REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1996 nr 105 poz. 485

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 77³ Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

§ 1.

Przepisy rozporządzenia stosuje się do pracowników zatrudnionych w następujących wojskowych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej:

1) jednostkach budżetowych,

2) zakładach budżetowych,

3) gospodarstwach pomocniczych,

4) jednostkach budżetowych, których działalność finansowana jest w formie środków specjalnych.

§ 2.

Ustala się:

1) tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia,

2) tabelę stawek dodatku funkcyjnego, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia,

3) tabele stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych, stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia.

§ 3.

1. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługują wszystkie składniki wynagrodzenia w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę.

2. Godzinową stawkę:

1) wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką miesięczną, oraz

2) wynikającą z najniższego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 5,

ustala się dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu.

3. (skreślony).

4. Stawki godzinowe, o których mowa w ust. 2, zaokrągla się do 1 grosza w górę.

5. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o „najniższym wynagrodzeniu”, rozumie się przez to najniższe wynagrodzenie zasadnicze w I kategorii zaszeregowania, określone w tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 4.

1. Pracodawca może w uzasadnionych przypadkach skrócić staż pracy wymagany dla zajmowania danego stanowiska, nie więcej niż o 1/3. Zasada ta nie może być stosowana do pracownika, dla którego wymagania kwalifikacyjne określają przepisy szczególne.

2. Pracownik, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie ma wymaganych kwalifikacji w zakresie wykształcenia, może być przeszeregowany tylko w ramach zajmowanego stanowiska.

§ 5.

Pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku związanym z kierowaniem zespołem pracowników składającym się co najmniej z 3 osób (łącznie z osobą kierującą) przysługuje dodatek funkcyjny.

§ 6.

1. Pracownikowi przysługuje dodatek za wysługę lat w wysokości 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 5 latach pracy. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy następny rok pracy do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 20 i więcej latach pracy.

2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia.

3. Do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wysługę lat wlicza się także:

1) okresy odbywania czynnej służby wojskowej,

2) okresy odbywania służby w organach bezpieczeństwa publicznego, a także w Milicji Obywatelskiej i Służbie Więziennej,

3) inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

4. W przypadku dodatkowego zatrudnienia pracownika prawo do dodatku ustala się odrębnie dla każdego stosunku pracy. Do okresu zatrudnienia dodatkowego nie podlegają zaliczeniu okresy zatrudnienia podstawowego.

5. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie. Dodatek ten przysługuje również za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

6. Dodatek za wysługę lat wypłacany jest w terminie wypłaty wynagrodzenia:

1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub prawo do wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

§ 7.

1. Pracownikowi może być przyznany dodatek za każdą godzinę pracy wykonywanej w warunkach szkodliwych dla zdrowia, szczególnie uciążliwych lub szczególnie niebezpiecznych w wysokości:

1) przy pierwszym stopniu szkodliwości lub szczególnej uciążliwości — do 8%,

2) przy drugim stopniu szkodliwości lub szczególnej uciążliwości — do 11%,

3) przy trzecim stopniu szkodliwości lub szczególnej uciążliwości — do 15%,

4) przy pracach szczególnie niebezpiecznych — do 13%

— stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia.

2. Szczegółowe zasady przyznawania i wypłacania dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

§ 8.

Kierowcy samochodu osobowego może być przyznane, za jego zgodą, wynagrodzenie ryczałtowe obejmujące poszczególne składniki wynagrodzenia (w szczególności: wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych, dodatkowe wynagrodzenie za pracę w porze nocnej) uwzględniające liczbę godzin przypadających do przepracowania w okresie jednego miesiąca, w przypadku gdy faktyczny czas pracy kierowcy w poszczególnych miesiącach ulega wahaniom i odpowiada liczbie godzin przyjętej do obliczenia wynagrodzenia.

§ 9.

1. Kierowcy, z wyjątkiem kierowcy samochodu osobowego, któremu powierzono dodatkowe czynności nie wchodzące w zakres jego normalnych obowiązków, przysługuje dodatek w wysokości do 60% najniższego wynagrodzenia.

2. Wysokość dodatku i rodzaj dodatkowych czynności, o których mowa w ust. 1, określa pracodawca.

§ 10.

1. Pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku wymagającym stałego posługiwania się językiem obcym przysługuje dodatek za znajomość języka obcego w wysokości:

1) do 10% najniższego wynagrodzenia — za znajomość pierwszego języka obcego,

2) do 15% najniższego wynagrodzenia — za znajomość każdego następnego języka obcego.

2. Szczegółowe zasady przyznawania dodatku za znajomość języka obcego określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

§ 11.

(skreślony).

§ 12.

Pracownikowi pełniącemu funkcję brygadzisty przysługuje z tytułu wykonywania dodatkowych czynności polegających na kierowaniu, organizowaniu i nadzorowaniu pracy brygady złożonej co najmniej z 3 pracowników, łącznie z brygadzistą, dodatek za każdą godzinę pracy w wysokości od 5% do 15% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego.

§ 13.

Pracownikowi przysługuje dodatek w wysokości 10% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia za każdą godzinę pracy wykonywanej na II zmianie.

§ 14.

Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia, określonego na podstawie art. 77⁴ pkt 1 Kodeksu pracy.

§ 15.

1. Pracownikowi przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, nagroda jubileuszowa w wysokości:

1) 75% miesięcznego wynagrodzenia — po 20 latach pracy,

2) 100% miesięcznego wynagrodzenia — po 25 latach pracy,

3) 150% miesięcznego wynagrodzenia — po 30 latach pracy,

4) 200% miesięcznego wynagrodzenia — po 35 latach pracy,

5) 300% miesięcznego wynagrodzenia — po 40 latach pracy,

6) 300% miesięcznego wynagrodzenia — po 45 latach pracy.

2. Pracownikowi zatrudnionemu przed dniem 1 lipca 1996 r., objętemu do dnia 26 listopada 1995 r. układem zbiorowym pracy dla zakładów wojskowych z dnia 31 grudnia 1974 r., przysługuje, niezależnie od nagród, o których mowa w ust. 1, nagroda jubileuszowa w wysokości:

1) 50% miesięcznego wynagrodzenia — po 15 latach pracy,

2) 300% miesięcznego wynagrodzenia — po 50 latach pracy.

3. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

4. W razie równoczesnego pozostawania więcej niż w jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się jeden z tych okresów.

5. Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do nagrody.

6. Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody jubileuszowej, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji.

7. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody.

8. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze — wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody jubileuszowej będąc zatrudniony w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody. Nagrodę jubileuszową oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

9. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem pracownika na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, pracownikowi, któremu do nabyciu prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.

10. Jeżeli w dniu 1 lipca 1996 r. albo w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów nie podlegających dotychczas wliczeniu pracownikowi upływa okres uprawniający go do dwóch lub więcej nagród, wypłaca mu się tylko jedną nagrodę — najwyższą.

11. Pracownikowi, który w dniu 1 lipca 1996 r. albo w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 10, ma okres dłuższy niż wymagany do nagrody danego stopnia, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej — różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej.

12. Przepisy ust. 10 i 11 mają odpowiednio zastosowanie, w razie gdy w dniu, w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w razie gdy pracownik prawo to nabędzie w ciągu 12 miesięcy od tego dnia.

13. Pracownikom zatrudnionym w dniu 1 lipca 1996 r. w jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1, którzy przed tym dniem nabyli prawo do nagrody jubileuszowej w związku z wliczeniem okresów wymienionych w zarządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1989 r. w sprawie ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania (Monitor Polski Nr 44, poz. 358), okresy te podlegają wliczeniu na dotychczasowych zasadach przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród.

14. Pracownicy, którzy podjęli zatrudnienie po dniu 1 lipca 1996 r. w jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1, nabywają prawo do nagrody jubileuszowej na zasadach ustalonych w ust. 3—12, niezależnie od wcześniejszego nabycia prawa do nagrody za dany okres.

§ 16.

1. Pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości:

1) jednomiesięcznego wynagrodzenia — jeżeli był zatrudniony krócej niż 15 lat,

2) dwumiesięcznego wynagrodzenia — co najmniej po 15 latach pracy,

3) trzymiesięcznego wynagrodzenia — co najmniej po 20 latach pracy.

Odprawę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

2. Okresy pracy i inne okresy uprawniające do odprawy ustala się według zasad obowiązujących przy ustalaniu okresów uprawniających do dodatku za wysługę lat.

3. Pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa.

§ 17.

1. Tworzy się, w ramach środków na wynagrodzenia osobowe, fundusz premiowy z przeznaczeniem na premie za wykonanie przez pracowników określonych zadań.

2. Wysokość funduszu premiowego oraz szczegółowe zasady przyznawania i wypłacania premii określa zakładowy regulamin premiowania.

§ 18.

Tworzy się, w ramach środków na wynagrodzenia, fundusz nagród w wysokości do 3% wynagrodzeń osobowych z przeznaczeniem na nagrody dla pracowników.

§ 19.

Dodatki do wynagrodzenia inne niż wymienione w rozporządzeniu, które przysługiwały pracownikowi do dnia 30 czerwca 1996 r. na mocy zarządzenia nr 19 Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 6 kwietnia 1990 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników niektórych wojskowych jednostek organizacyjnych sfery budżetowej, włącza się do wynagrodzenia zasadniczego.

§ 20.

Traci moc zarządzenie nr 19 Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 6 kwietnia 1990 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników niektórych wojskowych jednostek organizacyjnych sfery budżetowej, zmienione zarządzeniami: nr 41 z dnia 25 maja 1990 r., nr 58 z dnia 17 lipca 1990 r. i nr 95 z dnia 11 października 1990 r., nr 12 z dnia 13 marca 1991 r., nr 25 z dnia 30 czerwca 1992 r., nr 13 z dnia 23 kwietnia 1993 r., nr 12 z dnia 2 lutego 1994 r. i nr 81 z dnia 19 października 1994 r., nr 22 z dnia 19 stycznia 1995 r., nr 73 z dnia 30 czerwca 1995 r. i nr 130 z dnia 18 października 1995 r. oraz nr 14 z dnia 20 lutego 1996 r.

§ 21.

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1996 r.

Załącznik 1. [TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO]

ZAŁĄCZNIKI

Załącznik nr 1

TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO

Kategoria zaszeregowania	Kwota w złotych
I	570 — 610
II	575 — 620
III	580 — 650
IV	585 — 690
V	590 — 740
VI	640 — 800
VII	700 — 870
VIII	770 — 940
IX	840 — 1010
X	910 — 1090
XI	980 — 1170
XII	1050 — 1250
XIII	1130 — 1330
XIV	1210 — 1410
XV	1290 — 1490
XVI	1370 — 1570
XVII	1480 — 1680
XVIII	1610 — 1820
XIX	1740 — 1970
XX	1890 — 2130
XXI	2050 — 2300
XXII	2230 — 2600

Załącznik 2. [TABELA STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO]

Załącznik nr 2

TABELA STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO

Stawka dodatku funkcyjnego	Procent najniższego wynagrodzenia do
1	25
2	35
3	45
4	60
5	75
6	90
7	110
8	140
9	170
10	200

Załącznik 3. [TABELE STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH]

Załącznik nr 3

TABELE STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH

I. Dla nierobotniczych stanowisk pracy

Lp.	Stanowisko	Kategoria zaszeregowania	Stawka dodatku funkcyjnego do	Wymagane kwalifikacje
Lp.	Stanowisko	Kategoria zaszeregowania	Stawka dodatku funkcyjnego do	wykształcenie	liczba lat pracy
1	2	3	4	5	6
1	Dyrektor jednostki budżetowej	XXI—XXII	10	wyższe	8
2	Zastępca dyrektora jednostki budżetowej, główny księgowy jednostki budżetowej	XVII—XIX	8	wyższe	6
3	Kierownik zakładu budżetowego	XV—XIX	8	wyższe	6
4	Kierownik: budowy, grupy robót	XV—XVII	6	według odrębnych przepisów
5	Kierownik ośrodka kolonijnego	XIV—XVII	7	wyższe	5
6	Kierownik gospodarstwa pomocniczego	XIII—XVII	7	wyższe średnie	5 8
7	Główny specjalista Radca prawny	XIV—XVII XIV—XVII	6 6	wyższe wg odrębnych przepisów	6
8	Zastępca głównego księgowego jednostki budżetowej	XIII—XVII	6	wyższe średnie	4 8
9	Zastępca kierownika zakładu budżetowego, główny księgowy zakładu budżetowego	XIV—XVI	6	wyższe	5
10	Zastępca kierownika ośrodka kolonijnego, szef służby finansowej oddziału gospodarczego	XIII—XVI	5	wyższe średnie	4 7
11	Zastępca kierownika gospodarstwa pomocniczego, główny księgowy gospodarstwa pomocniczego	XIII—XV	5	wyższe średnie	4 7
12	Kierownik samodzielnej komórki organizacyjnej	XI—XV	5	wyższe średnie	4 6
13	Zastępca głównego księgowego zakładu budżetowego	XII—XIV	4	wyższe	4
14	Starszy mistrz, kapelmistrz—dyrygent	XII—XIV	4	wyższe średnie	3 5
15	Zastępca kierownika samodzielnej komórki organizacyjnej	XI—XIV	4	wyższe średnie	3 5
16	Zastępca głównego księgowego gospodarstwa pomocniczego	X—XIV	4	wyższe średnie	4 8
17	Starszy inspektor: — nadzoru inwestorskiego, — technicznego utrzymania nieruchomości	XIV—XVII	—	według odrębnych przepisów
18	Inspektor: — nadzoru inwestorskiego — technicznego utrzymania nieruchomości	XIII—XVI	—	według odrębnych przepisów
19	Ksiądz kapelan	XII—XV	—	według odrębnych przepisów
20	Starszy specjalista	XII—XV	—	wyższe	4
21	Specjalista	XI—XIV	—	wyższe	3
22	Starszy informatyk	XI—XIV	—	wyższe	1
23	Mistrz	X—XIII	3	wyższe średnie	2 4
24	Instruktor sportu	XII—XIII	—	według odrębnych przepisów
25	Samodzielny: technolog, legalizator, chemik i inni w zawodzie technicznym	X—XIII	—	wyższe średnie	3 5
26	Samodzielny: księgowy, inspektor*)	X—XIII	—	wyższe średnie	2 5
27	Muzyk—solista, koncertmistrz	VIII—XIII		wyższe średnie	1 4
28	Starszy: technolog, legalizator, chemik i inni w zawodzie technicznym	IX—XII	—	wyższe średnie	2 4
29	Technolog, legalizator, chemik i inni w zawodzie technicznym Informatyk	VIII—XI VIII—XI	— —	średnie średnie	2 —
30	Starszy: księgowy, inspektor Samodzielny: referent, instruktor, kasjer	IX—XII IX—XII	—	wyższe średnie wyższe średnie	1 4 2 4
31	Księgowy, inspektor*)	VIII—XI	—	średnie	3
32	Tłumacz	X—XII	—	wyższe średnie	2 4
33	Starszy administrator, plastyk, fotograf	VIII—XII	—	średnie zawodowe	2
34	Starszy: referent, instruktor, laborant, magazynier, kasjer	VIII—XI	—	wyższe średnie	1 2
35	Zaopatrzeniowiec, dietetyczka	VIII—XI	—	średnie	1
36	Referent, instruktor, laborant, magazynier, kasjer, administrator	VI—X	—	średnie	—
37	Recepcjonistka, maszynistka	V—VIII	—	średnie	—
*) Stanowiska inspektorów tworzone są w służbach finansowych do wykonywania zadań inspekcyjno—kontrolnych.

II. Dla robotniczych stanowisk pracy

Lp.	Wymagane kwalifikacje	Kategoria zaszeregowania
1	2	3
1	Robotnicy bez przygotowania zawodowego wykonujący prace proste	I—IV
2	Robotnicy przyuczeni do wykonywania prac o charakterze pomocniczym	IV—VI
3	Robotnicy przyuczeni, posiadający umiejętności wykonywania prac samodzielnie	VI—VIII
4	Robotnicy wykwalifikowani, posiadający umiejętności zawodowe do wykonywania prac samodzielnie	VII—IX
5	Robotnicy wykwalifikowani, posiadający umiejętności zawodowe do wykonywania prac o złożonym charakterze	VIII—XI
6	Robotnicy wysoko wykwalifikowani, legitymujący się dyplomem technika lub mistrza w zawodzie, w zakresie którego wykonują samodzielnie trudne lub precyzyjne prace	XI—XII

UWAGI:

W przypadkach określonych szczególnymi przepisami pracownicy zatrudnieni na niektórych stanowiskach pracy, np. energetyk, geodeta, inspektor bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, kierownik kotłowni wysokoprężnej, trener, instruktor (ratownik wodny), przewodnik turystyczny, spawacz, elektromonter, palacz, kierowca, powinni posiadać, oprócz wymagań kwalifikacyjnych ustalonych w tabeli, odpowiednie uprawnienia lub przeszkolenie specjalistyczne.

Załącznik 4. [Załącznik nr 4SZCZEGÓŁOWE ZASADY PRZYZNAWANIA I WYPŁACANIA DODATKU ZA PRACĘ WYKONYWANĄ W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA, SZCZEGÓLNIE UCIĄŻLIWYCH LUB SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNYCH]

Załącznik nr 4

SZCZEGÓŁOWE ZASADY PRZYZNAWANIA I WYPŁACANIA DODATKU ZA PRACĘ WYKONYWANĄ W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA, SZCZEGÓLNIE UCIĄŻLIWYCH LUB SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNYCH

1. Do pierwszego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25^oC lub poniżej 10^oC,

4) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone, np. spawanie, hartowanie,

5) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrzna przekraczającej 80%, w wodzie lub błocie,

6) w zaciemnionych pomieszczeniach organów obserwacji w warunkach ciągłego migotania punktów świetlnych aparatury wskaźnikowej lub działania urządzeń projekcyjnych,

7) w warunkach narażenia na wibrację ogólną,

8) w pomieszczeniach, w których konieczne jest stałe stosowanie sztucznego oświetlenia,

9) (skreślony),

10) w centrach radiowych, w których pracują co najmniej trzy odbiorniki,

11) w radiowych obiektach nadawczych, stacjach radiowych i radioliniowych.

2. Do drugiego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

3) w obniżonym lub podwyższonym ciśnieniu wynikającym z procesu technologicznego (np. w komorach ciśnieniowych, kesonach),

4) w warunkach narażenia na działanie miejscowej wibracji (np. używanie ręcznych narzędzi pneumatycznych),

5) przy wywozie nieczystości i oczyszczaniu szamb,

6) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2.000 kcal dla mężczyzn i 1.200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała,

7) w warunkach narażenia na hałas,

8) w pomieszczeniach specjalnych zagłębionych i półzagłębionych, obwałowanych w warunkach niewłaściwej wentylacji i sztucznego oświetlenia,

9) przy montażu, demontażu, konserwacji i naprawie akumulatorów.

3. Do trzeciego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie benzydyny, alfa— i beta—naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym jak te substancje działaniu, jeśli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy,

2) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

3) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300.000 MHz w strefie zagrożenia,

4) przy przewijaniu kabli w osłonie ołowianej oraz przy remoncie i konserwacji linii kablowych.

4. Do prac szczególnie niebezpiecznych zalicza się prace:

1) związane z wytwarzaniem, magazynowaniem, transportowaniem i stosowaniem materiałów wybuchowych, łatwopalnych, żrących, samozapalnych i pocisków,

2) związane z wytwarzaniem, magazynowaniem, transportowaniem, napełnianiem, instalowaniem butli gazów sprężonych, skraplanych, rozpuszczonych pod ciśnieniem,

3) związane z załadunkiem i rozładunkiem paliw płynnych oraz ich transportem,

4) nurków,

5) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach o głębokości poniżej 2 m od poziomu terenu,

6) przy urządzeniach elektromagnetycznych znajdujących się pod napięciem powyżej 220 V, wykonywane zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie pracy w energetyce,

7) przy remontach, konserwacji i rozbudowie kanalizacji teletechnicznej oraz naprawie linii kablowych w studzienkach i komorach kablowych,

8) wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni, których wykonywanie wymaga specjalnego zezwolenia,

9) w kontakcie z materiałem zakaźnym lub chorymi zakaźnie ludźmi, lub zwierzętami,

10) pod ziemią lub pod wodą, a także

11) próby z bronią, amunicją i materiałami wybuchowymi oraz doświadczalne z materiałami wybuchowymi.

5. Prace określone w ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1, 2 i 7 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy przekroczone są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia, określone w odrębnych przepisach lub innych obowiązujących normach higienicznosanitarnych.

6. W przypadkach wykonywania w tym samym czasie prac zaliczonych do różnych stopni szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 7, jeden dodatek — najwyższy.

7. Dodatek za prace szczególnie niebezpieczne przysługuje niezależnie od uprawnienia do dodatku z tytułu pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub szczególnie uciążliwych.

8. Dodatek przyznaje się i wypłaca do czasu osiągnięcia poprawy warunków pracy zgodnie z obowiązującymi normami.

9. Wykaz prac wykonywanych w warunkach szkodliwych dla zdrowia, szczególnie uciążliwych i szczególnie niebezpiecznych sporządza zespół, w którego skład wchodzą: lekarz, inspektor bhp, przedstawiciel zakładowej organizacji związkowej oraz społeczny inspektor pracy. Wykaz ten podlega zatwierdzeniu przez pracodawcę.

Załącznik 5. [SZCZEGÓŁOWE ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKU ZA ZNAJOMOŚĆ JĘZYKA OBCEGO]

Załącznik nr 5

SZCZEGÓŁOWE ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKU ZA ZNAJOMOŚĆ JĘZYKA OBCEGO

1. Dodatek za znajomość języka obcego, zwany dalej „dodatkiem”, przyznaje się pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku, na którym posługiwanie się językiem obcym jest niezbędne do wykonywania czynności wynikających z zakresu obowiązków służbowych pracownika.

2. Dodatek przyznaje pracodawca w wysokości uzależnionej od stopnia wykorzystania znajomości języka obcego na stanowisku pracy.

3. Warunkiem przyznania dodatku jest posiadanie przez pracownika zaświadczenia potwierdzającego złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu ze znajomości języka obcego przed państwową lub resortową komisją egzaminacyjną.

4. Od składania egzaminu, o którym mowa w ust. 3, zwolnieni są pracownicy posiadający:

1) dyplom ukończenia wydziału filologii szkoły wyższej,

2) uprawnienia tłumacza w zakresie danego języka obcego, przyznane na podstawie odrębnych przepisów,

3) dyplom ukończenia wyższej uczelni lub szkoły średniej za granicą, w której językiem wykładowym był język obcy, za którego znajomość pracownik ma pobierać dodatek.

5. Złożenie egzaminu, o którym mowa w ust. 3, uprawnia do dodatku przez okres 5 lat. Warunkiem przyznania dodatku po upływie tego okresu jest ponowne złożenie egzaminu. Nie dotyczy to pracownika, który złożył egzamin z wynikiem co najmniej dobrym.

6. Dodatek przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie.

7. Dodatek przysługuje również za dni nieobecności w pracy z powodu choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

8. Dodatek przyznaje się od pierwszego dnia miesiąca następującego po:

1) złożeniu przez pracownika egzaminu z wynikiem pozytywnym,

2) przedłożeniu dokumentów uzasadniających zwolnienie pracownika od składania egzaminu.

9. Prawo do dodatku wygasa z końcem miesiąca, w którym pracownik:

1) przestał wykonywać czynności lub zajmować stanowisko uzasadniające przyznanie dodatku,

2) uzyskał ocenę negatywną z ponownie składanego egzaminu.

[1] Rozporządzenie weszło w życie 29 sierpnia 1996 r.

Metryka