REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 120 poz. 758

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 43 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206 i Nr 92, poz. 540, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 100, poz. 461) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Świadczenia, o których mowa w rozporządzeniu, przysługują na warunkach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206 i Nr 92, poz. 540, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 100, poz. 461), zwanej dalej „ustawą” nie przysługują jednak te świadczenia, które są przewidziane odrębnymi przepisami z tytułów wymienionych w rozporządzeniu.

§ 2.

1. Osobom, które uległy wypadkowi w okolicznościach, o których mowa w ust. 2, przysługuje:

1) renta z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy,

2) jednorazowe odszkodowanie z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

2. Do wypadków uzasadniających przyznanie świadczeń określonych w ust. 1 zalicza się wypadki:

1) przy ratowaniu innych osób od grożącego ich życiu niebezpieczeństwa,

2) przy chronieniu własności publicznej przed grożącą jej szkodą,

3) przy udzielaniu przedstawicielowi organu państwowego lub organu samorządu terytorialnego pomocy przy spełnianiu czynności urzędowych,

4) przy ściganiu lub ujęciu osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub przy chronieniu innych osób przed napaścią,

5) przy wykonywaniu funkcji radnego lub członka komisji rady wszystkich jednostek samorządu terytorialnego albo przy wykonywaniu przez sołtysa czynności związanych z tym stanowiskiem,

6) przy wykonywaniu funkcji ławnika ludowego w sądzie lub członka kolegium do spraw wykroczeń,

7) przy wykonywaniu świadczeń osobistych na cele społeczne lub uczestniczeniu w akcjach społecznych, jeżeli przepisy szczególne przewidują świadczenia w razie wypadku w takich okolicznościach,

8) w czasie zajęć szkolnych, zajęć w szkole wyższej lub zajęć na studiach doktoranckich albo w czasie odbywania praktyki przewidzianej organizacją studiów lub nauki,

9) przy pracy w Ochotniczych Hufcach Pracy na innej podstawie niż umowa o pracę,

10) przy pracy wykonywanej w ramach terapii zajęciowej w publicznych zakładach opieki zdrowotnej,

11) przy wykonywaniu bezpośredniej ochrony przed klęskami żywiołowymi,

12) przy wykonywaniu funkcji członka komisji powołanej przez organ państwowy lub organ samorządu terytorialnego do przeprowadzenia wyborów lub referendum.

§ 3.

Świadczenia określone w § 2 ust. 1 przysługują również:

1) osobie, która zapadła na chorobę zawodową w związku z wykonywaniem zajęć lub pracy, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 8 i 9,

2) osobie, która uległa wypadkowi lub zachorowała na chorobę zawodową w związku z pracą w warunkach pozbawienia lub ograniczenia wolności.

§ 4.

1. Członkom rodziny osób, które zmarły wskutek wypadków, o których mowa w § 2 ust. 2 i w § 3 pkt 2, przysługuje renta rodzinna i jednorazowe odszkodowanie.

2. Członkom rodziny osób, które zmarły wskutek choroby zawodowej, o których mowa w § 3, przysługuje renta rodzinna i jednorazowe odszkodowanie.

§ 5.

1. Osobom uprawnionym, w myśl § 2–4, do renty z tytułu niezdolności do pracy lub do renty rodzinnej przysługują:

1) dodatek pielęgnacyjny – na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 26 i Nr 9, poz. 118),

2) nieodpłatne świadczenia lecznicze, położnicze i rehabilitacyjne, przedmioty ortopedyczne, protezy i środki pomocnicze – w zakresie określonym w ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116, z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz.1255 i 1256 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136),

3) pobyt w domu pomocy społecznej – na zasadach określonych w odrębnych przepisach,

4) prawo do przysposobienia zawodowego – na zasadach określonych w odrębnych przepisach .

2. Osobom, które nie utraciły całkowicie lub częściowo zdolności do pracy, przysługuje prawo do świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w zakresie niezbędnym do leczenia następstw wypadku lub choroby zawodowej.

§ 6.

Świadczenia, o których mowa w § 2-4 oraz w § 5 ust. 1 pkt 1, przysługują od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

§ 7.

W uzasadnionych wypadkach Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może przyznać świadczenie określone w § 2 ust. 1 osobie, która uległa wypadkowi w związku z wykonywaniem czynności na rzecz jednostki organizacyjnej na podstawie innej niż umowa o pracę albo w związku z wykonywaniem zadań zleconych przez organizacje polityczne lub społeczne, oraz członkom rodziny pozostałym po takiej osobie.

§ 8.

Przepisy art. 49 i 50 ustawy stosuje się odpowiednio w sprawach o świadczenia z tytułu wypadków i chorób zawodowych, o których mowa w § 2-6.

§ 9.

Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 października 1975 r. w sprawie podstawy wymiaru renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, świadczeń dla pracowników, którzy ulegli wypadkom w szczególnych okolicznościach, oraz świadczeń dla osób nie będących pracownikami (Dz. U. Nr 33, poz. 179, z 1977 r. Nr 10, poz. 40 oraz z 1990 r. Nr 71, poz. 418).

§ 10.

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 20 września 1997 r.

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 6 października 1997 r. z mocą od 20 września 1997 r.

Metryka