Osoba fizyczna prowadzi biuro rachunkowe. Posiada kilka oddziałów biura. Jest czynnym podatnikiem VAT. Obecnie chce sprzedać jedno biuro (oddział). W jego skład wchodzi cały majątek ruchomy i nieruchomy znajdujący się w biurze, m.in.: lokal, wszyscy klienci tego oddziału, zespół pracowników, wyposażenie niezbędne do świadczenia usług, prawa do umów związanych z funkcjonowaniem oddziału (umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych). Ta część firmy jest samodzielna pod względem organizacyjnym i finansowym. Czy prawidłowe będzie wyłączenie transakcji zbycia oddziału firmy z opodatkowania VAT?
9 kwietnia 2015 r. w interpretacji ogólnej MF zmienił stanowisko w sprawie prawa do korzystania przez biura rachunkowe ze zwolnienia podmiotowego z VAT i zwolnień z obowiązku stosowania kas rejestrujących. W interpretacji MF potwierdził, że biura rachunkowe, które wykonują usługi związane z obsługą rachunkowo-księgową (w szczególności: prowadzenie ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych, sporządzanie deklaracji, jak również wypełnianie ww. dokumentów):
Jednostka budżetowa zakupiła towary, które przyjęła na magazyn. Na dostarczony towar został wystawiony dowód Pz – przyjęcie zewnętrzne, z którego wynika, że towar został dostarczony za 6150 zł. Wraz towarem dostarczono fakturę, która opiewała na 6765 zł brutto, w tym 1265 zł VAT. Jednostka jest podatnikiem VAT. W związku z zaistniałą różnicą dostawca wystawił fakturę korygującą na 615 zł brutto. Jakie zapisy księgowe będą właściwe w takiej sytuacji?
Zgodnie z projektem nowelizacji ustawy o rachunkowości małe firmy będą mogły sporządzać skrócone sprawozdania finansowe, składające się jedynie z uproszczonego bilansu, rachunku zysków i strat oraz z tzw. informacji dodatkowej z ograniczoną ilością danych. Zwolnione zostaną też ze sporządzania sprawozdania z działalności, pod warunkiem, że niektóre informacje, objęte dotychczas jego zakresem informacyjnym, zostaną przez jednostki małe ujawnione w informacji dodatkowej. Małe firmy mają też zostać zwolnione z obowiązku sporządzania zestawienia zmian w kapitale własnym oraz rachunku przepływów pieniężnych.
W wyniku zmian, które przewiduje rządowy projekt noweli ustawy o rachunkowości, małe przedsiębiorstwa zaoszczędzą na prowadzeniu rachunkowości. W sumie może to być nawet ponad 61 mln zł. Według Ministerstwa Finansów "przełomem" będzie wprowadzenie możliwości prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów, zamiast ksiąg rachunkowych przez małe organizacje pozarządowe. Ze zwolnienia będą wyłączone niektóre jednostki, np. te, które nie posiadają statusu organizacji pożytku publicznego.
Uregulowania prawne rachunkowości w Polsce tworzą, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, ustawa z 29 września 1994 roku o rachunkowości, a także Międzynarodowe i Krajowe Standardy Rachunkowości. Krajowe Standardy Rachunkowości są standardami oraz interpretacjami, które dotyczą rachunkowości. Są stosowane w celu prawidłowego ujęcia operacji gospodarczych w tych obszarach, które nie zostały sprecyzowane w ustawie o rachunkowości. Krajowy Standard Rachunkowości Nr 7 dotyczy " Zmiany zasad (polityki) rachunkowości, wartości szacunkowych, poprawiania błędów, zdarzeń następujących po dacie bilansu – ujęcie i prezentacja ". W niniejszej publikacji prezentujemy treść tego standardu.
Za podstawę prawną rachunkowości w Polsce, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, uznawane są: ustawa z 29 września 1994 roku o rachunkowości, a także Międzynarodowe i Krajowe Standardy Rachunkowości. Krajowe Standardy Rachunkowości są to standardy, a także interpretacje dotyczące rachunkowości. Stosuje się je w celu prawidłowego ujęcia operacji gospodarczych w tych obszarach, które nie zostały sprecyzowane w ustawie o rachunkowości. Krajowy Standard Rachunkowości Nr 8 dotyczy "Działalności deweloperskiej". W niniejszej publikacji prezentujemy treść tego standardu.
Dynamicznie zmieniająca się rzeczywistość rynkowa wymusza na przedsiębiorcach stałe monitorowanie rentowności oraz przygotowanie scenariuszy zabezpieczających płynność finansową w bliskiej i dalszej perspektywie. Wzrasta na znaczeniu rola dyrektora finansowego w firmie, która przestaje się ograniczać jedynie do nadzorowania polityki finansowej, a coraz częściej zostaje rozszerzona o doradztwo strategiczne w kluczowych dla firmy decyzjach biznesowych. Współczesny finansista to osoba decyzyjna, posiadająca szerokie kompetencje menadżerskie również w zakresie zarządzania i sprzedaży, a także znajomości innowacyjnych rozwiązań technologicznych, które efektywnie wspierają pracę nie tylko działu finansowego ale również optymalizują pracę pozostałych jednostek organizacyjnych w firmie.
Każdy przedsiębiorca zobligowany jest do prowadzenia takiej ewidencji swoich przychodów i kosztów, w której znajdą się prawidłowe informacje o wszystkich zdarzeniach gospodarczych danego okresu. Ewidencja ta może przybrać formę uproszczoną, czyli tzw. Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów, oraz pełną (księgi rachunkowe). Co do zasady, pierwsza z nich dotyczy raczej przedsiębiorców z sektora MSP, druga – większych firm. Czym różnią się te dwie formy prowadzenia rachunkowości i do kogo są adresowane?
Podstawę prawną rachunkowości w Polsce stanowią, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, ustawa z 29 września 1994 roku o rachunkowości, a także Międzynarodowe i Krajowe Standardy Rachunkowości. Krajowe Standardy Rachunkowości są to wszelkie standardy oraz interpretacje, które dotyczą rachunkowości. Stosuje się je w celu prawidłowego ujęcia operacji gospodarczych w tych obszarach, które nie zostały sprecyzowane w ustawie o rachunkowości. Krajowy Standard Rachunkowości Nr 9 dotyczy "Sprawozdania z działalności". W niniejszej publikacji prezentujemy treść tego standardu.
