REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 227 poz. 2254

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 80d ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1) wysokość opłaty ewidencyjnej, o której mowa w art. 75 ust. 2, art. 77 ust. 3, art. 82 ust. 2, art. 97 ust. 1 i art. 150 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, zwanej dalej „ustawą”, oraz sposób wnoszenia tej opłaty;

2) tryb i zasady pobierania, ewidencjonowania, przekazywania i rozliczania opłaty ewidencyjnej przez organy i podmioty zobowiązane do jej pobierania;

3) szczegółowe zasady gospodarki finansowej środka specjalnego, o którym mowa w art. 80d ust. 2 i 3 oraz w art. 100d ust. 2 ustawy.

§ 2.

Opłata ewidencyjna wynosi:

1) za wydanie:

a) dowodu rejestracyjnego – 1 zł,

b) pozwolenia czasowego – 1 zł,

c) zalegalizowanych tablic (tablicy) rejestracyjnych – 1 zł,

d) nalepki kontrolnej – 1 zł.

e) karty pojazdu dla pojazdu samochodowego innego niż określony w art. 77 ust. 1 ustawy – 1 zł,

f) dokumentu stwierdzającego uprawnienie do kierowania pojazdem – 1 zł;

2) za wpisanie do dowodu rejestracyjnego przez uprawnionego diagnostę, po stwierdzeniu pozytywnego wyniku badania, kolejnego terminu badania technicznego pojazdu – 2 zł;

3) za wymianę, na podstawie art. 150 ust. 1 ustawy, prawa jazdy lub innego dokumentu uprawniającego do kierowania pojazdami lub potwierdzającego dodatkowe kwalifikacje i wymagania w stosunku do kierującego pojazdem – 1 zł.

§ 3.

1. Opłatę ewidencyjną wnosi się do kasy lub na rachunek bankowy organu lub podmiotu zobowiązanego do jej pobrania, zwanego dalej „pobierającym”.

2. Jeżeli opłata jest wnoszona w kasie, pobierający wydaje osobie uprawnionej dowód jej wniesienia, z zastrzeżeniem ust. 5.

3. Opłaty, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a–d i lit. f oraz w pkt 2 i 3, wnosi się łącznie z innymi opłatami za wykonanie czynności, których dotyczą.

4. Opłatę, o której mowa w § 2 pkt 1 lit. e, wnosi się przed odbiorem karty pojazdu.

5. W przypadku wnoszenia opłaty ewidencyjnej łącznie z innymi opłatami, wydaje się jeden dowód ich wniesienia, na którym wyodrębnia się kwoty poszczególnych opłat.

§ 4.

1. Pobierający odnotowuje pobrane opłaty ewidencyjne w prowadzonej w formie elektronicznej ewidencji pobranych opłat ewidencyjnych.

2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, zawiera:

1) w przypadku organów rejestrujących – tytuł pobranej opłaty ewidencyjnej i liczbę opłat pobranych z tego tytułu w każdym miesiącu;

2) w przypadku stacji kontroli pojazdów – liczbę pobranych opłat i numery rejestracyjne pojazdów poddanych badaniom technicznym, od których pobrano opłatę ewidencyjną.

§ 5.

1. Pobierający do 10. dnia każdego miesiąca przekazuje na rachunek bankowy środka specjalnego, o którym mowa w art. 80d ust. 2 i 3 oraz art. 100d ust. 2 ustawy, zwanego dalej „środkiem specjalnym”, opłaty ewidencyjne pobrane w miesiącu poprzedzającym.

2. Dysponent środka specjalnego na swojej stronie internetowej publikuje numer rachunku bankowego środka specjalnego i zmiany numeru tego rachunku.

§ 6.

Pobierający, na podstawie ewidencji pobranych opłat ewidencyjnych, dokonuje, do 10. dnia każdego miesiąca, rozliczenia pobranych i przekazanych na rachunek bankowy środka specjalnego w poprzednim miesiącu opłat ewidencyjnych i przekazuje to rozliczenie dysponentowi środka specjalnego.

§ 7.

1. Dysponent środka specjalnego dokonuje raz na kwartał analizy prawidłowości rozliczeń przekazanych przez pobierających na podstawie:

1) informacji zawartych w rozliczeniach, o których mowa w § 6;

2) czynności odnotowanych w centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców;

3) wpływów na rachunek bankowy środka specjalnego.

2. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości rozliczeń przekazanych przez pobierającego dysponent środka specjalnego może wezwać tego pobierającego do złożenia wyjaśnień, a następnie, jeżeli w wyniku złożenia tych wyjaśnień potwierdzi się istnienie nieprawidłowości – do ich naprawienia.

§ 8.

Do uiszczania i rozliczania przez zakłady ubezpieczeń opłaty ewidencyjnej, o której mowa w art. 30 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152), stosuje się przepisy § 5–7.

§ 9.

1. Obsługę administracyjną i finansowo-księgową środka specjalnego zapewnia dysponent tego środka.

2. Koszty obsługi, o której mowa w ust. 1, są pokrywane z przychodów środka specjalnego.

§ 10.

Podstawą gospodarki finansowej środka specjalnego jest roczny plan finansowy, sporządzany zgodnie z art. 21 ust. 3–5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 z późn. zm.³⁾), obejmujący:

1) przychody określone w art. 80d ust. 2 i 3 oraz art. 100d ust. 2 ustawy;

2) wydatki związane z utworzeniem, rozwojem i funkcjonowaniem centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców.

§ 11.

Wydatki, o których mowa w § 10 pkt 2, obejmują:

1) w zakresie wydatków ponoszonych na utworzenie centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców wydatki związane w szczególności z:

a) budową i przystosowaniem budynków i pomieszczeń,

b) najmem lub dzierżawą budynków i pomieszczeń,

c) zakupem sprzętu komputerowego, w tym składników sieci teletransmisji danych,

d) zakupem oprogramowania,

e) zakupem materiałów i środków trwałych,

f) zakupem usług, w szczególności budowlanych, doradczych i wykonawczych w zakresie instalacji i uruchomienia systemu teleinformatycznego;

2) w zakresie wydatków ponoszonych na rozwój centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców wydatki związane w szczególności z:

a) budową, przystosowaniem lub modernizacją budynków i pomieszczeń,

b) najmem lub dzierżawą budynków i pomieszczeń,

c) zakupem i modernizacją sprzętu komputerowego, w tym składników sieci teletransmisji danych,

d) zakupem lub aktualizacją oprogramowania,

e) zakupem materiałów i środków trwałych,

f) zakupem usług, w szczególności budowlanych, doradczych i wykonawczych w zakresie modernizacji pomieszczeń i systemu teleinformatycznego;

3) w zakresie wydatków ponoszonych na funkcjonowanie centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców wydatki związane w szczególności z:

a) eksploatacją mediów, w szczególności energii elektrycznej i wody,

b) eksploatacją i konserwacją sprzętu komputerowego,

c) zakupem materiałów eksploatacyjnych,

d) zakupem usług, w szczególności telekomunikacyjnych, doradczych i wykonawczych w zakresie eksploatacji systemu teleinformatycznego.

§ 12.

O dokonaniu wydatku ze środka specjalnego decyduje dysponent tego środka lub upoważniony przez niego kierownik komórki organizacyjnej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw administracji publicznej, oceniając celowość wydatku oraz jego zgodność z planem finansowym, o którym mowa w § 10.

§ 13.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: K. Janik

¹⁾ Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej – administracja publiczna, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 35, poz. 325 i Nr 58, poz. 533).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, Nr 130, poz. 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1451 i 1452, Nr 162, poz. 1568, Nr 200, poz. 1953 i Nr 210, poz. 2036.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594, Nr 96, poz. 874, Nr 166, poz. 1611 i Nr 189, poz. 1851.

Metryka