie dom nadawał się do zamieszkania. Skoro podatnicy twierdzą, że budowa nie zakończyła się ze złożeniem dziennika budowy, dom nie posiadał wielu elementów, które pozwalałyby na zamieszkanie, organ podatkowy musi to sprawdzić. Od niekorzystnego wyroku skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł dyrektor izby skarbowej. W jego ocenie nie było czego sprawdzać, bo zgodnie z obowiązującym wówczas prawem budowlanym koniec budowy następował z chwilą złożenia przez kierownika budowy dziennika w organie nadzoru budowlanego.

Faktyczne zakończenie

NSA oddalił jednak skargę kasacyjną organu. Uznał, że sąd I instancji nie popełnił błędu nakazując przeprowadzenie dodatkowego postępowania. W 1994 roku prawo budowlane stanowiło, że przez obiekty budowlane rozumie się m.in. budynki stanowiące całość techniczno-użytkową, wyposażoną w instalacje i urządzenia niezbędne do spełniania przeznaczonych im funkcji. Skoro funkcją domu podatników miało być zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych, to trzeba sprawdzić, kiedy budynek te funkcje spełniał, zwłaszcza że organy budowlane w tym czasie nie miały obowiązku weryfikowania, czy w chwili złożenia dziennika budowy dom nadaje się do zamieszkania. Wyrok jest prawomocny.

Sygn. akt II FSK 1240/06

ALEKSANDRA TARKA