Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 108 poz. 1184

Na podstawie art. 23 pkt 1–4, art. 41 pkt 1 i 3, art. 46, art. 62 pkt 1–3, 7 i 8, art. 67a, art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie (Dz. U. z 2001 r. Nr 53, poz. 563 i Nr 76, poz. 811) zarządza się, co następuje:

Rozporządzenie określa:

1) wykaz roślin uprawnych, których odmiany wpisuje się do rejestru,

2) wykaz roślin uprawnych, których wpisanie do rejestru wymaga stwierdzenia zadowalającej wartości gospodarczej,

3) wykaz roślin uprawnych, których wartość gospodarczą odmian bada się po ich wpisaniu do rejestru,

4) szczegółowe wymagania obowiązujące przy zgłaszaniu, wpisywaniu i skreślaniu odmian z rejestru, nadawaniu im nazw, urzędowym badaniu odmian, prowadzeniu rejestru oraz przy dokonywaniu lustracji hodowli lub zachowania w inny sposób odmian zgłoszonych lub wpisanych do rejestru,

5) szczegółowe wymagania obowiązujące przy składaniu wniosku o przyznanie wyłącznego prawa i urzędowym badaniu odmian, przyznaniu i pozbawieniu wyłącznego prawa oraz prowadzeniu księgi i spisu,

6) wykaz roślin, których materiał siewny ze zbioru odmiany chronionej może być przez posiadacza gruntów stosowany jako materiał siewny bez zgody hodowcy w ilości potrzebnej na obsianie lub obsadzenie uprawy gruntowej rośliny rolniczej do 2 ha,

7) wymagania dotyczące wytwarza nią kwalifikowanego i standardowego materiału siewnego, izolacji przestrzennej od innych upraw, czystości gatunkowej i odmianowej, zdrowotności oraz maksymalnej ilości rozmnożeń materiałów hodowlanych, a w zależności od tego – stopni kwalifikacji materiału siewnego,

8) wymagania dotyczące jakości materiału siewnego, a w szczególności zdolności kiełkowania lub tożsamości gatunkowej i odmianowej oraz zanieczyszczeń i zdrowotności,

9) dopuszczalną wielkość produkcji w ciągu roku materiału siewnego warunkowo kwalifikowanego dla poszczególnych roślin (grup roślin),

10) szczegółowe zasady składania wniosku o ocenę materiału siewnego,

11) sposób i tryb przeprowadzania kontroli materiału siewnego, a w szczególności czas prowadzenia kontroli, sposób sporządzania dokumentacji i sposób postępowania pokontrolnego oraz sposób postępowania przy pobieraniu prób materiału siewnego,

12) terminy ważności świadectwa materiału siewnego w zależności od rośliny, wyników oceny oraz rodzaju opakowania,

13) dokumenty dotyczące oceny materiału siewnego, wystawione za granicą, uznawane za równoważne krajowym świadectwom,

14) zakres i terminy składania informacji dotyczących obrotu materiałem siewnym,

15) szczegółowe zasady prowadzenia dokumentacji dotyczącej wytwarzania i obrotu materiałem siewnym,

16) wykaz populacji miejscowych mających szczególne znaczenie dla ochrony różnorodności biologicznej,

17) stawki opłaty hodowlanej.

1. Określa się wykaz roślin uprawnych, których odmiany wpisuje się do rejestru odmian roślin uprawnych, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Określa się wykaz roślin uprawnych, których wpisanie do rejestru odmian roślin uprawnych, wymaga stwierdzenia zadowalającej wartości gospodarczej, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Określa się wykaz roślin, których wartość gospodarczą odmian bada się po ich wpisaniu do rejestru odmian roślin uprawnych, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia.

1. Przy zgłaszaniu odmiany rośliny uprawnej do rejestru hodowca podaje na piśmie:

1) imię i nazwisko albo nazwę oraz adres zamieszkania albo siedzibę,

2) imię i nazwisko twórcy albo twórców odmian, jeżeli odmiana została wyhodowana w kraju,

3) nazwę tej rośliny uprawnej w językach polskim i łacińskim,

4) proponowaną nazwę odmiany,

5) miejsce prowadzenia hodowli zachowawczej odmiany,

6) datę i podpis hodowcy.

2. Przy zgłaszaniu mieszańca do rejestru wymagana jest pisemna zgoda hodowców składników tego mieszańca na ich wykorzystanie, jeśli składnik mieszańca jest chroniony w Rzeczypospolitej Polskiej.

Hodowca, który zgłasza odmianę do rejestru, dołącza następujące dokumenty:

1) upoważnienie przedstawiciela do działania w imieniu hodowcy dla odmian hodowanych za granicą,

2) wyniki badania wartości gospodarczej odmiany przeprowadzone w Rzeczypospolitej Polskiej, której wpisanie do rejestru wymaga stwierdzenia jej zadowalającej wartości gospodarczej,

3) opis botaniczny odmiany,

4) pisemną informację o pochodzeniu i strukturze odmiany,

5) opis botaniczny składników mieszańca rośliny rolniczej,

6) kopię dowodu uiszczenia opłaty za zgłoszenie odmiany do rejestru.

Zgłoszenie odmiany do rejestru następuje w terminie:

1) dla roślin rolniczych:

a) ozimych:

– rzepaku, wyki kosmatej – od dnia 1 sierpnia do dnia 10 sierpnia,

– jęczmienia – od dnia 1 sierpnia do dnia 20 sierpnia,

– pozostałych – od dnia 1 sierpnia do dnia 25 sierpnia,

b) zbożowych jarych – od dnia 1 października do dnia 30 listopada,

c) strączkowych:

– grochu siewnego, łubinu – od dnia 1 października do dnia 30 listopada,

– pozostałych – od dnia 15 października do dnia 15 grudnia,

d) kukurydzy, buraka cukrowego, buraka pastewnego, ziemniaka, życicy westerwoldzkiej – od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia,

e) pozostałych – od dnia 15 listopada do dnia 15 stycznia,

2) dla roślin warzywnych:

a) odmian zimujących cebuli, sałaty – od dnia 1 maja do dnia 30 czerwca,

b) odmian czosnku ozimego, sałaty pod osłonami

– od dnia 1 lipca do dnia 31 sierpnia,

c) odmian uprawianych pod osłonami ogrzewanymi – od dnia 1 sierpnia do dnia 30 września,

d) odmian uprawianych pod osłonami nieogrzewanymi – od dnia 1 października do dnia 30 listopada,

e) odmian uprawianych w gruncie – od dnia 1 października do dnia 31 grudnia,

3) dla roślin sadowniczych:

a) drzew owocowych – od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia,

b) krzewów jagodowych, bylin – od dnia 1 grudnia do dnia 31 stycznia.

1. Nazwa odmiany zgłaszanej lub wpisywanej do rejestru jest pisana przy użyciu liter i cyfr stosowanych w języku polskim.

2. Nazwa odmiany, o której mowa w ust. 1:

1) rozpoczyna się od litery,

2) nie jest tożsama:

a) z nazwą, skrótem literowym lub z akronimem państwa, organizacji międzynarodowej,

b) z nazwą jednostek systematyki botanicznej.

Przed rozpoczęciem urzędowego badania odmiany zawiadamia się zgłaszającego odmianę o terminie rozpoczęcia i przewidywanym zakończeniu urzędowego badania odmiany.

1. Przy przeprowadzeniu urzędowego badania hodowca dostarcza wymaganą ilość materiału siewnego danego gatunku i odmiany.

2. Materiał siewny, o którym mowa w ust. 1, powinien odpowiadać wymaganiom jakościowym oraz nie może być traktowany środkami ochrony roślin i regulatorami wzrostu.

3. Materiał siewny do urzędowych badań odrębności, wyrównania i trwałości oraz wartości gospodarczej odmiany powinien pochodzić z tej samej partii materiału siewnego.

Niedostarczenie materiału siewnego przez hodowcę odmiany do urzędowego badania w jednym roku stanowi podstawę przedłużenia tego badania o kolejny rok; niedostarczenie materiału siewnego do urzędowego badania w ciągu dwóch kolejnych lat może stanowić podstawę do odmowy wpisania odmiany do rejestru.

Badanie odmiany, o którym mowa w § 8 i 9, przeprowadza się zgodnie z metodyką badania dla danego gatunku rośliny uprawnej.

Umożliwia się hodowcy zapoznanie się z przebiegiem urzędowego badania odmiany, udostępniając opracowane wyniki oraz udzielając wszelkich informacji dotyczących badania tej odmiany.

1. Odmiana wpisana do rejestru otrzymuje numer rejestrowy, który składa się z kolejnego numeru w rejestrze oraz wielkiej litery wskazującej na daną grupę roślin.

2. Dla grup roślin ustala się następujące oznaczenia literowe:

1) R – rośliny rolnicze,

2) W – rośliny warzywne,

3) S – rośliny sadownicze.

Informacje o zgłoszeniu i wpisaniu odmian do rejestru, przedłużeniu wpisu oraz o skreśleniu ich z rejestru publikuje się co dwa miesiące.

Hodowca odmiany zgłoszonej albo wpisanej do rejestru odmian przekazuje Centralnemu Ośrodkowi Badania Odmian Roślin Uprawnych, zwanemu dalej „Centralnym Ośrodkiem”, informacje, w terminie 60 dni od dnia ich uzyskania, o zgłoszeniu, wpisaniu, przedłużeniu wpisu, skreśleniu lub wycofaniu odmiany zgłoszonej albo wpisanej do rejestru albo do odpowiednich list, katalogów lub wykazów odmian, a także o zmianach nazw tej odmiany prowadzonej za granicą.

1. Przeprowadzenie lustracji hodowli zachowawczej odmiany następuje po uzgodnieniu z hodowcą terminu lustracji, na co najmniej 15 dni przed terminem jej dokonania.

2. Lustrację hodowli zachowawczej przeprowadza się komisyjnie.

3. Komisja, o której mowa w ust. 2, sprawdza:

1) sposób i metody prowadzenia hodowli zachowawczej oraz

2) warunki niezbędne do uzyskania materiału siewnego odpowiedniej jakości.

1. Po zakończeniu lustracji hodowli sporządza się protokół w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje hodowca odmiany.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, podpisują przeprowadzający lustrację i hodowca lustrowanej odmiany.

3. Hodowcy, o którym mowa w ust. 2, przysługuje prawo wniesienia zastrzeżeń co do treści i ustaleń zawartych w protokole, w terminie podanym w protokole.

Wniosek o przyznanie wyłącznego prawa do odmiany hodowca składa w ciągu roku kalendarzowego do Centralnego Ośrodka; wniosek ten podlega publikacji w diariuszu Centralnego Ośrodka.

1. Wniosek, o którym mowa w § 17, zawiera:

1) imię i nazwisko albo nazwę hodowcy oraz jego adres zamieszkania albo siedziby,

2) nazwę rośliny uprawnej podaną w językach polskim i łacińskim,

3) proponowaną nazwę odmiany,

4) datę i podpis hodowcy.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) dokument potwierdzający, że odmiana spełnia kryterium nowości,

2) opis botaniczny odmiany,

3) pisemną informację o pochodzeniu i strukturze odmiany,

4) kopię dowodu uiszczenia opłaty za zgłoszenie wniosku o przyznanie wyłącznego prawa do odmiany.

1. Hodowca, który złożył wniosek o przyznanie wyłącznego prawa do odmiany z żądaniem pierwszeństwa, dostarcza w ciągu trzech miesięcy od daty złożenia wniosku uwierzytelnioną kopię wniosku złożonego za granicą.

2. Jeżeli złożony za granicą wniosek o przyznanie wyłącznego prawa do odmiany został wycofany przez hodowcę albo nie został pozytywnie rozpatrzony przez właściwy organ, hodowca odmiany informuje o tym Centralny Ośrodek.

Hodowca odmiany wpisanej do spisu albo księgi przekazuje Centralnemu Ośrodkowi, w ciągu 60 dni od dnia ich uzyskania, informacje o zgłoszeniach wniosków o przyznanie wyłącznego prawa do odmiany, a także o przyznaniu, odmowie przyznania, uznaniu za nieważne lub pozbawieniu tego prawa za granicą oraz informacje o zmianach nazw odmiany.

Przy urzędowym badaniu odmian w celu przyznania wyłącznego prawa stosuje się przepisy § 6–10.

1. Odmiana wpisana do spisu albo księgi otrzymuje numer, który składa się z kolejnego numeru w spisie albo w księdze oraz wielkiej litery wskazującej daną grupę roślin.

2. Dla grup roślin ustala się następujące oznaczenia literowe:

1) R – rośliny rolnicze,

2) W – rośliny warzywne,

3) S – rośliny sadownicze,

4) L – rośliny leśne,

5) O – rośliny ozdobne,

6) P –- rośliny pozostałe.

Przy nadawaniu nazwy odmianie stosuje się przepisy § 6.

Określa się wykaz roślin, których materiał siewny ze zbioru odmiany chronionej może być przez posiadacza gruntów stosowany jako materiał siewny bez zgody hodowcy w ilości potrzebnej na obsianie lub obsadzenie uprawy gruntowej rośliny rolniczej do 2 ha, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Materiał siewny wytwarza się z zachowaniem izolacji od innych roślin, które mogłyby wpłynąć na jakość tego materiału.

1. Materiał siewny, o którym mowa w § 25, powinien być wolny od organizmów szkodliwych podlegających obowiązkowi zwalczania oraz innych organizmów szkodliwych, które mogą mieć wpływ na jakość tego materiału.

2. Pole przeznaczone pod plantację sadzeniaków ziemniaka powinno być wolne od cyst mątwika ziemniaczanego, co należy potwierdzić badaniem gleby przeprowadzonym nie wcześniej niż na rok przed założeniem plantacji.

Plantacja nasienna powinna być wolna od innych gatunków lub odmian roślin.

Ustala się następujące stopnie kwalifikacji materiału siewnego:

1) nasion roślin rolniczych:

a) materiał hodowcy – MM,

b) materiał elitarny:

– przedbazowy – PB – trzecie albo drugie rozmnożenie przed nasionami kwalifikowanymi,

– bazowy: dla odmian ustalonych – B,

– dla komponentów do odmian mieszańcowych – Ro, Rm,

c) materiał kwalifikowany:

– dla odmian ustalonych: pierwsze rozmnożenie – K1, drugie rozmnożenie – K2,

– dla odmian mieszańcowych – F1,

d) materiał handlowy:

– dla odmiany znanej – Ho,

– dla odmiany nieznanej – H,

2) sadzeniaków ziemniaka:

a) sadzeniaki przedbazowe – PB,

b) sadzeniaki bazowe:

– superelita – SE,

– elita – E,

c) sadzeniaki kwalifikowane;

– oryginał – O,

– klasa A – kl. A,

3) nasion roślin warzywnych:

a) materiał hodowcy – MM,

b) materiał elitarny:

– przedbazowy – PB – pierwsze albo drugie rozmnożenia materiału hodowcy,

– bazowy:

– dla odmian ustalonych – B,

– dla komponentów do odmian mieszańcowych – Ro, Rm,

c) materiał kwalifikowany:

– dla odmian ustalonych – K,

– dla odmian mieszańcowych – F1,

d) materiał standardowy – St,

e) materiał handlowy:

– dla nieznanej odmiany – H,

– dla znanej odmiany – Ho,

4) materiału szkółkarskiego:

a) materiał przedelitarny – superelita – SE,

b) materiał elitarny:

– elita 1 – E1,

– elita 2– E2,

c) materiał kwalifikowany:

– oryginał – O.

1. Określa się wymagania dotyczące wytwarzania kwalifikowanego materiału siewnego, izolacji przestrzennej od innych upraw, czystości gatunkowej i odmianowej, zdrowotności oraz maksymalnej ilości rozmnożeń materiałów hodowlanych, a w zależności od tego – stopni kwalifikacji oraz jakości materiału siewnego roślin rolniczych, stanowiące załącznik nr 5 do rozporządzenia.

2. Określa się wymagania dotyczące wytwarzania kwalifikowanego i standardowego materiału siewnego, izolacji przestrzennej od innych upraw, czystości gatunkowej i odmianowej, zdrowotności oraz maksymalnej ilości rozmnożeń materiałów hodowlanych, a w zależności od tego – stopni kwalifikacji oraz jakości materiału siewnego roślin warzywnych, stanowiące załącznik nr 6 do rozporządzenia.

3. Określa się wymagania dotyczące wytwarzania kwalifikowanego materiału szkółkarskiego oraz jego jakości, stanowiące załącznik nr 7 do rozporządzenia.

Określa się dopuszczalną wielkość produkcji w ciągu roku – materiału siewnego, warunkowo kwalifikowanego dla poszczególnych roślin (grup roślin), stanowiącą załącznik nr 8 do rozporządzenia.

1. Wniosek o dokonanie oceny materiału siewnego (oceny polowej), z wyłączeniem materiału szkółkarskiego, zawiera:

1) imię, nazwisko albo nazwę oraz adres zamieszkania albo siedziby wnioskodawcy,

2) lokalizację plantacji, imię i nazwisko plantatora, nazwę miejscowości, gminę, powiat,

3) gatunek, odmianę, a w przypadku odmian mieszańcowych – formułę mieszańca,

4) stopień kwalifikacji wysianego materiału siewnego oraz numer i datę świadectwa kwalifikacji materiału siewnego,

5) powierzchnię plantacji,

6) rok założenia plantacji dla roślin dwu- i wieloletnich,

7) przewidywaną wielkość zbioru,

8) przewidywaną liczbę etykiet,

9) oznaczenie znakiem Organizacji Współpracy Ekonomicznej i Rozwoju (OECD) plantacji kwalifikowanych według tego systemu,

10) oznaczenie znakiem Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (UN/ECE) sadzeniaków ziemniaka.

2. Wniosek o dokonanie oceny polowej materiału szkółkarskiego zawiera:

1) imię, nazwisko albo nazwę oraz adres zamieszkania albo siedziby wnioskodawcy,

2) informację o:

a) rodzaju materiału szkółkarskiego, z podaniem jego ilości i powierzchni plantacji,

b) nazwie gatunku, odmiany, podkładki, wstawki,

c) wieku, formie, kategorii, statusie zdrowotności, stopniu kwalifikacji,

d) pochodzeniu materiału,

3) przewidywaną liczbę etykiet.

Wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego składa się do właściwego terytorialnie ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę wnioskodawcy wojewódzkiego inspektora Inspekcji Nasiennej.

Ustala się następujące terminy składania wniosków dla grup roślin lub gatunków:

 

Przy dokonywaniu oceny materiału siewnego wnioskodawca dołącza do wniosku, w przypadku plantacji:

1) obsianych albo obsadzonych materiałem hodowlanym:

a) oświadczenie hodowcy, że materiał hodowlany został wyprodukowany zgodnie z metodyką hodowli przyjętą dla zgłoszonej odmiany,

b) informacje o wynikach kiełkowania nasion wydanych przez upoważnione laboratorium lub stację oceny nasion, z wyjątkiem gatunków szklarniowych,

c) opis odmiany, która będzie warunkowo kwalifikowana,

d) opis składników mieszańca, przy zgłaszaniu do oceny polowej odmiany mieszańcowej,

2) obsianych albo obsadzonych składnikami mieszańca:

a) oświadczenie hodowcy, że składniki mieszańca zostały wyprodukowane zgodnie z metodyką hodowli przyjętą dla zgłoszonej odmiany mieszańcowej, lub świadectwo kwalifikacji polowej składników mieszańca,

b) informacje o wynikach kiełkowania nasion wydane przez upoważnione laboratorium lub stację oceny nasion, z wyjątkiem gatunków szklarniowych,

3) obsianych nasionami zgodnie ze stopniami kwalifikacji, o których mowa w § 28:

a) protokół pobrania próbki nasion materiału siewnego do oceny tożsamości,

b) oryginał lub uwierzytelnioną kopię świadectwa kwalifikacji materiału siewnego użytego do obsiewu plantacji,

c) kopię dokumentu zakupu potwierdzającą zgodność z danymi zawartymi w świadectwie kwalifikacji,

4) nasiennych ziemniaka:

a) świadectwo oceny weryfikacyjnej,

b) świadectwo oceny cech zewnętrznych,

c) kopię dokumentu zakupu potwierdzającą zgodność z danymi zawartymi w świadectwie,

d) etykietę urzędową,

5) cebuli dymki:

a) kopię dokumentu zakupu nasion kwalifikowanych lub standardowych zawierającą dane ze świadectwa albo

b) uwierzytelnioną kopię świadectwa jakości nasion użytych do produkcji cebuli dymki,

c) kopię dokumentu zakupu nasion,

6) na których odbywa się reprodukcja nasion roślin rolniczych dla firm zagranicznych, nieprzeznaczonych do obrotu w kraju:

a) świadectwo Międzynarodowego Związku Oceny Nasion (ISTA) lub Stowarzyszenia Agencji Urzędowej Kwalifikacji Nasion (AOSCA), z podaniem wyników wartości siewnej,

b) certyfikat stwierdzający stopień kwalifikacji lub kategorię materiału siewnego,

c) etykiety każdej partii materiału siewnego,

d) kontrakt określający powierzchnię, jaka powinna być obsiana albo obsadzona, oraz masę zużytego materiału siewnego,

e) pisemną zgodę urzędu kwalifikacyjnego kraju pochodzenia nasion na prowadzenie reprodukcji,

7) materiału szkółkarskiego:

a) oświadczenie hodowcy, że materiał przedelitarny został wyprodukowany zgodnie z metodyką hodowli przyjętą dla zgłoszonej odmiany,

b) świadectwo kwalifikacji albo kopię dokumentu zakupu zawierającą numer świadectwa kwalifikacji polowej,

c) opis odmiany przy zgłaszaniu do kwalifikacji warunkowej,

d) etykietę urzędową.

1. Dla plantacji wieloletnich składa się jeden wniosek.

2. W razie zmiany danych zawartych we wniosku, o którym mowa w § 31, wnioskodawca informuje o tym właściwego wojewódzkiego inspektora Inspekcji Nasiennej.

Pracownik Inspekcji Nasiennej po okazaniu legitymacji służbowej może przystąpić do czynności kontrolnych.

Kontrolę materiału siewnego przeprowadza się w godzinach pracy kontrolowanego podmiotu; z jego zgodą kontrola może być przeprowadzona poza godzinami pracy i w dni wolne od pracy.

1. Po zakończeniu kontroli pracownik Inspekcji Nasiennej, zwany dalej „kontrolującym”, sporządza protokół.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, podpisu kontrolujący oraz kontrolowany podmiot albo osoba uprawniona do reprezentowania kontrolowanego podmiotu.

3. Kontrolujący informuje o możliwości:

1) wniesienia zastrzeżeń co do treści i ustaleń zawartych w protokole, przed jego podpisaniem,

2) zgłoszenia, w terminie podanym w protokole, pisemnego wyjaśnienia co do zawartych w nim ustaleń.

1. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole kontroli można wystosować do kontrolowanego podmiotu wystąpienie pokontrolne z zaleceniami i wnioskami.

2. Kontrolowany podmiot, w terminie podanym w wystąpieniu pokontrolnym, powiadamia kontrolującego o wykonaniu zaleceń i wniosków albo o przyczynach ich niewykonania.

1. Próbki materiału siewnego pobiera się na wniosek zainteresowanego.

2. Próbki materiału siewnego pobiera się, stosownie do wielkości partii nasion, z każdego pojemnika lub z różnych miejsc w pojemniku.

3. Próbki pobierane są ręcznie lub za pomocą próbobierzy:

1) laskowego lub cylindrycznego,

2) zgłębnikowego typu Nobbego,

3) automatycznego.

4. Próbki z materiału siewnego – elitarnego, wszystkich stopni kwalifikacji odmian uprawianych według systemu OECD, oraz do oceny tożsamości odmianowej pobierają pracownicy Inspekcji Nasiennej, zgodnie z ust. 2 i 3.

5. Próbki z materiału siewnego kwalifikowanego, standardowego oraz handlowego do obrotu w kraju pobierają próbobiorcy, zgodnie z ust. 2 i 3.

1. Ustala się następujące terminy ważności świadectwa materiału siewnego dla:

1) roślin rolniczych – 12 miesięcy, z tym że dla;

a) szarłatu – 2 miesiące,

b) zbóż ozimych o wilgotności 16% – 3 miesiące,

c) sadzeniaków ziemniaka, w przypadku świadectw:

– weryfikacyjnych – przez cały okres sprzedaży i zbywania,

– oceny cech zewnętrznych – 14 dni,

2) roślin warzywnych – 12 miesięcy,

z tym że dla:

– nasion pakowanych hermetycznie o zdolności kiełkowania wyższej o co najmniej 10 punktów procentowych od minimalnych wymagań jakościowych – 24 miesiące,

3) roślin ozdobnych – 12 miesięcy,

z tym że dla:

– nasion pakowanych hermetycznie o zdolności kiełkowania powyżej 70% – 24 miesiące,

4) materiału szkółkarskiego – 12 miesięcy,

z tym że dla:

– nasion drzew owocowych – 6 miesięcy,

5) roślin zielarskich – 12 miesięcy, z tym że dla:

a) arcydzięgla, litworu i kozłka lekarskiego – 6 miesięcy,

b) nasion o wilgotności od 4% do 8% w opakowaniach hermetycznych – 24 miesiące.

2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie do ważności świadectwa mieszanek roślin rolniczych, z tym że termin ważności świadectwa oceny mieszanki roślin rolniczych odpowiada terminowi ważności świadectwa oceny składnika tej mieszanki, które zostało wystawione najwcześniej.

Po upływie pierwszego okresu ważności świadectwa okres jego ważności może być przedłużony na kolejne okresy, o których mowa w § 41, z wyjątkiem nasion w opakowaniach hermetycznych, dla których okres ważności przedłuża się o 12 miesięcy.

Za równoważne krajowym świadectwom uznaje się dokumenty dotyczące oceny materiału siewnego wystawione za granicą:

1) świadectwo jakości wystawione przez: Międzynarodowy Związek Oceny Nasion – ISTA, Stowarzyszenie Agencji Urzędowej Kwalifikacji Nasion – AOSCA,

2) certyfikat oceny polowej,

3) etykiety urzędowe odpowiednie dla poszczególnych kategorii materiału siewnego,

4) świadectwo jakości wystawiane przez upoważnioną firmę nasienną dla każdej partii materiału siewnego standardowego i handlowego,

5) świadectwo jakości wystawiane przez właściwy dla danego kraju urząd kwalifikacyjny – w przypadku sadzeniaków ziemniaka,

6) świadectwo oceny polowej wystawiane przez właściwe urzędy albo upoważnione instytucje – w przypadku materiału szkółkarskiego.

1. Informacja dotycząca obrotu materiałem siewnym, przekazywana do właściwego terytorialnie inspektora Inspekcji Nasiennej przez przedsiębiorcę, obejmuje:

1) nazwę gatunku,

2) masę,

3) kategorię,

4) stan początkowy ilości materiału siewnego,

5) przychód:

a) z produkcji własnej, kontraktacji,

b) z importu,

6) rozchód:

a) ze sprzedaży krajowej,

b) z siewu we własnym gospodarstwie,

c) z eksportu,

d) przeznaczony na cele niesiewne,

7) stan końcowy ilości materiału siewnego,

8) ilość magazynów i punktów sprzedaży, z podaniem ich lokalizacji oraz informacji o otwarciu lub zamknięciu punktu sprzedaży.

2. Informację, o której mowa w ust. 1, w:

1) pkt 1–8 – składają przedsiębiorcy wprowadzający materiał siewny do obrotu z własnej produkcji oraz poprzez jego import lub eksport,

2) pkt 1–3,7 i 8 – składają przedsiębiorcy prowadzący obrót nabytym materiałem siewnym.

3. Ustala się następujące terminy przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5:

1) za pierwsze półrocze – do dnia 31 sierpnia dla zbóż jarych i motylkowych drobnonasiennych,

2) za drugie półrocze – do dnia 31 stycznia dla zbóż ozimych i motylkowych drobnonasiennych,

3) roczne – do dnia 31 sierpnia następnego roku dla roślin warzywnych i pozostałych roślin rolniczych.

4. Przedsiębiorcy prowadzący obrót nabytym materiałem siewnym w formie przygotowanej do obrotu przekazują, do dnia 31 stycznia następnego roku, roczne informacje dotyczące stanu magazynowego według stanu na dzień 31 grudnia.

5. Przedsiębiorcy prowadzący obrót materiałem siewnym informacje o otwarciu lub zamknięciu punktu sprzedaży przesyłają w terminie, o którym mowa w ust. 4.

Zakres informacji o obrocie materiałem siewnym, o którym mowa w § 44, obejmuje gatunki roślin uprawnych, które zostały wyszczególnione w załączniku nr 9 do rozporządzenia.

1. Przedsiębiorca prowadzi dokumentację:

1) wytwarzania materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych, która obejmuje:

a) umowę kontraktacyjną wraz z kopią dokumentu zakupu od producenta,

b) świadectwo kwalifikacji materiału siewnego,

c) kopię dokumentu zakupu materiału siewnego,

d) świadectwo oceny polowej,

e) dokument przyjęcia do magazynu, wskazujący gatunek, odmianę, kategorię albo stopień kwalifikacji, numer i masę partii,

2) wytwarzania materiału szkółkarskiego, która obejmuje informacje o:

a) pochodzeniu materiału wykorzystywanego do rozpoczęcia procesu rozmnażania,

b) terminie siewu, sadzenia, szczepienia, okulizacji i innych metod rozmnażania roślin,

c) metodach uprawy,

d) sposobach pielęgnacji plantacji,

e) stosowanych zabiegach mechanicznych i chemicznych,

f) sposobie przechowywania,

3) przerobu materiału siewnego, która obejmuje informacje o:

a) ilości materiału siewnego przekazanego do przerobu, ze wskazaniem gatunku, odmiany, stopnia kwalifikacji, numeru i masy partii,

b) masie czystego materiału siewnego,

c) masie odpadów,

d) dacie rozpoczęcia i zakończenia przerobu,

e) ilości masy otoczkującej oraz zużytej zaprawy w przypadku otoczkowania lub zaprawiania nasion,

4) sposobu postępowania z materiałem siewnym nieuznanym za kwalifikowany lub standardowy, która obejmuje:

a) kopię dokumentu sprzedaży na cele niesiewne,

b) protokół zniszczenia,

c) dokument wydania,

5) tworzenia partii zbiorczej materiału siewnego pochodzącego od różnych producentów, która obejmuje:

a) dokument przerobu ze specyfikacją partii wchodzących w skład partii zbiorczej,

b) oryginał lub uwierzytelnioną kopię świadectw oceny polowej tych partii,

c) świadectwo kwalifikacji nasion lub wartości siewnej,

6) tworzenia zestawu partii materiału siewnego pochodzącego od różnych producentów, która obejmuje:

a) świadectwa oceny polowej poszczególnych partii lub świadectwa wartości siewnej, lub świadectwa kwalifikacji nasion,

b) dokument łączenia i ujednolicenia partii, który zawiera:

– specyfikację partii wchodzących w skład zestawu,

– rozliczenia ilościowe partii nasion wchodzących w skład tego zestawu,

c) świadectwo kwalifikacji lub wartości siewnej wydane na zestaw,

7) tworzenia mieszanek nasiennych, która obejmuje:

a) dokumentację, o której mowa w pkt 6, z wyjątkiem świadectwa oceny polowej,

b) wyliczenie składu procentowego w przypadku mieszanek roślin rolniczych,

8) sposobu wykorzystania etykiet.

2. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1 pkt 5, dotyczy partii, którą tworzy się z tej samej odmiany, tej samej kategorii i tego samego roku zbioru.

3. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1 pkt 6, dotyczy zestawu, który tworzy się z partii materiału siewnego z tej samej odmiany, pochodzących z różnych lat zbioru.

Wytworzony materiał siewny przyjmowany do magazynu zaopatruje się w dokument identyfikujący partie nasion i zawierający informacje zamieszczone na etykiecie przedsiębiorcy.

Ustala się wykaz populacji miejscowych mających szczególne znaczenie dla ochrony różnorodności biologicznej, stanowiący załącznik nr 10 do rozporządzenia.

Stawki opłaty hodowlanej zawiera załącznik nr 11 do rozporządzenia.

Badania wartości gospodarczej roślin warzywnych i sadowniczych, wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia, podjęte przed dniem wejścia w życie rozporządzenia są kontynuowane do czasu ich zakończenia na dotychczas obowiązujących zasadach.

Dla plantacji roślin wieloletnich założonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się dotychczasowe zasady izolacji przestrzennej od innych upraw.

W przypadku sadzeniaków ziemniaka klasy A2, z plantacji założonych do dnia 31 maja 2002 r., stosuje się przepisy dotychczasowe.

Tracą moc:

1) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 15 kwietnia 1996 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o nasiennictwie (Dz. U. Nr 50, poz. 216 i z 1997 r. Nr 14, poz. 80),

2) zarządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie wymagań dotyczących wytwarzania materiału siewnego (Monitor Polski Nr 52, poz. 481).

Przepisy:

1) § 4 pkt 2 –w zakresie gatunków i ich odmian, które przed dniem wejścia w życie rozporządzenia nie podlegały urzędowym badaniom wartości gospodarczej,

2) § 28:

a) pkt 1 lit. c) – w zakresie drugiego rozmnożenia (K2) dla pszenicy, żyta, pszenżyta, jęczmienia i owsa,

b) pkt 3 lit. c) – w zakresie odmian ustalonych (K) – stosuje się od dnia 1 stycznia 2003 r.

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: A. Balazs

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 14 sierpnia 2001 r. (poz. 1184)

Załącznik nr 1

WYKAZ ROŚLIN UPRAWNYCH, KTÓRYCH ODMIANY WPISUJE SIĘ DO REJESTRU ODMIAN ROŚLIN UPRAWNYCH

 

 

 

 

 

Objaśnienia:

¹ Obejmują zarówno odmiany owocujące, jak i odmiany na podkładki.

² Obejmują odmiany wyłącznie na podkładki.

Załącznik nr 2

WYKAZ ROŚLIN UPRAWNYCH, KTÓRYCH WPISANIE DO REJESTRU ODMIAN ROŚLIN UPRAWNYCH WYMAGA STWIERDZENIA ZADOWALAJĄCEJ WARTOŚCI GOSPODARCZEJ

 

 

Objaśnienie:

¹ Nie dotyczy odmian użytkowanych jako gazonowe, z wyjątkiem kostrzewy czerwonej, wiechliny łąkowej, życicy trwałej (rajgras angielski).

Załącznik nr 3

WYKAZ ROŚLIN UPRAWNYCH, KTÓRYCH WARTOŚĆ GOSPODARCZĄ ODMIAN
BADA SIĘ PO ICH WPISANIU DO REJESTRU ODMIAN ROŚLIN UPRAWNYCH

 

 

Objaśnienia:

¹ W celu tworzenia list opisowych odmian.

² Obejmują odmiany owocujące oraz odmiany na podkładki.

Załącznik nr 4

WYKAZ ROŚLIN, KTÓRYCH MATERIAŁ SIEWNY ZE ZBIORU ODMIANY CHRONIONEJ MOŻE BYĆ PRZEZ POSIADACZA GRUNTÓW STOSOWANY JAKO MATERIAŁ SIEWNY BEZ ZGODY HODOWCY W ILOŚCI POTRZEBNEJ NA OBSIANIE LUB OBSADZENIE UPRAWY GRUNTOWEJ ROŚLINY ROLNICZEJ DO 2 ha

 

Załącznik nr 5

WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYTWARZANIA KWALIFIKOWANEGO MATERIAŁU SIEWNEGO, IZOLACJI PRZESTRZENNEJ OD INNYCH UPRAW, CZYSTOŚCI GATUNKOWEJ I ODMIANOWEJ, ZDROWOTNOŚCI ORAZ MAKSYMALNEJ ILOŚCI ROZMNOŻEŃ MATERIAŁÓW HODOWLANYCH, A W ZALEŻNOŚCI OD TEGO – STOPNI KWALIFIKACJI ORAZ JAKOŚCI MATERIAŁU SIEWNEGO ROŚLIN ROLNICZYCH

I. Rośliny zbożowe.

1. Stopnie kwalifikacji – kategorie materiału siewnego:

1) odmiany ustalone:

a) materiał elitarny:

b) materiał kwalifikowany:

2) odmiany mieszańcowe:

2. Nazwy gatunków roślin zbożowych:

3. Wymagania dotyczące wytwarzania materiału siewnego przy przeprowadzaniu oceny polowej:

3. 1 .Ocena stanu plantacji:

1) dla pszenicy, pszenżyta, jęczmienia, żyta (odmiany ustalone), owsa, prosa, gryki plantacje ocenia się w czasie dojrzewania nasion,

2) dla żyta mieszańcowego każde rozmnożenie składników mieszańca podlega ocenie, w czasie której oceniane jest spełnienie kryteriów dotyczących uprawy:

a) w produkcji nasion męskosterylnego składnika matecznego (Rm) w materiale bazowym przynajmniej dwie oceny,

b) w produkcji nasion płodnego składnika matecznego (Rm) w materiale bazowym oraz materiale kwalifikowanym – przynajmniej jedna ocena,

c) w produkcji składnika ojcowskiego (Ro) – jedna ocena,

3) dla kukurydzy podczas okresu kwitnienia obowiązują przynajmniej trzy oceny linii wsobnych lub mieszańców. Ocenie podlegają plantacje nasienne, na których produkowane są nasiona składników rodzicielskich pokolenia, które jest używane bezpośrednio do produkcji nasion mieszańca handlowego.

Na wniosek hodowcy mogą być również oceniane plantacje nasienne, na których produkowane są nasiona wcześniejszych pokoleń składników rodzicielskich (linie wsobne).

3. 2. Zmianowanie:

1) dla pszenicy, owsa, jęczmienia i żyta: plantacji nasiennej nie można zakładać na polu, na którym w ostatnim roku uprawiano ten sam gatunek innej odmiany bądź tej samej odmiany, ale niższego stopnia kwalifikacji,

2) dla pszenżyta: plantacji nasiennej nie można zakładać na polu, na którym w ostatnich dwóch latach było uprawiane pszenżyto innej odmiany lub tej samej odmiany, ale niższego stopnia kwalifikacji, a także żyto lub pszenica,

3) dla żyta mieszańcowego: plantacji nasiennych nie można zakładać na polu, na którym w ostatnim roku uprawiane było żyto lub pszenżyto,

4) dla gryki: plantacji nasiennej nie można zakładać na polu, na którym w dwóch ostatnich latach uprawiano grykę lub tatarkę,

5) dla prosa: plantacji nasiennej nie można zakładać na polu, na którym w ostatnim roku uprawiano proso lub rośliny z podrodziny prosowatych: czumizę, mohar, sorgo, trawę sudańską,

6) dla kukurydzy: nie określa się przedplonu.

3. 3. Izolacja przestrzenna³²):

1) dla mozgi kanaryjskiej i odmian ustalonych żyta odległość od zasiewów innych odmian tego samego gatunku nie mniejsza niż:

2) dla pszenicy odległość od zasiewów pszenicy porażonej w silnym stopniu głownią pyłkową lub śniecią cuchnącą oraz dla:

a) owsa odległość od zasiewów owsa porażonych w silnym stopniu przez głownię pyłkową owsa,

b) pszenżyta odległość od zasiewów innej odmiany pszenżyta,

c) jęczmienia odległość od zasiewów jęczmienia porażonych w silnym stopniu przez głownię pyłkową lub głownią zwartą jęczmienia

jest nie mniejsza niż:

3) dla jęczmienia ozimego odległość od plantacji jęczmienia ozimego o innej rzędowości, pylącej w tym samym czasie nie mniejsza niż:

4) dla gryki odległość od zasiewów innych odmian gryki nie mniejsza niż:

5) dla prosa odległość od innych odmian prosa oraz innych gatunków roślin prosowatych nie mniejsza niż:

6) dla kukurydzy odległość plantacji, na której produkuje się nasiona:

7) dla żyta mieszańcowego odległość od następujących plantacji:

a) innych odmian lub składników rodzicielskich żyta,

b) tego samego składnika rodzicielskiego, którego plantacja nie zachowuje minimalnych wymagań,

c) innych gatunków, których pyłek może doprowadzić do zapłodnienia:

3. 4. Czystość odmianowa:

1) dla pszenicy, jęczmienia i owsa minimalna czystość odmianowa powinna wynosić:

2) dla samopylnych odmian pszenżyta:

3) dla odmian ustalonych i mieszańcowych żyta, obcopylnych odmian pszenżyta oraz mozgi kanaryjskiej występowanie roślin innych odmian nie może przekraczać:

W materiale kwalifikowanym żyta mieszańcowego wymagania te stosuje się tylko w urzędowej ocenie polowej składnika matecznego.

W produkcji materiału bazowego żyta mieszańcowego poziom sterylności składnika męskosterylnego nie może być niższy niż 98,0%.

W materiale kwalifikowanym, produkowanym jako mieszanina składników ojcowskiego i matecznego, nie traktuje się jako zanieczyszczenie roślin składnika ojcowskiego, jednak jego udział nie może przekraczać podanego przez hodowcę stosunku składników przewidzianego dla produkcji materiału kwalifikowanego.

4) dla kukurydzy procent liczbowy roślin, które są rozpoznawalne jako niebędące linią wsobną lub innym składnikiem rodzicielskim, nie może przekraczać:

– 1% w każdej urzędowej ocenie stanu plantacji,

– 2% we wszystkich urzędowych ocenach łącznie.

Rośliny uważa się za pylące wtedy, gdy pędy główne lub odgałęzienia wiech mają długość 50 mm, a pylniki wydostały się z plew i pylą.

5) dla gryki i prosa występowanie roślin innych odmian na plantacji nie może przekroczyć w:

3. 5. Czystość gatunkowa:

1) dla pszenicy, pszenżyta, jęczmienia, owsa, żyta mieszańcowego i odmian ustalonych żyta występowanie roślin innych gatunków zbóż na plantacji nie większe niż:

2) dla gryki oraz wszystkich roślin zbożowych występowanie innych gatunków uprawnych w ilości powodującej pogorszenie jakości nasion stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji,

3) dla prosa i mozgi kanaryjskiej występowanie roślin innych gatunków uprawnych, do których zalicza się: czumizę, mohar, pajzę, sorgo miotełkowe, trawę sudańską, gorczycę białą, czarną i sarepską, Iniankę siewną, rzepak jary i rzepik jary oraz u mozgi kanaryjskiej proso na plantacji nie więcej niż:

4) dla kukurydzy nie określa się czystości gatunkowej.

3. 6. Zachwaszczenie:

1) dla pszenicy, pszenżyta, jęczmienia, owsa, obu form żyta, prosa, gryki i mozgi kanaryjskiej występowanie roślin, których nasiona są trudne do oddzielenia w procesie czyszczenia na plantacji, nie większe niż:

2) plantacje wszystkich gatunków powinny być praktycznie wolne od następujących chwastów: kąkolu polnego, rzodkwi świrzepy, życicy rocznej, ponadto: żyta od stokłosy żytniej, owsa od owsa szorstkiego i blekotu pospolitego, gryki od tatarki i rdestu powojowego, prosa od dziko rosnących wyk i gorczycy polnej, chwastnicy jednostronnej, włośnicy sinej i zielonej, mozgi kanaryjskiej od babki lancetowatej, chabra bławatka, chwastnicy jednostronnej, powoju polnego, rdestu kolankowatego, szczawiów i śmiałka darniowego,

3) u wszystkich gatunków występowanie innych chwastów w ilości powodującej pogorszenie wykształcenia bądź jakości nasion stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji,

4) dla poszczególnych gatunków dopuszcza się liczbę roślin owsa głuchego na 1 ha:

 

5) dla kukurydzy nie określa się zachwaszczenia.

3. 7. Choroby i szkodniki.

1. Udział roślin porażonych nie może przekraczać na plantacji:

1) głowni źdźbłowej żyta:

2) sporyszu, o ile porażony jest nie tylko skraj uprawy (nie dotyczy żyta mieszańcowego):

3) śnieci cuchnącej:

4) głowni pyłkowej pszenicy lub jęczmienia, głowni zwartej jęczmienia, głowni pyłkowej lub zwartej owsa:

5) głowni pyłkowej prosa:

6) głownia kukurydziana – plantacja kukurydzy nie może zawierać w większych ilościach roślin porażonych głownią kukurydzianą. Nie dotyczy plantacji linii wsobnych.

2. U wszystkich gatunków z plantacji nie wolno usuwać roślin porażonych głownią. W czasie kiedy plantacja jest wrażliwa na infekcję głownią, sąsiednie uprawy w promieniu 50 m nie powinny zawierać przeciętnie na 30 m² powierzchni więcej niż 3 rośliny wytwarzające zarodniki głowni.

3. Występowanie innych chorób i szkodników w ilości powodującej pogorszenie jakości nasion stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji.

4. Wymagania dotyczące jakości materiału siewnego:

Objaśnienia:

¹) W przypadku wykonania testu tetrazolinowego wynik nie może być mniejszy niż 95% z wyjątkiem pszenżyta i gryki.

²) W jęczmieniu, owsie, pszenicy, pszenżycie i życie dopuszcza się obecność nasion kąkolu i rzodkwi świrzepy łącznie dla PB, B do 2 szt./kg, dla K₁ i K₂ do 6 szt./kg.

³) W jęczmieniu, owsie, pszenicy życie i pszenżycie do 5% nasion z widocznym porostem.

⁴) Dla nasion zbóż ozimych wysiewanych w roku zbioru wilgotność 16%.

Uwagi:

Obecność sporyszu (Claviceps purpurea) w zbożach w B –1 szt./kg, w K₁ i K₂ – 3 szt./kg,

a w życie mieszańcowym w materiale kwalifikowanym – 4 szt./kg.

Dopuszcza się występowanie teliospor śnieci cuchnącej {Tilletia caries) w pszenicy w PB i B do 1000 szt./g,w K₁ i K₂ do 10000 szt./g (określenie występowania ilości teliospor nie musi być przeprowadzone, chyba że zaistniały podejrzenia o ich występowanie).

Obecność kanianki, owsa głuchego i jego mieszańców, owsa płonego oraz życicy rocznej jest niedopuszczalna.

II. Rośliny strączkowe.

1. Stopnie kwalifikacji:

1) materiał elitarny:

2) materiał kwalifikowany:

2. Nazwy gatunków roślin strączkowych:

3. Wymagania dotyczące wytwarzania materiału siewnego przy przeprowadzaniu oceny polowej:

3. 1. Ocena stanu plantacji.

Obowiązuje jedna ocena stanu plantacji w okresie od pełni kwitnienia roślin do początku zawiązywania strąków; w przypadku łubinu należy przeprowadzić jeszcze drugą ocenę w okresie zawiązywania strąków.

3. 2. Zmianowanie.

Plantacji nasiennej danego gatunku nie należy zakładać na polu, na którym w ostatnich trzech latach uprawiano ten sam lub blisko spokrewniony gatunek roślin.

3. 3. Izolacja przestrzenna³²).

Muszą być zachowane następujące minimalne odległości, podane w metrach, od innych plantacji pylących w tym samym czasie lub od innych odmian tego samego gatunku i od innych gatunków, których pyłek może prowadzić do zapylenia:

 

Przekroczenie minimalnych odległości wymienionych wyżej jest dopuszczalne, jeśli plantacja w wystarczający sposób jest osłonięta przed obcozapyleniem.

W przypadku odmian samopylnych wszystkie sąsiednie plantacje, a w przypadku roślin obcopylnych plantacje niewymienione wyżej muszą być oddzielone pasem izolacyjnym.

3. 4. Czystość odmianowa:

1) dla grochu i bobiku minimalna czystość odmianowa wynosi:

2) dla pozostałych gatunków czystość odmianowa nie większa niż:

3. 5. Czystość gatunkowa.

Udział roślin należących do innych gatunków nie większy niż:

3. 6. Zachwaszczenie.

Silne zachwaszczenie plantacji, powodujące słabe wykształcenie nasion, stanowi podstawę do dyskwalifikacji.

3. 7. Choroby i szkodniki:

1) udział roślin porażonych przez choroby wirusowe przenoszone przez nasiona, antraknozę wywołaną przez grzyby z rodzaju Colletotrichum nie możne przekroczyć na plantacji:

2) silne porażenie plantacji przez choroby i szkodniki, mogące być przyczyną pogorszenia jakości nasion, stanowi podstawę do dyskwalifikacji ocenianej plantacji.

4. Wymagania dotyczące jakości materiału siewnego:

Objaśnienia:

⁵⁾ Oznaczanie liczby nasion nostrzyku należy wykonywać tylko wtedy, gdy istnieje przypuszczenie, że nostrzyk może wystąpić. W PB i B nie dopuszcza się występowania nasion nostrzyku, w K₁ i K₂ nie więcej niż 0,3 %.

a Oznaczanie liczby nasion szczawiu należy wykonywać tylko wtedy, gdy istnieje przypuszczenie, że może wystąpić szczaw inny niż szczaw polny i nadmorski w liczbie większej niż podano w kolumnie 10.

b Za zanieczyszczenie do 0,5 % (wagowo) łącznie łubinu białego, łubinu wąskolistnego, łubinu żółtego, grochu, bobiku, wyki siewnej, wyki kosmatej w odnośnych gatunkach.

Uwagi:

Dodatkowe wymagania dotyczące dopuszczalnych ilości nasion innych gatunków roślin, wymienione w kol. 11, stanowią, część składową wymagań określonych w kol. 9 i 10.

Dla bobiku, grochu siewnego i łubinów zawartość nasion uszkodzonych nie może przekraczać 12%.

Wszystkie zdrowe nasiona świeże, które nie skiełkowały po zastosowaniu zabiegów wstępnych, zalicza się do kiełkujących.

Obecność kanianki, owsa głuchego i jego mieszańców jest niedopuszczalna.

III. Rośliny motylkowate drobnonasienne.

1. Stopnie kwalifikacji:

2. Nazwy gatunków roślin motylkowatych drobnonasiennych:

 

3. Wymagania dotyczące wytwarzania materiału siewnego przy przeprowadzaniu oceny polowej:

3. 1. Ocena stanu plantacji.

Obowiązuje jedna ocena stanu plantacji w okresie między pełnym kwitnieniem, a dojrzewaniem nasion.

3. 2. Zmianowanie.

Plantacji nasiennej nie należy zakładać na polu, na którym w ostatnich 3 latach uprawiano rośliny motylkowate drobnonasienne.

3. 3. Izolacja przestrzenna³²).

Izolacja przestrzenna od innych plantacji pylących w tym samym czasie, innych odmian tego samego gatunku, tej samej odmiany o słabym wyrównaniu, innych gatunków, których pyłek może prowadzić do zapylenia, nie mniejsza niż:

 

Przekroczenie minimalnych odległości jest dopuszczalne, jeśli plantacja w wystarczający sposób jest osłonięta przed obcozapyleniem.

3. 4. Czystość odmianowa.

U wszystkich gatunków roślin motylkowatych drobnonasiennych czystość odmianowa jest nie większa niż:

 

3. 5. Czystość gatunkowa.

 

3. 6. Zachwaszczenie:

1) występowanie roślin chwastów w ilości powodującej pogorszenie jakości nasion stanowi podstawę do dyskwalifikacji,

2) dla esparcety – występowanie zarazy powoduje dyskwalifikację,

3) dla komonicy zwyczajnej, koniczyn i lucerny – występowanie kanianki koniczynowej oraz zarazy powoduje dyskwalifikację plantacji,

4) dla koniczyny i lucerny w materiale bazowym – występowanie nostrzyku żółtego jest niedopuszczalne.

3. 7. Choroby i szkodniki:

 

Silne porażenie przez inne choroby i szkodniki mogące być przyczyną pogorszenia jakości nasion stanowi podstawę do dyskwalifikacji.

4. Wymagania dotyczące jakości materiału siewnego:

Objaśnienia:

a Ocenę podejmuje się wówczas, kiedy powstało podejrzenie zanieczyszczenia.

b Maksymalnie 1,0% nasion koniczyny czerwonej nie traktuje się jako zanieczyszczenie.

c Jedno nasienie nie traktuje się jako zanieczyszczenie, jeśli dodatkowa próba o masie podwójnej jest wolna od zanieczyszczeń.

d Wszystkie nasiona twarde zalicza się do kiełkujących.

Uwagi:

Wszystkie zdrowe nasiona świeże, które nie skiełkowały po zastosowaniu zabiegów wstępnych, zalicza się do kiełkujących.

Obecność kanianki, owsa głuchego i jego mieszańców jest niedopuszczalna.

IV. Trawy.

1. Stopnie kwalifikacji:

 

2. Nazwy gatunków traw:

 

3. Wymagania dotyczące wytwarzania materiału siewnego przy przeprowadzaniu oceny polowej:

3. 1. Ocena stanu plantacji.

Obowiązuje jedna ocena stanu plantacji w okresie między pełnym wykłoszeniem a dojrzewaniem nasion.

3. 2. Zmianowanie.

Plantacji nasiennej nie należy zakładać na polu, na którym w ostatnich dwóch latach uprawiano daną odmianę, lub trzech latach, jeśli uprawiano inną odmianę traw niezależnie od gatunku.

3. 3. Izolacja przestrzenna³²).

Izolacja przestrzenna od innych plantacji pylących w tym samym czasie, innych odmian tego samego gatunku, tej samej odmiany o słabym wyrównaniu, innych gatunków, których pyłek może prowadzić do zapłodnienia, nie mniejsza niż:

 

Przekroczenie minimalnych odległości jest dopuszczalne, jeśli plantacja w wystarczający sposób
jest osłonięta przed obcozapyleniem.

W przypadku odmian samopylnych plantacje muszą być oddzielone pasem izolacyjnym (technicznym).

3. 4. Czystość odmianowa:

 

3. 5. Czystość gatunkowa:

 

 

3. 6. Zachwaszczenie:

1) występowanie kanianki jest niedopuszczalne,

2) w materiale elitarnym niedopuszczalne jest występowanie roślin owsa głuchego,

3) plantacja powinna być praktycznie wolna od roślin chwastów trudnych do oddzielenia w procesie czyszczenia,

4) występowanie roślin innych chwastów w ilości powodującej pogorszenie wykształcenia bądź jakości nasion ocenianego gatunku stanowi podstawę do dyskwalifikacji.

3. 7. Choroby i szkodniki:

1) ilość roślin wykazujących porażenie chorobami zgorzelowymi nie więcej niż w:

2) ilość roślin wykazujących porażenie chorobami wirusowymi, pochewczakiem, śniecią i głownią nie więcej niż w:

3) silne porażenie przez inne choroby i szkodniki mogące być przyczyną pogorszenia jakości nasion stanowi podstawę do dyskwalifikacji.

4. Wymagania dotyczące jakości materiału siewnego:

Objaśnienia:

a Zawartość gatunków wiechlin do 40 sztuk w PB i 80 sztuk w B nie jest traktowana jako zanieczyszczenie.

b Maksymalna zawartość w % nasion jednego gatunku nie dotyczy innych gatunków wiechlin.

c Dwa nasiona owsa głuchego i (lub) owsa płonego w próbce nie są uważane za zanieczyszczenie, gdy druga próbka o tej masie jest wolna od nasion tych gatunków.

d Nie dotyczy obecności innych gatunków wiechlin, najwyższa zawartość innych gatunków wiechlin niż badanych nie może przekraczać 1 sztuki w próbce 1000 sztuk w PB, 1 sztuki w próbce 500 sztuk w B.

e Do 0,8 % nasion innych niż oznaczany gatunek wiechlin nie uważa się za zanieczyszczenie.

Uwagi:

Wszystkie zdrowe nasiona świeże, które nie skiełkowały po zastosowaniu zabiegów wstępnych, zalicza się do kiełkujących.

Obecność kanianki, owsa głuchego i jego mieszańców jest niedopuszczalna z wyjątkiem lit. c.

V. Burak cukrowy i burak pastewny.

1. Stopnie kwalifikacji:

2. Nazwy gatunków:

3. Wymagania dotyczące wytwarzania materiału siewnego przy przeprowadzaniu oceny polowej:

3. 1. Ocena stanu plantacji:

1) pierwszy rok uprawy – jedna w okresie wytwarzania wysadków,

2) drugi rok uprawy:

a) odmiany ustalone – jedna w okresie kwitnienia do początku dojrzewania nasion,

b) odmiany mieszańcowe:

– jedna w okresie pełni kwitnienia roślin,

– druga w okresie dojrzewania roślin.

3. 2. Zmianowanie.

Plantacji nasiennej nie można zakładać na polu, na którym w ciągu poprzednich czterech lat uprawiano buraki lub występowały burakochwasty, a w ostatnim roku gatunki roślin z rodziny krzyżowych.

3. 3. Izolacja przestrzenna³²):

3) wymienione odległości mogą być mniejsze, jeśli istnieje wystarczająca ochrona przed niepożądanym obcym zapyleniem (np. osłony z konopi). Nie jest wymagana izolacja pomiędzy dwiema plantacjami nasiennymi, jeśli wykorzystywany jest ten sam zapylacz.

3. 4. Czystość odmianowa:

1) występowanie roślin innych odmian i typów użytkowych buraka, jak również obecność roślin męskopłodnych w formie męskosterylnej jest niedopuszczalne,

2) nieusunięcie roślin linii zapylającej przed ostatnią lustracją powoduje dyskwalifikację plantacji.

3. 5. Czystość gatunkowa.

Plantacja ma być wolna od nasienników innych gatunków roślin korzeniowych.

Zawartość burakochwastów w każdej próbie nasion wyprodukowanych poza granicami kraju nie może przekraczać 0,05%.

3. 6. Zachwaszczenie.

Silne zachwaszczenie plantacji, utrudniające dobre wykształcenie nasion, stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji.

3. 7. Choroby i szkodniki:

1) występowanie skośnika buraczaka powoduje dyskwalifikację plantacji,

2) występowanie roślin z objawami żółtaczki wirusowej w ilości ponad 5% lub mączniaka rzekomego w ilości ponad 1% powoduje dyskwalifikację plantacji,

3) silne porażenie przez inne choroby i szkodniki, a zwłaszcza przez mszyce, stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji.

Stwierdzenie występowania na plantacji wad niedopuszczalnych, niezależnie od tego czy ujawniono je podczas badania jednostek kwalifikacyjnych, czy w jakimkolwiek innym przypadku, dyskwalifikuje plantację.

Plantacją nasienną składnika rodzicielskiego mieszańca może być jednorodna uprawa obsiana (obsadzona) formą ojcowską (produkcja zapylacza) lub niejednorodna uprawa obsiana (obsadzona) w osobnych rzędach męskosterylną linią mateczną, a w osobnych rzędach linią męskopłodną 0 (zero) odtwarzającą sterylność linii matecznej (produkcja składnika matecznego).

4.Wymagania dotyczące jakości materiału siewnego:

Objaśnienie:

⁶) Nasiona przeznaczone do siewu punktowego o średnicy (kalibrażu) od 3,20 mm do 5,00 mm, pozostałe o średnicy powyżej 2,50 mm.

Uwaga:

Obecność kanianki, owsa głuchego i jego mieszańców jest niedopuszczalna.

VI. Inne rośliny rolnicze.

1. Stopnie kwalifikacji:

1) materiał elitarny:

 

2) materiał kwalifikowany:

 

2. Nazwy gatunków:

 

3. Wymagania dotyczące wytwarzania materiału siewnego przy przeprowadzaniu oceny polowej:

3. 1. Ocena stanu plantacji:

1) pierwszy rok uprawy – jedna w okresie wytwarzania wysadków,

2) drugi rok uprawy – jedna lustracja w okresie od kwitnienia roślin do początku dojrzewania nasion (żółknięcia łuszczyn),

3) dla metody bezwysadkowej*, którą mogą być uprawiane gatunki dwuletnie (kapusta pastewna, rzepa pastewna, brukiew pastewna, cykoria korzeniowa, marchew pastewna), obowiązują dwie oceny stanu plantacji:

a) w okresie formowania pędów kwiatowych,

b) w okresie od kwitnienia roślin do dojrzewania nasion,

4) dla gatunków jednorocznych – jedna ocena stanu plantacji od kwitnienia do początku zawiązywania nasion,

5) dla chmielu jedna ocena w okresie 2–3 tygodni przed zbiorem szyszek.

* Metodę bezwysadkową stosuje się tylko do rozmnażania nasion przedbazowych na bazowe. Nasiona wyprodukowane metodą bezwysadkową nie mogą być używane do dalszej reprodukcji.

3. 2. Zmianowanie:

1) plantacji nasiennej danego gatunku nie można zakładać na polu, na którym w ostatnich dwóch latach uprawiano ten gatunek lub blisko spokrewniony gatunek roślin,

2) plantacji tytoniu nie można zakładać na polu, na którym przedplonem były rośliny psiankowate,

3) plantacji kapusty pastewnej nie można zakładać na polu, na którym:

a) w ostatnich pięciu latach uprawiano kapustę,

b) w ostatnich trzech latach uprawiano rośliny krzyżowe,

c) w ostatnich dwóch latach uprawiano buraki,

4) plantacji chmielu nie można zakładać na polu, na którym w ostatnich sześciu latach uprawiano chmiel; plantacje chmielu nie mogą być starsze niż:

a) 18 lat – dla plantacji obsadzonych materiałem PB,

b) 15 lat – dla plantacji obsadzonych materiałem w pozostałych stopniach kwalifikacji.

3. 3. Izolacja przestrzenna³²).

Odległość dla wszystkich stopni kwalifikacji nie mniejsza niż:

 

3. 4. Czystość odmianowa:

 

3. 5. Czystość gatunkowa.

Plantacja powinna być wolna od pędów nasiennych innych gatunków i grup roślin uprawnych blisko spokrewnionych z uprawianym gatunkiem.

3. 6. Zachwaszczenie:

1) występowanie chwastów z tej samej rodziny lub blisko spokrewnionych jest niedopuszczalne na plantacji w stopniu kwalifikacji – PB i B,

2) silne zachwaszczenie plantacji chwastami niepozwalające na dobre wykształcenie nasion, stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji,

3) sporadyczne występowanie chwastów jest dopuszczalne na plantacji w stopniach kwalifikacji K₁,

4) dla chmielu zachwaszczenie mogące obniżyć jakość sadzonek jest podstawą do dyskwalifikacji plantacji.

3. 7. Choroby i szkodniki.

Silne porażenie przez choroby lub szkodniki, wpływające na pogorszenie wykształcenia kwiatostanów bądź jakości nasion, stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji:

1) dla chmielu:

a) występowanie chorób uwiądowych spowodowanych przez Verticilium alboatrum i Fusarium ssp. jest podstawą do dyskwalifikacji,

b) występowanie na jednostkę kwalifikacyjną roślin porażonych nie więcej niż:

c) inne choroby i szkodniki występujące w nasileniu mogącym pogorszyć jakość sadzonek stanowią podstawę do dyskwalifikacji plantacji,

2) dla tytoniu – porażenie tytoniu przez choroby i szkodniki, a w szczególności porażenie kwiatostanów i nasienników przez grzyba brunatnej plamistości liści (Ąlternaria alternata) lub piętnówkę kapustnicę, a także wystąpienie innych chorób i szkodników (wirusy TSWV i PVY, „koguci ogon", mszyce, zmienniki) w stopniu wpływającym na pogorszenie wykształcenia kwiatostanów bądź jakości nasion stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji.

4. Wymagania dotyczące jakości materiału siewnego:

Objaśnienia:

⁷) W PB wilgotność nie jest określona.

⁸) Zawartość innych gatunków i odmian szarłatu w PB i B niedopuszczalna; w K₁ i K₂ nie więcej niż 25 sztuk/2 g.

⁹) Wszystkie zdrowe nasiona świeże, które nie skiełkowały po zastosowaniu zabiegów wstępnych, zalicza się do kiełkujących.

Uwaga:

Obecność kanianki, owsa głuchego i jego mieszańców jest niedopuszczalna.

VII. Rośliny oleiste i włókniste.

1. Stopnie kwalifikacji:

2. Nazwy gatunków roślin oleistych i włóknistych:

 

3. Wymagania dotyczące wytwarzania materiału siewnego przy przeprowadzaniu oceny polowej:

3. 1. Ocena stanu plantacji:

1) obowiązuje jedna ocena stanu plantacji – lustracja (z wyjątkiem konopi jednopiennych) dla:

a) gorczycy sarepskiej, czarnej, białej, rzepaku, rzepiku, konopi dwupiennych, soi, lnu włóknistego, oleistego, maku, kminku zwyczajnego, słonecznika – w okresie od kwitnienia do początku zawiązywania nasion,

b) dyni oleistej – w okresie dojrzałości owoców,

2) obowiązują dwie oceny stanu plantacji dla konopi jednopiennych:

a) pierwsza – po wykształceniu się osobników dwupiennych, ale przed rozpoczęciem kwitnienia osobników męskich (płaskonii),

b) druga – w trzy tygodnie po wykonaniu pierwszej oceny stanu plantacji,

3) obowiązują trzy oceny stanu plantacji dla rzepaku mieszańcowego:

a) pierwsza – wczesną wiosną, przed kwitnieniem,

b) druga – w pełni kwitnienia,

c) trzecia – po zakończeniu kwitnienia.

3. 2. Zmianowanie:

1) plantacji nasiennych wyżej wymienionych gatunków, z wyjątkiem gatunków, o których mowa w pkt 2–4, nie należy zakładać na polu, na którym bezpośrednim przedplonem były te gatunki lub gatunki pokrewne,

2) dla rzepaku – plantacji nasiennej odmian podwójnie ulepszonych nie można zakładać na polu, na którym w ostatnich trzech latach uprawiano rośliny krzyżowe, a w ostatnich pięciu latach uprawiano inne odmiany rzepaku niż odmiany podwójnie ulepszone,

3) dla kminku zwyczajnego – plantacji nasiennej nie można zakładać na polu, na którym w ostatnich dwóch latach uprawiane były rośliny z rodziny baldaszkowatych,

4) dla soi – plantacji nasiennych nie można uprawiać na polu, na którym w ostatnich trzech latach uprawiano soję.

3. 3. Izolacja przestrzenna³²).

Ustala się następujące odległości od sąsiadujących źródeł pyłku, które mogą spowodować niepożądane obce zapylenie:

 

Jeżeli istnieje wystarczająca ochrona przed jakimkolwiek niepożądanym obcym zapyleniem, zachowanie odległości w pkt 1–5 nie jest wymagane.

3. 4. Czystość odmianowa:

 

3. 5. Czystość gatunkowa.

Występowanie gatunków roślin, których nasiona trudno jest oddzielić podczas czyszczenia, nie może przekraczać:

 

Występowanie rzepaku jarego w ozimym oraz rzepiku jarego w ozimym i odwrotnie jest niedopuszczalne.

Dla konopi, kminku zwyczajnego, słonecznika, maku – plantacja ma być praktycznie wolna od roślin innych gatunków uprawnych.

Dla dyni oleistej występowanie innych odmian botanicznych dyni zwyczajnej jest niedopuszczalne.

Dla lnu – plantacja ma być praktycznie wolna od roślin Inianki.

Dla soi – plantacja ma być praktycznie wolna od roślin grochu siewnego i łubinu.

3. 6. Zachwaszczenie.

Występowanie chwastów z tej samej rodziny lub blisko spokrewnionych jest niedopuszczalne na plantacji w stopniu kwalifikacji – B.

Sporadyczne występowanie chwastów jest dopuszczalne na plantacji w stopniach kwalifikacji K₁.

Silne zachwaszczenie plantacji chwastami niepozwalającymi na dobre wykształcenie nasion stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji.

3. 7. Choroby i szkodniki:

1) len oleisty, len włóknisty:

a) występowanie roślin lnu porażonych przez pasmo lnu (Spharella linorum) powoduje dyskwalifikację plantacji,

b) dopuszczalny udział roślin porażonych na jednostkę kwalifikacyjną:

 

2) soja:

a) plantacja soi nie może być w większym stopniu porażona przez Diaporthe phaseolorum var. caulvora lub var. sojae, Phalophora gregata, Phytophtoraegasperma f sp. glycinea, lub Pseudomonas syringae cv. Glycinea,

b) silne porażenie przez choroby i szkodniki w stopniu powodującym pogorszenie jakości nasion stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji.

4. Wymagania dotyczące jakości materiału siewnego:

Objaśnienia

¹⁰) Gdy we wszystkich 5 podpróbkach stwierdzi się występowanie podejrzanych kolonii patogenu, można przeprowadzić ocenę z zastosowaniem odpowiednich testów biochemicznych, aby potwierdzić powyższe stwierdzenie. Określenie występowania bakteryjnej plamistości na nasionach soi nie musi być przeprowadzone, chyba że wystąpiły podejrzenia o ich występowanie.

¹¹) Zawartość kwasu erukowego w oleju materiału siewnego niskoerukowych i podwójnie ulepszonych odmian rzepaku ozimego i jarego powinna wynosić nie więcej niż:

a) 0,5% w materiale siewnym zakwalifikowanym w stopniu PB,

b) 1,0% w materiale siewnym zakwalifikowanym w stopniu B i K₁,

– zawartość glukozynolanów w całych nasionach podwójnie ulepszonych odmian rzepaku ozimego i jarego powinna wynosić nie więcej niż:

a) 13 mikromoli na gram w materiale siewnym zakwalifikowanym w stopniu PB,

b) 15 mikromoli na gram w materiale siewnym zakwalifikowanym w stopniu B i K₁

a. Sklerocja lub ich fragmenty, w sztukach; choroba: zgnilizna twardzikowa (Sclerotinia sclerotiorum).

b. Liczba nasion porażonych, w procentach; choroba: szara pleśń (Botrytis cinerea).

c. Liczba nasion porażonych, w procentach; choroby: czerń krzyżowych (Alternaria ssp), zamieranie pędów (Ascochyta linicola syn. Phoma linicola) do 1%, plamistość zgorzelowa lnu (Colletotrichum lini), zgorzel naczyniowa (Fusarium ssp.).

d. Innych gatunków razem.

Uwaga:

Obecność kanianki, owsa głuchego i jego mieszańców jest niedopuszczalna.

VIII. Rośliny lekarskie i przyprawowe.

2. Wymagania dotyczące jakości materiału siewnego:

 

 

 

IX. Ziemniak.

1. Wymagania dotyczące wytwarzania kwalifikowanego materiału siewnego ziemniaka przy przeprowadzaniu oceny polowej:

1. 1. Jednostki kwalifikacyjne¹⁷).

Na plantacjach o powierzchni do 5 ha obowiązuje przeprowadzenie oceny szczegółowej co najmniej na 5 jednostkach kwalifikacyjnych, a na plantacjach o powierzchni powyżej 5 ha obowiązuje dodatkowo ocena jednej jednostki kwalifikacyjnej na każde rozpoczęte 5 ha. Czystość odmianowa plantacji, które mają być zakwalifikowane w stopniu superelity lub elity, musi być sprawdzona co najmniej na 10 jednostkach kwalifikacyjnych.

1. 2. Ocena stanu plantacji.

Na plantacjach obsadzonych materiałem przedbazowym i bazowym do zakwalifikowania w stopniu superelity obowiązują trzy oceny stanu plantacji, a na plantacjach pozostałych stopni kwalifikacji dwie oceny:

1) pierwsza w okresie, kiedy rośliny osiągną wysokość około 20 cm,

2) druga w okresie pełnego kwitnienia roślin,

3) trzecia w 2–3 tygodnie po terminie przeprowadzenia drugiej oceny, jednak nie później niż przed zakończeniem wegetacji (przed rozpoczęciem żółknięcia i zasychania liści).

Jeżeli na plantacji zamierza się przeprowadzić niszczenie naci, to trzecia ocena powinna być dokonana na kilka dni przed wykonaniem tego zabiegu. O zamierzonym terminie niszczenia naci producent obowiązany jest powiadomić kwalifikatora co najmniej z 7-dniowym wyprzedzeniem.

1. 3. Zmianowanie.

Plantacji nasiennych ziemniaka nie można zakładać na polu, na którym w ostatnich trzech latach uprawiano ziemniaki, tytoń lub pomidory.

1. 4. Izolacja przestrzenna³²).

Od upraw tytoniu, pomidorów i niekwalifikowanych plantacji ziemniaka nie mniej niż:

 

Izolacja przestrzenna może być zmniejszona do szerokości 2 redlin wolnych od ziemniaka, jeżeli z plantacją nasienną sąsiadują plantacje obsadzone kwalifikowanym materiałem ziemniaka co najmniej w klasie A.

1. 5. Czystość odmianowa:

1) na plantacjach nasiennych mogą występować rośliny innych odmian ziemniaka nie więcej jednak niż:

 

1. 6. Czystość gatunkowa.

Plantacja nasienna ziemniaka powinna być praktycznie wolna od roślin innych gatunków uprawnych.

1. 7. Zachwaszczenie.

Zachwaszczenie, niepozwalające na właściwy rozwój roślin ziemniaka bądź utrudniające ocenę ich zdrowotności, stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji.

1. 8. Choroby i szkodniki:

1) występowanie organizmów szkodliwych podlegających obowiązkowi zwalczania jest niedopuszczalne i powoduje dyskwalifikację plantacji,

2) porażenie roślin ziemniaka przez inne choroby, np. zarazę ziemniaka, w stopniu uniemożliwiającym prawidłową ocenę porażenia roślin chorobami wirusowymi stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji,

3) dopuszczalne porażenie roślin chorobami wirusowymi, grzybowymi i bakteryjnymi na iednostkę kwalifikacyjną podczas oceny stanu plantacji w ocenie polowej wynosi:

 

4) ciężkie choroby wirusowe:

a) porażenie wirusem PVY, niezależnie od charakteru objawów na roślinach (smugowatość, ostra mozaika, mozaika pomarszczona, kędzierzawka),

b) porażenie wirusem PLRV, niezależnie od charakteru objawów na roślinach (zwijanie dolnych liści z charakterystycznym rozjaśnieniem zieleni, zmiana pokroju rośliny, zahamowanie wzrostu i antocjanowe przebarwienie dolnych liści),

c) porażenie wirusem PVM – występujące w postaci zwijania się górnych liści, mozaiki, o ile tym objawom towarzyszy silna deformacja liści, smugi nekrotyczne lub skarlenie roślin,

5) lekkie choroby wirusowe – porażenia wirusowe inne niż te, o których mowa w pkt 4, a ponadto słabe mozaiki oraz miękkie zwijanie się górnych liści spowodowane wirusem M, bez większych zmian w pokroju rośliny,

6) rośliny porażone rizoktoniozą w silnym stopniu – rośliny z nekrozami obejmującymi co najmniej połowę podstawy łodygi, (występowanie opilśni łodygowej nie stanowi podstawy do uznania rośliny za porażoną w silnym stopniu),

7) rośliny porażone przez wirusy lub z objawami czarnej nóżki, pozostawione na plantacji po selekcji negatywnej, uznaje się za rośliny z ciężkimi chorobami,

8) pola, na których produkowane są sadzeniaki, powinny być wolne od cyst mątwika ziemniaczanego.

1. 9. Inne wymagania:

1) występowanie na roślinach ziemniaka innych szkodników (stonki ziemniaczanej) w nasileniu niepozwalającym na normalny rozwój roślin ziemniaka bądź uniemożliwiającym ocenę ich zdrowotności stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji,

2) niewyrównanie roślin w silnym stopniu, a także występowanie pustych miejsc w ilości ponad 30% może stanowić podstawę do dyskwalifikacji plantacji,

3) wyraźnie opóźniona wegetacja roślin na plantacji w stosunku do przeciętnego stanu innych plantacji tej samej lub podobnych odmian w danym rejonie, spowodowana późnym terminem sadzenia, powoduje degradację sadzeniaków co najmniej o 1 stopień kwalifikacji lub może stanowić podstawę do dyskwalifikacji plantacji.

2. Wymagania dotyczące jakości materiału siewnego ziemniaka.

2. 1. Dopuszczalne porażenie wirusami w ocenie weryfikacyjnej dla poszczególnych stopni kwalifikacji:

 

 

2. 2. Wymagania dotyczące kalibrażu bulw¹⁹):

 

Dopuszcza się, w przypadku określenia kontraktem, zastosowanie innego kalibrażu pod warunkiem, że maksymalne odchylenie wielkości bulw we frakcji nie przekroczy 20 mm przy zachowaniu podanych wyżej minimalnych wielkości bulw.

2. 3. Dopuszczalna tolerancja wad bulw ziemniaka:

 

*Gdy łączna powierzchnia plam na bulwie wynosi więcej niż 1 cm².

**Bulwy, na których porażenie przekracza łącznie powierzchnię 15%.

2. 4. Cechy dyskwalifikujące partię sadzeniaków ziemniaka:

1) zaparzenia³¹),

2) wystąpienie organizmów szkodliwych podlegających obowiązkowi zwalczania,

3) występowanie parcha prószystego (Spongospora subterranea) w silnym stopniu,

4) potraktowanie materiału siewnego ziemniaka środkami hamującymi kiełkowanie.

Objaśnienia:

¹²) Sadzeniaki ziemniaka – bulwy ziemniaka odpowiadające ustalonym standardom jakościowym, pochodzące z plantacji odpowiadającej określonym wymaganiom.

¹³) Sadzeniaki przedbazowe:

– minibulwy¹⁶) oraz pierwsze i drugie rozmnożenie polowe minibulw, spełniające wymagania minimum superelity,

– ostatnie rozmnożenie bulw w cyklu tradycyjnej hodowli zachowawczej objęte kontrolą Inspekcji Nasiennej spełniające wymagania nie niższe, niż przewidziane dla sadzeniaków w stopniu superelity.

¹⁴) Sadzeniaki bazowe – bulwy ziemniaka, które:

– zostały wyprodukowane zgodnie z przyjętą metodyką zachowania odmiany i zdrowotności,

– są przeznaczone głównie do produkcji sadzeniaków kwalifikowanych,

– spełniają minimalne warunki podane w „Wymaganiach" dla sadzeniaków kategorii bazowe,

– zostały uznane, w drodze badań urzędowych, za spełniające minimum z podanych wyżej warunków.

¹⁵) Sadzeniaki kwalifikowane – bulwy ziemniaka, które:

– zostały wyprodukowane z sadzeniaków bazowych lub na życzenie hodowcy,

– z sadzeniaków będących w kategorii ziemniaki przedbazowe,

– zostały wyprodukowane z sadzeniaków kwalifikowanych w stopniu oryginału,

– są przeznaczone głównie do produkcji ziemniaków innych niż sadzeniaki,

– spełniają minimalne warunki podane w „Wymaganiach" dla sadzeniaków kwalifikowanych,

– zostały uznane, w drodze badań urzędowych, za spełniające minimum z podanych wyżej warunków.

¹⁶) Minibulwy – bulwy wytwarzane z bezpośredniego rozmnożenia roślin wyhodowanych z kultur tkankowych z dokumentacją określającą ich pochodzenie, produkowane pod kontrolą Inspekcji Nasiennej.

¹⁷) Jednostka kwalifikacyjna – jest to powierzchnia kontrolna lub określona ilość roślin, wyznaczona losowo dla dokonania oceny: czystości odmianowej, określenia liczby roślin z objawami chorób lub porażonych przez szkodniki. Jednostką kwalifikacyjną na plantacjach nasiennych ziemniaka jest kolejnych 100 roślin w jednym rzędzie lub po 50 roślin w dwóch sąsiednich rzędach.

¹⁸) Partia ziemniaków – określona ilość sadzeniaków, nie więcej niż 25 ton jednej odmiany, tego samego kalibrażu i stopnia kwalifikacji, przedstawiona jednorazowo do oceny (dopuszcza się przekroczenie maksymalnej masy partii do 5%).

¹⁹) Kalibraż – określona kalibrownicą o boku oczka kwadratowego w milimetrach, dolna i górna granica średnic poprzecznych bulw w partii.

²⁰) Zanieczyszczenia – substancje obce, organiczne i mineralne oraz części bulwy pozbawione oczek.

²¹) Bulwy niedojrzałe – bulwy, na których niezaschnięta skórka łuszczy się pod naciskiem palca lub przy ocieraniu o inne bulwy.

²²) Bulwy o wadliwym kształcie:

a) zdeformowane – bulwy odbiegające wyraźnie od typu odmianowego oraz z nieregularnymi wgłębieniami i wypukłościami,

b) dzieciuchowate – bulwy z wtórnymi naroślami,

c) wrzecionowate – bulwy zakończone stożkowe przy stolonie.

²³) Bulwy uszkodzone – bulwy uszkodzone mechanicznie lub przez szkodniki na łącznej powierzchni powyżej 2,5 cm², lub na głębokości większej niż 0,5 cm oraz bulwy uszkodzone przez drutowce, jeśli liczba uszkodzeń przekracza 4 otwory, a ponadto bulwy z uszkodzonym oczkiem szczytowym, jeśli nawet inne uszkodzenia nie przekraczają wyżej wymienionych rozmiarów.

²⁴) Bulwy porażone parchem zwykłym – Streptomyces scabies (Taxt) Waksm. et Henr. syn. Actinomyces scabies (Thax) Güss – bulwy, na których łączna powierzchnia plam jest większa niż 1/3 powierzchni bulwy.

²⁵) Bulwy porażone parchem prószystym – Spongospora subterranea Wallr. /Johnson/:

a) w silnym stopniu – gdy łączna powierzchnia plam na bulwie wynosi więcej niż 1 cm²,

b) w słabym stopniu – gdy łączna powierzchnia plam na bulwie wynosi nie więcej niż 1 cm².

²⁶) Bulwy z objawami ospowatości – Rhizoctonia solani (Kühn) bulwy, na których porażenie przekracza łącznie powierzchnię 15%.

²⁷) Bulwy z plamistością miąższu – bulwy z plamami miąższu na powierzchni większej niż 1/5 przekroju podłużnego.

^2S) Bulwy nadmarznięte – bulwy uszkodzone przez niskie temperatury na powierzchni do 1/5 bulwy i nie głębiej niż 0,5 cm.

²⁹) Bulwy zmarznięte – bulwy uszkodzone przez niskie temperatury na powierzchni większej niż 1/5 bulwy oraz głębiej niż 0,5 cm.

³⁰) Bulwy z objawami zgnilizny – bulwy porażone w jakimkolwiek stopniu suchą zgnilizną – Fusarium sp. Alternaria sp., mokrą zgnilizną – Erwinia carotovora (Jones) Holand, Bacillus sp., Clostridium sp., Pseudomonas sp. oraz zarazą ziemniaka – Phytophthora infestans de Bary.

³¹) Zaparzenia – bulwy pozbawione tugoru, z oznakami więdnięcia, na przekroju z widocznym czerwienieniem miąższu rozciągającym się między powierzchnią bulwy a pierścieniem wiązek przewodzących, niekiedy sięgającym w głąb miąższu, a czasami z pękającym miąższem.

³²) Jeżeli między plantacją nasienną a inną uprawą, od której obowiązuje izolacja, znajduje się naturalna osłona w postaci budynków, wzgórz lub lasu, stanowiąca dostateczną przeszkodę w przenoszeniu pyłku innych roślin lub zarodników chorób i przelotu owadów, izolacja może być zmniejszona o 1/3 minimalnej, wymaganej przepisami.

Załącznik nr 6

WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYTWARZANIA KWALIFIKOWANEGO I STANDARDOWEGO MATERIAŁU SIEWNEGO, IZOLACJI PRZESTRZENNEJ OD INNYCH UPRAW, CZYSTOŚCI GATUNKOWEJ I ODMIANOWEJ, ZDROWOTNOŚCI ORAZ MAKSYMALNEJ ILOŚCI ROZMNOŻEŃ MATERIAŁÓW HODOWLANYCH, A W ZALEŻNOŚCI OD TEGO – STOPNI KWALIFIKACJI ORAZ JAKOŚCI MATERIAŁU SIEWNEGO ROŚLIN WARZYWNYCH

I. Rośliny kapustne i rzepowate.

1. Uprawa metodą tradycyjną:

1. 1. Przedmiot oceny:

1) odmiany ustalone – ocenie podlegają wysadki i plantacje nasienne kapusty głowiastej białej, kapusty głowiastej czerwonej, kapusty włoskiej, kapusty pekińskiej, kapusty brukselskiej, kalarepy, kalafiora, brokułu, jarmużu, rzodkiewki, rzodkwi, rzepy,

2) odmiany mieszańcowe F₁ – ocenie podlegają plantacje, na których reprodukowane są:

a) nasiona komponentów rodzicielskich tego pokolenia, które jest używane do produkcji nasion odmian mieszańcowych F₁ oraz mieszańców pojedynczych jako komponentów rodzicielskich używanych do wytwarzania odmian mieszańcowych F₁,

b) nasiona odmian mieszańcowych F₁.

1. 2. Ocena stanu plantacji:

1) dla roślin dwuletnich obowiązują trzy oceny:

a) pierwsza w okresie dojrzałości konsumpcyjnej,

b) druga przed wysadzeniem wysadek roślin dwuletnich: kapusty białej, kapusty czerwonej, kapusty brukselskiej, kapusty włoskiej, kalarepy, rzepy, rzodkwi,

c) trzecia w okresie kwitnienia i wiązania nasion,

2) dla roślin jednorocznych dwie oceny:

a) pierwsza w okresie dojrzałości konsumpcyjnej,

b) druga w pełni kwitnienia.

1. 3. Zmianowanie – plantacji nasiennych nie można zakładać na polu, na którym w poprzednich latach uprawiane były rośliny z tej samej rodziny:

1) dla roślin kapustnych – w ciągu ostatnich czterech lat,

2) dla roślin rzepowatych – w bezpośrednim przedplonie.

1. 4. Izolacja przestrzenna¹²) – od źródeł obcych pyłków zdolnych do spowodowania poważnej degradacji odmian gatunków kapustnych i rzepowatych oraz plantacji, na których występują pośpiechy:

 

1. 5. Czystość odmianowa – występowanie roślin innych odmian poszczególnych gatunków z rodziny krzyżowych

 

1. 6. Choroby i szkodniki – występowanie roślin porażonych czarną zgnilizną kapustnych, kiłą kapusty, suchą zgnilizną kapustnych lub czarną pierścieniową plamistością kapusty (TuMV – Tunip mosaic potyvirus) na jednostkę kwalifikacyjną dla każdej z tych chorób nie więcej niż 3 rośliny. Łącznie nie więcej niż 6 roślin na jednostkę kwalifikacyjną.

2. Uprawa metodą bezwysadkową¹ roślin kapustnych.

Metodę bezwysadkową do produkcji nasion roślin kapustnych stosuje się przy rozmnażaniu nasion przedbazowych na bazowe.

2. 1. Obowiązują dwie oceny:

1) pierwsza – w fazie wegetatywnej (dla kapust późną jesienią, dla kalarepy wczesną wiosną),

2) druga – w okresie od kwitnienia roślin do dojrzewania nasion.

2. 2. Pozostałe wymagania jak przy metodzie tradycyjnej.

Objaśnienie:

¹) – Nasiona wyprodukowane metodą bezwysadkową nie mogą być używane do dalszej reprodukcji.

II. Rośliny cebulowe.

1. Pierwszy rok uprawy – produkcja wysadek cebuli, pora, czosnku pospolitego.

1. 1. Przedmiot oceny – ocenie podlegają plantacje wysadek cebuli, pora oraz plantacje czosnku pospolitego do dalszej reprodukcji wegetatywnej.

1. 2. Ocena stanu plantacji – obowiązuje jedna ocena roślin cebuli i pora w końcowym okresie wegetacji przed załamaniem szczypioru i dwie oceny dla czosnku pospolitego:

1) pierwsza – w końcowym okresie wegetacji przed załamaniem szczypioru,

2) druga – ocena główek po wykopaniu i wysuszeniu.

1. 3. Zmianowanie – plantacji nasiennych roślin cebulowych nie można zakładać na polu, na którym w ciągu ostatnich czterech lat uprawiane były rośliny z tej samej rodziny.

1. 4. Izolacja przestrzenna¹²):

 

1. 5. Czystość odmianowa – występowanie na plantacji roślin innych odmian na jednostkę kwalifikacyjną nie więcej niż:

 

1. 6. Choroby i szkodniki:

1) cebula – występowanie niszczyka zjadliwego jest niedopuszczalne. Występowanie roślin porażonych żółtą karłowatością cebuli wywołanej wirusem OYDV (onion yellow dwarf potyvirus) lub mozaiką ogórka na jednostkę kwalifikacyjną łącznie nie więcej niż 5 roślin. Porażenie roślin cebuli przez inne choroby (szczególnie mączniaka rzekomego) i szkodniki powodujące pogorszenie wykształcenia bądź jakości wysadek stanowi podstawę do dyskwalifikacji i plantacji,

2) czosnek pospolity – występowanie roślin z objawami porażenia wirusem mozaiki czosnku OYDV, grzybami z grupy Fusarium sp. lub z grupy Penicillium sp. na jednostkę kwalifikacyjną dla wszystkich tych chorób łącznie nie więcej niż 5 roślin.

2. Ocena główek i ząbków czosnku pospolitego – ocenie podlegają główki czosnku po wykopaniu i wysuszeniu:

2. 1. Występowanie w partii czosnku:

1) główek nietypowych dla odmiany jest niedopuszczalne,

2) główek o masie mniejszej niż 30g i średnicy mniejszej niż 3 cm oraz ząbków o masie mniejszej niż 6g jest niedopuszczalne dla odmian zimowych,

3) główek o masie mniejszej niż 20g i średnicy mniejszej niż 2 cm oraz ząbków o masie mniejszej niż 4 g jest niedopuszczalne dla odmian letnich.

2. 2. Występowanie w partii czosnku główek zniekształconych, chorych, z uszkodzeniami mechanicznymi lub silnie spękanej łusce jest niedopuszczalne. Dopuszcza się niewielkie spękanie łuski okrywającej.

3. Drugi rok uprawy –produkcja nasienna cebuli i pora.

3. 1. Przedmiot oceny – ocenie podlegają wysadki cebuli i pora przed ich wysadzeniem w pole (na wiosnę) oraz plantacje nasienne.

3. 2. Ocena stanu plantacji:

1) pierwsza – na wiosnę przed wysadzeniem wysadek w pole,

2) druga – w okresie kwitnienia.

Ocena wysadek pora dotyczy roślin zimujących w gruncie w marcu lub kwietniu przed ich wysadzeniem.

3. 3. Zmianowanie – plantacji nasiennych roślin cebulowych nie można zakładać na polu, na którym w ciągu ostatnich czterech lat uprawiane były rośliny z tej samej rodziny.

3. 4. Izolacja przestrzenna¹²):

1) odległość plantacji nasiennej cebuli dla wszystkich stopni kwalifikacji od plantacji nasiennych:

 

3. 5. Czystość odmianowa:

1) występowanie wysadek innych odmian cebuli i pora jest niedopuszczalne,

2) występowanie wysadek cebul podwójnych, z wyrastającym szczypiorem i korzeniami, z łuską o nietypowej barwie dla danej odmiany jest niedopuszczalne.

3. 6. Choroby i szkodniki wysadek – występowanie cebul porażonych zgnilizną szyjki cebuli (Botrytis allii) i białą zgnilizną cebuli (Sclerotium cepivorum) oraz wirusem żółtej karłowatości cebuli (OYDV) na jednostkę kwalifikacyjną łącznie nie więcej niż 5 sztuk. Partia wysadek powinna być praktycznie wolna od cebul z objawami innych chorób i uszkodzeń mechanicznych.

3. 7. Zachwaszczenie – plantacje nasienne cebuli i pora powinny być praktycznie wolne od roślin następujących chwastów: czosnków, ostróżeczki, przytulii i rdestów.

3. 8. Choroby i szkodniki na plantacji nasiennej – występowanie na plantacji nasiennej cebuli roślin porażonych chorobami wirusowymi: żółtą karłowatością cebuli (OYDV)), mozaiką ogórka (Cucumis wirus}, żółtaczką astrów (Mycoplasma Ladila v. et Elford) jest niedopuszczalne. Porażenie roślin cebuli przez inne choroby, szczególnie mączniaka rzekomego, stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji.

4. Cebula – odmiany mieszańcowe F₁.

4. 1. Przedmiot oceny – ocenie podlegają:

1) plantacje wysadek komponentów rodzicielskich pokoleń stanowiących ostatni etap reprodukcji komponentów rodzicielskich przed ich bezpośrednim przekrzyźowaniem,

2) wysadki komponentów rodzicielskich służące do przekrzyżowania w celu uzyskania nasion odmian mieszańcowych F₁ przed ich wysadzeniem.

4. 2. Ocena stanu plantacji.

W pierwszym i drugim roku uprawy cebuli obowiązują takie same oceny jak przy produkcji nasion cebuli odmian ustalonych oraz jedna dodatkowa ocena plantacji nasiennej na początku dojrzewania nasion.

Nieusunięcie roślin komponentu ojcowskiego (zapylacza) przed przystąpieniem do ostatniej oceny przy produkcji nasion odmian mieszańcowych F₁ powoduje dyskwalifikację plantacji.

4. 3. Izolacja przestrzenna¹²) w pierwszym roku uprawy, przedplon w pierwszym i drugim roku uprawy, czystość odmianowa i gatunkowa w pierwszym roku, czystość gatunkowa w drugim roku uprawy (ocena wysadek), zachwaszczenie oraz występowanie chorób i szkodników takie same jak przy produkcji nasion odmian ustalonych.

4. 4. Izolacja przestrzenna¹²) w drugim roku uprawy:

4. 5. Czystość odmianowa w drugim roku uprawy:

III. Rośliny korzeniowe.

1. Marchew jadalna, pietruszka korzeniowa, seler korzeniowy, pasternak – odmiany ustalone i mieszańcowe F₁ uprawiane metodą tradycyjną.

1. 1. Pierwszy rok uprawy – produkcja wysadek.

1. 1. 1. Przedmiot oceny – ocenie podlegają plantacje, na których produkuje się:

1) wysadki odmian ustalonych marchwi, pietruszki, selera i pasternaku,

2) wysadki komponentów rodzicielskich pokolenia stanowiącego ostatni etap reprodukcji komponentów matecznych i ojcowskich,

3) wysadki komponentów rodzicielskich służące do przekrzyżowania w celu uzyskania nasion odmiany mieszańcowej F₁.

1. 1. 2. Ocena stanu plantacji – obowiązuje jedna ocena we wrześniu przed wykopaniem wysadek.

1. 1. 3. Zmianowanie – plantacji nasiennych roślin korzeniowych nie można zakładać na polu, na którym w ciągu ostatnich czterech lat uprawiane były rośliny z tej samej rodziny.

1. 1. 4. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość od innych plantacji kwalifikowanych roślin korzeniowych oraz niekwalifikowanych zasiewów tych roślin nie mniejsza niż – 5 m.

1. 1. 5. Czystość odmianowa – występowanie wysadek innych odmian i typów na jednostkę kwalifikacyjną plantacji ocenianej:

1) dla marchwi – niedopuszczalne,

2) dla pietruszki, pasternaku i selera – na plantacji elitarnej – niedopuszczalne,

3) dla pietruszki na plantacji kwalifikowanej – nie więcej niż 2 rośliny,

4) dla selera i pasternaku – nie więcej niż 0,5 rośliny.

1. 1. 6. Choroby i szkodniki – występowania czarnej zgnilizny marchwi (Alternaria radicind) oraz zgnilizny twardzikowej {Sclerotinia sclerotiorum) na korzeniach wysadek przed sadzeniem nie dopuszcza się.

1. 2. Drugi rok uprawy.

1. 2. 1. Przedmiot oceny.

Ocenie podlegają przed wysadzeniem wysadki marchwi, pietruszki, pasternaku i selera korzeniowego oraz plantacje nasienne:

1) odmian ustalonych marchwi, pietruszki, pasternaku i selera korzeniowego,

2) komponentów rodzicielskich tego pokolenia, które jest używane do produkcji nasion odmiany mieszańcowej F₁,

3) odmian mieszańcowych F₁,

1. 2. 2. Ocena stanu plantacji:

1) pierwsza – wysadek (przed ich wysadzeniem w pole) odmian ustalonych i komponentów rodzicielskich, które używane są do produkcji nasion odmian mieszańcowych F₁,

2) druga – odmian ustalonych i komponentów rodzicielskich w okresie pełnego kwitnienia,

3) trzecia – w okresie dojrzewania nasion.

1. 2. 3. Zmianowanie jak w pierwszym roku uprawy.

1. 2. 4. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość plantacji kwalifikowanej od plantacji nasiennej innej odmiany lub formy marchwi, pietruszki, selera i pasternaku w drugim roku uprawy, mogącej spowodować niepożądane przekrzyźowanie, nie mniejsza niż:

1. 2. 5. Czystość odmianowa:

1) występowanie wysadek innych odmian i typów oraz roślin innych odmian i typów gatunków korzeniowych zarówno na plantacji nasiennej odmian ustalonych marchwi, pietruszki, pasternaku i selera korzeniowego, jak i odmian mieszańcowych F₁ marchwi jest niedopuszczalne,

2) przy produkcji odmian mieszańcowych F₁ marchwi występowanie roślin częściowo męskopłodnych¹³) w linii męskosterylnej nie więcej niż 15%,

3) nieusunięcie linii zapylającej marchwi przy produkcji odmian mieszańcowych F₁ przed ostatnią lustracją powoduje dyskwalifikację plantacji.

Objaśnienie:

¹³) Rośliny częściowo męskopłodne marchwi to takie, które posiadają wyraźnie zmniejszoną liczbę pylników w stosunku do roślin linii zapylającej.

Ocenę płodności przeprowadza się na baldachach pierwszego rzędu. Jeżeli na ocenianych baldachach pylniki występują sporadycznie, rośliny takie zalicza się do męskosterylnych.

1. 2. 6. Zachwaszczenie – występowanie na plantacji kwalifikowanej oraz w odległości do 200 m od tej plantacji marchwi dzikiej, kwitnącej w tym samym czasie co rośliny na plantacji kwalifikowanej, mogące spowodować niepożądane przekrzyźowanie oraz występowanie na polach bezpośrednio sąsiadujących z plantacją dużych ilości chwastów z rodziny baldaszkowatych kwitnących w tym samym czasie, stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji.

1. 2. 7. Choroby i szkodniki – występowanie czarnej zgnilizny marchwi (Alternaria radicina) oraz zgnilizny twardzikowej (Sclerotinia sclerotiorum) na korzeniach marchwi przed sadzeniem jest niedopuszczalne. Występowanie alternariozy naci marchwi (Alternaria dauci), bakteriozy (Xanthomonas campestris pv.carotae), mozaiki marchwi (Carrot mottie dwarf virus), igiełkowatości liści marchwi (Carrot thin leaf virus) i zmieników (Ligus spp.) w ilości ponad 10% powoduje dyskwalifikacje plantacji.

1. 3. Uprawa metodą bezwysadkową¹) marchwi, pietruszki i selera korzeniowego. Metodę bezwysadkową do produkcji nasion roślin korzeniowych można stosować tylko przy rozmnażaniu nasion przedbazowych na bazowe odmian ustalonych oraz przy produkcji nasion odmian mieszańcowych F₁ marchwi.

1. 3. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązują dwie oceny:

1) dla marchwi:

a) odmiany ustalone:

– pierwsza – w okresie formowania pędów kwiatostanowych,

– druga – w okresie od kwitnienia roślin do dojrzewania nasion,

b) odmiany mieszańcowe F₁:

– pierwsza – w okresie pełnego kwitnienia baldachów pierwszego rzędu,

– druga – w okresie dojrzewania nasion.

2) dla pietruszki i selera korzeniowego w okresie od kwitnienia roślin do dojrzewania nasion.

Pozostałe zasady jak przy uprawie metodą tradycyjną.

Uwaga:

Stwierdzenie występowania na plantacji wad niedopuszczalnych, niezależnie od tego czy ujawniono je przy badaniach jednostek kwalifikacyjnych, czy w jakimkolwiek innym miejscu, dyskwalifikuje plantację.

2. Burak ćwikłowy – odmiany ustalone.

2. 1. Pierwszy rok uprawy – produkcja wysadek.

2. 1. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązuje jedna lustracja jesienią przed zbiorem korzeni.

2. 1. 2. Zmianowanie – plantacji nasiennych roślin korzeniowych nie można zakładać na polu, na którym w ciągu ostatnich czterech lat uprawiane były rośliny z tej samej rodziny.

2. 1. 3. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość dla wszystkich stopni kwalifikacji od upraw wszystkich gatunków uprawnych buraka nie mniejsza niż – 200 m. Izolacja ta może być zmniejszona do 2 m, jeżeli sąsiadujące uprawy buraka są praktycznie wolne od chorób i szkodników.

2. 1. 4. Czystość odmianowa – występowanie wysadek innych odmian buraka ćwikłowego:

2. 1. 5. Choroby i szkodniki – występowanie skośnika buraka powoduje dyskwalifikację plantacji.

2. 2. Drugi rok uprawy – produkcja nasion.

2. 2. 1. Przedmiot oceny:

1) wysadek przed sadzeniem na wiosnę,

2) plantacji nasiennej.

2. 2. 2. Ocena stanu plantacji – obowiązują dwie oceny:

1) pierwsza – wiosną, przed wysadzeniem wysadek,

2) druga – plantacji nasiennej, w okresie od kwitnienia roślin do początku dojrzewania nasion.

2. 2. 3. Zmianowanie jak w pierwszym roku uprawy.

2. 2. 4. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość od jakichkolwiek źródeł pyłku z rodzaju Beta:

2. 2. 5. Choroby i szkodniki – jak w pierwszym roku uprawy.

2. 3. Odmiany mieszańcowe F¹.

2. 3. 1. Przedmiot oceny – ocenie podlegają:

1) w pierwszym roku uprawy:

a) plantacje, na których produkuje się wysadki komponentów rodzicielskich pokolenia stanowiącego ostatni etap reprodukcji komponentów matecznych i ojcowskich przed ich bezpośrednim przekrzyźowaniem,

b) wysadki komponentów rodzicielskich stanowiące komponenty do przekrzyżowania w celu uzyskania nasion odmiany mieszańcowej F₁,

2) w drugim roku uprawy:

a) plantacje, na których produkuje się nasiona form rodzicielskich pokolenia używanego do produkcji nasion odmiany mieszańcowej F₁,

b) plantacje, na których produkuje się nasiona odmian mieszańcowych F₁.

2. 3. 2. Ocena stanu plantacji:

1) w pierwszym roku uprawy – jesienią przed zbiorem korzeni,

2) w drugim roku uprawy:

a) pierwsza – wysadek przed wysadzeniem,

b) druga – w okresie pełnego kwitnienia roślin,

c) trzecia – w okresie dojrzewania nasion.

2. 3. 3. Czystość odmianowa:

1) występowanie na plantacji w pierwszym roku uprawy oraz w wysadkach komponentów rodzicielskich przed sadzeniem na wiosnę innych odmian i typów użytkowych

3) przy produkcji nasion dopuszczalna liczba roślin męskopłodnych (pylących):

a) w komponencie matecznym (linii męskosterylnej) używanych do produkcji nasion odmian mieszańcowych F₁

Nieusunięcie linii zapylającej buraka ćwikłowego przed ostatnią lustracją powoduje dyskwalifikację plantacji.

2. 3. 4. Zmianowanie jak dla odmian ustalonych.

2. 3. 5. Izolacja przestrzenna¹²):

1) w pierwszym roku uprawy taka sama, jak przy produkcji nasion odmian ustalonych,

2) w drugim roku uprawy odległość plantacji ocenianej od plantacji nasiennej innej odmiany lub innego komponentu rodzicielskiego oraz od plantacji i zasiewów innych gatunków uprawnych buraka mogących spowodować przekrzyźowanie:

a) przy produkcji nasion komponentu rodzicielskiego i nasion odmiany mieszańcowej F₁

b) od zasiewów buraka ćwikłowego, pastewnego lub cukrowego, na których mogą wystąpić pośpiechy,

3. Chrzan.

3. 1. Przedmiot oceny.

Ocenie podlegają plantacje rozmnoźeniowe chrzanu, na których produkowane są sadzonki.

3. 2. Ocena stanu plantacji – obowiązują dwie oceny:

1) pierwsza w pełni okresu wegetacji roślin,

2) druga wiosną przed wprowadzeniem sadzonek do obrotu.

3. 3. Zmianowanie – plantacji nasiennych nie można zakładać na polu , na którym w ciągu ostatnich trzech lat uprawiane były rośliny z tej samej rodziny.

3. 4. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość plantacji od upraw innych typów lub odmian chrzanu oraz upraw roślin krzyżowych nie mniejsza niż:

3. 5. Czystość odmianowa – występowanie innych typów i odmian chrzanu na jednostkę kwalifikacyjną:

4. Skorzonera.

4. 1. Pierwszy rok uprawy – produkcja wysadek.

4. 1. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązuje jedna ocena przed zbiorem wysadek.

4. 1. 2. Zmianowanie jak dla innych roślin korzeniowych.

4. 1. 3. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość od plantacji wysadek i zasiewów innych odmian skorzonery lub innych roślin korzeniowych nie mniejsza niż 2 m.

4. 1. 4. Czystość odmianowa – występowanie roślin innych odmian skorzonery na jednostkę kwalifikacyjną:

1) na plantacji elitarnej – niedopuszczalne,

2) na plantacji kwalifikowanej – nie więcej niż 1 roślina.

4. 2. Drugi rok uprawy – produkcja nasion.

4. 2. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązuje jedna ocena w okresie kwitnienia roślin.

4. 2. 2. Zmianowanie jak w pierwszym roku uprawy.

4. 2. 3. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość dla wszystkich stopni kwalifikacji od plantacji nasiennej innych odmian skorzonery nie mniejsza niż 300 m.

4. 2. 4. Czystość odmianowa – występowanie roślin innych odmian skorzonery jest niedopuszczalne.

4. 2. 5. Zachwaszczenie – plantacja skorzonery powinna być praktycznie wolna od roślin następujących chwastów: mleczu polnego, ostrożenia lancetowatego, komosy białej i rdestów.

IV. Rośliny dyniowate.

1. Ogórek, melon, kawon, dynia olbrzymia, dynia zwyczajna – odmiany ustalone.

1. 1. Przedmiot kwalifikacji – plantacje nasienne ogórka, melona, kawona, dyni olbrzymiej, dyni zwyczajnej (kabaczek, cukinia, patison, dynia makaronowa, dynia bezłupinowa).

1. 2. Ocena stanu plantacji:

1) ogórek, melon i kawon – obowiązują dwie oceny:

a) pierwsza – w okresie kwitnienia i zawiązywania pierwszych owoców,

b) druga – w okresie dojrzewania nasienników przed zbiorem,

2) dynia olbrzymia i dynia zwyczajna – obowiązuje jedna ocena w okresie dojrzałości konsumpcyjnej owoców.

1. 3. Zmianowanie – plantacji nasiennych nie można zakładać na polu, na którym w ciągu ostatnich dwóch lat uprawiane były rośliny z tej samej rodziny.

1. 4. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość od plantacji i zasiewów wszystkich stopni kwalifikacji nie mniejsza niż:

Odmiany botaniczne, takie jak: kabaczek, cukinia, patison, dynia makaronowa czy dynia bezłupinowa, krzyżujące się ze sobą, nie mogą być reprodukowane obok siebie. Dynia zwyczajna może być natomiast uprawiana obok dyni olbrzymiej, ponieważ te dwa gatunki nie krzyżują się w warunkach naturalnych – niezbędna odległość chroniąca przed mechanicznym zamieszaniem nie mniejsza niż 5 m.

1. 5. Czystość odmianowa:

1) ogórek, dynia olbrzymia i dynia zwyczajna – występowanie roślin innych odmian jest niedopuszczalne²),

2) melon i kawon – występowanie roślin innych odmian we wszystkich stopniach kwalifikacji jest niedopuszczalne.

1. 6. Czystość gatunkowa:

1) ogórek – nie określa się wymagań,

2) melon i kawon – plantacja powinna być praktycznie wolna od innych gatunków uprawnych,

3) dynia olbrzymia i dynia zwyczajna – występowanie na plantacji innych odmian i form botanicznych jest niedopuszczalne.

1. 7. Choroby i szkodniki:

1) ogórek – roślin porażonych kanciastą plamistością nie więcej niż 20%,

2) melon i kawon – występowanie roślin melona z objawami porażenia mączniakiem rzekomym, mączniakiem prawdziwym lub chorobami wywołanymi przez grzyby glebowe z rodzaju Fusarium sp. na jednostkę kwalifikacyjną łącznie dla tych chorób nie więcej niż 10 roślin.

Silne porażenie roślin dyniowatych przez choroby wirusowe, parcha dyniowatych, antraknozę, mączniaka rzekomego i mączniaka prawdziwego, powodujące istotne pogorszenie jakości produkowanych nasion, może być przyczyną dyskwalifikacji plantacji.

2. Ogórek – odmiany mieszańcowe F₁

2. 1. Przedmiot oceny – ocenie podlegają plantacje nasienne, na których produkuje się:

1) nasiona komponentów rodzicielskich tego pokolenia, które jest używane do produkcji nasion odmian mieszańcowych F₁,

2) nasion odmian mieszańcowych F₁,

3) nasion zapylacza do nasion odmian mieszańcowych.

2. 2. Ocena stanu plantacji – obowiązują dwie oceny:

1) pierwsza – w pełni kwitnienia pędu głównego, ale po uformowaniu się pierwszego owocu w celu stwierdzenia przede wszystkim tożsamości płci komponentów rodzicielskich,

2) druga – w okresie dojrzewania nasienników.

Nieusunięcie roślin linii zapylającej przed przystąpieniem do drugiej lustracji powoduje dyskwalifikację plantacji.

W uprawach pod osłonami przed wysadzeniem roślin konieczna jest wymiana podłoża lub jego odkażenie.

2. 3. Zmianowanie jak dla odmian ustalonych:

2. 4. Izolacja przestrzenna¹²):

1) przy produkcji pod osłonami produkcja każdej formy rodzicielskiej oraz każdej odmiany mieszańcowej F₁ musi być prowadzona w oddzielnej szklarni lub tunelu foliowym z zaizolowanymi otworami,

2) przy produkcji polowej:

a) odległość plantacji, na której produkuje się nasiona komponentu rodzicielskiego od zasiewów innej odmiany lub formy ogórka niż ta, której pyłkiem mają być zapylone rośliny na kwalifikowanej plantacji

b) odległość plantacji, na której produkuje się nasiona odmiany mieszańcowej F₁, od zasiewów odmiany lub formy ogórka innej niż komponent ojcowski

c) odległość plantacji, na której produkuje się nasiona odmiany mieszańcowej F₁, od zasiewów odmiany lub formy ogórka takiej samej jak komponent ojcowski

d) odległość plantacji, na której produkuje się nasiona odmiany mieszańcowej F₁, od plantacji innej odmiany, na której produkuje się nasiona odmiany mieszańcowej F₁ przy użyciu tego samego komponentu ojcowskiego,

e) przy produkcji nasion mieszańca F₁ i reprodukcji komponentu matecznego za pomocą linii dopełniającej (hermafrodytycznej) odległość pomiędzy komponentami rodzicielskimi chroniąca przed mechanicznym zamieszaniem nie może być mniejsza niż podwójna odległość między rzędami matecznego komponentu,

f) odległość plantacji, na której produkuje się nasiona komponenta ojcowskiego (drugi rok reprodukcji) służące do dosypania do nasion odmiany mieszańcowej od zasiewów innej odmiany lub komponentu rodzicielskiego ogórka niż ta, której pyłkiem mogą być zapylane rośliny na kwalifikowanej plantacji,

2. 5. Czystość odmianowa:

1) przy produkcji komponentów rodzicielskich występowanie roślin innych odmian i form

2) roślin typowo jednopiennych³) bądź hermafrodytycznych w formie matecznej nie może być więcej niż:

3) przy produkcji nasion odmiany mieszańcowej F₁ występowanie roślin innych odmian i form nietypowych ogórka:

4) roślin typowo jednopiennych³) bądź hermafrodytycznych w komponencie matecznym nie może być więcej niż:

2. 6. Choroby i szkodniki.

Silne porażenie roślin ogórka przez kanciastą plamistość, parcha dyniowatych, antraknozę, mączniaka rzekomego i mączniaka prawdziwego oraz choroby wirusowe zwłaszcza wirusem zielonej mozaiki ogórka (YGMMV – cucumber mottie mosaik tobamovirus), powodujące istotne pogorszenie jakości produkowanych nasion, może być przyczyną dyskwalifikacji plantacji.

3. Melon i kawon - odmiany mieszańcowe F₁.

3. 1. Przedmiot oceny – ocenie podlegają plantacje nasienne, na których produkowane są nasiona mieszańca F₁.

3. 2. Ocena stanu plantacji – obowiązują dwie oceny:

1) pierwsza – w pełni kwitnienia roślin (około 15 lipca) w celu sprawdzenia typu kwiatów na roślinach rodzicielskich. Na komponencie matecznym zapylanym przez pszczoły, po zastosowaniu ETEFONU mogą być tylko kwiaty żeńskie. Po zakończonym okresie zapylenia wszystkie nowe zawiązki (powstałe z samozapylenia) powinny być usunięte,

2) druga – w okresie dojrzewania nasienników.

Nieusunięcie zawiązków powstałych na komponencie matecznym w wyniku samozapylenia oraz owoców z roślin komponenta ojcowskiego przed przystąpieniem do drugiej lustracji powoduje dyskwalifikację plantacji.

3. 3. Zmianowanie jak dla odmian ustalonych.

3. 4. Izolacja przestrzenna¹²):

1) w uprawie polowej odległość od plantacji i zasiewów innych odmian

2) produkcja nasion odmiany mieszańcowej pod osłonami musi być prowadzona w oddzielnej szklarni lub tunelu foliowym z zaizolowanymi otworami (siatką nieprzepuszczająca owadów zapylających).

Objaśnienia:

²) – Stwierdzenie występowania na plantacji innej odmiany, niezależnie od tego, czy ujawniono ją przy badaniu jednostek kwalifikacyjnych, czy w jakimkolwiek innym miejscu, dyskwalifikuje plantacje.

³) – Roślina typowo jednopienna to taka roślina, która na pędzie głównym do 10 węzła wytwarza najczęściej same kwiaty męskie, a w następnych węzłach na zmianę występują kwiaty męskie z żeńskimi do końca wegetacji. Na pędach bocznych kwiaty żeńskie występują częściej niż na pędzie głównym. Do roślin jednopiennych nie należy zaliczać takich roślin, na których występują nieliczne kwiaty męskie przy ciągłym tworzeniu się kwiatów żeńskich na kolejnych węzłach.

3. 5. Czystość odmianowa – przy produkcji nasion odmiany mieszańcowej F₁ występowanie roślin innych odmian bądź linii jest niedopuszczalne.

4. Dynia olbrzymia, dynia zwyczajna (kabaczek, cukinia, patison, dynia makaronowa, dynia bezłupinowa) – odmiany mieszańcowe F₁.

4. 1. Przedmiot oceny – ocenie podlegają plantacje nasienne, na których produkowane są:

1) nasiona pokoleń komponentów rodzicielskich używanych do produkcji nasion odmian mieszańcowych F₁,

2) nasiona odmian mieszańcowych F₁.

4. 2. Ocena stanu plantacji – obowiązują dwie oceny:

1) pierwsza – w pełni kwitnienia roślin (około 15 lipca) w celu sprawdzenia typu kwiatów na roślinach rodzicielskich. Na komponencie matecznym zapylanym przez pszczoły mogą być tylko kwiaty żeńskie. Po zakończonym okresie zapylenia wszystkie nowe zawiązki (powstałe z samozapylenia) powinny być usunięte,

2) druga – w okresie dojrzewania nasienników. Nieusunięcie zawiązków powstałych na komponencie matecznym w wyniku samozapylenia oraz owoców z roślin komponenta ojcowskiego przed przystąpieniem do drugiej lustracji powoduje dyskwalifikację plantacji.

4. 3. Zmianowanie jak u innych roślin dyniowatych.

4. 4. Izolacja przestrzenna¹²):

1) odległość plantacji nasiennych poszczególnych mieszańców od zasiewów innych odmian

2) produkcja nasion mieszańca pod osłonami musi być prowadzona w oddzielnej szklarni lub tunelu foliowym z zaizolowanymi otworami (siatką nieprzepuszczająca owadów zapylających).

4. 5. Czystość odmianowa – przy produkcji nasion odmian mieszańcowych F₁ występowanie roślin innych odmian bądź linii komponentu matecznego i ojcowskiego jest niedopuszczalne.

V. Warzywa psiankowate.

1. Pomidor, miechunka pomidorowa i papryka – odmiany ustalone.

1. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązujące oceny dla:

1) pomidora:

a) pierwsza – w okresie kwitnienia,

b) druga – w okresie dojrzewania owoców ze środkowych gron,

2) papryki i miechunki pomidorowej – jedna w okresie dojrzewania owoców.

1. 2. Zmianowanie – plantacji nasiennych roślin psiankowatych nie można zakładać na polu, na którym w bezpośrednim przedplonie uprawiane były rośliny z tej rodziny.

1. 3. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość od innych zasiewów odmian pomidora, miechunki i papryki oraz upraw ziemniaka nie mniejsza niż 50 m.

1. 4. Czystość odmianowa dla pomidora, miechunki i papryki – występowanie roślin innych odmian pomidora i papryki na jednostkę kwalifikacyjną we wszystkich stopniach kwalifikacji jest niedopuszczalne.

1. 5. Zachwaszczenie:

1) plantacja pomidora, miechunki i papryki powinna być praktycznie wolna od następujących chwastów: lulka czarnego, bielunia dziędzierzawy, psianki czarnej,

2) plantacja papryki i miechunki od gwiazdnicy pospolitej.

1. 6. Choroby i szkodniki:

1) pomidor:

a) występowanie żółtego liściozwoju pomidora (TLCV – tomato leav curl gemini virus) i raka bakteryjnego pomidora (Corynebacterium michiganensis) – niedopuszczalne,

b) silne porażenie roślin mozaiką pomidora (ToMV – tomato mosaic tobamovirus), bakteryjną cętkowatością pomidora (Pseudomonas syringae pv. tomato), bakteryjną zgnilizną rdzenia (Pseudomonas corugata), śluzakiem (Pseudomonas solanacearum), alternariozami (Alternaria solani i Altemrnia alternari), mątwikiem ziemniaczanym (Globodera rostochiensis) i innymi chorobami oraz szkodnikami powodującymi gorsze wykształcenie owoców stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji,

2) miechunka – plantacja powinna być praktycznie wolna od roślin z objawami porażenia wirusem mozaiki miechunki,

3) papryka – plantacja powinna być praktycznie wolna od roślin z objawami porażenia przez czarną plamistość bakteryjną (Xantomonas vesicatoria), wirus mozaiki papryki, fuzariozy i szarej pleśni.

2. Pomidor i papryka – odmiany mieszańcowe F₁

2. 1. Przedmiot oceny – ocenie podlegają plantacje nasienne, na których produkuje się:

1) nasiona komponentów rodzicielskich pokolenia stanowiącego ostatni etap reprodukcji komponentów matecznych i ojcowskich przed ich bezpośrednim przekrzyżowaniem,

2) nasiona odmian mieszańcowych F₁

2. 2. Ocena stanu plantacji:

1) dla pomidora:

a) pierwsza – w okresie pełni kwitnienia,

b) druga – w okresie pełnej dojrzałości owoców ze środkowych gron,

2) dla papryki – jedna w okresie dojrzewania owoców.

2. 3. Izolacja przestrzenna¹²):

1) w uprawach polowych – odległość plantacji nasiennych poszczególnych mieszańców lub komponentów rodzicielskich:

a) pomidora od upraw roślin z rodziny psiankowatych

2) w uprawach pod osłonami – produkcja nasion poszczególnych mieszańców, jak również produkcja nasion komponentów rodzicielskich pomidora i papryki powinna być prowadzona w oddzielnych szklarniach, tunelach lub wydzielonych za pomocą osłon częściach szklarni.

2. 4. Czystość odmianowa:

1) występowanie roślin innych odmian i linii pomidora i papryki w każdym komponencie rodzicielskim jest niedopuszczalne,

2) dla pomidora – występowanie roślin zapylonych wsobnie w komponencie matecznym przy produkcji nasion mieszańcowych:

a) przy zastosowaniu komponentu matecznego płodnego

b) przy zastosowaniu komponentu z cechą funkcjonalnej męskiej sterylności, roślin z kwiatami zapylonymi wsobnie co najmniej na dwóch kolejnych gronach

Dla określenia występowania roślin zapylonych wsobnie oznaczone przez kwalifikatora rośliny nie mogą być zapylane sztucznie.

2. 5. Zachwaszczenie – występowanie chwastów takich jak: lulek czarny, bieluń dziędzierzawa, psianka czarna i gwiazdnica pospolita jest niedopuszczalne.

2. 6. Choroby i szkodniki – obowiązują zasady kwalifikacji jak przy uprawie odmian ustalonych dla pomidora i papryki.

Objaśnienia:

⁴) W matecznym składniku pomidora, płodnym sprawdzenia, czy nastąpiło wsobne zapylenie kwiatów, dokonuje się w okresie usuwania pylników. Stwierdzenie rozchylenia działek kielicha ponad 90 stopni na którymkolwiek ze sprawdzanych kwiatów i zmiana barwy płatków korony na ciemnożółtą oznacza, że nastąpiło zapylenie wsobne.

⁵) W matecznym składniku pomidora z cechą funkcjonalnej męskiej sterylności dla określenia występowania roślin zapylonych wsobnie kwalifikator podczas pierwszej lustracji wybiera losowo 1% roślin, które odpowiednio oznacza. Podczas drugiej lustracji na tych roślinach dokonuje obliczenia roślin z kwiatami zapylonymi wsobnie.

VI. Warzywa strączkowe.

1. Groch, fasola, bób.

1. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązuje jedna ocena plantacji dla:

1) grochu i bobu – w okresie od kwitnienia do zawiązywania strąków,

2) fasoli zwyczajnej i wielokwiatowej – w okresie pełnego wykształcania strąków ale przed ich zasychaniem.

1. 2. Zmianowanie – plantacji nasiennych roślin strączkowych nie można zakładać na polu, na którym w ciągu ostatnich czterech lat uprawiane były rośliny z tej samej rodziny.

1. 3. Izolacja przestrzenna¹²):

1) odległość wszystkich stopni kwalifikacji od plantacji i zasiewów innych odmian i typów grochu oraz od innych gatunków roślin strączkowych

2) odległość wszystkich stopni kwalifikacji od plantacji i zasiewów innych odmian fasoli zwykłej

3) odległość od plantacji i zasiewów fasoli wielokwiatowej

4) odległość wszystkich stopni kwalifikacji od plantacji i zasiewów innych odmian fasoli

5) odległość od plantacji nasiennych innych odmian i niekwalifikowanych zasiewów bobu oraz

1. 4. Czystość odmianowa – występowanie innych odmian i typów na jednostkę kwalifikacyjną:

1. 5. Choroby i szkodniki – występowanie ostrej bakteriozy fasoli (Xantomonas campestris pv. phaseoli) jest niedopuszczalne.

VII. Warzywa liściowe.

1. Sałata (głowiasta, liściowa, łodygowa, rzymska) – uprawa metodą tradycyjną.

1. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązują dwie oceny:

1) pierwsza – w okresie dojrzałości konsumpcyjnej,

2) druga – w okresie dojrzewania nasion.

1. 2. Zmianowanie – plantacji nasiennych roślin liściowych nie można zakładać na polu, na którym w ciągu ostatnich dwóch lat uprawiane były rośliny z tej samej rodziny, z wyjątkiem selera liściowego i pietruszki liściowej, które można uprawiać na tym samym polu co pięć lat.

1. 3. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość od źródeł obcych pyłków zdolnych do spowodowania poważnej degeneracji odmian:

1. 4. Czystość odmianowa – występowanie roślin innych odmian i typów sałaty na jednostkę kwalifikacyjną:

2) na plantacji kwalifikowanej – podczas pierwszej lustracji

1. 5. Zachwaszczenie – plantacja sałaty powinna być praktycznie wolna od następujących chwastów: cykorii podróżnika, mniszka pospolitego, łoczygi pospolitej, komosy białej i przymiotna kanadyjskiego.

2. Sałata głowiasta – uprawa metodą bezgłówkową.

Metodę bezgłówkową do produkcji nasion sałaty stosuje się przy uprawach kwalifikowanych.

2. 1. Ocena stanu plantacji – jedna ocena w okresie dojrzewania nasion. W celu sprawdzenia wyrównania i tożsamości odmiany obowiązuje założenie jednego poletka kontrolnego o powierzchni 10 m² z każdej wysianej partii nasion elitarnych. Poletko powinno być zlokalizowane w jednym gospodarstwie na terenie działalności wojewódzkiego inspektoratu Inspekcji Nasiennej, gdzie prowadzona jest kwalifikacja plantacji pochodzących z tych partii.

2. 2. Czystość odmianowa – występowanie roślin innych odmian sałaty na jednostkę kwalifikacyjną w

Pozostałe zalecenia jak przy uprawie metodą tradycyjną.

3. Cykoria liściowa (sałatowa).

3. 1. Pierwszy rok uprawy – produkcja wysadek.

3.1. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązuje jedna ocena przed wykopaniem wysadek.

3. 1. 2. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość od plantacji i zasiewów innych odmian cykorii i innych gatunków roślin korzeniowych nie mniejsza niż 2 m.

3. 1. 3. Czystość odmianowa – występowanie na plantacji roślin innych odmian cykorii sałatowej jest niedopuszczalne.

3. 2. Drugi rok uprawy – produkcja nasion.

3. 2. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązuje jedna ocena w okresie od kwitnienia roślin do początku dojrzewania nasion.

3. 2. 2. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość nie mniejsza niż:

2) od wszystkich zasiewów cykorii w pierwszym roku, na których występują pośpiechy mogące

3) od nieusuniętych przed kwitnieniem wysadek

3. 2. 3. Czystość odmianowa – występowanie na plantacji kwalifikowanej roślin innych odmian cykorii sałatowej jest niedopuszczalne.

3. 2. 4. Zachwaszczenie – występowanie roślin dziko rosnącej cykorii jest niedopuszczalne.

4. Szpinak – odmiany ustalone.

4. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązują dwie oceny:

1) pierwsza – w okresie dojrzałości konsumpcyjnej,

2) druga – w okresie dojrzewania nasion.

4. 2. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość plantacji dla wszystkich stopni kwalifikacji:

2) od plantacji nasiennych buraka i szpinaku uprawianego na konsumpcję

4. 3. Czystość odmianowa – występowanie roślin innych odmian szpinaku na jednostkę kwalifikacyjną:

5. Szpinak⁶) – odmiany mieszańcowe F₁.

5. 1. Przedmiot oceny – ocenie podlegają plantacje, na których produkuje się:

1) nasiona komponentów rodzicielskich tego pokolenia, które jest używane do produkcji nasion odmiany mieszańcowej F₁,

2) nasiona odmian mieszańcowych F₁.

5. 2. Ocena stanu plantacji – obowiązują dwie oceny:

1) pierwsza – na początku wybijania pędów kwiatostanowych,

2) druga – w okresie dojrzewania nasion.

5. 3. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość plantacji kwalifikowanej od zasiewów innej odmiany lub formy szpinaku niż ta, której pyłkiem mają być zapylane rośliny kwalifikowanej plantacji, jest:

1) przy produkcji nasion komponentów rodzicielskich

2) przy produkcji nasion mieszańca F₁

5. 4. Czystość odmianowa – przy produkcji nasion:

1) składnika matecznego:

a) jeśli jest nią linia dwupienna – roślin jednopiennych

b) jeśli jest nią linia żeńska, jednopienna – roślin jednopiennych

Objaśnienia:

⁶) Rozróżnia się następujące typy roślin szpinaku:

– rośliny żeńskie, jednopienne o żeńskim typie wzrostu, wytwarzające pod koniec kwitnienia kwiaty męskie,

– rośliny żeńskie wytwarzające w 100% kwiaty żeńskie,

– rośliny jednopienne o zbliżonym stosunku liczby kwiatów męskich do żeńskich jak 1:1,

– rośliny męskie wytwarzające w 100% kwiaty męskie.

Uwagi:

Linia dwupienna – linia składająca się z roślin żeńskich i męskich.

Linia żeńska, jednopienna – linia składająca się w przeważającej części z roślin żeńskich, jednopiennych,

Linia jednopienna – linia składająca się z roślin jednopiennych.

6. Koper.

6. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązuje jedna ocena w okresie od kwitnienia do zawiązywania nasion.

6. 2. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość dla wszystkich stopni kwalifikacji od plantacji innych odmian i zasiewów kopru ogrodowego nie mniejsza niż 1000 m.

6. 3. Czystość odmianowa – występowanie roślin innych odmian kopru na jednostkę kwalifikacyjną:

7. Seler liściowy.

Obowiązują takie same zasady oceny plantacji jak przy produkcji nasion selera korzeniowego w drugim roku uprawy.

7. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązują dwie oceny stanu plantacji:

1) pierwsza – w okresie dojrzałości konsumpcyjnej roślin,

2) druga – w okresie kwitnienia.

8. Pietruszka liściowa.

8. 1. Pierwszy rok uprawy.

8. 1. 1. Przedmiot oceny – ocenie podlegają rośliny w okresie wegetacji.

8. 1. 2. Ocena stanu plantacji – jedna ocena od momentu tworzenia się rozety.

8. 1. 3. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość od innych odmian i roślin korzeniowych i baldaszkowatych nie mniejsza niż 2 m.

8. 1. 4. Czystość odmianowa – występowanie innych odmian pietruszki liściowej na jednostkę kwalifikacyjną:

8. 1. 5. Czystość gatunkowa – występowanie roślin pietruszki korzeniowej, pasternaku i innych roślin z rodziny baldaszkowatych jest niedopuszczalne.

8. 2. Drugi rok uprawy.

8. 2. 1. Przedmiot oceny – ocenie podlegają plantacje nasienne pietruszki liściowej.

8. 2. 2. Ocena stanu plantacji – jedna ocena w okresie kwitnienia.

8. 2. 3. Izolacja przestrzenna¹²):

8.2. 4. Czystość odmianowa i gatunkowa – występowanie innych odmian pietruszki liściowej, pietruszki korzeniowej i pasternaku jest niedopuszczalne.

VIII. Warzywa różne.

1. Rabarbar (rzewień).

1. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązuje jedna ocena w każdym roku plonowania, w okresie pełnego wykształcenia ogonków liściowych.

1. 2. Zmianowanie – plantacji nasiennych nie można zakładać na polu, na którym w bezpośrednim przedplonie uprawiane były rośliny z tej samej rodziny.

1. 3. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość od plantacji pierwszorocznej nie mniejsza niż 4 m.

1. 4. Czystość odmianowa – występowanie roślin innych odmian rabarbaru jest niedopuszczalne.

1. 5. Choroby i szkodniki – silne porażenie roślin rabarbaru przez choroby, zwłaszcza mozaikę wirusową liści rabarbaru lub szkodniki w stopniu powodującym niewłaściwy rozwój roślin rabarbaru stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji.

1. 6. Inne wymagania

1) puste miejsca – występowanie na plantacji rabarbaru pustych miejsc w ilości powyżej 30% w pierwszym roku uprawy i powyżej 50% w drugim i dalszych powoduje dyskwalifikację plantacji,

2) rośliny słabe – plantacja rabarbaru powinna być praktycznie wolna od roślin opóźnionych w rozwoju wegetatywnym.

2. Kukurydza pękająca, kukurydza cukrowa – odmiany ustalone.

2. 1. Ocena stanu plantacji – obowiązuje jedna ocena w okresie dojrzewania nasion.

2. 2. Zmianowanie – plantacji nasiennych nie można zakładać na polu, na którym w bezpośrednim przedplonie uprawiane były rośliny z tej samej rodziny.

2. 3. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość dla wszystkich stopni kwalifikacji:

2. 4. Czystość odmianowa – występowanie roślin innych odmian kukurydzy cukrowej na jednostkę kwalifikacyjną:

3. Kukurydza pękająca, kukurydza cukrowa – odmiany mieszańcowe F₁.

3. 1. Przedmiot kwalifikacji – kwalifikacji podlegają plantacje nasienne, na których produkuje się:

1) nasiona komponentów rodzicielskich tego pokolenia, które jest używane bezpośrednio do produkcji nasion odmian mieszańcowych,

2) nasiona odmian mieszańcowych F₁.

3. 2. Ocena stanu plantacji:

1) przy kwalifikacji komponentów rodzicielskich obowiązują dwie oceny:

a) pierwsza – w pełni kwitnienia kwiatostanów żeńskich,

b) druga – w okresie dojrzałości nasion,

2) przy kwalifikacji nasion odmian mieszańcowych F₁ obowiązują cztery oceny:

a) w okresie kwitnienia kwiatostanów żeńskich komponentu matecznego trzy oceny, przy czym pierwsza ocena powinna być wykonana, gdy około dziesięć procent roślin matecznych ma widoczne słupki, dwie następne w odstępach parodniowych od dnia pierwszej oceny,

b) czwarta w okresie dojrzewania nasion.

3. 3. Izolacja przestrzenna¹²) – odległość od zasiewów innej odmiany lub komponenta rodzicielskiego kukurydzy niż ten, którego pyłkiem mają być zapylane rośliny na kwalifikowanej plantacji, nie mniejsza niż 500 m.

3. 4. Czystość odmianowa:

1) występowanie roślin innych odmian i form nietypowych:

Nieusunięcie roślin linii zapylającej (przy produkcji nasion odmian mieszańcowych F₁) przed ostatnią lustracją powoduje dyskwalifikację plantacji.

2) występowanie wiech pylących w rzędach składnika matecznego przy produkcji:

3. 5. Choroby i szkodniki – występowanie na plantacji roślin porażonych zgnilizną fuzaryjną kolb lub uwiądem bakteryjnym kukurydzy stanowi podstawę do dyskwalifikacji plantacji.

IX. Stopnie kwalifikacji materiału siewnego roślin warzywnych.

1. Odmiany ustalone:

2. Odmiany mieszańcowe:

X. Nazwy gatunków roślin warzywnych:

XI. Wymagania jakościowe dla wszystkich kategorii materiału siewnego roślin warzywnych:

1. Nasiona powinny posiadać dostateczną tożsamość odmianową i czystość odmianową.

2. Choroby i organizmy szkodliwe, które obniżają przydatność nasion, powinny być na najniższym możliwym poziomie.

3. Nasiona powinny spełniać następujące wymagania:

 

 

 

 

Objaśnienia:

⁷) Dotyczy nasion otartych.

⁸) Dotyczy nasion porażonych łącznie przez Alternaria radicina i Alternaria dauci.

Nasiona o większym porażeniu mogą być dopuszczone do obrotu pod warunkiem zaprawienia. Zwalnia się od zaprawienia nasiona przeznaczone do sprzedaży detalicznej w opakowaniach nie większych niż 20 g w przypadku porażeniu wyżej wymienionymi grzybami nie większego niż 20%.

⁹) Dotyczy nasion porażonych łącznie przez Botrytis ssp., Colletotrichum lindemutianum, Fusarium ssp.

Nasiona o większym porażeniu mogą być dopuszczone do obrotu pod warunkiem zaprawienia. Dla nasion przeznaczonych do sprzedaży detalicznej w opakowaniach nie większych niż 500 g dopuszcza się niezaprawianie w przypadku porażenia wyżej wymienionymi grzybami nie większego niż 15%.

¹⁰) Dotyczy nasion porażonych łącznie przez Ascochyta ssp., Botrytis ssp., Fusarium ssp

Nasiona o większym porażeniu mogą być dopuszczone do obrotu pod warunkiem zaprawienia. Zwalnia się od zaprawienia nasiona przeznaczone do sprzedaży detalicznej w opakowaniach nie większych niż 500 g w przypadku porażenia ww. grzybami nie większego niż 15%.

¹¹) Dotyczy nasion porażonych łącznie przez Botrytis fabae, Botrytis cinerea, Fusarium ssp.,Ascochyta fabae, Sclerotinia ssp., Rhizoctonia.

Nasiona o większym porażeniu mogą być dopuszczone do obrotu pod warunkiem zaprawienia. Zwabia się od zaprawienia nasiona przeznaczone do sprzedaży detalicznej w opakowaniach nie większych niż 500 g w przypadku porażenia wyżej wymienionymi grzybami nie większego niż 15%.

¹²) Jeżeli między plantacją nasienną a inną uprawą, od której obowiązuje izolacja, znajduje się naturalna osłona w postaci budynków, wzgórz lub lasu, stanowiąca dostateczną przeszkodę w przenoszeniu pyłku innych roślin lub zarodników chorób i przelotu owadów, izolacja może być zmniejszona o 1/3 minimalnej, wymaganej przepisami.

Uwagi:

Nasiona warzyw strączkowych nie mogą być porażone przez następujące gatunki żywych owadów:

– Acanthoscelides obtectus Sag.,

– Bruchus affinis Froel.,

– Bruchus atomarius L.,

– Bruchus pisorum L.,

– Bruchus rufimanus Boh.

Nasiona nie mogą być porażone przez żywe Acarina.

W przypadku fasoli wielokwiatowej, fasoli zwykłej (karłowej i tycznej) i grochu wszystkie świeże i zdrowe nasiona nieskiełkowane w czasie traktowania wstępnego uważa się za skiełkowane; w przypadku fasoli wielokwiatowej, fasoli karłowej – maksymalnie 5% nasion o twardej łupinie uznaje się za zdolne do kiełkowania.

Na małych opakowaniach do 500 g, poza wymaganym oznakowaniem, umieszcza się termin przydatności do siewu liczony od daty wykonanej analizy:

– na opakowaniach hermetycznych termin ten wynosi 36 miesięcy,

– na opakowaniach zwykłych – 24 miesiące.

Nasiona znajdujące się w obrocie przez cały okres sprzedaży mają utrzymywać parametry zgodne z obowiązującymi przepisami.

XII. Wymagania obowiązujące przy wytwarzaniu i obrocie cebuli dymki.

1. Cel – przestrzeganie przez producentów obowiązujących zasad przy produkcji cebuli dymki i jej obrocie zapewni uzyskanie materiału siewnego właściwej jakości.

2. Zmianowanie – cebula na dymkę nie może być uprawiana na polu, na którym w ciągu ostatnich 4 lat uprawiano rośliny cebulowe.

Ze względu na niebezpieczeństwo występowania niszczyka zjadliwego nie powinno się jej uprawiać także po: pietruszce, selerze, bobie, bobiku, koniczynie czerwonej, ziemniakach i owsie.

3. Ocena stanu plantacji:

1) przeprowadza się jedną urzędową ocenę stanu plantacji każdego pola produkcyjnego w pełni wegetacji i określa szacunkowy plon cebuli dymki,

2) wyniki oceny stanu plantacji mają być udokumentowane zaświadczeniem stanowiącym wyciąg z arkusza oceny polowej.

4. Izolacja przestrzenna¹²) – pola produkcyjne muszą być usytuowane co najmniej 50 metrów od innych upraw roślin cebulowych.

5. Ocena weryfikacyjna – ocenę weryfikacyjną wykonuje producent, a wyrywkową kontrolę przeprowadzaj ą inspektorzy Inspekcji Nasiennej.

6. Wymagania dla dymki:

1) cebule dymki powinny być wolne od mszyc, przylżeńców lub innych owadów,

2) liczba cebulek porażonych Penicillium i innymi chorobami nie może przekraczać 3% wagowych,

3) dopuszczalna norma dla cebulek nietypowych dla odmiany nie może przekraczać 1% wagowego,

4) dopuszczalna norma dla cebulek uszkodzonych lub pozbawionych łuski nie może przekraczać 3% wagowych,

5) dopuszczalna norma dla cebulek skiełkowanych nie może przekraczać 3% wagowych,

6) dopuszczalna norma dla cebulek z zaschniętym szczypiorem dłuższym niż 2 cm nie może przekraczać 5% wagowych,

7) dopuszczalna norma dla cebulek z zaschniętymi korzeniami dłuższymi niż 4 cm nie może przekraczać 5% wagowych; nie dopuszcza się świeżych korzeni,

8) dopuszczalna norma dla cebulek o niewłaściwej wielkości nie może przekraczać 5% wagowych,

9) dymka musi mieć dobrą wartość rynkową, powinna być sucha, z dobrze przylegającą zewnętrzną łuską. Łączna liczba cebul nieodpowiadających wymaganiom nie może przekraczać 10% wagowych,

10) w opakowaniu nie może być więcej niż 0,5% wagowych kamieni i ziemi.

7. Podział dymki na wielkości handlowe:

W zależności od średnicy cebulek dymkę dzieli się na 4 wielkości:

I – 5 do 10 mm,

II –11 do 15 mm,

III –16 do 20 mm,

IV – 21 do 25 mm.

8. Badania szczegółowe partii.

Jeżeli jakość partii budzi wątpliwości, wykonywane są badania szczegółowe.

Do badań szczegółowych, w zależności od wielkości partii, należy pobrać losowo według tabeli odpowiednią liczbę opakowań jednostkowych.

Z każdego opakowania pobranego z partii należy pobrać dymkę z różnych miejsc, aby łączna masa próbki wynosiła:

0,5 kg – w przypadku pobrania l opakowania,

1,0 kg – w przypadku pobrania 3 do 5 opakowań,

3,0 kg – w przypadku pobrania więcej niż 5 opakowań.

 

 

1) sprawdzenie średnicy dymki należy wykonać przez pomiar wszystkich cebul z próby przy pomocy kalibrownicy lub suwmiarką z dokładnością do 1 mm w miejscu największego zgrubienia (najczęściej w połowie wysokości cebuli mierzonej od piętki do szyjki),

2) partię dymki należy uznać za zgodną z wymaganiami, jeśli przeprowadzone badania dały wyniki zgodne z wymienionymi w tabeli.

9. Cechy dyskwalifikujące:

1) całą partię lub opakowanie: zgnicie, zmarznięcie, uszkodzenie przez choroby i szkodniki, zaparzenie, przekroczenie dopuszczalnych tolerancji,

2) poszczególne cebule: nadmarznięcie, uszkodzenie przez choroby i szkodniki, całkowite zaschnięcie łusek mięsistych, brak suchej łuski.

Uwagi:

– Cebula dymka oraz materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy innych warzyw odmian będących w Rejestrze wytwarza się z nasion zakwalifikowanych przez Inspekcję Nasienną lub nasion kat. Standard zakwalifikowanych przez hodowcę odmiany.

– Materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin warzywnych nieobjętych Rejestrem wytwarza się z nasion handlowych.

– Materiał rozmnożeniowy należy wytwarzać i sprzedawać w partiach lub zestawach partii.

– Materiał rozmnożeniowy podlega etykietowaniu etykietą dostawcy na zasadach obowiązujących dla materiału szkółkarskiego.

– Za tożsamość odmianową materiału rozmnożeniowego roślin warzywnych odpowiada producent lub wprowadzający do obrotu.

Uwagi:

– Zdolność kiełkowania nasion otoczkowanych nie powinna być mniejsza niż 80%, a nasion w opakowaniach hermetycznych – nie mniejsza niż 70 %.

– W opakowaniach hermetycznych wilgotność nasion z rodzaju Cucurbita, Lathyrus i Lupinus powinna wynosić 6 – 10 %, pozostałych gatunków 6 – 8 %.

– Wykazane w tabeli procenty wilgotności nie dotyczą nasion przeznaczonych na materiał wyjściowy do reprodukcji.

– Nasiona na reprodukcję oraz te, dla których nie podano wilgotności, powinny być suche .

– Na małych opakowaniach do sprzedaży detalicznej, poza wymaganym oznakowaniem, umieszcza się termin przydatności do siewu liczony od daty wykonanej analizy:

– na opakowaniach hermetycznych termin ten wynosi 36 miesięcy,

– na opakowaniach zwykłych – 24 miesiące.

– Nasiona znajdujące się w obrocie przez cały okres sprzedaży mają utrzymywać parametry zgodne z obowiązującymi przepisami.

– Materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin ozdobnych ma być wyprodukowany z nasion i roślin matecznych znanego pochodzenia i odmiany.

– Materiał rozmnożeniowy należy sprzedawać w partiach lub zestawach partii. Materiał rozmnożeniowy podlega etykietowaniu etykietą dostawcy na zasadach obowiązujących dla materiału szkółkarskiego.

– Za tożsamość odmianową materiału siewnego roślin ozdobnych odpowiada producent lub wprowadzający do obrotu.