Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 211 poz. 2056

Na podstawie art. 36 ust. 6 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154) zarządza się, co następuje:

1) regulamin działania Komisji Egzaminacyjnej dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych, zwanej dalej „Komisją”;

2) sposób przeprowadzenia egzaminu dla brokerów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, zwanego dalej „egzaminem”;

3) wysokość opłaty egzaminacyjnej;

4) wysokość wynagrodzenia dla osób wchodzących w skład Komisji;

5) zakres obowiązujących tematów egzaminacyjnych.

2. Listę osób przystępujących do egzaminu w danym terminie ustala się na podstawie kolejności wniosków złożonych najpóźniej 45 dni przed wyznaczonym terminem egzaminu. Urząd Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych powiadamia kandydata co najmniej 30 dni przed egzaminem o terminie i miejscu przeprowadzenia egzaminu.

3. Osoba przystępująca do egzaminu, pod rygorem skreślenia z listy, o której mowa w ust. 2, obowiązana jest na 21 dni przed terminem egzaminu potwierdzić swoje uczestnictwo oraz przedstawić kopię dowodu uiszczenia opłaty egzaminacyjnej.

2. Przewodniczący Komisji, na wniosek zainteresowanej osoby, może uznać, że nieprzystąpienie do egzaminu było spowodowane ważną przyczyną losową. W takim przypadku opłata egzaminacyjna podlega zwrotowi, nawet jeżeli Komisja została zawiadomiona o rezygnacji z egzaminu w terminie późniejszym niż wskazany w ust. 1.

3. Wniosek o zwrot opłaty w przypadku, o którym mowa w ust. 2, powinien zostać złożony w terminie 30 dni od dnia egzaminu.

4. W przypadku niezawiadomienia Komisji o rezygnacji z przystąpienia do egzaminu zgodnie z ust. 1 lub niezłożenia wniosku, o którym mowa w ust. 3, opłata nie podlega zwrotowi.

2. W przypadku nieprzystąpienia do egzaminu osób spośród znajdujących się na liście, o której mowa w § 3 ust. 2, Komisja może dopuścić do udziału w egzaminie również inne osoby. Przystąpienie tych osób do egzaminu poprzedza ponadto okazanie dowodu uiszczenia opłaty egzaminacyjnej.

3. Uczestnik egzaminu potwierdza na liście obecności własnoręcznym podpisem udział w egzaminie.

2. Jeżeli egzamin nie odbył się z przyczyny, o której mowa w ust. 1, opłata egzaminacyjna podlega zaliczeniu na poczet opłaty za przystąpienie do kolejnego egzaminu. Przepis § 11 stosuje się odpowiednio.

2. W celu sprawnego przeprowadzenia egzaminu Urząd Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych na wniosek Komisji może zlecić dodatkowym osobom obsługę techniczną egzaminu.

2. Na czas nieobecności w sali egzaminacyjnej zdający przekazuje pracę egzaminacyjną Komisji, która zaznacza na niej czas nieobecności.

2. Osoby wykluczone z egzaminu mogą ponownie przystąpić do egzaminu po wniesieniu opłaty egzaminacyjnej, nie wcześniej jednak niż po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia wyników.

2. W przypadku naruszenia zasad ochrony tajemnicy dotyczącej przeprowadzania egzaminu. Komisja może unieważnić egzamin w stosunku do wszystkich uczestników.

3. W przypadku odwołania lub unieważnienia egzaminu z przyczyn, o których mowa w ust. 1, opłata egzaminacyjna podlega zaliczeniu na poczet opłaty za przystąpienie do kolejnego egzaminu. Przepis § 11 stosuje się odpowiednio.

2. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości co do przebiegu egzaminu. Przewodniczący Komisji nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych może, na wniosek osób, o których mowa w ust. 1, unieważnić egzamin i zarządzić jego powtórzenie.

3. W przypadku unieważnienia egzaminu z przyczyn, o których mowa w ust. 2, opłata egzaminacyjna podlega zaliczeniu na poczet opłaty za przystąpienie do kolejnego egzaminu. Przepis § 11 stosuje się odpowiednio.

2. Dokumenty z egzaminu przechowuje się w archiwum Urzędu Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych według zasad określonych odrębnymi przepisami. Pisemne prace egzaminacyjne przechowuje się przez okres 5 lat.

1) odpowiedź prawidłowa – 1 punkt;

2) odpowiedź nieprawidłowa lub brak odpowiedzi – 0 punktów.

2. Za nieprawidłową odpowiedź uważa się również udzielenie więcej niż jednej odpowiedzi.

2. Podstawę oceny stanowią odpowiedzi udzielone przez zdającego egzamin na formularzu testu.

2. Nieprzystąpienie do egzaminu ustnego w wyznaczonym terminie traktowane będzie jako niezdanie egzaminu.

2. Odwołanie rozpatruje Komisja w terminie 30 dni od dnia otrzymania odwołania.

3. Osobę odwołującą się Urząd Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych powiadamia listem poleconym o sposobie rozstrzygnięcia odwołania przez Komisję.

1) 800 zł – dla przewodniczącego;

2) 700 zł – dla zastępcy przewodniczącego i sekretarza;

3) 600 zł – dla każdej z pozostałych osób wchodzących w skład Komisji.

2. Osobom wchodzącym w skład Komisji przysługuje również wynagrodzenie za opracowanie pytań testowych w wysokości 30 zł za pytanie. Za sporządzenie zestawu pytań egzaminacyjnych spośród pytań” uprzednio opracowanych przysługuje wynagrodzenie w wysokości 200 zł.

3. W przypadku unieważnienia egzaminu z przyczyn, o których mowa w § 18 ust. 2 i § 19 ust. 2, osobom wchodzącym w skład Komisji przysługuje połowa wynagrodzenia określonego w ust. 1.

Minister Finansów: w z. W. Ciesielski

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – instytucje finansowe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).

²⁾ Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 stycznia 2001 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania egzaminu oraz działania Komisji Egzaminacyjnej dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych (Dz. U. Nr 11, poz. 88).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 24 listopada 2003 r. (poz. 2056)

Załącznik nr 1

REGULAMIN DZIAŁANIA KOMISJI EGZAMINACYJNEJ DLA BROKERÓW UBEZPIECZENIOWYCH
I REASEKURACYJNYCH

§ 1. Regulamin określa organizację, zasady i tryb działania Komisji Egzaminacyjnej dla Brokerów Ubezpieczeniowych i Reaskuracyjnych.

§ 2. 1. Komisja jest organem kolegialnym, który wszystkie swoje decyzje podejmuje w formie uchwał.

2. Komisja jest zdolna do podejmowania uchwał, jeżeli w posiedzeniu uczestniczy co najmniej trzech członków Komisji, w tym przewodniczący lub zastępca przewodniczącego, a w razie ich nieobecności – członek Komisji wyznaczony przez przewodniczącego.

3. Komisja podejmuje uchwały zwykłą większością głosów członków obecnych na posiedzeniu. W przypadku równej liczby głosów za i przeciw decyduje głos przewodniczącego obradom Komisji.

4. Uchwały podpisują wszyscy członkowie Komisji obecni na posiedzeniu.

5. Uchwały Komisji mogą być podejmowane również w formie pisemnej bez odbycia posiedzenia, jeżeli wszyscy członkowie Komisji wyrazili zgodę na podjęcie uchwały w tej formie. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

6. Członek Komisji ma prawo zgłosić zdanie odrębne, które podlega zaprotokołowaniu wraz z uchwałą.

§ 3. 1. Posiedzenia Komisji zwołuje przewodniczący, a w razie jego nieobecności – zastępca przewodniczącego.

2. Komisja może wyznaczyć ze swego składu osoby odpowiedzialne za realizację określonych zadań.

§ 4. 1. Komisja wyznacza osoby odpowiedzialne za przygotowanie testów egzaminacyjnych spośród członków Komisji.

2. Komisja Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych na wniosek Komisji może zlecić przygotowanie pytań egzaminacyjnych osobom posiadającym wiedzę w zakresie objętym egzaminem.

3. Członkowie Komisji sprawdzają prawidłowość pytań testowych i wariantów odpowiedzi dla poszczególnych testów egzaminacyjnych w celu opracowania wzorca prawidłowych odpowiedzi.

Załącznik nr 2

ZAKRES OBOWIĄZUJĄCYCH TEMATÓW EGZAMINACYJNYCH DLA BROKERÓW UBEZPIECZENIOWYCH I REASEKURACYJNYCH

l. Zagadnienia wspólne dla brokerów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych:

1) podstawowe wiadomości z historii ubezpieczeń gospodarczych:

a) w Polce,

b) na świecie;

2) cechy rozwoju współczesnych ubezpieczeń gospodarczych:

a) koncentracja ubezpieczeń,

b) interwencjonizm państwa w dziedzinie ubezpieczeń,

c) rozwój reasekuracji,

d) rozwój działalności lokacyjnej;

3) gospodarcze i społeczne znaczenie ubezpieczeń:

a) ubezpieczenie jako urządzenie gospodarcze,

b) społeczne znaczenie ubezpieczeń;

4) funkcje i zasady ubezpieczeń:

a) funkcja ochrony ubezpieczeniowej, finansowej, prewencyjnej,

b) zasada pewności, pełności, powszechności i szybkości ochrony ubezpieczeniowej;

5) wybrane zagadnienia z prawa cywilnego i gospodarczego:

a) zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych,

b) pojęcie umowy i czynności prawnej,

c) zasada swobody umów,

d) klauzule abuzywne,

e) czynniki kształtujące treść stosunku prawnego,

f) forma zawarcia umowy,

g) pojęcie zobowiązania,

h) pojęcie szkody,

i) wady oświadczenia woli,

j) przedstawicielstwo i pośrednictwo,

k) reprezentacja przedsiębiorców w obrocie gospodarczym,

l) umowa agencyjna,

m) umowa zlecenia,

n) odpowiedzialność cywilna i jej zasady;

6) źródła i zasady polskiego prawa ubezpieczeniowego:

a) charakterystyka podstawowych źródeł prawa ubezpieczeniowego,

b) zasady prowadzenia działalności ubezpieczeniowej;

7) podstawy prawne działalności brokerskiej;

8) podstawy prawne działalności agencyjnej w zakresie ubezpieczeń;

9) umowa ubezpieczenia i stosunek ubezpieczenia:

a) regulacja prawna umowy ubezpieczenia,

b) pojęcie zdarzenia losowego i wypadku ubezpieczeniowego,

c) zawarcie umowy ubezpieczenia,

d) powstanie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń,

e) pojęcie i znaczenie ogólnych warunków ubezpieczeń,

f) kwalifikacja prawna umowy ubezpieczenia,

g) wygaśnięcie stosunku ubezpieczenia;

10) polski rynek ubezpieczeniowy i reaskekuracyjny:

a) podstawy prawne działania rynku ubezpieczeniowego i reasekuracyjnego,

b) podmioty prowadzące działalność ubezpieczeniową i reasekuracyjną,

c) pośrednictwo ubezpieczeniowe,

d) aktuariusze – rola i zadania,

e) Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny,

f) Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych,

g) Rzecznik Ubezpieczonych,

h) nadzór ubezpieczeniowy;

11) rola i znaczenie reasekuracji i koasekuracji w podziale ryzyka:

a) koasekuracja i jej rodzaje,

b) reasekuracja i jej rodzaje,

c) funkcja techniczna i finansowa reasekuracji;

12) kryteria wyboru i oceny zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracyjnego:

a) ocena sytuacji finansowej – kapitały własne, rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe, margines wypłacalności, bilans, rachunek zysków i strat oraz inne wskaźniki finansowe,

b) konkurencyjność – zakres oferty, jakość usługi, dostosowanie oferty do potrzeb klientów;

13) etyka zawodowa brokera:

a) sfery powinności brokera wobec klienta, zakładu ubezpieczeń, konkurencji,

b) przestrzeganie reguł prawnych, ekonomicznych, społecznych, zawodowych i moralnych,

c) sankcje za naruszenie reguł postępowania;

14) opodatkowanie działalności brokerskiej podatkiem od towarów i usług;

15) czytanie i analiza bilansu oraz rachunku zysków i strat.

II. Zagadnienia egzaminacyjne dla brokerów ubezpieczeniowych:

1) podstawowe pojęcia związane z obsługą ubezpieczeń gospodarczych – definicje stosowane w ogólnych warunkach ubezpieczeń;

2) procedury zarządzania ryzykiem:

a) identyfikacja ryzyka, ocena ryzyka, sposoby eliminacji lub przeniesienia ryzyka,

b) opracowanie programu ochrony ubezpieczeniowej i jego realizacja;

3) umowa brokerska i odpowiedzialność brokera:

a) charakter umowy brokerskiej.

b) czynniki kształtujące treść umowy brokerskiej,

c) obowiązki wynikające z umowy brokerskiej,

d) odpowiedzialność brokera – cywilna, administracyjna, karna i inna;

4) inne umowy związane z działalnością brokerską – umowa o współpracy z zakładem ubezpieczeń, umowa o wysokości prowizji i inne;

5) ubezpieczenia nietypowe;

6) znajomość podstawowych produktów ubezpieczeniowych funkcjonujących na polskim rynku;

7) podstawowe dokumenty związane z działalnością brokerską – oferta brokerska, slip brokerski, nota prowizoryczna, dokument ubezpieczenia, rozliczenie się ze składek i prowizji.

III. Zagadnienia egzaminacyjne dla brokerów reasekuracyjnych:

1) reasekuracja i retrocesja – cele i zadania;

2) zakres i podstawy prawne działalności reasekuracyjnej w Polsce i Unii Europejskiej;

3) charakter prawny umowy reasekuracji;

4) procedury stosowane przy zawieraniu i rozliczaniu umów reasekuracyjnych – rozpoznanie rynku, oferta, negocjacje, plasowanie, rozliczanie umów reasekuracyjnych;

5) zasady reasekuracji krajowych ryzyk ubezpieczeniowych za granicą.