Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 1645

Na podstawie art. 7 § 3 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 164, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) sposób uiszczania i pobierania opłat sądowych od wniosków o wpis w księdze wieczystej;

2) sposób i termin przekazywania sądom opłat sądowych, o których mowa w pkt 1;

3) sposób prowadzenia ewidencji pobranych opłat sądowych, o których mowa w pkt 1, oraz czas jej przechowywania;

4) sposób i termin zwrotu opłat sądowych, o których mowa w pkt 1.

1) w formie wpłaty gotówkowej, bezpośrednio w kancelarii notarialnej;

2) w formie bezgotówkowej, na rachunek bankowy kancelarii notarialnej.

2. W przypadku uiszczenia opłaty w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, na żądanie uiszczającego opłatę, notariusz wydaje pokwitowanie zawierające kwotę opłaty, imię i nazwisko notariusza, datę i numer aktu notarialnego, w związku z którym powstał obowiązek uiszczenia opłaty.

2. Jeżeli wnioskodawca został zwolniony od kosztów sądowych od wniosku o wpis w księdze wieczystej, notariusz wskazuje we wniosku, że opłata nie została pobrana i podaje podstawę prawną zwolnienia.

2. Oryginał lub kopię potwierdzenia wpłaty, o której mowa w ust. 1, notariusz przekazuje, w terminie 7 dni od jej dokonania, sądowi rejonowemu, na rzecz którego dokonano wpłaty, wraz z wykazem zawierającym następujące dane:

1) oznaczenie uiszczającego opłatę;

2) wysokość pobranej opłaty;

3) numer księgi wieczystej, której dotyczy opłata, jeżeli księga ta została założona;

4) numer, pod którym akt notarialny został wpisany do repertorium A, oraz imię i nazwisko notariusza, który akt sporządził;

5) datę pobrania opłaty i złożenia wniosku o wpis w księdze wieczystej.

3. W przypadku przekazania wydruku potwierdzającego dokonanie operacji bankowej, na wydruku tym notariusz zamieszcza potwierdzoną własnoręcznym podpisem informację, że figurująca na nim kwota stanowi wpłatę, o której mowa w ust. 1.

4. Notariusze prowadzący wspólnie jedną kancelarię przekazują opłaty łącznie.

2. Ewidencja, prowadzona jako odrębna księga, zawiera:

1) liczbę porządkową;

2) datę aktu notarialnego, w związku z którym powstał obowiązek uiszczenia opłaty;

3) numer, pod którym akt notarialny został wpisany do repertorium A;

4) imię i nazwisko oraz adres osoby, która uiściła opłatę, a gdy uiszczającym jest osoba prawna – jej nazwę lub firmę i siedzibę oraz imię, nazwisko i adres jej przedstawiciela, który uiścił opłatę;

5) kwotę pobranej opłaty, nazwę sądu rejonowego, któremu opłata została przekazana oraz datę jej przekazania;

6) uwagi.

3. Notariusz dokonuje w ewidencji – oddzielnie dla każdego sądu rejonowego – podsumowania pobranych opłat w okresach miesięcznych i odnotowuje w rubryce „uwagi” kwotę, datę wpłaty, okres i sąd, którego wpłata dotyczy.

2. Przepisy, o których mowa w ust. 1, dotyczące ewidencji stosuje się odpowiednio do repertorium zastępującego ewidencję.

2. Notariusz zwraca opłatę:

1) gotówką;

2) przelewem na wskazany rachunek bankowy.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, notariusz odnotowuje w ewidencji w rubryce „uwagi” wysokość kwoty zwrotu, datę i sposób jej przekazania oraz dane osoby, której zwrócił opłatę.

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 993 i 1585 oraz z 2015 r. poz. 218, 978, 1137, 1224 i 1311.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 sierpnia 2001 r. w sprawie pobierania przez notariuszy opłat sądowych od wniosków o wpis do księgi wieczystej zamieszczanych w aktach notarialnych (Dz. U. Nr 90, poz. 1011 oraz z 2006 r. Nr 92, poz. 646).