REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 50 poz. 484

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 52 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1) organy wojskowe właściwe w sprawach wzywania osób podlegających powszechnemu obowiązkowi obrony do osobistego stawienia się na ich wezwanie;

2) wzór wezwania;

3) przypadki, w których osoby podlegające powszechnemu obowiązkowi obrony są obowiązane do osobistego stawienia się na wezwanie organów;

4) tryb wzywania.

§ 2.

Organami właściwymi do wzywania osób podlegających powszechnemu obowiązkowi obrony do osobistego stawienia się są:

1) wojskowy komendant uzupełnień;

2) szef wojewódzkiego sztabu wojskowego.

§ 3.

1. Wezwanie osoby podlegającej powszechnemu obowiązkowi obrony do osobistego stawienia się następuje za pomocą wezwania w sprawie powszechnego obowiązku obrony.

2. Wzór wezwania, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik do rozporządzenia.

§ 4.

Osoba podlegająca powszechnemu obowiązkowi obrony jest obowiązana do osobistego stawienia się na wezwanie wojskowego komendanta uzupełnień w przypadkach:

1) powołania do czynnej służby wojskowej lub służby w obronie cywilnej;

2) wręczenia lub wycofania karty skierowania do pełnienia służby w formacjach uzbrojonych niewchodzących w skład Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

3) wręczania, wycofania lub zmiany karty mobilizacyjnej;

4) nadania, uchylenia lub unieważnienia przydziału mobilizacyjnego;

5) nadania, uchylenia lub unieważnienia pracowniczego przydziału mobilizacyjnego;

6) nadania, uchylenia lub unieważnienia przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego;

7) skierowania do wojskowej komisji lekarskiej, w tym na specjalistyczne badania lekarskie;

8) założenia lub uzupełnienia ewidencji wojskowej;

9) przeniesienia do rezerwy;

10) odebrania, wymiany lub wydania nowej książeczki wojskowej;

11) uregulowania stosunku do powszechnego obowiązku obrony, w przypadku, o którym mowa w art. 34 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej;

12) reklamowania od obowiązku czynnej służby wojskowej pełnionej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny;

13) mianowania na wyższy stopień wojskowy oraz wręczania odznaczeń.

§ 5.

W przypadkach, o których mowa w § 4 pkt 1–10, 12 i 13, wojskowy komendant uzupełnień może wezwać osobę podlegającą powszechnemu obowiązkowi obrony do osobistego stawienia się poza siedzibą wojskowego komendanta uzupełnień – w miejscu wskazanym w wezwaniu w sprawie powszechnego obowiązku obrony, w szczególności w razie wezwania większej liczby:

1) pracowników zatrudnionych u jednego pracodawcy – w takim przypadku wojskowy komendant uzupełnień, za zgodą pracodawcy, może dokonać czynności będących powodem wezwania w siedzibie tego pracodawcy lub innym wskazanym przez niego miejscu;

2) żołnierzy rezerwy lub innych osób podlegających powszechnemu obowiązkowi obrony – w takim przypadku wojskowy komendant uzupełnień, za zgodą lub na wniosek właściwego dowódcy jednostki wojskowej, może dokonać czynności będących powodem wezwania w jednostce wojskowej;

3) osób podlegających powszechnemu obowiązkowi obrony – w takim przypadku wojskowy komendant uzupełnień, za zgodą wójta, burmistrza (prezydenta miasta) lub starosty, może dokonać czynności będących powodem wezwania odpowiednio w urzędzie gminy lub w starostwie powiatowym.

§ 6.

Osoba podlegająca powszechnemu obowiązkowi obrony jest obowiązana do osobistego stawienia się na wezwanie szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego w siedzibie wojewódzkiego sztabu wojskowego lub w siedzibie wojskowej komendy uzupełnień określonej w wezwaniu w sprawie powszechnego obowiązku obrony, jeżeli osoba ta jest stroną postępowania w sprawie ustalenia prawa do świadczeń z tytułu wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową lub w sprawie prowadzonej przed szefem wojewódzkiego sztabu wojskowego, jako organem wyższego stopnia w stosunku do wojskowego komendanta uzupełnień, a także w sprawach mianowania na wyższe stopnie wojskowe.

§ 7.

Do doręczania wezwań w sprawach powszechnego obowiązku obrony, o których mowa w § 4–6, mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

§ 8.

1. W przypadku wręczania odznaczeń lub aktów mianowania na wyższe stopnie wojskowe można stosować formę zaproszenia.

2. Jeżeli osoba podlegająca powszechnemu obowiązkowi obrony jest obowiązana uzyskać zwolnienie z pracy, stosuje się wezwanie w sprawie powszechnego obowiązku obrony.

§ 9.

Wezwania w sprawach powszechnego obowiązku obrony mogą być wydawane według wzoru określonego w dotychczas obowiązujących przepisach, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2004 r.

§ 10.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2004 r.²⁾

Minister Obrony Narodowej: w z. J. Zemke

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 139, poz. 1326, Nr 179, poz. 1750, Nr 210, poz. 2036 i Nr 223, poz. 2217.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 lutego 2000 r. w sprawie wzywania osób podlegających powszechnemu obowiązkowi obrony przez organy wojskowe (Dz. U. Nr 13, poz. 172 oraz z 2002 r. Nr 80, poz. 726), które utraci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załącznik 1.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 18 marca 2004 r. (poz. 484)

infoRgrafika