REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 56 poz. 591

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 228 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego zarządza się, co następuje:

§ 1.

Określenia użyte w rozporządzeniu oznaczają:

1) żołnierz – żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową,

2) dowódca – dowódcę wydzielonej jednostki wojskowej, w której wykonuje się karę ograniczenia wolności, orzeczoną wobec żołnierzy zasadniczej służby wojskowej,

3) jednostka – wydzieloną jednostkę wojskową, w której żołnierze zasadniczej służby wojskowej odbywają karę ograniczenia wolności,

4) skazany – żołnierza zasadniczej służby wojskowej, wobec którego orzeczono karę ograniczenia wolności,

5) kara – karę ograniczenia wolności orzeczoną wobec żołnierza zasadniczej służby wojskowej,

6) sąd – wojskowy sąd garnizonowy, w którego okręgu kara ograniczenia wolności orzeczona wobec żołnierza zasadniczej służby wojskowej jest lub ma być wykonana,

7) kurator – wojskowego kuratora społecznego powołanego przy wojskowym sądzie garnizonowym, w którego okręgu kara ograniczenia wolności orzeczona wobec żołnierza zasadniczej służby wojskowej jest lub ma być wykonana.

§ 2.

1. Dowódca jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę, po otrzymaniu odpisu prawomocnego orzeczenia ze wzmianką o wykonalności oraz wezwania skazanego do stawienia się w jednostce niezwłocznie kieruje go do jednostki, powiadamiając o tym wcześniej jej dowódcę.

2. Do skierowania, o którym mowa w ust. 1, oraz przyjęcia skazanego stosuje się odpowiednio zasady i tryb dotyczące przeniesienia żołnierza do innej jednostki wojskowej, określone w odrębnych przepisach.

§ 3.

Dowódca jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę wojskową, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić sąd wojskowy, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, o przeszkodach uniemożliwiających skierowanie do odbycia kary, w szczególności uzasadniających odroczenie jej wykonania.

§ 4.

Stawienie się skazanego do odbycia kary następuje z chwilą zgłoszenia się lub doprowadzenia skazanego do jednostki.

§ 5.

1. Dowódca niezwłocznie informuje sąd wojskowy, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, oraz dowódcę jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę wojskową, o niestawieniu się skazanego do odbycia kary.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dowódca jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę wojskową, jest obowiązany podjąć czynności zmierzające do zapewnienia stawienia się skazanego w jednostce, określone w odrębnych przepisach.

§ 6.

Dowódca jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić sąd i kuratora o:

1) dacie rozpoczęcia i zakończenia wykonywania kary,

2) opuszczeniu jednostki przez skazanego bez zgody przełożonych,

3) niepodjęciu szkolenia,

4) nieprzestrzeganiu regulaminu wykonywania kary i zasad porządku wojskowego,

5) wymierzeniu kary dyscyplinarnej i zastosowaniu środków dyscyplinarnych,

6) wykonaniu lub uchylaniu się od wykonania obowiązków określonych w art. 36 § 2 Kodeksu karnego,

7) zwolnieniu z czynnej służby wojskowej, z zastrzeżeniem § 19.

§ 7.

W czasie odbywania kary skazanego można przenieść do innej jednostki tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach i za zgodą sędziego penitencjarnego.

§ 8.

1. Dowódca jednostki ustala porządek dnia, który w szczególności powinien określać:

1) czas szkolenia programowego, treningów i innych zajęć szkoleniowych o zwiększonych wymaganiach w zakresie sprawności fizycznej skazanych,

2) czas wykonywania prac porządkowych,

3) czas wolny,

4) zasady poruszania się skazanych po terenie jednostki oraz miejsca przebywania w czasie wolnym,

5) terminy i miejsce przyjmowania skazanych w sprawach skarg, meldunków i wniosków,

6) czas i miejsce dokonywania zakupów,

7) miejsce, porę dnia i sposób odbywania odwiedzin.

2. Skazanego, po jego stawieniu się w jednostce, zaznajamia się z obowiązującym porządkiem dnia.

3. Dowódca jest obowiązany pouczyć skazanego o obowiązku przestrzegania regulaminu wykonywania kary, w tym porządku dnia.

§ 9.

Skazani podlegają szkoleniu wojskowemu według programu ustalonego dla jednostki przez dowódcę rodzaju sił zbrojnych, któremu jednostka podlega. Szkolenie powinno zmierzać do wzmożenia poczucia dyscypliny społecznej i wojskowej, w szczególności kształtowania społecznie pożądanej postawy skazanego oraz utrwalania jego wiedzy wojskowej, jak również zwiększenia sprawności fizycznej.

§ 10.

1. Skazany może opuścić jednostkę tylko na podstawie przepustki jednorazowej, wydanej wyłącznie przez dowódcę, jeżeli:

1) wyróżnia się wzorową postawą, a zwłaszcza pilnością w służbie i w szkoleniu,

2) jest uzasadnione przypuszczenie, że w czasie pobytu poza jednostką będzie przestrzegał porządku prawnego.

2. Urlopu, poza okolicznościowym i zdrowotnym, można udzielić skazanemu, którego postawa w czasie odbywania kary uzasadnia przypuszczenie, że w czasie pobytu poza jednostką będzie przestrzegał porządku prawnego, po odbyciu przez skazanego co najmniej połowy kary.

§ 11.

Czas przebywania skazanego poza jednostką, na podstawie przepustki oraz w ramach urlopu, zalicza się do okresu odbywania kary, chyba że sędzia penitencjarny zarządzi inaczej w przypadku, gdy skazany w tym czasie nadużył zaufania.

§ 12.

1. Skazany ma prawo do korzystania z jednych odwiedzin w tym samym dniu. Odwiedziny trwają sześćdziesiąt minut.

2. Dowódca może zezwolić na przedłużenie odwiedzin lub zwiększenie liczby odwiedzin w czasie nie zakłócającym porządku dnia ustalonego w jednostce.

3. W razie naruszenia przez skazanego lub osobę odwiedzającą sposobu odwiedzin, można je przerwać lub zakończyć przed czasem.

4. Sposób odbywania odwiedzin podaje się do wiadomości osobom odwiedzającym.

§ 13.

Skazany ma prawo bezpośredniego zwracania się do osób, które kontrolują wykonanie kary, ze sprawami związanymi z jej wykonaniem.

§ 14.

Skargi, prośby, meldunki i wnioski skazanego dotyczące wykonywania kary oraz sposób ich załatwienia podlegają ewidencjonowaniu przez osobę wyznaczoną przez dowódcę.

§ 15.

Skargi, prośby, meldunki i wnioski skazanego związane z wykonywaniem kary dowódca niezwłocznie przedstawia sędziemu penitencjarnemu.

§ 16.

1. Prawo kontrolowania jednostki w zakresie wykonywania kary, poza osobami określonymi w odrębnych przepisach, ma również kurator.

2. Kurator ma prawo w szczególności do:

1) przeprowadzenia rozmowy ze skazanym bez udziału innych osób,

2) wglądu w prowadzoną dokumentację.

3. O wynikach kontroli kurator niezwłocznie informuje pisemnie sędziego penitencjarnego i dowódcę.

§ 17.

Odpowiedzialni za organizowanie i nadzorowanie odbywania kary żołnierze i pracownicy jednostki są obowiązani do:

1) prowadzenia dokumentacji wymaganej przez sąd wojskowy i kuratora,

2) uczestniczenia w posiedzeniach sądu wojskowego w postępowaniu wykonawczym,

3) udziału w szkoleniach organizowanych przez sądy wojskowe.

§ 18.

1. Dowódca, co najmniej raz na dwa miesiące, składa sędziemu penitencjarnemu pisemne sprawozdanie o zachowaniu się skazanego.

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności informację, czy skazany wykonuje nałożone obowiązki, przestrzega porządku prawnego i zasad dyscypliny wojskowej, a także o podjętych i planowanych czynnościach w stosunku do skazanego, zmierzających do osiągnięcia celów wychowawczych kary.

§ 19.

Dowódca, co najmniej trzydzieści dni przed zwolnieniem skazanego z zasadniczej służby wojskowej, powiadamia pisemnie sąd o przewidywanym zwolnieniu, dołączając sprawozdanie o zachowaniu się żołnierza.

§ 20.

Do żołnierzy zasadniczej służby wojskowej odbywających karę ograniczenia wolności w wydzielonej jednostce wojskowej stosuje się odrębne przepisy dotyczące odbywania czynnej służby wojskowej, o ile rozporządzenie nie stanowi inaczej.

§ 21.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r.

Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz

Metryka