Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 678

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 21 grudnia 2011 r. w Warszawie została podpisana Umowa ramowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o współpracy transgranicznej w ratownictwie medycznym, w następującym brzmieniu:

Umowa ramowa

między

Rzecząpospolitą Polską

a

Republiką Federalną Niemiec

o

współpracy transgranicznej w ratownictwie medycznym

Rzeczpospolita Polska

i

Republika Federalna Niemiec,

zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

mając na uwadze artykuł 12 Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy podpisanego w Bonn dnia 17 czerwca 1991 roku,

pragnąc stworzyć podstawy dla pogłębionej współpracy transgranicznej w ratownictwie medycznym,

pragnąc uprościć procedury administracyjne przy uwzględnieniu przepisów prawa wspólnotowego i orzecznictwa Unii Europejskiej,

zdecydowane ułatwiać i wspierać tę współpracę poprzez zawieranie porozumień o współpracy w zakresie ratownictwa medycznego przy poszanowaniu prawa wewnętrznego i zobowiązań międzynarodowych Umawiających się Stron,

uzgodniły, co następuje:

Pojęcia użyte w niniejszej Umowie oznaczają, co następuje:

1) „stan nagły” – stan polegający na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasie pojawieniu się objawów znacznego pogorszenia zdrowia lub utraty życia, wymagający natychmiastowego przeprowadzenia czynności ratunkowych i leczenia;

2) „działania ratunkowe” – działania wykonywane wobec osób w stanie nagłym. Działania te obejmują przyjęcie zgłoszenia, wysłanie zespołu ratunkowego na miejsce akcji, wykonywanie czynności ratunkowych i transport do najbliższego pod względem czasu dotarcia i właściwego ze względu na stan pacjenta podmiotu leczniczego, wskazanego przez dyspozytora tej z Umawiających się Stron, na terytorium której znajduje się miejsce akcji;

3) „czynności ratunkowe” – czynności ratujące życie lub zdrowie wykonywane przez osoby uprawnione z użyciem leków i sprzętu medycznego w warunkach poza podmiotami leczniczymi;

4) „usługodawcy ratownictwa medycznego” – osoby fizyczne i prawne dysponujące zespołami ratunkowymi i odpowiedzialne za ich funkcjonowanie;

5) „zespoły ratunkowe” – zespoły, w skład których wchodzą osoby uprawnione do wykonywania czynności ratunkowych w warunkach pozaszpitalnych i wyposażone w specjalistyczny pojazd sanitarny spełniający cechy techniczne i jakościowe europejskich norm zharmonizowanych, leki i sprzęt medyczny oraz środki łączności;

6) „miejsce akcji” – miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące stan nagły, i obszar, na który rozciągają się skutki tego zdarzenia;

7) „dyspozytor” – osoba uprawniona do przyjmowania informacji o osobach będących w stanie nagłym oraz uprawniona do wysyłania zespołów ratunkowych na miejsce akcji;

8) „rejon działania zespołów ratunkowych w obszarze przygranicznym” – rejon działania zespołów ratunkowych uwzględniający parametry czasu ich dotarcia na miejsce akcji od chwili przyjęcia zgłoszenia przez dyspozytora, określony w porozumieniach o współpracy.

Celem niniejszej Umowy ramowej jest określenie ram prawnych współpracy transgranicznej w ratownictwie medycznym między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec dla zapewnienia na obszarze przygranicznym możliwie jak najlepszej opieki w zakresie ratownictwa medycznego wszystkim osobom, które stale lub czasowo przebywają na tym obszarze.

Niniejsza Umowa ramowa obowiązuje w obszarze przygranicznym:

– Rzeczypospolitej Polskiej: w województwach dolnośląskim, lubuskim i zachodniopomorskim;

– Republiki Federalnej Niemiec: w krajach związkowych Brandenburgia, Meklemburgia-Pomorze Przednie i Saksonia.

1. W celu realizacji Umowy ramowej mogą być zawierane porozumienia o współpracy.

2. Do zawierania porozumień o współpracy, ich realizacji i nadzorowania uprawnione są:

– w Rzeczypospolitej Polskiej: Wojewoda Dolnośląski, Wojewoda Lubuski, Wojewoda Zachodniopomorski;

– w Republice Federalnej Niemiec kraje związkowe: Meklemburgia-Pomorze Przednie, Brandenburgia i Saksonia oraz powiaty i miasta na prawach powiatów.

3. Porozumienia o współpracy, o których mowa w ustępie 1, określają warunki i zasady współpracy dotyczące w szczególności:

1) sposobu prowadzenia działań ratunkowych po obu stronach granicy;

2) warunków przyjmowania lub odrzucenia zgłoszeń oraz wysyłania zespołów ratunkowych;

3) warunków zakończenia działań ratunkowych na miejscu akcji;

4) określenia rejonów działania dla poszczególnych zespołów ratunkowych;

5) organizacji i koordynacji technicznej łączności powiadamiania;

6) używania sygnałów świetlnych i dźwiękowych przez specjalistyczne pojazdy sanitarne zgodnie z obowiązującym prawem wewnętrznym każdej z Umawiających się Stron oraz wewnętrznym podziałem kompetencji;

7) identyfikacji usługodawców ratownictwa medycznego oraz zespołów ratunkowych;

8) ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej usługodawców ratownictwa medycznego za szkody wyrządzone przy wykonywaniu działań ratunkowych na obszarze drugiej Umawiającej się Strony, zgodnie z wewnętrznym podziałem kompetencji oraz z obowiązującym prawem wewnętrznym każdej z Umawiających się Stron;

9) ewidencjonowania przeprowadzonych działań ratunkowych;

10) inicjatyw mających na celu intensyfikację i poprawę komunikacji, organizacji i realizacji transgranicznych działań ratunkowych, między innymi poprzez wspólne szkolenia (na przykład kursy językowe);

11) oceny i kontroli jakości oraz bezpieczeństwa prowadzonych działań ratunkowych;

12) szczegółów przewidzianego w artykule 8 niniejszej Umowy ramowej przejęcia kosztów dotyczących transgranicznych działań ratunkowych przez strony, które zgodnie z ustępem 2 zawierają porozumienia o współpracy.

1. Osoby wykonujące czynności ratunkowe w ramach niniejszej Umowy ramowej nie podlegają obowiązkowi rejestracji lub uprzedniego poinformowania o zamiarze wykonywania medycznych czynności ratunkowych i uzyskania dodatkowych zezwoleń w zakresie wykonywania tych czynności na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. Ponadto osoby te są zwolnione z obowiązku członkostwa w izbach zawodowych drugiej Umawiającej się Strony.

2. Osoby prowadzące działania ratunkowe w ramach niniejszej Umowy ramowej działają zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami zawodowymi i stanem wiedzy medycznej oraz z poszanowaniem przepisów prawa Umawiającej się Strony, na terytorium której prowadzone są działania ratunkowe.

1. Osoby wjeżdżające z terytorium Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w ramach podejmowanych działań ratunkowych w stanach nagłych, są zwolnione z obowiązku posiadania ważnego dokumentu podróży oraz wizy lub innego dokumentu uprawniającego do wjazdu i pobytu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, jeśli są wymagane. Zwolnienie kończy się z chwilą, gdy uzyskanie dokumentów umożliwiających pobyt na tym terytorium lub złożenie do właściwych organów wniosku o ich wydanie stanie się możliwe, biorąc pod uwagę szczególne okoliczności danego wypadku i pierwszeństwo uzyskania pomocy.

2. W przypadku braku możliwości uzyskania właściwych dokumentów umożliwiających pobyt na terytorium Umawiającej się Strony udzielającej pomocy, Umawiająca się Strona, z terytorium której nastąpił wjazd, przyjmie osoby, którym na terytorium drugiej Umawiającej się Strony udzielono pomocy w stanach nagłych, bez dodatkowych formalności i bez zbędnej zwłoki.

3. W przypadku tymczasowego przywrócenia kontroli granicznych na wspólnej granicy zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającym wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) lub innym aktem prawnym, uzupełniającym lub zastępującym to rozporządzenie, przekraczanie granicy odbywa się w wyznaczonych przejściach granicznych. W szczególnych przypadkach przekraczanie granicy może odbywać się także poza wyznaczonymi przejściami granicznymi, po uprzednim powiadomieniu właściwych organów granicznych drugiej Umawiającej się Strony. Powyższe nie narusza ustępu 1.

1. Specjalistyczne pojazdy sanitarne Umawiającej się Strony w trakcie prowadzenia działań ratunkowych na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w ramach niniejszej Umowy ramowej, traktowane są jak pojazdy uprzywilejowane drugiej Umawiającej się Strony, zgodnie z jej przepisami o ruchu drogowym.

2. Wyposażenie zespołów ratunkowych, niezbędne do wykonywania działań ratunkowych spełnia wymagania określone w przepisach prawa krajowego tej Umawiającej się Strony, z której pochodzi zespół ratunkowy i nie będzie przedmiotem zakazów lub ograniczeń stosowanych do wwozu lub wywozu.

3. Każda z Umawiających się Stron uznaje dokumenty dopuszczenia specjalistycznych pojazdów sanitarnych do ruchu, prawa jazdy, prawa do prowadzenia pojazdów mechanicznych, wyposażenie techniczne, pozwolenia i inne wymogi konieczne do spełnienia celem przeprowadzenia działań ratunkowych w stanach nagłych, dopuszczone przepisami prawa drugiej Umawiającej się Strony.

4. Posiadanie w celach medycznych oraz stosowanie przez zespoły ratunkowe dopuszczonych do obrotu środków odurzających i substancji psychotropowych regulują przepisy prawa krajowego każdej z Umawiających się Stron, określone w załączniku do niniejszej Umowy ramowej.

1. Kwestie związane z przejęciem kosztów działań ratunkowych uregulowane zostaną w porozumieniach o współpracy. Powinny one przewidywać, iż koszty transgranicznych działań ratunkowych nie będą zwracane państwu udzielającemu pomocy.

2. Postanowienia rozporządzeń Unii Europejskiej o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego pozostają nienaruszone.

Dane osobowe podlegają ochronie zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 roku w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych, jak również z odpowiednimi krajowymi przepisami wykonawczymi.

1. Tworzy się Komisję Wspólną, złożoną z równej liczby przedstawicieli właściwych organów każdej z Umawiających się Stron. Powierza się jej monitorowanie prawidłowej realizacji postanowień niniejszej Umowy ramowej oraz ewentualnie proponowanie koniecznych zmian w jej treści. Posiedzenia Komisji Wspólnej odbywają się nie rzadziej niż raz w roku oraz, w razie potrzeby, na wniosek jednej z Umawiających się Stron.

2. Koszty organizacji posiedzenia Komisji Wspólnej ponosi organizująca posiedzenie Umawiająca się Strona. Szczegóły organizacyjne dotyczące trybu prac Komisji Wspólnej zostaną uregulowane w jej regulaminie.

3. Różnice zdań w zakresie stosowania bądź interpretacji niniejszej Umowy ramowej będą rozwiązywane przez Komisję Wspólną w ścisłej współpracy z właściwymi w danym przypadku organami Umawiających się Stron. Jeżeli osiągnięcie porozumienia byłoby niemożliwe, wówczas różnice zdań odnośnie stosowania i interpretacji niniejszej Umowy zostaną przekazane do rozwiązania drogą dyplomatyczną.

Strony niniejszej Umowy ramowej zobowiązują się do niezwłocznego przekazywania drugiej Umawiającej się Stronie wszelkich informacji o zmianach w systemach organizacyjnych i prawnych, które mogą wpłynąć na realizację niniejszej Umowy ramowej.

Niniejsza Umowa ramowa nie narusza praw i obowiązków Umawiających się Stron, wynikających z innych umów międzynarodowych, w szczególności z Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o wzajemnej pomocy podczas katastrof i klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków, podpisanej w Warszawie w dniu 10 kwietnia 1997 roku.

Zmiany i uzupełnienia załącznika do niniejszej Umowy ramowej będą dokonywane w formie wymiany not dyplomatycznych.

1. Niniejsza Umowa ramowa jest zawarta na czas nieokreślony.

2. Każda z Umawiających się Stron niniejszej Umowy ramowej może ją w każdej chwili wypowiedzieć poprzez pisemną notyfikację przekazaną drogą dyplomatyczną. Wypowiedzenie to staje się skuteczne po upływie dwunastu miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji o wypowiedzeniu przez drugą Umawiającą się Stronę.

3. Zmiany niniejszej Umowy ramowej wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.

1. Umawiające się Strony poinformują się wzajemnie drogą dyplomatyczną o spełnieniu wewnętrznych warunków prawnych niezbędnych do wejścia w życie niniejszej Umowy ramowej.

2. Niniejsza Umowa ramowa wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia otrzymania ostatniej noty.

Sporządzono w Warszawie dnia 21 grudnia 2011 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc.

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 14 lutego 2013 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk

Załącznik
do
Umowy ramowej
między
Rzecząpospolitą Polską
a
Republiką Federalną Niemiec
o współpracy transgranicznej w ratownictwie medycznym

Przepisy dotyczące zasad stosowania środków odurzających przewożonych przez zespoły ratunkowe:

W Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się:

1) ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485, z późn. zm.);

2) ustawę z dnia 6 września 2001 r. – Prawo Farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.);

3) rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 13 stycznia 2003 r. w sprawie preparatów zawierających środki odurzające lub substancje psychotropowe, które mogą być posiadane w celach medycznych, po uzyskaniu zgody wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego (Dz. U. Nr 37, poz. 324);

4) rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 11 września 2006 r. w sprawie środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów kategorii 1 i preparatów zawierających te środki lub substancje (Dz. U. Nr 169, poz. 1216, z późn. zm.);

5) rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 grudnia 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu medycznych czynności ratunkowych, które mogą być podejmowane przez ratownika medycznego (Dz. U. z 2007 r. Nr 4, poz. 33, z późn. zm.);

6) rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 listopada 2007 r. w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną samodzielnie bez zlecenia lekarskiego (Dz. U. Nr 210, poz. 1540).

W Republice Federalnej Niemiec stosuje się:

1) § 4 ust. 1 pkt 4 ustawy o środkach odurzających (Betäubungsmittelgesetz – BtMG) w związku z § 15 rozporządzenia w sprawie obrotu środkami odurzającymi w handlu zagranicznym (Betäubungsmittelaußenhandels-Verordnung – BtMAHV) oraz

2) § 2 i § 6 rozporządzenia regulującego warunki wystawiania recept, wydawania z aptek oraz ewidencji środków odurzających (Betäubungsmittel-Verschreibungsverordnung – BtMVV).

Wersja w języku niemieckim