Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 82 poz. 895

Na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) zarządza się, co następuje:

1) Krajowe Centrum Koordynacji Ratownictwa i Ochrony Ludności, zwane dalej „Krajowym Centrum” - w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej,

2) wojewódzkie stanowisko koordynacji ratownictwa, zwane dalej „wojewódzkim stanowiskiem” - w komendach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej,

3) powiatowe (miejskie) stanowisko kierowania, zwane dalej „powiatowym (miejskim) stanowiskiem” - w komendach powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej,

4) punkty alarmowania - w jednostkach.

2. Punkty alarmowania, o których mowa w ust. 1 pkt 4, zapewniają przekazywanie jednostkom informacji o pożarach, klęskach żywiołowych i innych miejscowych zagrożeniach lub wspomagają proces decyzyjny kierującego działaniem ratowniczym, zwanego dalej „kierującym”, w oparciu o zintegrowaną łączność z powiatowym (miejskim) stanowiskiem oraz prowadzą dokumentację operacyjną zawierającą przebieg i analizę działań ratowniczych.

2. Kierowanie działaniem ratowniczym są obowiązani przejąć w kolejności:

1) dowódca zastępu,

2) dowódca sekcji,

3) dowódca plutonu,

4) strażak uprawniony przez komendanta, kierownika lub szefa jednostki,

5) strażak uprawniony do kierowania taktycznego.

3. Kierującym jest pierwszy przybyły na miejsce zdarzenia dowódca z jednostki, do czasu przybycia osoby posiadającej uprawnienia do przejęcia kierowania.

4. W przypadku przybycia jednostek ochotniczych i zawodowych, obowiązany do przejęcia kierowania jest kierujący z jednostki zawodowej.

5. W przypadku przybycia na miejsce zdarzenia dowódców tej samej hierarchii, obowiązany do przejęcia kierowania jest dowódca z jednostki, dla której miejsce zdarzenia stanowi teren własnego działania.

6. Do obowiązków kierującego oraz do zasad przejmowania i przekazywania kierowania działaniem ratowniczym oraz dokumentowania zdarzenia stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 4 i 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (Dz. U. Nr 111, poz. 1311).

2. Jeżeli w planach działań ratowniczych, o których mowa w ust. 1, przewiduje się udział innych jednostek, plany te powinny być uzgodnione z komendantem powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej.

1) wzajemnej pomocy w celu zachowania ciągłości i skuteczności procedur ratowniczych,

2) powiadamianiu o występujących zagrożeniach oraz zastosowanych i wymaganych środkach ochrony osobistej ratowników i zabezpieczeniu terenu działań ratowniczych,

3) informowaniu o stosowanych technikach ratowania życia, zdrowia, środowiska i mienia oraz sposobach ewakuacji poszkodowanych i zagrożonych ludzi oraz zwierząt ze strefy zagrożenia,

4) wzajemnym wsparciu logistycznym prowadzonych działań ratowniczych,

5) zapewnieniu łączności i ciągłości wymiany informacji z powiatowym (miejskim) stanowiskiem.

2. Współdziałanie jednostek, o którym mowa w ust. 1, organizuje kierujący.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki