REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 95 poz. 955

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 19 września 2003 r. o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 189, poz. 1850) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa szczegółowe warunki udzielania, na podstawie art. 48 § 1 pkt 1 i 2 oraz art. 67 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.¹⁾), pomocy na szkolenia, do której mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 68/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy szkoleniowej (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001).

§ 2.

Podmiot prowadzący działalność gospodarczą może uzyskać pomoc, o której mowa w § 1, jeżeli wartość tej pomocy brutto na jedno szkolenie nie przekracza kwoty stanowiącej równowartość 1 mln euro.

§ 3.

Pomoc, o której mowa w § 1, może być udzielona, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, na szkolenia:

1) specjalistyczne, które obejmują szkolenia teoretyczne i praktyczne, dotyczące bezpośrednio i wyłącznie obecnego lub przyszłego stanowiska pracy danego pracownika u wspieranego podmiotu oraz związane ze specyfiką działania tego podmiotu, przez co możliwości wykorzystania zdobytych kwalifikacji u innych przedsiębiorców albo w innych obszarach działalności są ograniczone;

2) ogólne, które obejmują szkolenia teoretyczne i praktyczne, prowadzące do nabycia kwalifikacji, które mogą być wykorzystane nie tylko u wspieranego podmiotu, ale także u innych przedsiębiorców lub w innych obszarach działalności.

§ 4.

Podmiot prowadzący działalność gospodarczą ubiegający się o pomoc, o której mowa w § 1, przedstawia organowi udzielającemu pomocy przejrzystą i szczegółową dokumentację kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą.

§ 5.

1. Wielkość pomocy na szkolenia nie może przekraczać:

1) 35 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą – w przypadku szkoleń specjalistycznych;

2) 60 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą – w przypadku szkoleń ogólnych.

2. Wielkość pomocy na szkolenia w przypadku małych i średnich przedsiębiorców nie może przekraczać:

1) 45 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą – w przypadku szkoleń specjalistycznych;

2) 80 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą – w przypadku szkoleń ogólnych.

3. Wielkości pomocy określone w ust. 1 i 2 zwiększa się o 10 punktów procentowych, jeżeli szkolenie jest przeznaczone dla pracowników w gorszym położeniu w rozumieniu art. 2 lit. g rozporządzenia wymienionego w § 1.

4. W przypadku gdy pomoc jest przyznawana w sektorze transportu morskiego, wielkość pomocy na szkolenia nie może przekraczać 100 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, jeżeli:

1) osoba szkolona nie jest członkiem stałej załogi oraz

2) szkolenie jest prowadzone na statkach pokładowych zarejestrowanych w rejestrach Wspólnoty Europejskiej.

5. Jeżeli szkolenie zawiera zarówno elementy szkolenia specjalistycznego, jak i szkolenia ogólnego, które nie mogą zostać wyodrębnione, w celu ustalenia wielkości pomocy na szkolenia przyjmuje się maksymalną wielkość pomocy w wysokości określonej dla szkoleń specjalistycznych.

§ 6.

1. Do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą na szkolenia zalicza się:

1) wynagrodzenia oraz obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne osób prowadzących szkolenie;

2) koszty podróży osób prowadzących szkolenie i uczestników szkolenia;

3) koszty zakwaterowania osób prowadzących szkolenie;

4) inne koszty bieżące, w tym koszty materiałów i dostaw związanych ze szkoleniem;

5) amortyzację narzędzi i wyposażenia w zakresie, w jakim są one wykorzystywane wyłącznie na potrzeby szkolenia;

6) koszty poradnictwa i doradztwa w zakresie, w jakim dotyczą szkolenia.

2. Za koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą na szkolenia uznaje się również koszty zatrudnienia pracownika, jakie ponosi pracodawca w okresie, w którym pracownik ten uczestniczy w szkoleniu, z wyłączeniem kosztów ponoszonych w czasie, w którym pracownik wytwarzał towary lub świadczył usługi – do wysokości sumy ogólnej kosztów określonych w ust. 1.

§ 7.

Pomoc, o której mowa w § 1, może być udzielana łącznie z inną pomocą lub wsparciem ze środków Wspólnoty Europejskiej w odniesieniu do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, jeżeli łączna wartość pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy, określonej w § 5 ust. 1–4.

§ 8.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315, z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452, z 2002 r. Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 137, poz. 1302, Nr 170, poz. 1660 i Nr 228, poz. 2255 i 2256 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 64, poz. 593, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 868 i Nr 93, poz. 894.

Metryka