Strona główna » Korekta deklaracji w podatkach dochodowych

Korekta deklaracji w podatkach dochodowych

18 kwietnia 2005, 00:00

REKLAMA

Możliwość korekty deklaracji za dany okres sprawozdawczy istnieje zarówno przed złożeniem, jak i po złożeniu zeznania. Jeśli zeznanie zawiera wady, można je skorygować według tych samych zasad co deklaracje miesięczne. Przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące korekty odnoszą się do zeznań i deklaracji miesięcznych na zaliczki.

Czasami zdarza się, że już po złożeniu deklaracji za dany okres sprawozdawczy okazuje się, że wykazana kwota kosztów uzyskania przychodów nie została określona w prawidłowej wysokości. Istnieje wtedy konieczność skorygowania złożonej wcześniej deklaracji. Możliwość korekty istnieje również po złożeniu zeznania. Jeśli zawiera ono wady, można je skorygować według tych samych zasad co deklaracje miesięczne. Przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące korekty odnoszą się do zeznań i deklaracji miesięcznych na zaliczki.

Korekta zeznania i wyjaśnienia na piśmie

W jaki sposób należy dokonać korekty deklaracji (zeznania)? W art. 81 Ordynacji podatkowej czytamy: Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Trzeba zatem, oprócz złożenia deklaracji korygującej, wyjaśnić na piśmie organowi podatkowemu powody, dla których następuje korekta. Na przykład to, że nie wpisano określonej kwoty kosztów przychodu w konkretnym miesiącu. Oczywiście urząd skarbowy ma prawo dociekać i sprawdzać całą operację, dlatego lepiej podać te powody w sposób zrozumiały. A więc jeśli nie wpisano pewnej kwoty wydatków do kosztów, to należy też wyjaśnić, co było tego powodem.

Oprócz złożenia deklaracji korygującej należy na piśmie wyjaśnić organowi podatkowemu powody, dla których następuje korekta.

Korekta zeznania i deklaracji miesięcznych

Korekta deklaracji podatkowej za określony miesiąc powoduje konieczność korekty wszystkich deklaracji złożonych po deklaracji, która podlega korekcie, do dnia sporządzenia korekty. Wynika to z obowiązującej zasady sumowania w deklaracji przychodów, kosztów, dochodu i zaliczek na podatek.

Przykład 1

W sierpniu 2004 r. spółka z o.o. „AB” złożyła nieprawidłową deklarację na zaliczkę podatku dochodowego od osób prawnych, niezaliczając do kosztów spłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego na działalność. W listopadzie 2004 r. dostrzegła ten błąd i złożyła korektę deklaracji od sierpnia do października 2004 r. W rezultacie w zeznaniu rocznym spółka wykazała nadpłatę do zwrotu na konto spółki.

Co się dzieje, gdy złożone jest zeznanie roczne i wtedy podatnik dostrzega nieprawidłowości lub uzyskuje wiążącą interpretację, która pozwala zaliczyć do kosztów określone wydatki? Co należy skorygować w takim przypadku? Mamy bowiem do czynienia z koniecznością skorygowania zeznania, ale czy należy korygować kolejne deklaracje od miesiąca, którego dotyczą wydatki?

Przykład 2

Spółka z o.o. „AB” złożyła zeznanie roczne za 2004 r. wykazując do zapłaty 22 000 zł podatku. Jednak wcześniej, w lutym 2005 r., wystąpiła do naczelnika urzędu skarbowego o wydanie interpretacji w zakresie możliwości zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Chodziło o rozstrzygnięcie kwestii, czy wydatki dotyczą remontu, czy też modernizacji obiektu budowlanego. Wydatki te dokonane były we wrześniu 2004 r.

Po otrzymaniu w maju 2005 r. korzystnej interpretacji spółka dokonała korekty zeznania rocznego. W rezultacie, składając korektę zeznania, spółka zapłaciła mniejszy podatek, a do korekt załączyła wyjaśnienie wraz z przedmiotową interpretacją.

Otóż musimy w tym przypadku rozróżnić dwie sytuacje: pierwszą, gdy korekta następuje na korzyść podatnika, i drugą, gdy korekta następuje na korzyść fiskusa. W obu przypadkach oczywiste jest, że jeżeli zeznanie roczne zostało złożone, to korygujemy zeznanie roczne.

Natomiast jeśli chodzi o skorygowanie deklaracji miesięcznych, to w pierwszej sytuacji przepisy nie zobowiązują podatnika do korygowania deklaracji na zaliczki miesięczne (choć też nie zabraniają tego czynić), a wręcz taka korekta byłaby bezcelowa (termin do zwrotu nadpłaconych zaliczek i tak biegnie od chwili złożenia korekty).

Jeśli chodzi o drugą sytuację, to należy pamiętać, że zaległością podatkową jest również niezapłacona w terminie zaliczka obliczona w prawidłowej wysokości i choćby z tego względu należy skorygować deklaracje na zaliczki miesięczne i wpłacić je w prawidłowej wysokości, wraz z odsetkami.

Przykład 3

Odwróćmy sytuację z przykładu 2. Otrzymana przez spółkę interpretacja okazała się dla niej niekorzystna, w związku z czym spółka musi dokonać korekty kosztów za wrzesień 2004 r. Spółka nie tylko ma obowiązek złożyć korektę zeznania za 2004 r., ale też musi dokonać korekty deklaracji za wrzesień, październik i listopad 2004 r.

Zawieszenie prawa do korekty

Zawieszenie prawa do korekty deklaracji następuje w trzech przypadkach:

1) trwania postępowania podatkowego,

2) trwania kontroli podatkowej oraz

3) w okresie między zakończeniem kontroli a wszczęciem postępowania

– w zakresie zobowiązań podatkowych, których dotyczy postępowanie lub kontrola (art. 81b § 1 lit. a Ordynacji).

Co do rodzaju postępowania, to z przepisów wynika, że każde postępowanie podatkowe odnoszące się do zobowiązań podatkowych, które miały być korygowane, powoduje zawieszenie prawa do korekty.

Do momentu przedawnienia

Dopóki nie upłynie termin przedawnienia, podatnik może dokonać korekty zeznania, bez względu na to, czy pomylił się na swoją korzyść czy fiskusa. Do momentu przedawnienia można złożyć prawidłowe, skorygowane zeznanie z wnioskiem o zwrot wynikającej z niego nadpłaty. Jeśli urząd zgodzi się z korektą, po prostu zwraca nadpłatę. Jeśli nie, musi wydać decyzję odmowną, od której można się odwołać, a potem wnieść skargę do NSA (o terminach przedawnienia zobowiązań podatkowych – patrz „Serwis FK” nr 15 z br., dział „Inne podatki. Procedury”).

Jak uniknąć kary

Do końca 2002 r. obowiązywał przepis Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym wobec podatnika, który złożył korektę zeznania (deklaracji), urząd skarbowy nie mógł stosować kar przewidzianych w ustawie karnej skarbowej. Od 1 stycznia 2003 r. wykreślono go z Ordynacji. Tłumaczono to sprzecznością z art. 16 § 2 Kodeksu karnego skarbowego, według którego dla rezygnacji z ukarania nie wystarczy złożenie korekty deklaracji (zeznania) – konieczne jest wpłacenie uszczuplonego podatku. Dopiero jego wpłata powoduje, że podatnik może skorzystać z instytucji tzw. czynnego żalu, przewidzianej w tym kodeksie.

Nieprawidłowości wykryte przez urząd

Urząd skarbowy bada prawidłowość deklaracji lub zeznania w trakcie tzw. czynności sprawdzających. Polegają one na sprawdzeniu terminowości składania deklaracji (zeznań) oraz wpłacania zadeklarowanych podatków (w tym również pobieranych przez płatników oraz inkasentów), sprawdzeniu formalnej prawidłowości dokumentów, ustaleniu stanu faktycznego. W razie ujawnienia w zeznaniu błędów lub oczywistych pomyłek albo stwierdzenia, że zostało wypełnione nieprawidłowo, urząd musi zwrócić się do składającego (podatnika, płatnika, inkasenta) o udzielenie wyjaśnień i skorygowanie zeznania. Jeśli w wyniku skorygowania zeznania podatkowego podwyższeniu uległ podatek, urząd musi dodatkowo zamieścić na tym dokumencie informację, czy i w jakiej wysokości wpłacono tę zaległość.

Może się jednak zdarzyć, że mimo wpłacenia tej zaległości podatnik dodatkowo zostanie ukarany na podstawie przepisów Kodeksu karnego skarbowego. Podatnik oprócz właściwej należności musi też zapłacić odsetki od niej.

Istotny jest także art. 52 § 1 Ordynacji, który mówi, że na równi z zaległością podatkową traktuje się nadpłatę, jeżeli w zeznaniu lub w deklaracji została wykazana nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, a organ podatkowy dokonał jej zwrotu lub zaliczenia na poczet zaległości podatkowych bądź bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych.

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą składać korekty deklaracji również wówczas, gdy nie wpływa to na wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku (art. 81c Ordynacji).

Edward Jankowski

odpowiadamy na pytania: www.infor.pl/pytaniasfk

Podstawa prawna

• ustawa z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa – j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60

Zapisz się na newsletter

Najlepsze artykuły, najpoczytniejsze tematy, zmiany w prawie i porady. Skoncentrowana dawka wiadomości z różnych kategorii: prawo, księgowość, kadry, biznes, nieruchomości, pieniądze, edukacja. Zapisz się na nasz newsletter i bądź zawsze na czasie.