Dziennik Ustaw - rok 1990 nr 83 poz. 484

Na podstawie art. 30 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz. U. Nr 36, poz. 206 i Nr 66, poz. 390) zarządza się, co następuje:

1) wskaźniki wysokości wynagrodzenia (dochodu, przychodu, podstawy wymiaru składek), o których mowa w art. 28 ust. 2 ustawy,

2) okresy zatrudnienia (ubezpieczenia) oraz okresy równorzędne i zaliczalne do okresów zatrudnienia.

2. Ustaleń, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z urzędu, a jeżeli prawo do emerytury lub renty jest zawieszone - na wniosek osoby zainteresowanej.

3. W razie stwierdzenia braku w aktach rentowych wymaganych dowodów dotyczących wynagrodzenia (dochodu, przychodu, podstawy wymiaru składek) lub zatrudnienia (ubezpieczenia), organ rentowy podejmuje postępowanie w celu uzyskania od osoby zainteresowanej tych dowodów.

1) określenie podstawy wymiaru emerytury lub renty, podlegającej przyjęciu w myśl art. 28 ust. 3 ustawy do ustalenia tego wskaźnika,

2) obliczenie średniej przeciętnych wynagrodzeń w gospodarce uspołecznionej w okresach, z których wynagrodzenie (dochód, przychód, podstawa wymiaru składek) zostały przyjęte do podstawy wymiaru, o której mowa w pkt 1,

3) określenie stosunku podstawy wymiaru emerytury lub renty, o której mowa w pkt 1, do średniej przeciętnych wynagrodzeń, o której mowa w pkt 2, i wyrażenie tego stosunku w procentach z zaokrągleniem do setnych części procentu.

2. Ustalenie wskaźnika wysokości wynagrodzenia w myśl ust. 1 następuje z uwzględnieniem § 4-7.

3. Podstawę wymiaru emerytury lub renty oraz średnią przeciętnych miesięcznych wynagrodzeń w gospodarce uspołecznionej zaokrągla się do pełnego złotego w górę.

2. Wynagrodzenie (dochód, przychód, podstawę wymiaru składek) przyjmuje się bez zwiększeń przewidzianych w przepisach:

1) § 4 uchwały nr 19 Rady Ministrów z dnia 1 lutego 1988 r. w sprawie podwyższenia emerytur i rent (Monitor Polski Nr 3, poz. 22, Nr 9, poz. 76 i Nr 30, poz. 264),

2) § 9a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1989 r. w sprawie podwyższenia świadczeń emerytalno-rentowych od dnia 1 lipca 1989 r. (Dz. U. Nr 38, poz. 208 i Nr 50, poz. 291 oraz z 1990 r. Nr 3, poz. 17).

3. W odniesieniu do świadczeń, w których podstawę wymiaru ustalono z zastosowaniem przepisów:

1) rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 25 lipca 1972 r. w sprawie ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent dla nauczycieli (Dz. U. Nr 32, poz. 219 i z 1977 r. Nr 11, poz. 47),

2) rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 31 sierpnia 1972 r. w sprawie ustalania podstawy wymiaru emerytury lub renty pracownikom otrzymującym wynagrodzenie zwolnione od podatku od wynagrodzeń i składki na cele emerytalne (Dz. U. Nr 39, poz. 258),

3) § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 1981 r. w sprawie szczególnych zasad przechodzenia na emeryturę pracowników uspołecznionych zakładów pracy w okresie do dnia 31 grudnia 1981 r. (Dz. U. Nr 19, poz. 95 i Nr 28, poz. 145 oraz z 1982 r. Nr 25, poz. 177),

4) § 4 uchwały nr 100 Rady Ministrów z dnia 21 lipca 1978 r. w sprawie wcześniejszego przechodzenia na emeryturę pracowników uspołecznionych zakładów pracy w okresie do dnia 30 czerwca 1979 r. (Monitor Polski Nr 26, poz. 91),

za faktyczne przeciętne wynagrodzenie uważa się tę podstawę wymiaru.

1) dla świadczeń obliczonych od podstawy wymiaru wyrażonej w jednostkach pieniężnych obowiązujących do dnia 29 października 1950 r. - stosunek tej podstawy, przeliczonej według relacji 100 zł równe 3 zł, do przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej z października 1950 r.,

2) dla świadczeń, których podstawa wymiaru nie mogła być niższa niż najniższe wynagrodzenie lub półtorakrotne najniższe wynagrodzenie - stosunek podstawy wymiaru do przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej za miesiąc, w którym wprowadzono kwotę najniższego wynagrodzenia, od której ustalono podstawę wymiaru,

3) dla świadczeń, których podstawa wymiaru została ustalona w myśl przepisów § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 1975 r. w sprawie podstawy wymiaru renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, świadczeń dla pracowników, którzy ulegli wypadkom w szczególnych okolicznościach, oraz świadczeń dla osób nie będących pracownikami (Dz. U. Nr 33, poz. 179 i z 1977 r. Nr 10, poz. 40) - stosunek tej podstawy wymiaru do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej za miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o świadczenie,

4) dla świadczeń, których podstawa wymiaru została ustalona w myśl przepisów § 3 rozporządzenia, o którym mowa w pkt 3 - stosunek tej podstawy wymiaru do średniej przeciętnych miesięcznych wynagrodzeń w gospodarce uspołecznionej z miesięcy, z których wynagrodzenie zostało przyjęte do podstawy wymiaru,

5) dla emerytur i rent nauczycielskich, przeliczonych na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów dnia 28 maja 1976 r. w sprawie podwyższenia emerytur i rent inwalidzkich dla niektórych nauczycieli i nauczycieli akademickich (Dz. U. Nr 21, poz. 134 i z 1980 r. Nr 22, poz. 84) - stosunek podstawy wymiaru przyjętej w myśl tych przepisów do przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej za wrzesień 1976 r.,

6) dla świadczeń przyznanych na podstawie przepisów przewidujących ustalenie podstawy wymiaru od wynagrodzenia z ostatniego miesiąca zatrudnienia - stosunek podstawy wymiaru przyjętej w myśl tych przepisów do przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej za miesiąc, z którego wynagrodzenie przyjęto do podstawy wymiaru świadczenia,

7) dla świadczeń przyznanych na podstawie ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206), których podstawę wymiaru stanowi uposażenie żołnierza zawodowego - stosunek tej podstawy do przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej za miesiąc, w którym nastąpiło zwolnienie ze służby wojskowej,

8) dla świadczeń przyznanych osobom zatrudnionym za granicą, których podstawę wymiaru stanowiły kwoty ryczałtowe - stosunek tej podstawy wymiaru do przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej za miesiąc, od którego obowiązywały te kwoty ryczałtowe, bądź za miesiąc, od którego obowiązywało wynagrodzenie przysługujące na stanowisku dyrektora generalnego w ministerstwach i centralnych urzędach, będące podstawą ustalenia kwot ryczałtowych,

9) dla świadczeń przyznanych osobom wykonującym pracę nakładczą - stosunek podstawy wymiaru, bez ograniczenia wysokości tej podstawy obowiązującego przed dniem 8 czerwca 1989 r., do średniej przeciętnych wynagrodzeń w gospodarce uspołecznionej z miesięcy, z których wynagrodzenie zostało przyjęte do obliczenia podstawy wymiaru,

10) dla świadczeń przyznanych osobom wykonującym pracę w spółdzielczych zakładach usługowych, których podstawę wymiaru stanowiły kwoty ryczałtowe - stosunek tej podstawy wymiaru do przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej za miesiąc, w którym ustało zatrudnienie.

2. Wskaźnika wysokości wynagrodzenia nie ustala się, jeżeli przyznając emeryturę lub rentę nie ustalono - z mocy prawa - podstawy jej wymiaru.

Prezes Rady Ministrów: T. Mazowiecki

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 22 listopada 1990 r. (poz. 484)

Załącznik nr 1

PRZECIĘTNE WYNAGRODZENIA MIESIĘCZNE W SEKTORZE USPOŁECZNIONYM - DANE SZACUNKOWE WEDŁUG MIESIĘCY

Załącznik nr 2

KWOTY NAJNIŻSZEGO WYNAGRODZENIA DLA PRACOWNIKÓW USPOŁECZNIONYCH ZAKŁADÓW PRACY W POSZCZEGÓLNYCH OKRESACH

1) do dnia 31 marca 1956 r. - 364 zł,

2) od dnia 1 kwietnia 1956 r. - 500 zł,

3) od dnia 1 lipca 1959 r. - 600 zł,

4) od dnia 1 sierpnia 1961 r. - 700 zł,

5) od dnia 1 kwietnia 1963 r. - 750 zł,

6) od dnia 1 sierpnia 1966 r. - 850 zł,

7) od dnia 1 grudnia 1970 r. - 1.000 zł,

8) od dnia 1 sierpnia 1974 r. - 1.200 zł,

9) od dnia 1 maja 1977 r. - 1.400 zł,

10) od dnia 1 maja 1978 r. - 1.600 zł,

11) od dnia 1 maja 1979 r. - 1.800 zł,

12) od dnia 1 stycznia 1980 r. - 2.000 zł,

13) od dnia 1 stycznia 1981 r. - 2.400 zł,

14) od dnia 1 stycznia 1982 r. - 3.300 zł,

15) od dnia 1 września 1982 r. - 5.400 zł,

16) od dnia 1 stycznia 1987 r. - 7.000 zł,

17) od dnia 1 stycznia 1988 r. - 9.000 zł,

18) od dnia 1 stycznia 1989 r. - 17.800 zł,

19) od dnia 1 lipca 1989 r. - 22.100 zł,

20) od dnia 1 października 1989 r. - 38.000 zł,

21) od dnia 1 stycznia 1990 r. - 120.000 zł,

22) od dnia 1 września 1990 r. - 368.000 zł,

23) od dnia 1 października 1990 r. - 440.000 zł.