Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 1122

1. Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 i Nr 232, poz. 1378 oraz z 2015 r. poz. 1045) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2002 r. w sprawie świadectw służby i opinii o służbie funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. Nr 81, poz. 738), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie świadectw służby i opinii o służbie funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 41).

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity rozporządzenia nie obejmuje § 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadectw służby i opinii o służbie funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 41), który stanowi:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.”.

Minister Spraw Wewnętrznych: wz. P. Stachańczyk

¹⁾ Minister Spraw Wewnętrznych kieruje działem administracji rządowej – sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych (Dz. U. poz. 1265).

Załącznik do obwieszczenia Ministra Spraw Wewnętrznych
z dnia 13 lipca 2015 r. (poz. 1122)

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI¹⁾

z dnia 7 czerwca 2002 r.

w sprawie świadectw służby i opinii o służbie funkcjonariuszy Straży Granicznej

Na podstawie art. 50 ust. 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1402, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) szczegółowe dane, które należy podać w świadectwie służby oraz w opinii o służbie,

2) tryb wydawania i dokonywania sprostowań świadectwa służby oraz odwoływania się od opinii o służbie

– funkcjonariusza Straży Granicznej.

§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) ustawa – ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej;

2) funkcjonariusz – funkcjonariusza Straży Granicznej;

3)³⁾ przełożeni właściwi w sprawach osobowych:

a) Komendanta Głównego Straży Granicznej – w stosunku do komendantów oddziałów, komendantów ośrodków i komendantów ośrodków szkolenia Straży Granicznej oraz funkcjonariuszy pełniących służbę w Komendzie Głównej Straży Granicznej,

b) komendanta oddziału Straży Granicznej – w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w oddziale Straży Granicznej,

c) komendanta ośrodka szkolenia Straży Granicznej – w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w ośrodku szkolenia Straży Granicznej,

d) komendanta ośrodka Straży Granicznej – w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w ośrodku Straży Granicznej;

4)³⁾ komórka organizacyjna właściwa w sprawach osobowych – komórkę organizacyjną Komendy Głównej Straży Granicznej właściwą do spraw kadr oraz komórkę organizacyjną właściwą w tych sprawach w oddziale Straży Granicznej, ośrodku szkolenia Straży Granicznej lub ośrodku Straży Granicznej.

§ 3. 1. Funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby wydaje się świadectwo służby w dniu, w którym następuje rozwiązanie stosunku służbowego. Otrzymanie świadectwa służby funkcjonariusz potwierdza własnoręcznym podpisem.

2. Wydanie świadectwa służby nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się funkcjonariusza z jednostką organizacyjną.

3. Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 1, wydanie świadectwa służby funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby nie jest możliwe, należy nie później niż w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania stosunku służbowego przesłać świadectwo służby zwolnionemu funkcjonariuszowi, za pośrednictwem poczty albo doręczyć w inny sposób.

4. Świadectwo służby wydaje przełożony właściwy w sprawach osobowych.

§ 4. 1. W świadectwie służby podaje się dane niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku służbowego i uprawnień z ubezpieczenia społecznego zwalnianego funkcjonariusza, dotyczące:

1) okresu służby z uwzględnieniem okresów, o których mowa w art. 151 ust. 3 ustawy;

2) zajmowanego ostatnio stanowiska;

3) podstawy prawnej rozwiązania stosunku służbowego albo wygaśnięcia stosunku służbowego;

4) liczby dni urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego wykorzystanego w roku kalendarzowym, w którym stosunek służbowy został rozwiązany lub wygasł;

5) liczby dni urlopu wypoczynkowego niewykorzystanego w roku kalendarzowym, w którym stosunek służbowy został rozwiązany lub wygasł, za które wypłacono ekwiwalent pieniężny;

6) okresu korzystania z urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia;

7) okresu wykorzystanego urlopu wychowawczego w czasie trwania stosunku służbowego oraz okresu przysługującego na sprawowanie opieki nad dzieckiem po ustaniu tego stosunku na podstawie art. 45 ust. 2 pkt 5 i 7 ustawy;

8) okresu wykorzystania w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek służbowy, zwolnienia od zajęć służbowych przewidzianego w art. 188 Kodeksu pracy;

9) potrąceń z uposażenia na zasadach określonych w art. 131 ustawy;

10) uprawnień związanych z przywróceniem do służby na zasadach określonych w art. 46 ustawy.

2. Na życzenie funkcjonariusza w świadectwie służby należy także zamieścić informacje o wysokości i składnikach uposażenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.

3. Na wniosek zwolnionego funkcjonariusza świadectwo służby uzupełnia się o informacje dotyczące okresu, za który wypłacono świadczenie pieniężne określone w art. 121 ust. 3 ustawy.

4. Kopię świadectwa służby przechowuje się w aktach osobowych funkcjonariusza. W uzasadnionych przypadkach przełożony właściwy w sprawach osobowych wydaje odpis tego świadectwa funkcjonariuszowi albo osobie, o której mowa w § 5 ust. 2.

5. Świadectwo służby wydaje się na formularzu, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia.

§ 5. 1. W razie wygaśnięcia stosunku służbowego z powodów, o których mowa w art. 45a ust. 1 ustawy, niezwłocznie sporządza się świadectwo służby i włącza do akt zmarłego lub zaginionego funkcjonariusza.

2. Z wnioskiem o wydanie świadectwa służby może wystąpić członek rodziny zmarłego lub zaginionego funkcjonariusza, o którym mowa w art. 81 ust. 1 ustawy, a także inna osoba będąca spadkobiercą tego funkcjonariusza.

§ 6. 1.⁴⁾ Funkcjonariusz zwolniony ze służby może wystąpić do przełożonego właściwego w sprawach osobowych z żądaniem sprostowania świadectwa służby w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania.

2. W razie uwzględnienia żądania o sprostowanie świadectwa służby, przełożony, o którym mowa w ust. 1, wydaje zwolnionemu funkcjonariuszowi nowe świadectwo służby w terminie 7 dni od dnia, w którym otrzymał wniosek.

3. W przypadku nieuwzględnienia żądania udziela się w terminie, o którym mowa w ust. 2, pisemnej informacji z podaniem przyczyn odmowy sprostowania świadectwa służby.

4. Na odmowę sprostowania świadectwa służby zwolnionemu funkcjonariuszowi przysługuje zażalenie do wyższego przełożonego właściwego w sprawach osobowych, w terminie 7 dni od dnia doręczenia pisemnej informacji, o której mowa w ust. 3. Przepis art. 36 ust. 3 ustawy stosuje się odpowiednio.

5. Wyższy przełożony właściwy w sprawach osobowych w terminie jednego miesiąca od dnia wniesienia zażalenia:

1) uchyla świadectwo służby i poleca przełożonemu właściwemu w sprawach osobowych wydanie nowego świadectwa służby, wskazując, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy sporządzaniu nowego świadectwa, albo

2) nie uwzględnia zażalenia.

6. O sposobie rozpatrzenia zażalenia zawiadamia się pisemnie zainteresowanego funkcjonariusza, przy czym nieuwzględnienie zażalenia wymaga uzasadnienia.

7. W przypadku, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, właściwy przełożony w sprawach osobowych jest obowiązany wydać zwolnionemu funkcjonariuszowi nowe świadectwo służby, w terminie 7 dni od dnia otrzymania polecenia w tej sprawie.

8. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują odpowiednio osobie, o której mowa w § 5 ust. 2.

§ 7. 1. W razie zmiany rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby przełożony właściwy w sprawach osobowych obowiązany jest na żądanie zwolnionego funkcjonariusza uzupełnić wydane uprzednio świadectwo służby o informacje o dokonanych zmianach, jeżeli mają one wpływ na treść wystawionego świadectwa.

2. W przypadku zwolnienia ze służby funkcjonariusza, który wcześniej został przywrócony do służby w trybie art. 46 ust. 1 ustawy, wydaje się nowe świadectwo służby. W świadectwie uwzględnia się okres służby objęty poprzednio wydanym świadectwem służby.

§ 8. W przypadkach określonych w § 6 ust. 2 i 7 oraz § 7 ust. 2 przełożony wydający nowe świadectwo służby jest obowiązany, najpóźniej w dniu jego wydania, usunąć z akt osobowych zwolnionego funkcjonariusza poprzednio sporządzone świadectwo służby i zniszczyć je.

§ 9. 1. Na wniosek funkcjonariusza zwolnionego ze służby przełożony właściwy w sprawach osobowych wydaje niezwłocznie pisemną opinię o służbie. Opinię sporządza się w oparciu o akta osobowe zwolnionego funkcjonariusza.

2. W opinii o służbie zamieszcza się w szczególności:

1) stopień, imię, nazwisko, imię ojca i miejsce urodzenia funkcjonariusza;

2) informację o okresie służby;

3) dane o wykształceniu i posiadanych kwalifikacjach zawodowych funkcjonariusza;

4) ogólne określenie zakresu powierzonych obowiązków służbowych i ocenę wywiązywania się z nich;

5) informację o szczególnych osiągnięciach zawodowych oraz o nagrodach i wyróżnieniach;

6) informacje o naruszeniach dyscypliny służbowej i karach, które nie zostały zatarte;

7) pouczenie o przysługującym funkcjonariuszowi prawie do złożenia odwołania od opinii;

8) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby wydającej opinię.

3. Opinię o służbie wydaje się bezpośrednio lub doręcza za pokwitowaniem pocztą zwolnionemu funkcjonariuszowi. Przepis § 4 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

§ 10. 1. Funkcjonariusz, który nie zgadza się z treścią opinii o służbie, może w terminie określonym w art. 50 ust. 2 ustawy wnieść na piśmie odwołanie do wyższego przełożonego właściwego w sprawach osobowych za pośrednictwem przełożonego, który wydał opinię. Przepis art. 36 ust. 3 ustawy stosuje się odpowiednio.

2. Przełożony właściwy w sprawach osobowych w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania:

1) uwzględnia odwołanie i wydaje nową opinię albo

2) przesyła odwołanie wyższemu przełożonemu wraz z odwołaniem i własnym stanowiskiem w sprawie.

3. Do odwołań od opinii o służbie stosuje się odpowiednio przepisy § 6 ust. 5–7 i § 8.

§ 11. Przełożony właściwy w sprawach osobowych może upoważnić kierownika podległej mu komórki organizacyjnej właściwej w sprawach osobowych do załatwiania w jego imieniu spraw, o których mowa w § 3 ust. 1, § 4 ust. 4 i § 9 ust. 1.

§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia⁵⁾.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 7 czerwca 2002 r.⁶⁾

WZÓR – ŚWIADECTWO SŁUŻBY

¹⁾ Obecnie działem administracji rządowej – sprawy wewnętrzne kieruje Minister Spraw Wewnętrznych, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych (Dz. U. poz. 1265).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1822 oraz z 2015 r. poz. 529, 1045 i 1066.

³⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadectw służby i opinii o służbie funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 41), które weszło w życie z dniem 11 stycznia 2014 r.

⁴⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 3.

⁵⁾ Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 21 czerwca 2002 r.

⁶⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 3.