Nawet grzywna za odmowę sprostowania

Czytelniczka była zatrudniona w spółdzielni, która rozwiązała z nią umowę o pracę za wypowiedzeniem, wskazując jako przyczynę niewłaściwe wykonywanie pracy. W świadectwie pracy spółdzielnia podała, że rozwiązanie nastąpiło z winy pracownicy w trybie art. 52 k.p. Kobieta w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa wystąpiła do pracodawcy o jego sprostowanie, gdy ten odmówił, wniosła powództwo do sądu pracy, domagając się sprostowania świadectwa pracy. Wskazała, że sposób rozwiązania umowy o pracę podany, w świadectwie pracy jest niezgodny z prawdą. Sąd uwzględnił jej powództwo, nakazał pracodawcy sprostowanie świadectwa pracy poprzez wpisanie, że umowa o pracę uległa rozwiązaniu za wypowiedzeniem (art. 30 par. 1 pkt 2 k.p.). Po uprawomocnieniu się wyroku czytelniczka zwróciła się do spółdzielni o wydanie jej sprostowanego świadectwa. Ponieważ firma uchylała się od tego obowiązku, kobieta wystąpiła do sądu o wykonanie wyroku. Sąd wyznaczył prezesowi zarządu spółdzielni 3 dni na wydanie sprostowanego świadectwa pracy. Stwierdził, że w przypadku niezrealizowania tego obowiązku wymierzy mu grzywnę 800 zł. Ponieważ prezes nie wykonał wyroku, sąd wymierzył mu 800 zł grzywny, orzekł równocześnie 80 dni aresztu (jeden dzień aresztu jako odpowiadający 10 zł) w przypadku nieuiszczenia grzywny. Prezes wydał w końcu sprostowane świadectwo pracy.

W świadectwie pracodawca powinien podać: informacje o okresie i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowiskach, trybie rozwiązania albo okolicznościach wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i ubezpieczeniowych.