Dnia 10 lutego 2017 r. zwykły skład Naczelnego Sądu Administracyjnego rozpoznający sprawę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem NSA o sygn. akt I FSK 2165/13 postanowił (sygn. akt I FSK 1541/16) przedstawić do rozpoznania składowi siedmiu sędziów tego Sądu następujące zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości: "Czy podstawą wznowienia postępowania, o której mowa w art. 272 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, ze zm.) może być orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wydane w trybie pytania prejudycjalnego, nawet jeżeli to orzeczenie nie zostało doręczone stronie wnoszącej skargę o wznowienie postępowania?" Niniejszy artykuł zawiera propozycję odpowiedzi na to pytanie, przy uwzględnieniu zarówno treści jak i celu wymienionego w nim przepisu powołanej ustawy (zwana dalej „PPSA”).
Dnia 31 grudnia 2016 r., który jest dniem wolnym od pracy, ma u nas nastąpić rozwiązanie umowy pracownika w związku z przejściem na emeryturę. Należy się mu odprawa, którą powinniśmy wypłacić w dniu rozwiązania umowy. Czy w związku z tym wypłata może nastąpić w piątek, 30 grudnia 2016 r., jeszcze w czasie trwania stosunku pracy?
Oddanie pisma innemu podmiotowi niż Poczta Polska S.A., pomimo, iż posiada on uprawnienia do prowadzenia działalności pocztowej, nie prowadzi automatycznie do zachowania terminu do dokonania czynności procesowej. Oznacza to, iż osoba, która chcąc wnieść pismo do sądu administracyjnego, nadaje przesyłkę ostatniego dnia terminu, korzystając przy tym z usług dowolnego operatora innego niż Poczta Polska S.A., tak naprawdę uchybia temu terminowi.
Użytego w art. 38 ust. 1 Pzp terminu „niezwłocznie” nie należy utożsamiać z terminem natychmiastowym, gdyż oznacza on termin realny do dokonania określonej czynności, mający na względzie okoliczności miejsca i czasu. W wyroku z dnia 13 grudnia 2006 r., II CSK 293/06, LEX nr 453147, Sąd Najwyższy stwierdził, że „użytego w art. 455 k.c. terminu „niezwłocznie” nie należy utożsamiać z terminem natychmiastowym, termin „niezwłocznie” oznacza bowiem termin realny, mający na względzie okoliczności miejsca i czasu, a także regulacje zawarte w art. 354 i art. 355 Kc” (podobnie w wyrokach SN: z dnia 22 marca 2001 r., V CKN 769/00 i z dnia 28 kwietnia 2004 r., V CK 461/03).