Dziennik Ustaw - rok 2000 nr 51 poz. 611

Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 64, poz. 729 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) zarządza się, co następuje:

2. Lekarz, za zgodą Szefa Zarządu Służby Zdrowia, może odbyć specjalizację lub staż kierunkowy w innej jednostce organizacyjnej wpisanej na listę, o której mowa w ust. 1.

1) w ramach pełnienia służby na stanowisku służbowym w jednostce organizacyjnej, o której mowa w § 3 ust. 1, lub zatrudnienia na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nie określony z tą jednostką,

2) na podstawie skierowania przez dowódcę jednostki wojskowej lub komendanta (kierownika) samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez Ministra Obrony Narodowej, zwanego dalej „zakładem opieki zdrowotnej", do jednostki organizacyjnej, o której mowa w § 3 ust. 1, w celu odbycia specjalizacji z jednoczesnym pozostawieniem na stanowisku służbowym lub na stanowisku pracy,

3) w ramach przyznanego etatu rezydenckiego, zwanego dalej „rezydenturą",

4) na podstawie umowy o szkolenie specjalizacyjne zawartej z jednostką organizacyjną, o której mowa w § 3.

2. Tryb odbywania specjalizacji określony w ust. 1 pkt 3 dotyczy wyłącznie lekarza będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej, zwanego dalej „żołnierzem”.

3. Żołnierz może odbyć specjalizację w trybie określonym w:

1) ust. 1 pkt 2 – jeżeli ma stosownie ustalony czas służby w macierzystej jednostce organizacyjnej, umożliwiający odbywanie specjalizacji, oraz przyznany urlop szkoleniowy, określony w odrębnych przepisach;

2) ust. 1 pkt 3 – jeżeli został zwolniony z dotychczasowego stanowiska służbowego i wyznaczony na rezydenturę;

3) ust. 1 pkt 4 – jeżeli został przeniesiony na czas trwania specjalizacji w stan nieczynny, po uznaniu, że nie sprzeciwiają się temu interesy służby.

4. Lekarz będący pracownikiem może odbyć specjalizację w trybie określonym w:

1) ust. 1 pkt 2 – jeżeli ma przyznany przez pracodawcę urlop szkoleniowy na zasadach określonych w odrębnych przepisach lub ma czas pracy ustalony w sposób umożliwiający odbywanie specjalizacji;

2) ust. 1 pkt 4 – jeżeli na czas trwania specjalizacji otrzymał urlop bezpłatny w dotychczasowym miejscu pracy.

2. Okres trwania specjalizacji, odbywanej na zasadach określonych w § 4 ust. 1 pkt 1, 2 i 4, nie może być przedłużony więcej niż o połowę.

2. W celu przystąpienia do postępowania kwalifikacyjnego lekarz składa wniosek o rozpoczęcie specjalizacji do Szefa Zarządu Służby Zdrowia w terminie do 15 maja lub 15 grudnia każdego roku.

3. Żołnierz składa wniosek drogą służbową.

4. Lekarz zatrudniony w jednostce wojskowej lub zakładzie opieki zdrowotnej składa wniosek do Szefa Zarządu Służby Zdrowia, po uzyskaniu zgody pracodawcy na odbywanie specjalizacji.

5. We wniosku, o którym mowa w ust. 2, lekarz może zaproponować jednostkę organizacyjną służby zdrowia, która prowadziłaby jego specjalizację.

6. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza komisja powołana przez Szefa Zarządu Służby Zdrowia, w której skład wchodzą lekarze specjaliści we właściwej dziedzinie medycyny lub, w uzasadnionym przypadku, w dziedzinie pokrewnej, a w szczególności:

1) przedstawiciele Szefa Zarządu Służby Zdrowia,

2) konsultant w danej dziedzinie medycyny,

3) przedstawiciel Wojskowej Izby Lekarskiej.

3. Szef Zarządu Służby Zdrowia kieruje lekarza zakwalifikowanego do odbywania specjalizacji do Jednostki organizacyjnej, o której mowa w § 3, uwzględniając:

1) w miarę możliwości propozycję wyrażoną przez lekarza we wniosku o rozpoczęcie specjalizacji,

2) wyniki postępowania kwalifikacyjnego.

4. Lekarzowi, o którym mowa w ust. 3, Szef Zarządu Służby Zdrowia wydaje kartę szkolenia specjalizacyjnego.

5. Wzór karty szkolenia specjalizacyjnego określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

1) wniosek o przystąpienie do egzaminu państwowego,

2) kartę szkolenia specjalizacyjnego,

3) opinię zawodową wystawioną przez kierownika specjalizacji dotyczącą uzdolnień i predyspozycji zawodowych, umiejętności manualnych, stosunku do pacjentów i współpracowników, zdolności organizacyjnych i umiejętności pracy w zespole.

2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, lekarz może złożyć do 31 lipca lub do 31 grudnia każdego roku.

3. Szef Zarządu Służby Zdrowia po stwierdzeniu, że dokumenty, o których mowa w ust. 1, spełniają warunki formalne, przekazuje je do Centrum i zawiadamia o tym lekarza.

2. Dokumentacja dotycząca szkolenia specjalistycznego lekarzy oraz egzaminu państwowego jest przechowywana przez Szefa Zarządu Służby Zdrowia.

2. Minister Obrony Narodowej do dnia 15 grudnia każdego roku poprzedzającego rozpoczęcie specjalizacji przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia informację o liczbie miejsc szkoleniowych.

3. Minister Obrony Narodowej corocznie ustala liczbę rezydentur oraz przydziela środki finansowe na specjalizacje, w ramach przyznanych rezydentur, do właściwych jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 3.

4. Środki finansowe przydzielone na rezydentury powinny być wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem, a w przypadku niewykorzystania – niezwłocznie zwrócone Ministrowi Obrony Narodowej.

5. Środki finansowe otrzymane przez jednostki organizacyjne służby zdrowia na rezydentury od ministra właściwego do spraw zdrowia, w przypadku ich niewykorzystania, podlegają zwrotowi.

Minister Obrony Narodowej: w z. R. Szeremietiew

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
 z dnia 5 czerwca 2000 r. (poz. 611)

Załącznik nr 1

Wzór

Załącznik nr 2

Wzór