REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 74 poz. 668

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 42 ust. 8, art. 55 ust. 3 i art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 i Nr 68, poz. 623) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Podmioty, o których mowa w art. 42 ust. 4 i art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej „ustawą”, dokonują zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym na formularzu według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 2.

Podmioty, o których mowa w art. 42 ust. 4, art. 55 ust. 1, art. 76 ust. 1 i art. 81 ust. 1 ustawy, składają deklarację uproszczoną na formularzu według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 3.

1. Podmioty, o których mowa w § 1, zwane dalej „prowadzącymi ewidencję”, prowadzą ewidencję wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, zwanych dalej „wyrobami”, wykazując w niej aktualną ilość nabywanych wyrobów złożonych w miejscu przeznaczonym do ich odbierania oraz kwoty należnej do zapłaty akcyzy.

2. W ewidencji wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, zwanej dalej „ewidencją”, określa się w szczególności:

1) liczbę porządkową;

2) numer i datę zezwolenia (w przypadku niezarejestrowanego handlowca, o którym mowa w art. 42 ust. 4 ustawy);

3) numer i datę zgłoszenia o nabyciu wewnątrzwspólnotowym wyrobów;

4) datę odbioru wyrobów;

5) dane dotyczące odebranych wyrobów:

a) opis wyrobów zawierający informację o naniesionych znakach akcyzy lub o oznakowaniu poprzez barwienie, w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ustawy, oraz o kodzie CN wyrobu,

b) numery identyfikacyjne, liczbę i rodzaj opakowań.

c) ilość wyrobów w jednostkach stosowanych przy wymiarze akcyzy,

d) kwoty należnej do zapłaty akcyzy;

6) dane niezbędne do ustalenia miejsca złożenia wyrobów, w szczególności znaki identyfikacyjne pojemników do składowania wyrobów, w przypadku ich stosowania;

7) ilość i datę wysyłki wyrobów;

8) łączną ilość odebranych wyrobów, według kodów CN, obliczoną narastająco od początku roku kalendarzowego;

9) łączną kwotę należnej do zapłaty akcyzy dla poszczególnych wyrobów, według kodów CN, obliczoną narastająco od początku roku kalendarzowego;

10) łączną ilość wysłanych wyrobów, według kodów CN, obliczoną narastająco od początku roku kalendarzowego.

3. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala sposób określania w ewidencji danych dotyczących rozliczania ubytków oraz ustalania salda ilościowego wyrobów.

§ 4.

1. Wpisanie danych, o których mowa w § 3, do ewidencji powinno nastąpić niezwłocznie po odebraniu lub wysyłce wyrobów, nie później jednak niż następnego dnia po dokonaniu tych czynności.

2. Prowadzący ewidencję jest obowiązany do przekazywania właściwemu naczelnikowi urzędu celnego wyciągu z ewidencji, w terminie do siódmego dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, zawierającego w szczególności:

1) określenie ostatniej liczby porządkowej ewidencji w miesiącu, którego dotyczy wyciąg;

2) opis wyrobów zawierający informację o naniesionych znakach akcyzy lub o oznakowaniu poprzez barwienie, w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ustawy, oraz o kodzie CN wyrobu;

3) dane, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 2 i pkt 8–10.

3. Karty wyciągu powinny być opatrzone podpisem prowadzącego ewidencję.

§ 5.

1. Ewidencja może być prowadzona:

1) w formie książkowej albo

2) z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.

2. Ewidencję prowadzi się dla okresów obejmujących rok kalendarzowy. Dane w ewidencji wpisuje się chronologicznie.

3. Ewidencje powinny być przechowywane w miejscu odbioru wyrobów określonym w zezwoleniu, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy.

§ 6.

1. Karty ewidencji prowadzonej w formie książkowej podlegają zszyciu przed rozpoczęciem wypełniania.

2. Zszycie to opatruje się plombą przy użyciu plombownicy stosowanej w celu plombowania ewidencji prowadzonych przez organ celny, a ewidencję opisuje się przez wskazanie liczby kart oraz złożenie podpisu przez właściwego naczelnika urzędu celnego lub osobę przez niego upoważnioną. Karty ewidencji numeruje się kolejno od numeru jeden i opatruje stemplem podmiotu prowadzącego.

§ 7.

1. Ewidencja może być prowadzona z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, pod warunkiem że:

1) prowadzący ewidencję posiada szczegółową pisemną instrukcję obsługi programu komputerowego stosowanego do prowadzenia ewidencji;

2) program komputerowy zapewnia wgląd w treść dokonywanych zapisów i przechowywanie danych w sposób chroniący je przed zatarciem lub zniekształceniem, uniemożliwia usuwanie dokonanych zapisów oraz pozwala na drukowanie zapisów i wyciągów, o których mowa w § 4 ust. 2, w porządku chronologicznym.

2. Prowadzący ewidencję, o której mowa w ust. 1, jest obowiązany do przechowywania kopii ewidencji zapisanej na elektronicznych nośnikach informacji w sposób chroniący dane przed zatarciem, usunięciem lub zniekształceniem oraz w formie wydruku sporządzanego za okresy jednodniowe. Przepis § 5 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

3. Karty wydruku obejmujące okresy miesięczne podlegają zszyciu. Przepis § 6 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 8.

1. Przed rozpoczęciem prowadzenia ewidencji wzór ewidencji, sposób jej prowadzenia oraz program komputerowy, o którym mowa w § 7 ust.1, powinny zostać uzgodnione z naczelnikiem urzędu celnego i przez niego pisemnie zatwierdzone.

2. Każda zmiana wzoru stosowanej ewidencji, sposobu jej prowadzenia lub programu komputerowego wymaga pisemnego zatwierdzenia przez naczelnika urzędu celnego.

§ 9.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r.

Minister Finansów: w z. W. Ciesielski

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).

Załącznik 1.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 6 kwietnia 2004 r. (poz. 668)

Załącznik nr 1

infoRgrafika