REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 114 poz. 1217

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 81, poz. 889 i Nr 102, poz. 1115) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Zawodnik poddawany jest kontroli antydopingowej w czasie zawodów sportowych oraz poza zawodami sportowymi – w czasie treningów, zgrupowań, konsultacji i innych zajęć sportowych.

§ 2.

Jeżeli zawodnik odmówi poddania się kontroli antydopingowej, w tym nie zgłosi się do tej kontroli, podlega następującym sankcjom:

1) przy pierwszej odmowie – karze do 2 lat dyskwalifikacji,

2) przy następnej odmowie – karze nie mniejszej niż 2 lata dyskwalifikacji.

§ 3.

1. Właściwy organ dyscyplinarny polskiego związku sportowego lub klubu sportowego po otrzymaniu wyniku kontroli antydopingowej stwierdzającego stosowanie przez zawodnika zabronionych środków farmakologicznych lub metod uznanych za dopingowe wszczyna postępowanie wyjaśniające i dyscyplinarne. Zawiadomienie o wyniku postępowania przekazuje się Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie, zwanej dalej „Komisją”, nie później niż 21 dni po otrzymaniu wyników kontroli antydopingowej.

2. Przedłużenie terminu określonego w ust. 1 wymaga zgody przewodniczącego Komisji, udzielonej przed jego upływem.

§ 4.

W przypadku wykrycia po raz pierwszy w organizmie zawodnika obecności efedryny, fenylopropanoliny, pseudoefedryny, kofeiny, strychniny lub związków pokrewnych – stosuje się karę od 1 do 6 miesięcy dyskwalifikacji, z uwzględnieniem § 6.

§ 5.

W przypadku wykrycia po raz pierwszy w organizmie zawodnika obecności innych niż wymienione w § 4 zabronionych środków farmakologicznych lub pierwszego stosowania metod uznanych za dopingowe – stosuje się karę 2-letniej bezwzględnej dyskwalifikacji, z uwzględnieniem
§ 6.

§ 6.

1. W przypadku stwierdzenia:

1) świadomego stosowania przez zawodnika zabronionych środków farmakologicznych lub metod uznanych za dopingowe,

2) stosowania przez zawodnika środków mających na celu ukrycie stosowania środków, o których mowa w pkt 1,

3) podejmowania przez zawodnika działań zniekształcających wyniki badań antydopingowych,

4) stosowania przez zawodnika dopingu, za którego zaistnienie odpowiedzialność ponoszą osoby współpracujące z zawodnikiem,

stosuje się następujące sankcje:

– karę dyskwalifikacji na okres od 2 do 8 lat – jeżeli użytym zabronionym środkiem farmakologicznym jest efedryna, fenylopropanolina, pseudoefedryna, kofeina, strychnina lub związki pokrewne,

– karę dyskwalifikacji powyżej 4 lat – jeżeli użyto innego zabronionego środka farmakologicznego lub metody uznanej za dopingową.

2. Sankcje, o których mowa w ust. 1, stosuje się wobec zawodnika, w którego organizmie wykryto po raz drugi zabronione środki farmakologiczne lub metody uznane za dopingowe.

§ 7.

Właściwy organ dyscyplinarny wszczyna postępowanie w stosunku do trenerów, instruktorów, lekarzy, fizjoterapeutów, działaczy oraz innych osób, które naruszyły przepisy antydopingowe, polegające w szczególności na dostarczaniu, dystrybucji, handlu lub podawaniu zabronionych środków farmakologicznych, stosowaniu metod uznanych za dopingowe, wywieraniu presji bądź namawianiu do stosowania dopingu. Do osób tych stosuje się odpowiednio przepisy § 4–6.

§ 8.

W przypadku wykrycia u zawodników nieletnich zabronionych środków farmakologicznych lub stosowania metod uznanych za dopingowe, organ dyscyplinarny zawiadamia o tym prokuratora.

§ 9.

Organ dyscyplinarny informuje osobę, przeciwko której ma być wszczęte postępowanie dyscyplinarne, o przysługującym jej prawie do obrony, a także o przebiegu postępowania odwoławczego.

§ 10.

1. W toku postępowania dyscyplinarnego osobie, przeciwko której wszczęto postępowanie, przysługuje prawo do:

1) ustanowienia obrońcy,

2) uzyskania pełnej informacji na temat stawianych zarzutów,

3) dostarczenia wszelkich dowodów,

4) osobistego składania wyjaśnień,

5) złożenia odwołania.

2. Organ dyscyplinarny zawiesza postępowanie wyjaśniające i dyscyplinarne, jeżeli zawodnik złoży, w terminie przewidzianym w przepisach odrębnych, odwołanie od wyniku kontroli antydopingowej, o którym mowa w § 3 ust. 1.

§ 11.

1. Sankcje nałożone przez organ dyscyplinarny są wykonywane w trybie natychmiastowym, chyba że decyzja dyscyplinarna, podjęta przez ten organ, stanowi inaczej.

2. O decyzji dyscyplinarnej, o której mowa w ust. 1, informuje się pisemnie zawodnika oraz jego klub sportowy. Przepis ust. 1 stosuje się także do osób, o których mowa w § 7.

§ 12.

Organy dyscyplinarne przekazują Komisji informacje o nałożonych karach dyscyplinarnych za naruszenie przepisów antydopingowych.

§ 13.

Traci moc zarządzenie Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki z dnia 21 lipca 1997 r. w sprawie zasad odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów antydopingowych (Monitor Polski Nr 46, poz. 452).

§ 14.

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Edukacji Narodowej: E. Wittbrodt

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 25 października 2001 r.

Metryka