Nowe prawo restrukturyzacyjne służy temu, aby niewypłacalna lub zagrożona niewypłacalnością firma uniknęła ogłoszenia upadłości poprzez zawarcie układu z wierzycielami w ramach restrukturyzacji, a w kontekście postępowania sanacyjnego – poprzez przeprowadzenie działań sanacyjnych. Powyższe możliwe jest na skutek czterech procedur: postępowania o zatwierdzeniu układu, przyspieszonego postępowania układowego, postępowania układowego oraz postępowania sanacyjnego. Wybór właściwego postępowania jest zależny od kilku czynników, m.in. od sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa i ilości wierzytelności spornych. Nieoceniona w kontekście wyboru właściwej procedury może być rola doradcy restrukturyzacyjnego.
Gdy stopień ryzyka związany z niewykonaniem zobowiązania przez kontrahentów jest wysoki, a panująca obecnie dynamika stosunków gospodarczych związana jest ze wzmożonym wzrostem wymiany towarów i usług, wierzyciel powinien wykorzystywać wszelkie możliwe sposoby prawnego zabezpieczenia należytego wykonania zobowiązania przez swoich dłużników. Z kolei dłużnik, w przypadku braku możliwości terminowego wykonania świadczenia, w celu uniknięcia powstania długu, którego nie będzie w stanie spłacić przy wykorzystaniu swoich aktywów, powinien podjąć wszelkie działania, które pozwolą mu na poprawę jego sytuacji.