Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniu 30 czerwca br. uznał, że pracownik nie traci prawa do urlopu wypoczynkowego, nawet gdy w tym samym czasie przebywał na zwolnieniu chorobowym. Pracodawca ma więc obowiązek, , jak podkreślił Trybunał, udzielenia pracownikowi urlopu wypoczynkowego w czasie przez niego zaproponowanym, nawet jeśli urlop ten będzie musiał być udzielony później i poza okresem rozliczeniowym.
Co do zasady pracownikom przysługuje albo 20 dni, albo 26 dni urlopu wypoczynkowego w trakcie roku. 20 dni urlopu mają pracownicy, których staż pracy wynosi mniej niż 10 lat, a 26 dni ci, którzy mają przynajmniej 10 lat stażu pracy. trzeba wiedzieć, że do stażu pracy, oprócz okresów zatrudnienia na umowie o pracę (także za granicą), zalicza się również i lata nauki.
Zgodnie z art. 163 § 1 kodeksu pracy urlopy wypoczynkowe powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów, który ustala pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy – jest to rozwiązanie zalecane, ale nie obligatoryjne. Pracodawca może odstąpić od ustalania planu urlopów - gdy zakładowa organizacja związkowa wyraziła na to zgodę, jak również wtedy, gdy u danego pracodawcy taka organizacja nie funkcjonuje.
Niepojawiający się w hotelu gość, który uprzednio dokonał rezerwacji, nosi w żargonie turystycznym anglojęzyczną nazwę „no-show”, której polskim odpowiednikiem są „niedojazdy”. Brak jednolitej unijnej regulacji w tym przedmiocie, w przeciwieństwie do prawa dotyczącego przewozów samolotowych, powoduje duży nieład prawny i brak pewności, jeśli chodzi o rezerwacje dokonywane na terenie Polski.