Dziennik Ustaw - rok 2014 poz. 225

Na podstawie art. 4 ust. 2a ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

2. Fundusz może nabywać wierzytelności pieniężne kas, wynikające z tytułu udzielonych pożyczek i kredytów, co do których nie ma opóźnień w spłacie, a sytuacja ekonomiczno-finansowa dłużnika nie stwarza zagrożenia dalszej terminowej spłaty długu. Oceny sytuacji ekonomiczno-finansowej dłużnika wierzytelności pieniężnej nabywanej od kasy Fundusz dokonuje zgodnie z zasadami, jakie są stosowane wobec wierzytelności pieniężnych podmiotów.

3. Fundusz nabywa wierzytelności, o których mowa w ust. 1 i 2:

1) bezsporne;

2) których istnienie wynika z wyraźnie oznaczonego stosunku zobowiązaniowego;

3) zbywalne;

4) nieobciążone prawami na rzecz osób trzecich, a także niezajęte w postępowaniu egzekucyjnym lub zabezpieczającym;

5) w stosunku do których, w relacji między podmiotem a dłużnikiem lub kasą a dłużnikiem, nie przysługuje dłużnikowi prawo zgłoszenia zarzutu potrącenia, zwolnienia z długu, niespełnienia świadczenia.

2. Nabywanie przez Fundusz wierzytelności kas finansowane jest wyłącznie ze środków funduszu gwarancyjnego kas w wysokości nieprzekraczającej 20% tego funduszu do wykorzystania na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego nabycie wierzytelności.

2. Podmiot lub kasa występujący z wnioskiem o nabycie wierzytelności powinny dołączyć do wniosku wykaz wierzytelności oferowanych do zbycia wraz z ich opisem oraz kompletem dokumentów pozwalających na ocenę stanu prawnego i faktycznego tych wierzytelności.

3. Opis, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać w szczególności:

1) oznaczenie dłużnika podmiotu lub kasy wraz z przedstawieniem jego sytuacji finansowej;

2) kwotę wierzytelności ze wskazaniem należności głównej, odsetek i innych należności ubocznych;

3) datę powstania wierzytelności oraz terminy i warunki jej spłaty;

4) informacje o ustanowionych zabezpieczeniach wierzytelności;

5) informacje o przebiegu i terminowości dotychczasowych spłat wierzytelności.

2. Przy wyborze wierzytelności do nabycia Fundusz kieruje się oceną sytuacji finansowej podmiotu lub kasy i analizą jakości wykazanych przez nie wierzytelności, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości ich spłaty.

2. Umowa powinna określać w szczególności:

1) termin nabycia przez Fundusz wierzytelności;

2) cenę nabycia wierzytelności;

3) formę i terminy zapłaty przez Fundusz.

2. Cena zbycia wierzytelności nie może być niższa niż 50% ceny jej nabycia.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, umowa powinna określać w szczególności:

1) termin, do którego podmiot lub kasa mogą wykonać prawo odkupu wierzytelności;

2) cenę odkupu;

3) formę i terminy zapłaty ceny odkupu przez podmiot lub kasę.

3. Cena odkupu, o której mowa w ust. 2 pkt 2, powinna uwzględniać cenę zakupu wierzytelności wraz z kosztami związanymi z zakupem poniesionymi przez Fundusz, powiększoną o odsetki obliczone według stopy oprocentowania nie niższej niż ustalona przy udzielaniu podmiotom lub kasom pomocy w formie pożyczki oraz pomniejszoną o kwotę stanowiącą różnicę między częścią wierzytelności odzyskaną przez Fundusz w okresie od nabycia tej wierzytelności od podmiotu lub kasy do dnia jej odkupu przez podmiot lub kasę a kosztami poniesionymi przez Fundusz w związku z odzyskaniem tej części wierzytelności.

4. W przypadku skorzystania przez podmiot lub kasę zbywającą z prawa odkupu zastrzeżonego w umowie, cena zbycia wierzytelności przez Fundusz nie może być niższa niż cena odkupu ustalona zgodnie z ust. 3.

5. Fundusz, w terminie określonym w umowie, przekaże podmiotowi lub kasie odkupującym wierzytelności informacje o rodzajach i skutkach działań, jakie podjął w stosunku do dłużnika.

6. Nabywając wierzytelność, co do której zostało zastrzeżone prawo odkupu, Fundusz może żądać ustanowienia zabezpieczenia zapłaty ceny odkupu tej wierzytelności.

2. Nabyte od podmiotów lub kas wierzytelności, z zastrzeżeniem § 10, Fundusz zbywa w drodze przetargu nieograniczonego lub w drodze oferty ogłoszonej publicznie (sprzedaż publiczna). W ofercie ogłoszonej publicznie Fundusz określa cenę sprzedaży wierzytelności.

3. Zamiar sprzedaży wierzytelności Fundusz podaje do wiadomości publicznej przez zamieszczenie ogłoszenia na stronie internetowej Funduszu oraz w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie.

4. Wyznaczony przez Fundusz termin składania ofert nie może być krótszy niż 3 tygodnie od daty ogłoszenia przetargu.

5. Przystępujący do przetargu wnoszą wadium w wysokości określonej przez Fundusz. Fundusz może odstąpić od pobierania wadium od przystępujących do danego przetargu.

6. Fundusz dokonuje wyboru najkorzystniejszej oferty w ciągu dwóch tygodni od upływu terminu składania ofert. Kryterium wyboru najkorzystniejszej oferty stanowią cena zakupu od Funduszu wierzytelności oraz warunki płatności zaproponowane przez oferenta.

7. Fundusz informuje o wyborze oferty, zamieszczając na stronie internetowej Funduszu oraz w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie ogłoszenie wskazujące firmę (nazwę) i siedzibę tego, którego ofertę wybrano.

8. Fundusz zawiera z wybranym oferentem pisemną umowę sprzedaży wierzytelności nabytej uprzednio od podmiotu lub kasy.

9. O dokonanej sprzedaży wierzytelności Fundusz niezwłocznie zawiadamia dłużnika.

2. Wierzytelność, o której mowa w ust. 1, nie może być zbywana w drodze publicznej sprzedaży.

3. Fundusz zbywa wierzytelność, o której mowa w ust. 1, na podstawie oferty skierowanej wyłącznie do podmiotów lub kas lub w drodze przetargu ograniczonego, zapraszając do składania ofert imiennie oznaczone podmioty lub kasy.

4. Fundusz zaprasza do składania ofert taką liczbę podmiotów lub kas, nie mniejszą jednak niż dziesięć, która umożliwi wybór najkorzystniejszej oferty, konkurencję i sprawne zbycie wierzytelności.

5. W zakresie składania ofert, wnoszenia wadium, wyboru oferty, zawarcia umowy i sprzedaży wierzytelności stosuje się przepisy § 9 ust. 4–6 oraz ust. 8 i 9.

Minister Finansów: wz. J. Cichoń

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - instytucje finansowe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 248, poz. 1481).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 144, poz. 1176, z 2010 r. Nr 140, poz. 943 i Nr 257, poz. 1724, z 2011 r. Nr 134, poz. 781, z 2012 r. poz. 596 i 1166 oraz z 2013 r. poz. 613 i 1012.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie w zakresie obrotu wierzytelnościami nabywanymi od podmiotów objętych obowiązkowym systemem gwarantowania było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie obrotu przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny wierzytelnościami nabywanymi od podmiotów objętych obowiązkowym systemem gwarantowania, w których powstało niebezpieczeństwo niewypłacalności (Dz. U. Nr 156, poz. 1236).