Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 742

Na podstawie art. 21 ust. 13 ustawy z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym (Dz. U. z 2015 r. poz. 497) zarządza się, co następuje:

1) rodzaje specjalizacji do prowadzenia kontroli, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym, zwanej dalej „ustawą”;

2) szczegółowy zakres zagadnień, których znajomość jest wymagana do uzyskania poszczególnych rodzajów specjalizacji do prowadzenia kontroli, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, zwanych dalej „rodzajami specjalizacji”;

3) warunki i sposób przeprowadzenia egzaminu, o którym mowa w art. 21 ust. 3 pkt 1 ustawy, zwanego dalej „egzaminem”, w tym jego dokumentowanie;

4) sposób powoływania i skład komisji kwalifikacyjnej;

5) wzór zaświadczenia o wpisie do rejestru inspektorów rolnictwa ekologicznego oraz wzór imiennej pieczęci, o których mowa w art. 21 ust. 5 ustawy;

6) wysokość i sposób wnoszenia opłat za przeprowadzenie egzaminu oraz wysokość wynagrodzenia członków komisji kwalifikacyjnej;

7) szczegółowe wymagania dla szkoleń, o których mowa w art. 21 ust. 4a ustawy, w tym ich zakres, czas trwania i częstotliwość udziału w nich osób wpisanych do rejestru inspektorów rolnictwa ekologicznego oraz liczbę kontroli przeprowadzonych przez inspektora, potwierdzających spełnienie obowiązku podnoszenia wiedzy, o którym mowa w art. 21 ust. 4 ustawy, a także szczegółowe wymagania dla dokumentacji potwierdzającej odbycie tych szkoleń lub przeprowadzenie odpowiedniej liczby tych kontroli.

1) ekologiczna uprawa roślin i utrzymanie zwierząt;

2) zbiór ze stanu naturalnego;

3) pszczelarstwo;

4) produkty akwakultury i wodorosty morskie;

5) przetwórstwo produktów ekologicznych oraz produkcja pasz lub drożdży;

6) wprowadzanie na rynek produktów ekologicznych, w tym importowanych z państw trzecich.

2. Szczegółowy zakres zagadnień, których znajomość jest wymagana do uzyskania poszczególnych rodzajów specjalizacji jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

1) rodzajach specjalizacji, w zakresie których będzie przeprowadzony egzamin;

2) terminie i miejscu przeprowadzenia egzaminu.

2. Egzamin w zakresie każdego rodzaju specjalizacji jest przeprowadzany co najmniej raz w roku i odbywa się nie wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia podania informacji, o której mowa w ust. 1.

3. Osoby zamierzające przystąpić do egzaminu zgłaszają ten zamiar Głównemu Inspektorowi, na piśmie, na co najmniej 14 dni przed terminem przeprowadzenia egzaminu.

4. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 3, zawiera imię i nazwisko oraz numer PESEL osoby zamierzającej przystąpić do egzaminu, jej adres do korespondencji oraz rodzaje specjalizacji, w zakresie których osoba ta zamierza przystąpić do egzaminu.

5. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 3, dołącza się kopię dowodu opłaty za przeprowadzenie egzaminu.

2. W skład komisji kwalifikacyjnej są powoływane osoby, które posiadają:

1) wykształcenie wyższe;

2) wiedzę teoretyczną oraz co najmniej 3-letnie doświadczenie zawodowe w zakresie rolnictwa ekologicznego.

3. Główny Inspektor wyznacza przewodniczącego komisji kwalifikacyjnej spośród jej członków.

2. Test jest testem wielokrotnego wyboru z nie więcej niż czterema możliwymi odpowiedziami, z których jedna lub dwie są prawidłowe.

3. Główny Inspektor opracowuje zbiór pytań testowych oraz ustala czas trwania egzaminu.

4. O wyniku egzaminu decyduje liczba punktów uzyskanych przez osobę przystępującą do egzaminu, przy czym za każdą odpowiedź prawidłową jest przyznawany 1 punkt, a za każdą odpowiedź nieprawidłową lub brak odpowiedzi – 0 punktów.

5. Warunkiem zdania egzaminu jest uzyskanie co najmniej 70% punktów.

6. Główny Inspektor zapewnia warunki techniczno-organizacyjne niezbędne do przeprowadzenia egzaminu.

1) datę i miejsce przeprowadzenia egzaminu;

2) imiona i nazwiska członków komisji kwalifikacyjnej;

3) imię i nazwisko oraz numer PESEL osoby przystępującej do egzaminu oraz jej adres do korespondencji;

4) liczbę punktów, jaką osoba przystępująca do egzaminu uzyskała z testu;

5) wskazanie okoliczności mających wpływ na przebieg egzaminu.

2. Przewodniczący komisji kwalifikacyjnej przekazuje niezwłocznie Głównemu Inspektorowi protokół przeprowadzenia egzaminu.

3. Główny Inspektor:

1) informuje na piśmie osobę przystępującą do egzaminu o liczbie punktów, jaką ta osoba uzyskała;

2) podaje na stronie internetowej administrowanej przez Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych imiona i nazwiska osób, które zdały egzamin.

1) zaświadczenia o wpisie do rejestru inspektorów rolnictwa ekologicznego jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia;

2) imiennej pieczęci inspektora rolnictwa ekologicznego jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

1) jednego rodzaju specjalizacji – 150,00 zł;

2) kilku rodzajów specjalizacji w tym samym terminie – 150,00 zł za pierwszy rodzaj specjalizacji i 50,00 zł za każdy kolejny.

2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, uiszcza się przelewem na rachunek bankowy Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.

2. Część teoretyczna szkolenia:

1) obejmuje omówienie co najmniej:

a) obowiązujących przepisów dotyczących rolnictwa ekologicznego, ze szczególnym uwzględnieniem zmian w tych przepisach,

b) zagrożeń mogących spowodować, że produkt ekologiczny utraci ten status, w zależności od rodzaju specjalizacji,

c) standardowych procedur kontroli stosowanych przez jednostkę certyfikującą, ze szczególnym uwzględnieniem zmian wprowadzonych w tych procedurach w roku kalendarzowym, w którym odbywa się szkolenie, oraz w poprzednim roku kalendarzowym,

d) stwierdzonych przez jednostkę certyfikującą błędów popełnionych przez inspektorów rolnictwa ekologicznego w ramach kontroli, w tym mających wpływ na poprawność informacji podawanych w wykazie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, ze szczególnym uwzględnieniem błędów stwierdzonych w roku kalendarzowym poprzedzającym rok, w którym odbywa się szkolenie,

e) nieprawidłowości u producentów ekologicznych, stwierdzonych w ramach prowadzonych kontroli, w zależności od rodzaju specjalizacji, ze szczególnym uwzględnieniem kontroli prowadzonych w roku kalendarzowym poprzedzającym rok, w którym odbywa się szkolenie,

f) wyjaśnień oraz informacji o błędach i nieprawidłowościach stwierdzonych w ramach nadzoru, o którym mowa w art. 8 ustawy, przekazanych przez Głównego Inspektora;

2) obejmuje co najmniej 7 godzin;

3) jest przeprowadzana przez osoby posiadające wiedzę lub doświadczenie zawodowe w zakresie zagadnień objętych szkoleniem, zapewniające odpowiedni poziom szkolenia.

3. Część praktyczna szkolenia:

1) obejmuje:

a) udział w przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w art. 65 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 889/2008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli (Dz. Urz. UE L 250 z 18.09.2008, str. 1, z późn. zm.), w liczbie co najmniej:

– 5 – w przypadku specjalizacji, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 1,

– 2 – w przypadku specjalizacji, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, 5 i 6,

– 1 – w przypadku specjalizacji, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 3 i 4,

b) prezentowanie sposobów wykrywania najczęściej stwierdzanych nieprawidłowości, w zależności od rodzaju specjalizacji;

2) w zakresie, o którym mowa w pkt 1:

a) lit. a – jest prowadzona przez inspektora rolnictwa ekologicznego,

b) lit. b – jest prowadzona przez osoby posiadające wiedzę oraz doświadczenie zawodowe w przeprowadzaniu kontroli u producentów ekologicznych.

4. Część praktyczna szkolenia nie jest wymagana, jeżeli inspektor rolnictwa ekologicznego w ciągu ostatnich dwóch lat kalendarzowych przeprowadził co najmniej 15 kontroli, o których mowa w art. 65 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 889/2008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli.

5. Inspektor rolnictwa ekologicznego uczestniczy w szkoleniu co najmniej raz na 16 miesięcy.

1) listę uczestników szkolenia;

2) materiały, które były przekazane i prezentowane uczestnikom szkolenia;

3) dokumenty:

a) zawierające imiona i nazwiska osób prowadzących szkolenie oraz potwierdzające posiadanie przez te osoby wiedzy lub doświadczenia zawodowego,

b) potwierdzające spełnienie wymogu określonego w § 10 ust. 4, w przypadku osób, które nie brały udziału w części praktycznej szkolenia, obejmujące listę kontroli przeprowadzonych przez inspektora rolnictwa ekologicznego w ciągu ostatnich dwóch lat kalendarzowych.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: M. Sawicki

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 1261).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 maja 2010 r. w sprawie nabywania uprawnień inspektora rolnictwa ekologicznego (Dz. U. Nr 94, poz. 607), które zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 2014 r. o zmianie ustawy o rolnictwie ekologicznym (Dz. U. z 2015 r. poz. 55) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 29 kwietnia 2015 r. (poz. 742)

Załącznik nr 1

SZCZEGÓŁOWY ZAKRES ZAGADNIEŃ, KTÓRYCH ZNAJOMOŚĆ JEST WYMAGANA DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW SPECJALIZACJI

1. Zagadnienia, których znajomość jest wymagana do uzyskania specjalizacji ekologiczna uprawa roślin i utrzymanie zwierząt:

1) przepisy dotyczące rolnictwa ekologicznego w zakresie:

a) wegetatywnego materiału rozmnożeniowego, nasion i wytwarzania produktów roślinnych, z wyłączeniem zbioru ze stanu naturalnego,

b) utrzymania zwierząt oraz produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego, z wyłączeniem pszczelarstwa;

2) zasady wytwarzania wegetatywnego materiału rozmnożeniowego, nasion i wytwarzania produktów roślinnych, z wyłączeniem zbioru ze stanu naturalnego;

3) przepisy o ochronie roślin w zakresie ochrony roślin przed organizmami szkodliwymi;

4) przepisy o nasiennictwie w zakresie wytwarzania materiału siewnego i obrotu nim;

5) przepisy o nawozach i nawożeniu w zakresie obrotu nawozami i środkami wspomagającymi uprawę roślin oraz przewozu i przechowywania nawozów, a także środków wspomagających uprawę roślin;

6) zasady chowu i hodowli zwierząt;

7) przepisy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt w zakresie wymagań weterynaryjnych dla handlu zwierzętami oraz zwalczania chorób zakaźnych zwierząt w odniesieniu do chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi rejestracji;

8) przepisy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt w zakresie danych zamieszczanych w rejestrze zwierząt gospodarskich oznakowanych;

9) przepisy o produktach pochodzenia zwierzęcego w zakresie wprowadzania na rynek oraz wpisu zakładu do rejestru zakładów i zatwierdzania zakładu;

10) przepisy w sprawie szczegółowych warunków pobierania próbek artykułów rolno-spożywczych;

11) przepisy w sprawie pobierania próbek żywności w celu oznaczania poziomów pozostałości pestycydów;

12) podstawy rachunkowości.

2. Zagadnienia, których znajomość jest wymagana do uzyskania specjalizacji zbiór ze stanu naturalnego:

1) przepisy dotyczące rolnictwa ekologicznego w zakresie zbioru ze stanu naturalnego;

2) przepisy o lasach w zakresie zasad udostępniania lasów;

3) przepisy w sprawie szczegółowych zasad ochrony i zbioru płodów runa leśnego oraz zasad lokalizowania pasiek na obszarach leśnych;

4) przepisy w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną;

5) przepisy o ochronie przyrody w zakresie:

a) formy ochrony przyrody w odniesieniu do zbioru dziko występujących roślin i grzybów oraz ich części, użytków ekologicznych, zakazów w stosunku do roślin, zezwoleń na zbiór roślin i ochrony gatunkowej,

b) gospodarowania zasobami i składnikami przyrody;

6) zasady pozyskiwania produktów ekologicznych w ramach zbioru ze stanu naturalnego;

7) przepisy w sprawie szczegółowych warunków pobierania próbek artykułów rolno-spożywczych;

8) przepisy w sprawie pobierania próbek żywności w celu oznaczania poziomów pozostałości pestycydów;

9) podstawy rachunkowości.

3. Zagadnienia, których znajomość jest wymagana do uzyskania specjalizacji pszczelarstwo:

1) przepisy dotyczące rolnictwa ekologicznego w zakresie pszczelarstwa;

2) zasady utrzymywania pszczół;

3) przepisy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt w zakresie wymagań weterynaryjnych dla handlu zwierzętami oraz zwalczania chorób zakaźnych pszczół w odniesieniu do chorób zakaźnych pszczół podlegających obowiązkowi rejestracji;

4) przepisy w sprawie szczegółowych warunków pobierania próbek artykułów rolno-spożywczych;

5) przepisy w sprawie pobierania próbek żywności w celu oznaczania poziomów pozostałości pestycydów;

6) podstawy rachunkowości.

4. Zagadnienia, których znajomość jest wymagana do uzyskania specjalizacji produkty akwakultury i wodorosty morskie:

1) przepisy dotyczące rolnictwa ekologicznego w zakresie produktów akwakultury i wodorostów morskich;

2) zasady pozyskiwania produktów akwakultury i wodorostów morskich;

3) przepisy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt w zakresie wymagań weterynaryjnych dla handlu zwierzętami akwakultury;

4) przepisy prawa wodnego w zakresie pozwoleń wodnoprawnych;

5) przepisy w sprawie szczegółowych warunków pobierania próbek artykułów rolno-spożywczych;

6) przepisy w sprawie pobierania próbek żywności w celu oznaczania poziomów pozostałości pestycydów;

7) podstawy rachunkowości.

5. Zagadnienia, których znajomość jest wymagana do uzyskania specjalizacji przetwórstwo produktów ekologicznych oraz produkcja pasz lub drożdży:

1) przepisy dotyczące rolnictwa ekologicznego w zakresie przetwórstwa produktów ekologicznych oraz produkcji pasz i drożdży;

2) przepisy o bezpieczeństwie żywności i żywienia w zakresie aromatów, rozpuszczalników, zanieczyszczeń żywności, znakowania żywności, materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, rejestracji i zatwierdzania zakładów oraz wymagań szczególnych w zakresie higieny;

3) przepisy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w zakresie jakości handlowej;

4) przepisy o paszach w zakresie wytwarzania pasz i zasady wprowadzania pasz do obrotu;

5) przepisy w sprawie szczegółowych warunków i sposobu pobierania próbek do badań oraz postępowania z próbkami pobranymi w ramach urzędowej kontroli pasz;

6) przepisy w sprawie szczegółowych warunków pobierania próbek artykułów rolno-spożywczych;

7) przepisy w sprawie pobierania próbek żywności w celu oznaczania poziomów pozostałości pestycydów;

8) podstawy rachunkowości.

6. Zagadnienia, których znajomość jest wymagana do uzyskania specjalizacji wprowadzanie na rynek produktów ekologicznych, w tym importowanych z państw trzecich:

1) przepisy dotyczące rolnictwa ekologicznego w zakresie wprowadzania na rynek, w tym wprowadzania na rynek produktów importowanych;

2) przepisy o bezpieczeństwie żywności i żywienia w zakresie rejestracji i zatwierdzania zakładów, znakowania żywności oraz wymagań szczególnych w zakresie higieny;

3) przepisy o paszach w zakresie wytwarzania pasz i zasady wprowadzania pasz do obrotu;

4) przepisy o produktach pochodzenia zwierzęcego w zakresie wprowadzania na rynek oraz wpisu zakładu do rejestru zakładów i zatwierdzania zakładu;

5) przepisy w sprawie szczegółowych warunków pobierania próbek artykułów rolno-spożywczych;

6) przepisy w sprawie pobierania próbek żywności w celu oznaczania poziomów pozostałości pestycydów;

7) podstawy rachunkowości.

Załącznik nr 2

WZÓR ZAŚWIADCZENIA O WPISIE DO REJESTRU INSPEKTORÓW ROLNICTWA EKOLOGICZNEGO

Załącznik nr 3

WZÓR IMIENNEJ PIECZĘCI INSPEKTORA ROLNICTWA EKOLOGICZNEGO