REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 173 poz. 1415

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI1)

z dnia 25 września 2002 r.

w sprawie szkolenia potwierdzającego przygotowanie zawodowe do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją i wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz obrotu technologią o tym przeznaczeniu.

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 67, poz. 679 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 117, poz. 1007) zarządza się, co następuje:

§ 1.
Rozporządzenie określa:

1) zakres i przebieg szkolenia, potwierdzającego przygotowanie zawodowe do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją i wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz obrotu technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, zwanego dalej „szkoleniem”

2) instytucje upoważnione do prowadzenia szkolenia;

3) tryb postępowania w sprawie zakresu i przebiegu szkolenia;

4) wysokość opłat za szkolenie;

5) sposób dokumentowania odbycia szkolenia.

§ 2.
1. Zakres szkolenia dla grup tematycznych, o których mowa w ust. 2, obejmuje następujące zagadnienia:

1) zasady wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz obrotu technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, zwanej dalej „działalnością gospodarczą”

2) zasady bezpieczeństwa i higieny pracy związane z zakresem działalności gospodarczej;

3) zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi, mienia, środowiska naturalnego i bezpieczeństwa publicznego, związane z działalnością gospodarczą oraz sposoby ograniczania lub eliminacji tych zagrożeń;

4) zewnętrzne zagrożenia dla prowadzonej działalności gospodarczej.

2. Szkolenie prowadzi się w grupach tematycznych obejmujących:

1) wytwarzanie materiałów wybuchowych i amunicji;

2) obrót materiałami wybuchowymi i amunicją;

3) wytwarzanie broni;

4) obrót bronią;

5) wytwarzanie wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

6) obrót wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

7) obrót technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.

3. Uczestnik szkolenia bierze udział w grupie tematycznej odpowiadającej planowanemu rodzajowi działalności gospodarczej.

§ 3.
1. Szkolenie prowadzi się nie dłużej niż przez cztery kolejne dni, w formie wykładów.

2. Szkolenie kończy się sprawdzeniem wiadomości na podstawie wyniku testu sprawdzającego, o którym mowa w § 5 ust. 1.

3. Wynik testu sprawdzającego określa się jako „pozytywny” albo „negatywny”.

4. Za pozytywny uznaje się wynik testu sprawdzającego, jeżeli uczestnik szkolenia udzielił co najmniej 75% prawidłowych odpowiedzi.

5. W przypadku wyniku negatywnego, uczestnik szkolenia może powtórnie przystąpić do testu sprawdzającego, nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od dnia, w którym uzyskał negatywny wynik testu sprawdzającego.

6. Uczestnikowi szkolenia, który uzyskał pozytywny wynik testu, wydaje się zaświadczenie, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia.

7. Z przebiegu szkolenia sporządza się protokół zawierający:

1) termin szkolenia;

2) zakres szkolenia;

3) listę uczestników szkolenia;

4) rejestr wydanych zaświadczeń.

8. Protokół podpisują osoby prowadzące szkolenie.

§ 4.
Instytucjami upoważnionymi do prowadzenia szkolenia są:

1) Instytut Przemysłu Organicznego w Warszawie – w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, zawierającymi materiały wybuchowe, oraz środkami toksycznymi i ich prekursorami, a także związanymi z tym technologiami;

2) Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie – w zakresie wytwarzania i obrotu bronią, amunicją oraz wyrobami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

3) Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia w Zielonce – w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

4) Wojskowy Instytut Chemii i Radiometrii w Warszawie – w zakresie wytwarzania i obrotu wyrobami o charakterze środków toksycznych, ich prekursorów oraz środków radioaktywnych o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym i związanymi z tym technologiami;

5) Wojskowy Instytut Techniki Inżynieryjnej we Wrocławiu – w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

6) Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych w Warszawie – w zakresie wytwarzania i obrotu wyrobami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym w dziedzinie techniki lotniczej;

7) Komenda Główna Policji w Warszawie – w zakresie wytwarzania i obrotu wyrobami i technologiami o przeznaczeniu policyjnym.

§ 5.
1. Program szkolenia do stosowania przez instytucje oraz test sprawdzający opracowuje zespół składający się z dwóch przedstawicieli każdej z tych instytucji oraz przedstawiciela Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej.

2. Program oraz test sprawdzający obejmują w szczególności zagadnienia związane z:

1) warunkami wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą;

2) warunkami bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązującymi przy wytwarzaniu i obrocie materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

3) ogólnymi właściwościami fizycznymi, chemicznymi, i ich przeznaczeniem oraz zastosowaniem materiałów wybuchowych i amunicji;

4) ogólną budową, rodzajem oraz zasadami posługiwania się bronią;

5) warunkami techniczno-organizacyjnymi obowiązującymi w trakcie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

6) zasadami prowadzenia ewidencji oraz rodzajem dokumentacji ewidencyjnej i przepisami z tym związanymi;

7) zasadami dotyczącymi bezpiecznego pakowania, oznaczania i transportu wyrobów niebezpiecznych i broni;

8) zasadami dotyczącymi przygotowania, wykonania i uaktualniania planu postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego;

9) wybranymi zagadnieniami prawa Unii Europejskiej związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

10) przepisami obowiązującymi podczas magazynowania oraz przechowywania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym;

11) sposobami przewidywania i oceny zagrożeń mogących występować w zależności od zakresu prowadzonej działalności gospodarczej.

3. Program oraz test sprawdzający dostosowuje się do grup tematycznych, o których mowa w § 2 ust. 2, z uwzględnieniem planowanego rodzaju działalności gospodarczej.

§ 6.
Warunkiem udziału w szkoleniu jest uiszczenie opłaty, o której mowa w § 8, oraz złożenie pisemnego zgłoszenia zawierającego:

1) dane osoby – imię, nazwisko, adres zamieszkania, numer ewidencyjny PESEL, NIP;

2) określenie rodzaju i zakresu działalności gospodarczej, którą osoba zgłaszająca planuje wykonywać lub którą planuje kierować.

§ 7.
Dokumenty dotyczące szkolenia przechowuje się w siedzibie instytucji, która przeprowadziła szkolenie, według zasad określonych w odrębnych przepisach.
§ 8.
Opłata za szkolenie nie może przekraczać kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym termin zgłoszenia wniosku, ogłoszonej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1792 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676), i jest zróżnicowana dla poszczególnych grup tematycznych, o których mowa w § 2 ust. 2.
§ 9.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Gospodarki: J. Piechota

 

1) Minister Gospodarki kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki (Dz. U. z 2002 r. Nr 97, poz. 867).

Załącznik 1.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki
z dnia 25 września 2002 r. (poz. 1415)

 infoRgrafika

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA