Ubezpieczenie szyte na miarę

Poza produktami pakietowymi godne polecenia są dwa rodzaje ubezpieczeń, które cieszą się ogromnym zainteresowaniem, dowodem czego jest najszybszy wzrost składek: grupowe ubezpieczenia pracownicze oraz ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej.

Produkty pakietowe, grupujące wiele ryzyk ubezpieczeniowych, pozwalają ubezpieczającemu zaoszczędzić na czasie i na wydatkach, które są znacznie wyższe, gdy trzeba kupować polisy oddzielnie. Pewną komplikację w budowie takich pakietów stanowi fakt, że przepisy prawa nie pozwalają, by jedno towarzystwo zajmowało się jednocześnie ubezpieczeniami majątkowymi i ubezpieczeniami na życie. Jednak firmy ubezpieczeniowe potrafią wybrnąć i z tego problemu. Jest to łatwe, tym bardziej że zazwyczaj w jednej grupie ubezpieczeniowej funkcjonują dwie odrębne spółki ubezpieczeniowe, z których jedna specjalizuje się w ubezpieczeniach majątkowych, a druga w życiowych. Coraz częściej więc w pakiecie ubezpieczeniowym adresowanym do firmy są polisy dotyczące obu grup ryzyk. Przedsiębiorca może więc w ramach jednej umowy generalnej i ewentualnie kilku dodatkowych ubezpieczyć zarówno swoją firmę, samego siebie, jak i ewentualnych pracowników. I to od wszelkich ryzyk, w tym coraz częściej od polis chroniących od utraty zysku.

Niemal każda firma musi dziś korzystać z podstawowych ubezpieczeń majątkowych, z zakresu ubezpieczeń komunikacyjnych czy ubezpieczenia mienia. Na rynku dostępna jest cała gama polis, od podstawowych ubezpieczeń mienia firmy od pożaru, rabunku itp. po ubezpieczenie firmowego mienia w transporcie. Do tego specjalne ubezpieczenia w zakresie np. sprzętu elektronicznego, związane z ryzykiem wybicia szyb itp. Ponieważ takich ryzyk „dnia codziennego” w działalności gospodarczej jest coraz więcej, w ofercie wielu towarzystw ubezpieczeniowych pojawiły się też polisy ubezpieczenia mienia od wszystkich ryzyk.

Jednym z podstawowych ubezpieczeń dla przedsiębiorcy zaczyna być polisa z zakresu odpowiedzialności cywilnej. Generalnie na rynku takie OC dla przedsiębiorcy oferowane jest w dwóch grupach: OC ogólne oraz ubezpieczenie odpowiedzialności za produkt. OC ogólne kierowane jest do osób fizycznych lub prawnych bądź jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej prowadzących działalność gospodarczą, o ile dla danej działalności gospodarczej nie są oferowane odrębne warunki ubezpieczenia OC.

W ramach takiej polisy w zakresie podstawowym ubezpieczyciel udziela ochrony ubezpieczeniowej, gdy w związku z określoną w umowie ubezpieczenia działalnością lub posiadanym mieniem ubezpieczający w następstwie czynu niedozwolonego (odpowiedzialność deliktowa) zobowiązany jest do naprawienia szkody wyrządzonej osobie trzeciej – przez spowodowanie śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia albo uszkodzenia i zniszczenia mienia.

Z kolei ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za produkt kierowane jest do ogólnie rozumianych producentów. Za takich np. w polisie ubezpieczenia odpowiedzialności za produkt, oferowanej przez PZU, uważa się przedsiębiorców wytwarzających, wprowadzających do obrotu lub naprawiających produkt, a także ich przedstawicieli oraz każdą osobę, która występuje jako wytwórca, umieszczając na produkcie bądź do niego dołączając swoje nazwisko, nazwę, znak towarowy bądź inne odróżniające oznaczenie; za producentów uważa się również importerów oraz wszystkich, którzy prowadząc działalność gospodarczą mogą wpływać na bezpieczeństwo produktu.

Przedmiotem ubezpieczenia jest odpowiedzialność cywilna producenta za szkody na osobie lub mieniu wyrządzone komukolwiek w związku z użytkowaniem, zastosowaniem lub konsumpcją produktu lub grupy produktów określonych w umowie ubezpieczenia.

Umowa ubezpieczenia grupowego jest umową trójstronną. Ubezpieczającym jest pracodawca, ubezpieczonymi pracownicy, a ubezpieczycielem, rzecz jasna, towarzystwo ubezpieczeniowe. Pracodawca ma więc decydujący głos co do zakresu takiego ubezpieczenia, a przede wszystkim może samodzielnie typować krąg osób, które taką polisą są objęte. A ponieważ – przy spełnieniu określonych kryteriów – ma prawo wliczyć w koszty uzyskania dochodu składki płacone na takie ubezpieczenie (pracowników obciąża wówczas jedynie podatek dochodowy od takiego rzeczowego składnika wynagrodzenia), może dość elastycznie wykorzystywać taką polisę jako narzędzie motywowania.

Najnowsze produkty tego typu idą jeszcze dalej. Poza umową główną, finansowaną zazwyczaj przez pracodawcę, dają ubezpieczonym możliwość znacznego poszerzenia zakresu polisy o ochronę w zakresie innych ryzyk. Te opcje dodatkowe są, rzecz jasna, dobrowolne, elastyczne i korzystanie z nich wymaga opłacania dodatkowej składki przez pracownika.

Podstawowy zakres ubezpieczenia grupowego dotyczy ochrony skutków śmierci ubezpieczonego. Część składki idzie na asekurację ubezpieczyciela w zakresie tych ryzyk, natomiast reszta jest inwestowana w fundusze kapitałowe. Działają o­ne na zasadach identycznych jak niezwiązane wprost z rynkiem ubezpieczeń uniwersalne fundusze inwestycyjne. Oznacza to, że za tę część składki, kupowane są jednostki uczestnictwa. Następnie są o­ne składane w portfelu i na bieżąco wyceniane. W przypadku zajścia zdarzenia, przed skutkami którego ma chronić polisa, dochodzi do wypłaty sumy ubezpieczenia. Jest nią bądź kwota określona w polisie (np. 70 tys. zł), bądź wartość portfela w dniu likwidacji polisy (zwana też wartością wykupu). Zawsze ta, która jest wyższa.

Jeśli ogólne warunki ubezpieczenia to przewidują, osoby objęte ubezpieczeniem głównym (w powyższym zakresie) mogą dodatkowo zarówno wnosić dodatkowe wpłaty, jak i wnosić dodatkowe składki przeznaczone na ochronę od innych ryzyk. Dodatkowe wpłaty w całości są inwestowane, służą więc za sposób oszczędzania. Z kolei dodatkowe umowy pozwalają bądź rozszerzyć zakres ubezpieczenia (np. w zakresie ubezpieczeń związanych z leczeniem, w tym pobytem w szpitalu) bądź objąć dodatkowo ubezpieczeniem innych członków rodziny.

Zbigniew Biskupski

Zarówno broker, jak i agent są pośrednikami ubezpieczeniowymi. Różni ich tylko rodzaj i zakres tego pośrednictwa. I tak agent jako pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje czynności w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń (czynności agencyjne), polegające na: pozyskiwaniu klientów, wykonywaniu czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania umów ubezpieczenia, zawieraniu umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności.

Natomiast broker jako pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej (czynności brokerskie), polegające na zawieraniu lub doprowadzaniu do zawarcia umów ubezpieczenia, wykonywaniu czynności przygotowawczych do zawarcia umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w zarządzaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności brokerskich.

Ostatnio na rynku ubezpieczeniowym dochodzi do wielu przejęć i fuzji. Połączenie zakładów ubezpieczeń może nastąpić, jeżeli wykonują o­ne działalność w takiej samej formie organizacyjnej. Wówczas na zakład ubezpieczeń przejmujący lub na zakład ubezpieczeń nowo zawiązany przechodzi, z dniem połączenia, portfel ubezpieczeń zakładu przejmowanego lub łączących się zakładów.

Zakład ubezpieczeń może też zawrzeć z innym zakładem ubezpieczeń umowę o przeniesienie całości lub części umów ubezpieczeń. Przeniesienie może nastąpić, pod warunkiem że zakład ubezpieczeń przejmujący portfel ubezpieczeń i zakład ubezpieczeń przekazujący go – po wykonaniu umowy będą posiadać środki własne co najmniej w wysokości pozwalającej utrzymać wypłacalność oraz będą posiadać aktywa na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych.

zbis