Dziennik Ustaw - rok 2016 poz. 1166

Na podstawie art. 52 pkt 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (Dz. U. z 2016 r. poz. 150, 178 i 633) zarządza się, co następuje:

1) zakres, szczegółowe warunki i tryb przeprowadzania egzaminu sędziowskiego i egzaminu prokuratorskiego, zwanych dalej „egzaminem”;

2) tryb powoływania i działania zespołu egzaminacyjnego i komisji egzaminacyjnej;

3) wzory dyplomów ukończenia aplikacji sędziowskiej i prokuratorskiej.

1) orzeczenia, wraz z uzasadnieniem, w sprawie karnej;

2) orzeczenia, wraz z uzasadnieniem, w sprawie cywilnej.

2. Część pisemna egzaminu prokuratorskiego polega na rozwiązaniu zadań praktycznych przez sporządzenie:

1) apelacji od wyroku w sprawie karnej;

2) pozwu albo wniosku albo apelacji w sprawie cywilnej;

3) sprzeciwu w postępowaniu administracyjnym albo skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego.

2. Członek zespołu może zwrócić się o udostępnienie akt spraw na potrzeby opracowania zadań praktycznych na egzamin do prezesa sądu lub prokuratora kierującego powszechną jednostką organizacyjną prokuratury, którzy udostępniają akta, chyba że zachodzą istotne przeszkody prawne lub faktyczne.

1) prawo cywilne, rodzinne i opiekuńcze;

2) postępowanie cywilne z elementami procedury administracyjnej;

3) prawo pracy i ubezpieczeń społecznych;

4) prawo gospodarcze;

5) prawo karne, prawo wykroczeń, prawo karne skarbowe;

6) postępowanie karne, postępowanie w sprawach o wykroczenia, postępowanie karne skarbowe, postępowanie w sprawach nieletnich oraz prawo karne wykonawcze;

7) zagadnienia konstytucyjne oraz zagadnienia ustrojowe dotyczące sądownictwa i innych organów ochrony prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej, prawo Unii Europejskiej oraz problematyka międzynarodowej ochrony praw człowieka.

2. Kazusy na część ustną egzaminu prokuratorskiego obejmują zagadnienia z następujących dziedzin prawa i nauk pokrewnych:

1) prawo karne, prawo wykroczeń, prawo karne skarbowe;

2) postępowanie karne, postępowanie w sprawach o wykroczenia, postępowanie karne skarbowe, postępowanie w sprawach nieletnich oraz prawo karne wykonawcze;

3) prawo cywilne, rodzinne i opiekuńcze, elementy prawa pracy i ubezpieczeń społecznych oraz postępowanie cywilne;

4) prawo gospodarcze;

5) prawo i postępowanie administracyjne;

6) kryminalistyka, psychiatria i psychologia sądowa oraz medycyna sądowa;

7) zagadnienia konstytucyjne oraz zagadnienia ustrojowe dotyczące prokuratury i innych organów ochrony prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej, prawo Unii Europejskiej oraz problematyka międzynarodowej ochrony praw człowieka.

3. Zestawy kazusów opracowuje się odrębnie dla każdej z wymienionych w ust. 1 i 2 grup zagadnień. Zestaw zawiera trzy kazusy.

4. Zestawy kazusów z poszczególnych grup zagadnień opracowuje się w liczbie co najmniej 50 i umieszcza w bezpiecznych kopertach depozytowych.

2. Opracowane przez zespół zadania praktyczne wraz z materiałami oraz zestawy kazusów przechowuje się w Krajowej Szkole, w sposób uniemożliwiający ich ujawnienie. Dostęp do nich wymaga upoważnienia przewodniczącego komisji.

2. Niestawienie się zdającego na egzamin w wyznaczonym terminie, bez względu na przyczynę, uważa się za nieprzystąpienie do egzaminu.

2. Zdający nie może posiadać urządzeń służących do przekazu, odbioru i rejestracji informacji na odległość ani urządzeń służących do elektronicznego gromadzenia, pobierania lub przetwarzania danych.

2. Wykluczenie, ze wskazaniem przyczyny, odnotowuje się w protokole przebiegu egzaminu.

3. Wykluczenie jest równoznaczne z uzyskaniem z egzaminu 0 punktów.

2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zdającej karmiącej dziecko piersią, która złoży zaświadczenie lekarskie potwierdzające fakt karmienia dziecka piersią, nie później niż na 3 dni przed terminem egzaminu.

2. W pierwszym dniu części pisemnej egzaminu sędziowskiego zdający rozwiązują zadanie praktyczne, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 1; w drugim dniu – zadanie praktyczne, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 2.

3. W pierwszym dniu części pisemnej egzaminu prokuratorskiego zdający rozwiązują zadanie praktyczne, o którym mowa w § 5 ust. 2 pkt 1; w drugim dniu – zadania praktyczne, o których mowa w § 5 ust. 2 pkt 2 i 3.

2. Komisja rozkodowuje prace egzaminacyjne po dokonaniu oceny wszystkich prac egzaminacyjnych.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Dyrektor Krajowej Szkoły lub przewodniczący komisji może zarządzić rozwiązywanie zadań praktycznych z części pisemnej egzaminu odręcznie.

2. Ocena rozwiązania zadań praktycznych, o których mowa w § 5 ust. 1, obejmuje:

1) prawidłowość konstrukcji orzeczenia;

2) prawidłowość zastosowanych przepisów prawa i ich wykładni;

3) prawidłowość dokonania ustaleń faktycznych, oceny dowodów i rozstrzygnięcia;

4) sposób formułowania wypowiedzi.

3. Do oceny rozwiązania zadań praktycznych, o których mowa w § 5 ust. 2, przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Oceny rozwiązania każdego zadania praktycznego dokonują niezależnie od siebie dwaj członkowie komisji. Każdy z oceniających, poza wskazaniem liczby przyznanych punktów, sporządza zwięzłe uzasadnienie oceny, które dołącza się do protokołu posiedzenia komisji.

5. Liczba punktów uzyskanych przez zdającego za rozwiązanie danego zadania praktycznego jest średnią arytmetyczną liczby punktów przyznanych przez każdego z oceniających członków komisji.

6. Liczba punktów uzyskanych z części pisemnej egzaminu jest sumą punktów uzyskanych za rozwiązanie poszczególnych zadań praktycznych.

2. Do części ustnej egzaminu może zostać dopuszczony zdający, który z części pisemnej egzaminu uzyskał co najmniej 72 punkty.

2. Podczas części ustnej egzaminu zdający mogą posługiwać się tekstami aktów prawnych, udostępnionymi przez komisję.

2. Po wylosowaniu zestawu kazusów z danej grupy zagadnień zdający ma prawo przygotowania się do odpowiedzi w czasie nie krótszym niż 15 minut.

2. Oceny rozwiązania kazusu dokonuje członek komisji, będący specjalistą z danej dziedziny prawa lub nauki pokrewnej.

3. Liczba punktów uzyskanych za część ustną egzaminu jest sumą punktów uzyskanych za rozwiązanie poszczególnych kazusów.

2. Wynik egzaminu ustala się według następującej skali:

1) powyżej 299 punktów – wynik celujący;

2) 267–299 punktów – wynik bardzo dobry;

3) 233–266 punktów – wynik dobry;

4) 198–232 punktów – wynik dostateczny;

5) poniżej 198 punktów – wynik niedostateczny.

3. Jeżeli zdający w trakcie części ustnej egzaminu nie uzyskał z każdej grupy zagadnień, o których mowa, odpowiednio, w § 7 ust. 1 albo ust. 2, co najmniej 18 punktów, przyjmuje się, że wynik z egzaminu jest niedostateczny.

4. Przyjmuje się, że zdający, który przystąpił do części pisemnej egzaminu, ale nie został dopuszczony do części ustnej, uzyskuje z egzaminu wynik niedostateczny.

5. Za złożenie egzaminu z wynikiem pozytywnym uważa się uzyskanie przez zdającego wyniku celującego, bardzo dobrego, dobrego albo dostatecznego.

2. Protokół przebiegu egzaminu podpisują wszyscy członkowie komisji. Protokół posiedzenia komisji podpisują wszyscy członkowie komisji obecni na posiedzeniu.

Minister Sprawiedliwości: Z. Ziobro

Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 29 lipca 2016 r. (poz. 1166)

Załącznik nr 1

WZÓR – DYPLOM UKOŃCZENIA APLIKACJI SĘDZIOWSKIEJ

Załącznik nr 2

WZÓR – DYPLOM UKOŃCZENIA APLIKACJI PROKURATORSKIEJ