Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 162 poz. 1111

Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. – Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje:

2. Realizację wytycznych, o których mowa w ust. 1, w urzędach administracji państwowej zapewniają kierownicy tych urzędów.

2. Kierownicy urzędów administracji państwowej innych niż urzędy administracji rządowej, a także Ministrowie Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych, Sprawiedliwości, Przewodniczący Komitetu Integracji Europejskiej oraz Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, określając, każdy w swoim zakresie działania, szczegółowe zasady korzystania ze służbowych samochodów osobowych dostosowane do specyfiki urzędów oraz nadzorowanych lub podległych jednostek organizacyjnych, kierują się wytycznymi, o których mowa w § 1.

Prezes Rady Ministrów: J. Buzek

Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 30 grudnia 1997 r. (poz. 1111)

WYTYCZNE
W SPRAWIE ZASAD KORZYSTANIA ZE SŁUŻBOWYCH SAMOCHODÓW OSOBOWYCH W URZĘDACH ADMINISTRACJI PAŃSTWOWEJ

1. Samochody służbowe mogą być wykorzystywane wyłącznie w celu realizacji obowiązków wynikających z pełnionej funkcji lub zajmowanego stanowiska, zwanych dalej „obowiązkami służbowymi".

2. Ze służbowych samochodów osobowych mogą korzystać osoby pełniące funkcje organów administracji państwowej, osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe wymienione w art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883) oraz osoby, o których mowa w art. 32 ust. 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 679), zwane dalej „osobami uprawnionymi".

3. Osobom uprawnionym może być przydzielony do wyłącznej dyspozycji służbowy samochód osobowy.

4. W celu realizacji obowiązków służbowych innych osób zatrudnionych w urzędach administracji państwowej mogą być tworzone dyspozycyjne kolumny transportowe.

5. Codzienny dojazd do pracy i powrót do miejsca, w którym osoba uprawniona stale przebywa w okresie pełnienia funkcji lub zajmowania stanowiska, uznaje się za przejazdy w celu służbowym. Jeżeli osoba uprawniona na stałe zamieszkuje w innej miejscowości, za przejazdy w celu służbowym uznaje się również dojazd do miejsca stałego zamieszkania oraz powrót do miejsca stałego pobytu w okresie pełnienia funkcji lub zajmowania stanowiska jeden raz w tygodniu oraz na okres świąt.

6. Osoby uprawnione mogą korzystać ze służbowego samochodu osobowego w celach niesłużbowych na podstawie umowy za pełną odpłatnością za zużyte paliwo, a w wypadku gdy samochód prowadzi kierowca – także za tę usługę.

7. Korzystanie ze służbowego samochodu osobowego powinno być udokumentowane przez kierującego samochodem; określenia dokumentowanego celu użycia samochodu dokonuje osoba korzystająca z samochodu. Dokumentacja powinna być prowadzona w sposób umożliwiający kontrolę celowości korzystania z samochodu służbowego i określenie związanych z tym kosztów.