Tematy, świadczenie rehabilitacyjne

Chory może pobierać zasiłek chorobowy tylko przez określony czas. Co jeśli chory nadal jest niezdolny do pracy? Czy może liczyć na świadczenie rehabilitacyjne?

Pracownik niezdolny do pracy może liczyć w pierwszej kolejności na zasiłek chorobowy, później na świadczenie rehabilitacyjne, a w ostateczności na rentę. Jakie są zasady przyznania renty po świadczeniu.

Pracownik, który ulegnie wypadkowi w drodze do lub z pracy, ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby i zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru bez okresu wyczekiwania. Zasiłek chorobowy w związku z wypadkiem w drodze do lub z pracy jest finansowany z ubezpieczenia chorobowego.

Świadczenie rehabilitacyjne jest przedłużeniem płatności zasiłku chorobowego w przypadku, gdy niezdolność do pracy przedłuża się ponad okres zasiłkowy trwający 182 lub 270 dni. Przyznanie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego ma na celu umożliwienie ubezpieczonemu dalszego leczenia lub rehabilitacji w celu odzyskania zdolności do pracy.

Ponad 70 tys. osób przeszło w ubiegłym roku, oferowaną przez ZUS, rehabilitację leczniczą. Drugie tyle osób będzie rehabilitowanych w tym roku.

W przypadku, kiedy pracownik po wykorzystaniu przysługującego mu prawo do zasiłku chorobowego, nadal jest niezdolny do pracy, może otrzymać świadczenie rehabilitacyjne.

ZUS zaprasza na bezpłatne szkolenie nt. podstawa wymiaru zasiłków z ubezpieczenia chorobowego dla nauczycieli.

Osoba, która przebywała na zasiłku chorobowym, a która nadal jest niezdolna do pracy może złożyć wniosek o świadczenie rehabilitacyjne. O takie świadczenie może się starać, tylko osoba, której dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy.

Płatnicy uprawnieni do wypłaty zasiłków mają obowiązek utworzyć i prowadzić dla swoich ubezpieczonych dokumentację w związku z powstałą niezdolnością do pracy, tzw. dokumentację zasiłkową. W związku z tym mogą pojawić się wątpliwości, jakie dokumenty płatnik powinien kompletować we własnym zakresie, a jakich może żądać od ubezpieczonych.

Pracownik, który po zakończeniu okresu pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego jest nadal niezdolny do pracy, może ubiegać się o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy. Pracodawca musi skompletować jego wniosek o rentę, jeżeli pracownik zwróci się do niego z taką prośbą.

Jeden z naszych pracowników przebywa od 5 miesięcy na świadczeniu rehabilitacyjnym, które zostało przyznane na 10 miesięcy. W dniu 9 czerwca 2010 r. stawił się do pracy i zażądał skierowania na badania kontrolne, twierdząc, że odzyskał zdolność do pracy, na co przedstawił orzeczenie lekarza prowadzącego. Czy pracodawca powinien skierować tego pracownika na badania do lekarza przeprowadzającego badania profilaktyczne?

Znane są już założenia do ustawy o pomocy osobom niesamodzielnym. Przewidują one wprowadzenie obowiązkowego ubezpieczenia opiekuńczego. Świadczenie opiekuńcze byłoby opłacane ze składki pracowników, rolników i prowadzących działalność gospodarczą.

Podejrzenie choroby zawodowej zgłasza się powiatowemu inspektorowi sanitarnemu oraz okręgowemu inspektorowi pracy. Zgłoszenia dokonuje pracodawca lub lekarz.

Pracownica przez 182 dni – do 27 listopada 2009 r. była na zwolnieniu lekarskim i otrzymywała wynagrodzenie chorobowe oraz zasiłek chorobowy. Potem uzyskała prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na okres od 28 listopada 2009 r. do 26 maja 2010 r. Pracownica od 1 stycznia 2010 r. wróciła do pracy. Z pytaniem, czy pracownica może wrócić do pracy, zwróciliśmy się do ZUS, który uznał, że w tych okolicznościach powrót do pracy jest możliwy. Pracownica choruje na nowotwór i w okresach poprawy jej stanu zdrowia lekarze nawet zalecają pracownicy powrót do pracy jako formę rekonwalescencji. Pracownica była na zwolnieniu lekarskim z powodu choroby od 1 do 8 maja 2010 r. Czy pracownica ma prawo do nowego okresu zasiłkowego? Czy w tej sytuacji wypłacić jej wynagrodzenie chorobowe, czy pracownica ma prawo do świadczenia rehabilitacyjnego? Jeżeli ma prawo do świadczenia rehabilitacyjnego, to czy waloryzować podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia tego świadczenia?

Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który wykorzystał pełny okres pobierania zasiłku chorobowego i nadal jest niezdolny do pracy, lecz dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdrowia i powrót do pracy.

Osoby prowadzące działalność pozarolniczą i osoby z nimi współpracujące, podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, mogą zostać na swój wniosek objęte dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.

W czasie przebywania na świadczeniu rehabilitacyjnym pracownik korzysta z ochrony przed rozwiązaniem umowy o pracę przez okres 3 pierwszych miesięcy. W tym czasie pracodawca nie może z nim m.in. rozwiązać umowy o pracę bez wypowiedzenia z przyczyn niezawinionych przez pracownika.

Świadczenie rehabilitacyjne należy się pracownikowi nawet z powodu innego schorzenia niż to, na które dostał zasiłek chorobowy. Ważne jest jedynie zachowanie ciągłości niezdolności do pracy (wyrok Sądu Najwyższego z 19 stycznia 2009 r., II UK 149/08).

Pracownik, który jest zatrudniony w naszym urzędzie gminy, chorował przez 182 dni. Obecnie jest na świadczeniu rehabilitacyjnym. Jednym z dodatków, który otrzymują zatrudnieni u nas pracownicy, jest dodatek stażowy. Czy wliczyć go do podstawy świadczenia rehabilitacyjnego, czy wypłacać dodatek pracownikowi w trakcie świadczenia rehabilitacyjnego?

W związku ze zbliżającym się zakończeniem okresu pobierania zasiłku chorobowego, pracownik poinformował nas, że zamierza wystąpić o świadczenie rehabilitacyjne do ZUS. Dowiedzieliśmy się jednak, że tego nie uczynił. Czy w tej sytuacji możemy natychmiast rozwiązać umowę w trybie art. 53 k.p.?

W przypadku, kiedy po otrzymywaniu świadczenia rehabilitacyjnego osoba nadal jest niezdolna do pracy, może wystąpić do ZUS z wnioskiem o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy.

Nie ma prawa do zasiłku chorobowego za cały okres choroby przedsiębiorca, który wniosek o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym zgłosi dopiero po powstaniu niezdolności do pracy.