Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 218 poz. 1437

Na podstawie art. 223zza ust. 5 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66, Nr 81, poz. 530, Nr 126, poz. 853 i Nr 127, poz. 858) zarządza się, co następuje:

1) ubezpieczeń na życie, o których mowa w dziale I załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, zwanej dalej „ustawą”, lub

2) pozostałych ubezpieczeń osobowych oraz ubezpieczeń majątkowych, o których mowa w dziale II załącznika do ustawy.

1) umowie reasekuracji – należy przez to rozumieć umowę reasekuracji czynnej i umowę retrocesji czynnej;

2) identyfikatorze metody tworzenia rezerwy – należy przez to rozumieć identyfikator metody tworzenia rezerwy zgodny z informacją w zakresie metod wykorzystanych przy tworzeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego.

1) działu I załącznika do ustawy sporządza się zgodnie z § 4;

2) działu II załącznika do ustawy sporządza się zgodnie z § 5;

3) działu I i II załącznika do ustawy sporządza się oddzielnie w zakresie reasekuracji ubezpieczeń działu I załącznika do ustawy zgodnie z § 4 i w zakresie reasekuracji ubezpieczeń działu II załącznika do ustawy zgodnie z § 5.

1) osobno dla reasekuracji ubezpieczeń indywidualnych i reasekuracji ubezpieczeń grupowych;

2) w podziale na dane dotyczące umów reasekuracji proporcjonalnej i umów reasekuracji nieproporcjonalnej.

2. Raport o stanie portfela reasekuracji zawiera informacje w zakresie:

1) przypisu składki brutto w ostatnim roku obrotowym;

2) rezerwy składek;

3) rezerwy na niewypłacone odszkodowania i świadczenia;

4) rezerwy ubezpieczeń na życie;

5) pozostałych rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, sporządzane osobno dla każdej rezerwy;

6) metod wykorzystanych przy tworzeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych;

7) spełnienia warunków określonych w ust. 5 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 października 2009 r. w sprawie sposobu wyliczenia wysokości marginesu wypłacalności zakładów reasekuracji oraz minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego dla rodzajów reasekuracji (Dz. U. Nr 169, poz. 1330 i Nr 226, poz. 1823), w przypadku gdy przy obliczaniu marginesu wypłacalności dla umów reasekuracji, którym podlegają umowy ubezpieczenia choroby, o których mowa w grupie 5 działu I załącznika do ustawy, stosuje się zmniejszenie parametrów procentowych zgodnie z ust. 5 załącznika nr 3 do tego rozporządzenia.

3. W zakresie poszczególnych rezerw, o których mowa w ust. 2 pkt 2–5, w raporcie podaje się:

1) rodzaj rezerwy;

2) opis portfela reasekuracji, dla którego dana rezerwa jest tworzona;

3) identyfikator metody tworzenia rezerwy;

4) uzasadnienie istnienia warunków umożliwiających stosowanie danej metody;

5) wysokość rezerwy brutto;

6) wysokość rezerwy na udziale retrocesjonariusza;

7) wysokość rezerwy na udziale własnym;

8) informację o przeprowadzeniu i wyniku badania adekwatności wysokości rezerwy.

4. W zakresie rezerwy, o której mowa w ust. 2 pkt 3, podaje się również informację o odszkodowaniach i świadczeniach brutto wypłaconych w roku obrotowym.

5. W zakresie rezerwy, o której mowa w ust. 2 pkt 4, podaje się również informacje o założeniach technicznych przyjętych przy tworzeniu rezerwy:

1) wysokości technicznych stóp procentowych stosowanych przy ustalaniu wysokości rezerwy;

2) stosowanych tablicach trwania życia;

3) pozostałych założeniach technicznych.

6. W przypadku gdy zakład reasekuracji stosuje różne metody przy ustalaniu wysokości którejkolwiek rezerwy, o której mowa w ust. 3 pkt 5–7, dla każdej rezerwy ustalanej daną metodą podaje się:

1) wysokość rezerwy;

2) opis portfela reasekuracji, dla którego dana rezerwa jest tworzona;

3) identyfikator metody tworzenia rezerwy;

4) uzasadnienie istnienia warunków umożliwiających stosowanie danej metody;

5) informację o przeprowadzeniu i wyniku badania adekwatności wysokości rezerwy.

7. W zakresie metod wykorzystanych przy tworzeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, o których mowa w § 33 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji (Dz. U. Nr 226, poz. 1825), na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego dla każdej metody osobno podaje się:

1) identyfikator metody tworzenia rezerwy;

2) klasyfikację metody zgodnie z § 33 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji;

3) opis metody.

8. W zakresie metod wykorzystanych przy tworzeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, o których mowa w § 33 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji, na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego dla każdej metody osobno podaje się również:

1) opis założeń, których spełnienie jest niezbędnym warunkiem stosowania metody;

2) opis wykorzystywanych danych w stosowanej metodzie.

1) umów reasekuracji obligatoryjnej proporcjonalnej;

2) umów reasekuracji obligatoryjnej nieproporcjonalnej;

3) umów reasekuracji fakultatywnej.

2. Raport o stanie portfela reasekuracji zawiera informacje w zakresie:

1) rezerwy składek;

2) rezerwy na niewypłacone odszkodowania i świadczenia;

3) rezerwy na wyrównanie szkodowości (ryzyka);

4) pozostałych rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, sporządzane osobno dla każdej rezerwy;

5) metod wykorzystanych przy tworzeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych;

6) spełnienia warunków określonych w ust. 5 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 października 2009 r. w sprawie sposobu wyliczenia wysokości marginesu wypłacalności zakładów reasekuracji oraz minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego dla rodzajów reasekuracji, w przypadku gdy przy obliczaniu marginesu wypłacalności dla umów reasekuracji, którym podlegają umowy ubezpieczenia choroby, o których mowa w grupie 2 działu II załącznika do ustawy, stosuje się zmniejszenie parametrów procentowych zgodnie z ust. 5 załącznika nr 3 do tego rozporządzenia.

3. W zakresie poszczególnych rezerw, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 4, w raporcie podaje się:

1) rodzaj rezerwy;

2) klasę rachunkową;

3) opis portfela reasekuracji, dla którego dana rezerwa jest tworzona;

4) identyfikator metody tworzenia rezerwy;

5) uzasadnienie istnienia warunków umożliwiających stosowanie danej metody;

6) wysokość rezerwy brutto;

7) wysokość rezerwy na udziale retrocesjonariusza;

8) wysokość rezerwy na udziale własnym;

9) informację o przeprowadzeniu i wyniku badania adekwatności wysokości rezerwy.

4. W zakresie rezerwy, o której mowa w ust. 2 pkt 1, podaje się również informację o składce przypisanej brutto w roku obrotowym.

5. W zakresie rezerwy, o której mowa w ust. 2 pkt 2, podaje się również informację o odszkodowaniach i świadczeniach brutto wypłaconych w roku obrotowym.

6. W przypadku gdy zakład reasekuracji stosuje różne metody przy ustalaniu wysokości którejkolwiek rezerwy, o której mowa w ust. 3 pkt 6–8, dla każdej rezerwy ustalanej daną metodą podaje się:

1) wysokość rezerwy;

2) opis portfela reasekuracji, dla którego dana rezerwa jest tworzona;

3) identyfikator metody tworzenia rezerwy;

4) uzasadnienie istnienia warunków umożliwiających stosowanie danej metody;

5) informację o przeprowadzeniu i wyniku badania adekwatności wysokości rezerwy.

7. W zakresie rezerwy, o której mowa w ust. 2 pkt 3, podaje się informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 4–8, oraz informację o klasie rachunkowej, a w przypadku grupy 14 działu II załącznika do ustawy – informację o grupie ubezpieczeń. Przepisów ust. 1 i 6 nie stosuje się.

8. W zakresie metod wykorzystanych przy tworzeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, o których mowa w § 33 ust. 2 i 3 oraz ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji, na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego dla każdej metody osobno podaje się:

1) identyfikator metody tworzenia rezerwy;

2) klasyfikację metody zgodnie z § 33 ust. 2 i 3 oraz ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji;

3) opis metody.

9. W zakresie metod wykorzystanych przy tworzeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, o których mowa w § 33 ust. 2 i ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji, na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego dla każdej metody osobno podaje się:

1) opis założeń, których spełnienie jest niezbędnym warunkiem stosowania metody;

2) opis wykorzystywanych danych w stosowanej metodzie.

Minister Finansów: w z. W. Szczuka

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – instytucje finansowe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 216, poz. 1592).