Dziennik Ustaw - rok 1990 nr 84 poz. 491

Na podstawie art. 46 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 23, poz. 166 z 1989 r. Nr 73, poz. 436) zarządza się, co następuje:

1) sędziowie sądów wojskowych - za przewinienia dyscyplinarne określone w art. 36 § 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 23, poz. 166 i z 1989 r. Nr 73, poz. 436), zwanej dalej "ustawą", oraz za wykroczenia,

2) asesorowie - za przewinienia dyscyplinarne, o których mowa w pkt 1, oraz za wykroczenia - popełnione podczas lub w związku za sprawowaniem obowiązków sędziego.

2. Sąd Dyscyplinarny może orzekać na sesji wyjazdowej w sądzie wojskowym, na którego obszarze właściwości obwiniony zajmuje stanowisko sędziego. Zarządzenie w tej prawie wydaje przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego.

2. Zgromadzenie sędziów wybiera trzyosobową komisję dla przeprowadzenia i ustalenia wyników wyborów.

2. Członkom zgromadzenia sędziów przysługuje prawo zgłaszania spośród siebie innych kandydatów w liczbie ustalonej przez to zgromadzenie.

2. Do ważności wyboru wymagana jest obecność co najmniej dwóch trzecich ogólnej liczby członków zgromadzenia sędziów.

2. Przewodniczącym Sądu Dyscyplinarnego zostaje kandydat, który otrzymał najwięcej głosów, a zastępcą przewodniczącego - który otrzymał następną z kolei liczbę głosów.

3. W razie równości głosów, decyduje głos przewodniczącego zgromadzenia sędziów oddany jawnie.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, podpisują przewodniczący zgromadzenia sędziów i członkowie komisji.

2. Prezes Izby Wojskowej, po powzięciu wiadomości, o której mowa w ust. 1, przekazuje sprawę rzecznikowi dyscyplinarnemu.

2. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, ma na celu wstępne wyjaśnienie okoliczności koniecznych do ustalenia znamion czynu zarzucanego obwinionemu oraz zgromadzenie i utrwalenie dowodów dla Sądu Dyscyplinarnego.

3. Rzecznik dyscyplinarny przyjmuje od obwinionego i jego obrońcy wyjaśnienia i wnioski oraz zaznajamia ich z przedstawionymi zarzutami i materiałami postępowania wyjaśniającego.

4. Postępowanie wyjaśniające powinno być ukończone w ciągu dwóch tygodni od jego wszczęcia. Prezes Izby Wojskowej może je przedłużyć na dalszy czas oznaczony.

1) wszczęcie postępowania przed Sądem Dyscyplinarnym,

2) niewszczynanie postępowania przed Sądem Dyscyplinarnym albo

3) wymierzenie obwinionemu kary upomnienia przez przełożonego w trybie art. 40 ustawy.

2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa Izby Wojskowej.

3. W wypadku zatwierdzenia wniosku, o którym mowa:

1) w ust. 1 pkt 1 - rzecznik dyscyplinarny kieruje do Sądu Dyscyplinarnego wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego,

2) w ust. 1 pkt 3 - rzecznik dyscyplinarny kieruje do właściwego przełożonego wniosek o wymierzenie kary dyscyplinarnej.

1) ocenia zasadność wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego,

2) rozpoznaje wniosek, o którym mowa w § 14, albo z urzędu ocenia zasadność zastosowania art. 42 § 1 ustawy.

2. Jeżeli dane zgromadzone w sprawie zawierają dostateczne podstawy do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, Sąd Dyscyplinarny wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego. Postanowienie to zawiera wskazanie obwinionego oraz dokładne określenie zarzuconego mu czynu.

3. Sąd Dyscyplinarny wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, jeżeli dane zgromadzone w sprawie nie zawierają dostatecznych podstaw do przedstawienia obwinionemu zarzutów albo zachodzą okoliczności wyłączające postępowanie.

4. Przed wydaniem postanowień, o których mowa w ust. 2 i 3, Sąd Dyscyplinarny może zarządzić uzupełnienie postępowania przez sędziego Sądu Dyscyplinarnego, wyznaczonego ze składu orzekającego.

2. W wypadku, o którym mowa w § 14, o odmowie uwzględnienia wniosku Sąd Dyscyplinarny orzeka postanowieniem.

3. O uchyleniu zawieszenia obwinionego w czynnościach sędziego (asesora) Sąd Dyscyplinarny orzeka postanowieniem.

4. Sąd Dyscyplinarny wydaje postanowienia, o których mowa w ust. 1-3, po wysłuchaniu obwinionego i rzecznika dyscyplinarnego.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli ukarany złoży odwołanie do Sądu Dyscyplinarnego, Sąd wszczyna postępowanie dyscyplinarne.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli rozpoznanie sprawy na posiedzeniu było następstwem odwołania złożonego przez ukaranego karą upomnienia w trybie art. 40 ustawy.

2. Postanowienia, o których mowa w § 16 ust. 2 i 3 oraz § 17, doręcza się obwinionemu i rzecznikowi dyscyplinarnemu. W wypadkach określonych w ust. 1 postanowienia doręcza się wraz z uzasadnieniem.

3. Prawomocne postanowienia, o których mowa w § 17, doręcza się również szefowi właściwego sądu wojskowego.

2. Na postanowienie o zawieszeniu w czynnościach sędziego (asesora) obwinionemu przysługuje zażalenie do Izby Wojskowej.

3. Na postanowienie o odmowie i uchyleniu zawieszenia w czynnościach sędziego (asesora) rzecznikowi dyscyplinarnemu przysługuje zażalenie do Izby Wojskowej.

4. Zażalenia, o których mowa w ust. 1-3, wnosi się w terminie siedmiu dni od daty doręczenia stosownego postanowienia.

5. Wniesienie zażaleń, o których mowa w ust. 2 i 3, nie wstrzymuje wykonania stosownych postanowień.

6. Izba Wojskowa rozpoznaje zażalenia, o których mowa w ust. 1-3, na posiedzeniu w terminie siedmiu dni od daty ich wpływu do Izby.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, wszelkie pisma doręcza się obrońcy obwinionego, a sprawę rozpoznaje się pod nieobecność obwinionego.

2. Pomiędzy wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego a terminem rozprawy nie powinno upłynąć więcej niż trzy tygodnie; postępowanie w pierwszej instancji powinno być zakończone w ciągu ośmiu tygodni.

3. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.

4. Na rozprawie, oprócz osób biorących udział w sprawie, mogą być obecni tylko sędziowie Izby Wojskowej oraz sędziowie sądów wojskowych i asesorowie w tych sądach, z wyjątkiem podwładnych obwinionego i młodszych stopniem.

2. Jeżeli na podstawie okoliczności, które wyszły na jaw w toku rozprawy, obwinionemu należałoby zarzucić inny czyn niż opisany w postanowieniu o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego albo oprócz niego również inny czyn, Sąd Dyscyplinarny może za zgodą obwinionego i rzecznika dyscyplinarnego rozpoznać nowy zarzut na tej samej rozprawie. W razie braku zgody, Sąd Dyscyplinarny przekazuje sprawę rzecznikowi dyscyplinarnemu.

1) uznający obwinionego winnym zarzuconego mu czynu w całości lub części i wymierzający mu karę dyscyplinarną określoną w art. 39 § 1 ustawy,

2) uniewinniający obwinionego od postawionych mu zarzutów albo

3) umarzający postępowanie dyscyplinarne.

2. W razie jednoczesnego orzeczenia kar dyscyplinarnych za kilka przewinień lub wykroczeń, wymierza się jako karę łączną najsurowszą z wymierzonych kar.

3. Uzasadnienie wyroku sporządza się na piśmie w ciągu siedmiu dni od daty ogłoszenia wyroku oraz doręcza się wraz z wyrokiem obwinionemu i rzecznikowi dyscyplinarnemu.

2. Sprawę rozpoznaje Sąd Dyscyplinarny, choćby wyrok sądu odwoławczego był prawomocny.

2. Sąd odwoławczy na posiedzeniu:

1) pozostawia rewizję bez rozpoznania w razie wniesienia jej po upływie terminu lub przez osobę nieuprawnioną,

2) kieruje sprawę do rozpoznania na rozprawie i wyznacza jej termin albo

3) umarza postępowanie dyscyplinarne.

3. Sąd odwoławczy może zlecić uzupełnienie materiału dowodowego przez sędziego Sądu Dyscyplinarnego.

4. Sąd odwoławczy orzeka wyrokiem o utrzymaniu w mocy lub zmianie wyroku Sądu Dyscyplinarnego.

5. Do postępowania odwoławczego stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed Sądem Dyscyplinarnym, z tym że rewizja powinna być rozpoznana w terminie siedmiu dni od daty jej wpływu do sądu odwoławczego.

2. Kary upomnienia, nagany i surowej nagany uważa się za wykonane z chwilą uprawomocnienia się wyroku. Wykonanie pozostałych kar należy do kompetencji właściwych organów.

3. Przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego przesyła właściwemu organowi oraz Prezesowi Izby Wojskowej i szefowi właściwego sądu wojskowego prawomocny wyrok.

4. Wymierzoną karę dyscyplinarną wpisuje się do akt osobowych ukaranego i dołącza się do nich odpis prawomocnego wyroku wymierzającego tę karę.

2. Zezwolenie na wszczęcie postępowania karnego może być wydane przez Sąd Dyscyplinarny również z urzędu w toku postępowania dyscyplinarnego, jeżeli na rozprawie okaże się, że czyn zarzucony obwinionemu zawiera znamiona przestępstwa. Nie wstrzymuje to biegu postępowania dyscyplinarnego.

2. Po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w § 30, przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego wyznacza skład orzekający, protokolanta spośród członków tego Sądu oraz termin posiedzenia, a także wzywa na posiedzenie sędziego, przeciwko któremu ma być wszczęte postępowanie karne, oraz zawiadamia o posiedzeniu prokuratora wojskowego i rzecznika dyscyplinarnego.

2. Sąd Dyscyplinarny wysłuchuje na posiedzeniu prokuratora i sędziego oraz może wysłuchać rzecznika dyscyplinarnego.

3. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego sędziego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.

2. Wydając postanowienie zezwalające na wszczęcie postępowania karnego. Sąd Dyscyplinarny z urzędu rozstrzyga o zawieszeniu sędziego w czynnościach. Przepisy § 17 ust. 1 i 4 oraz § 20 ust. 2-6 stosuje się odpowiednio.

3. Uzasadnienie postanowienia sporządza się na piśmie wraz z sentencją postanowienia.

4. Postanowienie wraz z uzasadnieniem doręcza się prokuratorowi, sędziemu i rzecznikowi dyscyplinarnemu.

2. Zażalenia, o których mowa w ust. 1, oraz zażalenia na postanowienia odmawiające zezwolenia na wszczęcie postępowania karnego Izba Wojskowa rozpoznaje na posiedzeniu w składzie trzech sędziów w terminie siedmiu dni od daty ich wpływu do Izby.

3. Przepisy § 32 ust. 3 oraz § 33 i 34 stosuje się odpowiednio.

2. Osoby nie wymienione w ust. 1, wezwane w charakterze świadków lub biegłych albo powołane do współdziałania w postępowaniu dyscyplinarnym, otrzymują należności przewidziane w przepisach o należnościach świadków, biegłych i innych osób w postępowaniu karnym.

3. Przepis ust. 1 stosuje się również do obwinionego, jeżeli postępowanie przed Sądem Dyscyplinarnym nie zostało wszczęte albo obwiniony został uniewinniony lub postępowanie zostało umorzone.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli obwiniony podjął pracę w urzędzie państwowym albo jako adwokat lub radca prawny, przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego przesyła prawomocny wyrok odpowiednio kierownikowi tego urzędu, Naczelnej Radzie Adwokackiej lub Krajowej Radzie Radców Prawnych, chyba że nastąpiło zatarcie ukarania.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: W. Jaruzelski