Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 130 poz. 1192

Na podstawie art. 92 pkt 4 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112) zarządza się, co następuje:

2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do radiowych i radarowych lotniczych urządzeń naziemnych stanowiących pomoce dla nawigacji.

2. Wymiary obiektów budowlanych, o których mowa w ust. 1, nie mogą, z zastrzeżeniem § 4, naruszać wyznaczonych powierzchni ograniczających.

2. Organ, o którym mowa w § 6, może udzielić zgody na powstanie nowej lub powiększenie istniejącej przeszkody lotniczej, pozostającej w cieniu przeszkody już istniejącej, jeżeli nie spowoduje to powstania zagrożenia dla bezpieczeństwa statków powietrznych.

1) w strefie podejścia lub wznoszenia:

a) wycinka płaszczyzny poziomej, przechodzącej przez wierzchołek przeszkody istniejącej i rozciągającej się w kierunku od lotniska,

b) wycinka płaszczyzny, o nachyleniu 10%, wyprowadzonej w dół z wierzchołka przeszkody istniejącej, w kierunku lotniska;

2) w granicach powierzchni stożkowej lub powierzchni poziomej wewnętrznej – powierzchni stożkowej lub złożonej, o nachyleniu 20%, wyprowadzonej w dół z wierzchołka przeszkody istniejącej.

1) w strefie podejścia lub wznoszenia:

a) wycinka płaszczyzny poziomej, przechodzącej przez wierzchołek przeszkody istniejącej i rozciągającej się w kierunku od lotniska,

b) wycinka płaszczyzny, o nachyleniu 30%, wyprowadzonej w dół z wierzchołka przeszkody istniejącej, w kierunku lotniska;

2) w granicach powierzchni stożkowej lub powierzchni poziomej wewnętrznej – powierzchni stożkowej lub złożonej, o nachyleniu 30%, wyprowadzonej w dół, z wierzchołka przeszkody istniejącej.

1) kodzie referencyjnym lotniska (drogi startowej) – należy przez to rozumieć symbol złożony z cyfry i litery, stanowiący podstawę do ustalania głównych parametrów pola manewrowego lotniska lotnictwa cywilnego dla samolotów oraz parametrów powierzchni ograniczających wysokości obiektów budowlanych oraz naturalnych w jego otoczeniu; cyfry kodu referencyjnego i odpowiadające im długości dróg startowych w warunkach standardowych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia;

2) powierzchni podejścia – należy przez to rozumieć, z zastrzeżeniem § 14 ust. 2, nachyloną płaszczyznę lub układ powierzchni przed progiem, wyznaczone przez:

a) krawędź dolną o określonej długości, położoną poziomo, prostopadle do przedłużenia osi drogi startowej, w ustalonej odległości przed progiem i na wzniesieniu progu w osi drogi startowej,

b) dwie krawędzie wyprowadzone z końców krawędzi dolnej, rozchylone na zewnątrz symetrycznie pod określonym kątem w stosunku do przedłużenia płaszczyzny pionowej przechodzącej przez oś drogi startowej i równoległe do tej osi w części poziomej,

c) krawędź górną, równoległą do krawędzi dolnej, położoną na określonym wzniesieniu;

3) powierzchni poziomej wewnętrznej – należy przez to rozumieć płaszczyznę poziomą, usytuowaną na wysokości 45 m powyżej ustalonego wzniesienia wyjściowego, której krawędź zewnętrzna jest wyznaczona w określonej odległości od jednego lub od kilku punktów odniesienia w tym celu ustalonych, a krawędź wewnętrzną tworzy krawędź przecięcia się jej z powierzchnią przejściową;

4) powierzchni przejściowej – należy przez to rozumieć powierzchnię złożoną, wyprowadzoną pochyło w górę i na zewnątrz od bocznej krawędzi pasa drogi startowej lub zabezpieczenia pola wzlotów oraz od części krawędzi bocznej powierzchni podejścia, do przecięcia się z powierzchnią poziomą wewnętrzną i wyznaczoną przez:

a) krawędź dolną, rozpoczynającą się w miejscu przecinania się bocznej krawędzi powierzchni podejścia z powierzchnią poziomą wewnętrzną i przebiegającą po bocznej krawędzi powierzchni podejścia, następnie po krawędzi bocznej pasa drogi startowej lub zabezpieczenia pola wzlotów,

b) krawędź górną, usytuowaną w powierzchni poziomej wewnętrznej;

5) powierzchni stożkowej – należy przez to rozumieć powierzchnię nachyloną w górę i na zewnątrz, wyprowadzoną z zewnętrznej krawędzi powierzchni poziomej wewnętrznej, wyznaczoną przez:

a) krawędź dolną, pokrywającą się z krawędzią zewnętrzną powierzchni poziomej wewnętrznej,

b) krawędź górną, usytuowaną na określonej wysokości powyżej powierzchni poziomej wewnętrznej;

6) powierzchni wznoszenia – należy przez to rozumieć nachyloną płaszczyznę lub każdą inną ustaloną powierzchnię, usytuowaną poza końcem drogi startowej lub zabezpieczeniem wydłużonego startu, wyznaczoną przez:

a) krawędź dolną, poziomą, prostopadłą do osi drogi startowej i położoną albo w określonej odległości poza końcem drogi startowej, albo na końcu zabezpieczenia wydłużonego startu, jeżeli ono istnieje, zależnie od tego, która z tych odległości jest większa,

b) dwie krawędzie wyprowadzone z końców krawędzi dolnej i rozchodzące się na zewnątrz symetrycznie pod określonym kątem w stosunku do toru wznoszenia, do osiągnięcia określonej ostatecznej szerokości, następnie biegnące jako równoległe w pozostałej części powierzchni wznoszenia,

c) krawędź górną poziomą, prostopadłą do określonego toru wznoszenia;

7) punktach odniesienia – należy przez to rozumieć punkty, o których mowa w pkt 3; mogą nimi być:

a) środek geometryczny głównej drogi startowej lub środek pola wzlotów, dla dróg startowych o cyfrze kodu referencyjnego 1 lub 2;

b) punkty przecięcia się czołowych krawędzi drogi startowej z osią tej drogi o cyfrze kodu referencyjnego 3 lub 4;

8) wzniesieniu dowolnego punktu leżącego na krawędzi dolnej – należy przez to rozumieć wzniesienie równe:

a) wzniesieniu powierzchni podejścia w tym punkcie;

b) wzniesieniu w tym punkcie bocznej krawędzi pasa drogi startowej lub zabezpieczenia pola wzlotów;

9) wzniesieniu krawędzi dolnej – należy przez to rozumieć wzniesienie równe:

a) wzniesieniu najwyżej położonego punktu na przedłużeniu osi drogi startowej pomiędzy końcem drogi startowej a krawędzią dolną powierzchni wznoszenia lub

b) wzniesieniu najwyżej położonego punktu na powierzchni terenu, na osi zabezpieczenia wydłużonego startu, jeżeli ono istnieje;

10) wzniesieniu wyjściowym – należy przez to rozumieć wzniesienie, które nie powinno być większe od średniej wartości punktów wzniesienia niwelety drogi startowej, a w przypadku kilku dróg startowych – od średniej wartości punktów wzniesienia głównej drogi startowej lub pola wzlotów;

11) zabezpieczeniu pola wzlotów – należy przez to rozumieć określoną powierzchnię otaczającą pole wzlotów, wolną od przeszkód lotniczych innych niż niezbędne pomoce nawigacyjne, przeznaczoną dla zmniejszenia ryzyka uszkodzenia samolotu, szybowca lub innego statku powietrznego, gdyby w sposób niezamierzony przemieścił się poza to pole.

2. Nachylenie powierzchni wznoszenia nie może być większe niż określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

3. Parametry powierzchni wznoszenia w wymiarach poziomych nie mogą być mniejsze niż określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

1) powierzchnię stożkową;

2) powierzchnię poziomą wewnętrzną;

3) powierzchnie podejścia;

4) powierzchnie przejściowe.

2. Powierzchnie podejścia i powierzchnie wznoszenia są wyprowadzone od krawędzi zabezpieczenia pola wzlotów, przy czym z punktów przecięcia się odcinków tych krawędzi można wyprowadzać fragmenty powierzchni ograniczających innych niż płaskie, przy zachowaniu określonego ich nachylenia.

3. Wzniesienie dowolnego punktu na dolnej krawędzi powierzchni podejścia i powierzchni wznoszenia jest równe wzniesieniu krawędzi zabezpieczenia pola wzlotów w tym punkcie.

4. Nachylenia powierzchni ograniczających nie mogą być większe niż określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

5. Parametry powierzchni ograniczających w wymiarach poziomych nie mogą być mniejsze niż określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

6. Schemat układu powierzchni ograniczających, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. Poziomy sektor powierzchni podejścia ustala się na większej z następujących wysokości:

1) punktu, w którym powierzchnia podejścia przecina płaszczyznę poziomą położoną na wysokości 150 m nad progiem;

2) punktu, w którym powierzchnia podejścia przecina płaszczyznę poziomą przechodzącą przez wierzchołek obiektu, w stosunku do którego ustala się bezpieczną wysokość przelotu, określoną w przepisach o ruchu lotniczym cywilnych statków powietrznych.

2. Poziomy sektor powierzchni podejścia jest ustalony na większym z następujących wzniesień:

1) punktu, w którym nachylona powierzchnia podejścia przecina płaszczyznę poziomą położoną na wysokości 150 m nad progiem;

2) punktu, w którym nachylona powierzchnia podejścia przecina płaszczyznę poziomą, przechodzącą przez wierzchołek obiektu, w stosunku do którego ustala się bezpieczną wysokość przelotu, określoną w przepisach o ruchu lotniczym cywilnych statków powietrznych.

1) polu wzlotów (polu końcowego podejścia i startu – FATO) – należy przez to rozumieć określoną powierzchnię, nad którą odbywa się końcowa faza manewru podejścia aż do lotu w zawisie lub do przyziemienia i od której rozpoczyna się manewr startu;

2) powierzchni podejścia – należy przez to rozumieć nachyloną płaszczyznę lub układ innych powierzchni, wyprowadzoną w górę od zewnętrznej krawędzi zabezpieczenia pola wzlotów, której oś, z wyjątkiem części krzywoliniowej, leży w płaszczyźnie pionowej przechodzącej przez środek pola wzlotów, i wyznaczoną przez:

a) krawędź dolną, poziomą, pokrywającą się z krawędzią czołowego zabezpieczenia pola wzlotów,

b) dwie krawędzie boczne, wyprowadzone z końców krawędzi dolnej i rozchodzące się pod określonym kątem, na zewnątrz, w stosunku do powierzchni pionowej, przechodzącej przez środek pola wzlotów.

c) krawędź górną, poziomą, prostopadłą do osi powierzchni podejścia, usytuowaną na określonej wysokości powyżej ustalonego w tym celu punktu wzniesienia pola wzlotów,

d) wzniesienie krawędzi dolnej równe wzniesieniu krawędzi pola wzlotów w punkcie, w którym oś powierzchni podejścia styka się z tą krawędzią;

3) powierzchni poziomej wewnętrznej – należy przez to rozumieć poziomą płaszczyznę w kształcie koła, usytuowaną powyżej pola wzlotów i jego sąsiedztwa, przy czym:

a) środek koła, o którym mowa wyżej, znajduje się w środku geometrycznym pola wzlotów,

b) wzniesienie powierzchni poziomej wewnętrznej jest liczone od wzniesienia najniżej położonego punktu pola wzlotów, powiększone o 45 m;

4) powierzchni przejściowej – należy przez to rozumieć powierzchnię złożoną, wznoszącą się na zewnątrz do określonej wysokości lub do powierzchni poziomej wewnętrznej, wyprowadzoną od zabezpieczenia pola wzlotów i od części krawędzi bocznej powierzchni podejścia, wyznaczoną przez:

a) krawędź dolną, rozpoczynającą się w miejscu przecinania się bocznej krawędzi powierzchni podejścia z powierzchnią poziomą wewnętrzną i przebiegającą po bocznej krawędzi powierzchni podejścia do dolnej krawędzi tej powierzchni, następnie po krawędzi zabezpieczenia pola wzlotów,

b) krawędź górną, położoną na określonej wysokości powyżej ustalonego w tym celu punktu pola wzlotów;

5) powierzchni stożkowej – należy przez to rozumieć powierzchnię nachyloną w górę i na zewnątrz, wyprowadzoną z zewnętrznej krawędzi powierzchni poziomej wewnętrznej i z górnej krawędzi powierzchni przejściowej, jeżeli nie ma powierzchni poziomej wewnętrznej, wyznaczoną przez:

a) krawędź dolną, pokrywającą się z zewnętrzną krawędzią powierzchni poziomej wewnętrznej lub z górną krawędzią powierzchni przejściowej, jeżeli nie ma powierzchni poziomej wewnętrznej,

b) krawędź górną, usytuowaną na określonej wysokości nad powierzchnią poziomą wewnętrzną lub nad ustalonym w tym celu punktem pola wzlotów, jeżeli nie ma powierzchni poziomej wewnętrznej;

6) powierzchni wznoszenia – należy przez to rozumieć układ nachylonych powierzchni, z których pierwsza płaska jest wyprowadzona z zewnętrznej krawędzi zabezpieczenia pola wzlotów, a których oś, z wyjątkiem odcinka krzywoliniowego, stanowi przedłużenie osi pola wzlotów i wyznaczonych przez:

a) krawędź dolną pokrywającą się z zewnętrzną krawędzią zabezpieczenia pola wzlotów lub zabezpieczenia wydłużonego startu,

b) dwie krawędzie boczne wyprowadzone z końców krawędzi dolnej, rozchylone na zewnątrz symetrycznie pod określonym kątem w stosunku do przedłużenia płaszczyzny pionowej przechodzącej przez oś pola wzlotów,

c) krawędź górną, poziomą, prostopadłą do osi powierzchni wznoszenia, położoną na określonej wysokości;

7) wzniesieniu krawędzi dolnej – należy przez to rozumieć wzniesienie równe wzniesieniu punktu, w którym płaszczyzna pionowa przechodząca przez oś powierzchni wznoszenia przecina się z krawędzią zabezpieczenia pola wzlotów, a w przypadku istnienia zabezpieczenia wydłużonego startu, równe wzniesieniu punktu najwyżej położonego na gruncie, na osi tego zabezpieczenia;

8) zabezpieczeniu pola wzlotów – należy przez to rozumieć określoną powierzchnię otaczającą pole wzlotów, wolną od przeszkód lotniczych innych niż niezbędne pomoce nawigacyjne, przeznaczoną dla zmniejszenia ryzyka uszkodzenia śmigłowca, gdyby w sposób niezamierzony przemieścił się poza to pole.

1) powierzchnię podejścia;

2) powierzchnię wznoszenia;

3) powierzchnie przejściowe.

2. Schemat układu powierzchni ograniczających, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

1) powierzchnię podejścia;

2) powierzchnię wznoszenia;

3) powierzchnie przejściowe;

4) powierzchnię poziomą wewnętrzną;

5) powierzchnię stożkową.

2. Schemat układu powierzchni ograniczających, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.

2. Przed osiągnięciem wysokości 45 m powyżej krawędzi dolnej, oś powierzchni podejścia i powierzchni wznoszenia pozostaje prosta.

3. Promień łuku odcinka krzywoliniowego nie może być mniejszy niż 270 m.

2. Powierzchnię wznoszenia uważa się jako obowiązującą powierzchnię ograniczającą tylko w przypadku, gdy aktualnie i docelowo nie przewiduje się podejść z przeciwnego kierunku.

1) klasie lotniska dla samolotów (drogi startowej) – należy przez to rozumieć rzymską liczbę charakteryzującą główne parametry drogi startowej i roboczego pasa startowego;

2) czołowym albo bocznym pasie bezpieczeństwa – należy przez to rozumieć część pasa startowego przylegającą do czołowej albo bocznej krawędzi roboczego pasa startowego, przeznaczoną do zapewnienia bezpieczeństwa w przypadku wykołowania samolotu poza roboczy pas startowy;

3) roboczym pasie startowym – należy przez to rozumieć część pasa startowego przeznaczoną do rozbiegu i oderwania się samolotów przy starcie oraz przyziemienia i dobiegu przy lądowaniu, obejmującą drogę startową o nawierzchni sztucznej lub umocnionej oraz część gruntową;

4) punktach odniesienia – należy przez to rozumieć punkty, o których mowa w § 11 pkt 3; mogą nimi być:

a) środek geometryczny drogi startowej lub roboczego pasa startowego klas IV lub V,

b) punkty przecięcia się czołowych krawędzi drogi startowej (roboczego pasa startowego) z osią tej drogi (roboczego pasa startowego) klas l, II lub III.

2. Klasy lotnisk i odpowiadające im parametry określa załącznik nr 12 do rozporządzenia.

2. Parametry powierzchni ograniczających w wymiarach poziomych nie mogą być mniejsze niż określone w załączniku nr 13 do rozporządzenia.

2. Klasyfikację lotnisk lotnictwa państwowego dla śmigłowców określa załącznik nr 14 do rozporządzenia.

1) powierzchni podejścia – należy przez to rozumieć powierzchnię, o której mowa w § 20 pkt 2;

2) powierzchni przejściowej – należy przez to rozumieć powierzchnię, o której mowa w § 20 pkt 4;

3) powierzchni wznoszenia – należy przez to rozumieć powierzchnię, o której mowa w § 20 pkt 6;

4) klasie lotniska lotnictwa państwowego dla śmigłowców – należy przez to rozumieć rzymską cyfrę charakteryzującą główne elementy lotniska;

5) pasach bezpieczeństwa – należy przez to rozumieć określone powierzchnie terenu otaczające pole wzlotów;

6) polu startowym – należy przez to rozumieć powierzchnię przystosowaną do startów i lądowań śmigłowców, wraz z pasami bezpieczeństwa.

1) powierzchnię podejścia i powierzchnię wznoszenia;

2) powierzchnię przejściową;

3) powierzchnię poziomą;

4) powierzchnię stożkową.

Minister Infrastruktury: M. Pol

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 25 czerwca 2003 r. (poz. 1192)

Załącznik nr 1

DŁUGOŚĆ DROGI STARTOWEJ LOTNICTWA CYWILNEGO DLA SAMOLOTÓW W WARUNKACH STANDARDOWYCH

Załącznik nr 2

NACHYLENIE POWIERZCHNI WZNOSZENIA LOTNISK LOTNICTWA CYWILNEGO DLA SAMOLOTÓW

Załącznik nr 3

NACHYLENIA I PARAMETRY POWIERZCHNI OGRANICZAJĄCYCH LOTNISK LOTNICTWA CYWILNEGO DLA SAMOLOTÓW

Załącznik nr 4

SCHEMAT POWIERZCHNI OGRANICZAJACYCH LOTNISK LOTNICTWA CYWILNEGO DLA SAMOLOTÓW BEZ DROGI STARTOWEJ O NAWIERZCHNI SZTUCZNEJ

Załącznik nr 5

SCHEMAT POWIERZCHNI OGRANICZAJACYCH LOTNISK LOTNICTWA CYWILNEGO DLA SAMOLOTÓW Z DROGĄ STARTOWĄ O NAWIERZCHNI SZTUCZNEJ

Załącznik nr 6

SCHEMAT POWIERZCHNI OGRANICZAJĄCYCH LOTNISK LOTNICTWA CYWILNEGO DLA SAMOLOTÓW Z DROGAMI STARTOWYMI O NAWIERZCHNIACH SZTUCZNYCH

Załącznik nr 7

SCHEMAT POWIERZCHNI OGRANICZAJACYCH LOTNISK LOTNICTWA CYWILNEGO DLA ŚMIGŁOWCÓW Z PODEJŚCIEM NIEPRZYRZĄDOWYM

Załącznik nr 8

SCHEMAT POWIERZCHNI OGRANICZAJACYCH LOTNISK LOTNICTWA CYWILNEGO DLA ŚMIGŁOWCÓW Z PODEJŚCIEM PRZYRZĄDOWYM

Załącznik nr 9

NACHYLENIA I PARAMETRY POWIERZCHNI OGRANICZAJĄCYCH LOTNISK LOTNICTWA CYWILNEGO DLA ŚMIGŁOWCÓW

¹ Odległość między krawędzią dolną części pierwszej a miejscem, w którym szerokość powierzchni wznoszenia osiąga wartość 7 średnic wirnika w dzień i 10 średnic wirnika w nocy.

² 7 średnic wirnika w dzień i 10 średnic wirnika w nocy.

³ Dopadanych wartości dodać długość krawędzi dolne/powierzchni wznoszenia.

⁴ Odległość między krawędzią dolną powierzchni wznoszenia a miejscem, w którym powierzchnia wznoszenia osiąga 150 m powyżej tej krawędzi.

Załącznik nr 10

NACHYLENIA I PARAMETRY POWIERZCHNI OGRANICZAJĄCYCH LOTNISK LOTNICTWA CYWILNEGO DLA ŚMIGŁOWCÓW

¹ Odległość między krawędzią dolną części pierwszej a miejscem, w którym szerokość powierzchni podejścia osiąga wartość 7 średnic wirnika w dzień i 10 średnic wirnika w nocy.

² 7 średnic wirnika w dzień i 10 średnic wirnika w nocy.

³ Do podanych wartości dodać długość krawędzi dolnej powierzchni wznoszenia.

⁴ Odległość między krawędzią dolną powierzchni podejścia a miejscem, w którym powierzchnia podejścia osiąga wysokość 150 m powyżej tej krawędzi.

Załącznik nr 11

PARAMETRY POWIERZCHNI PODEJŚCIA I POWIERZCHNI WZNOSZENIA NIEPRZYRZĄDOWEJ LOTNISK LOTNICTWA CYWILNEGO DLA ŚMIGŁOWCÓW

¹ Minimalna wymagana odległość przed rozpoczęciem łuku po starcie lub po zakończeniu łuku w końcowej fazie podejścia.

Załącznik nr 12

KLASY LOTNISK LOTNICTWA PAŃSTWOWEGO DLA SAMOLOTÓW

Załącznik nr 13

NACHYLENIA I PARAMETRY POWIERZCHNI OGRANICZAJĄCYCH LOTNISK LOTNICTWA PAŃSTWOWEGO DLA SAMOLOTÓW

Załącznik nr 14

KLASY LOTNISK LOTNICTWA PAŃSTWOWEGO DLA ŚMIGŁOWCÓW

Załącznik nr 15

NACHYLENIA I PARAMETRY POWIERZCHNI OGRANICZAJĄCYCH LOTNISK LOTNICTWA PAŃSTWOWEGO DLA ŚMIGŁOWCÓW

Uwaga: Pola podejścia-wznoszenia powinna oddzielać od przeszkód lotniskowych strefa bezpieczeństwa, której szerokość w rzucie poziomym nie może być mniejsza niż wielkość równa trzykrotnej średnicy wirnika nośnego śmigłowca.